IBPP1/443-168/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 23 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.) oraz z dnia 21 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie premii pieniężnej.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.) oraz z dnia 21 maja 2010 r., będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 5 maja 2010 r. znak IBPP1/443-168/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka - Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu towarami w postaci artykułów dekoracji okiennych. W 2006 r. Spółka zawarła z kontrahentem prowadzącym sieć sklepów umowę ramową o długoterminowej współpracy gospodarczej, na podstawie której Spółka dostarcza towary do sieci kontrahenta nabywającego je w celach dalszej odsprzedaży. W art. 19 ww. umowy strony przewidziały, że w razie osiągnięcia przez nabywcę towarów danego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym (mierzonego obrotem netto), zostanie mu przyznana przez zbywcę premia pieniężna jako określony procent osiągniętego obrotu netto w stosunkach ze zbywcą. Ponadto uzgodniono, że premia należna będzie nabywcy z momentem osiągnięcia wymaganego obrotu netto w okresie rozliczeniowym, nie uzależniając wypłaty premii od spełnienia przez nabywcę towarów jakichkolwiek dodatkowych warunków lub świadczeń na rzecz Spółki, wykraczających poza dokonanie zapłaty ceny za towary, w tym w szczególności nie przewidując świadczenia przez kontrahenta na rzecz Spółki jakichkolwiek usług marketingowych, promocyjnych lub innych.

Aktualnie strony umowy zobowiązane są wzajemnie do rozliczenia wyżej wymienionej premii pieniężnej za 2009 r. należnej kontrahentowi za osiągnięcie w 2009 r. wymaganego obrotu netto. Na tym tle powstała wątpliwość czy naliczenie premii pieniężnej przez kontrahenta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a w szczególności czy powinno być traktowane jako odpłatne świadczenie usług przez kontrahenta na rzecz Spółki w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez nabywcę towarów, czy też jest to czynność nieopodatkowana podatkiem VAT i tym samym niepodlegająca udokumentowaniu fakturą VAT.

W uzupełnieniu z dnia 10 maja 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Kwota podstawy - (za każde

(obrót >...) -10.000,00 zł

- ponad podstawę)

10.000,00 zł -300,00 zł -300,00 zł

W uzupełnieniu z dnia 21 maja 2010 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że prawidłowo określone kwoty premii pieniężnej zostały podane w uzupełnieniu z dnia 10 maja 2010 r. Jednocześnie Wnioskodawca sprostował wniosek z dnia 17 lutego 2010 r., w którym znalazło się niewłaściwe określenie wyliczonej premii jako określony procent osiągniętego obrotu netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do pytania 1) - Skoro w związku z wypłacaną premią pieniężną jej kontrahent (nabywca towarów) nie jest w żaden sposób zobowiązany do świadczenia innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym itp., otrzymana przez niego premia pieniężna nie jest wynagrodzeniem za świadczone przez niego usługi. Za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 nie można bowiem uznać obrotów osiągniętych przez kontrahenta w ramach dostawy towarów realizowanej przez Spółkę. Potwierdził to WSA we Wrocławiu (wyrok z dnia 27 stycznia 2009 r., I SA/Wr 1227/08), wskazując, że na gruncie ustawy o VAT, opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towaru lub zapłaty za towar, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy) towaru, drugi - jako świadczenia usługi zakupu tego samego towaru o określonej łącznej wartości w ramach tej samej transakcji.

Do pytania 2) - W związku ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym do pytania 1) Wnioskodawca uważa, że poprawnym będzie wystawienie przez kontrahenta Spółki noty obciążeniowej obejmującej przysługującą mu od Spółki premię pieniężną w miejsce faktury VAT.

Do pytania 3) - Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, ewentualna faktura VAT wystawiona przez kontrahenta, a dokumentująca otrzymaną przez niego premię pieniężną stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w tej fakturze, bowiem wystawca faktur nie świadczył na rzecz Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko podane przez Wnioskodawcę jest spójne z interpretacjami: Izby Skarbowej w Bydgoszczy (z dnia 10 czerwca 2009 r. znak ITPP2/443-169a/09/EŁ), Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 1 lipca 2009 r. znak IPPP2/443-346/09-2/BM), Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 16 lipca 2009 r. znak IPPP3-443-396/09-4/JF), Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 28 grudnia 2009 r. znak IPPP1-443-1175/09-2/PR), wyrokiem WSA we Wrocławiu (z dnia 27 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1227/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

Jak wynika z wniosku, Spółka - Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu towarami w postaci artykułów dekoracji okiennych. W 2006 r. Spółka zawarła z kontrahentem prowadzącym sieć sklepów umowę ramową o długoterminowej współpracy gospodarczej, na podstawie której Spółka dostarcza towary do sieci kontrahenta nabywającego je w celach dalszej odsprzedaży. W art. 19 ww. umowy strony przewidziały, że w razie osiągnięcia przez nabywcę towarów danego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym (mierzonego obrotem netto), zostanie mu przyznana przez zbywcę premia pieniężna. Ponadto uzgodniono, że premia należna będzie nabywcy z momentem osiągnięcia wymaganego obrotu netto w okresie rozliczeniowym, nie uzależniając wypłaty premii od spełnienia przez nabywcę towarów jakichkolwiek dodatkowych warunków lub świadczeń na rzecz Spółki, wykraczających poza dokonanie zapłaty ceny za towary, w tym w szczególności nie przewidując świadczenia przez kontrahenta na rzecz Spółki jakichkolwiek usług marketingowych, promocyjnych lub innych.

Aktualnie strony umowy zobowiązane są wzajemnie do rozliczenia wyżej wymienionej premii pieniężnej za 2009 r. należnej kontrahentowi za osiągnięcie w 2009 r. wymaganego obrotu netto. Na tym tle powstała wątpliwość czy naliczenie premii pieniężnej przez kontrahenta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a w szczególności czy powinno być traktowane jako odpłatne świadczenie usług przez kontrahenta na rzecz Spółki w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez nabywcę towarów, czy też jest to czynność nieopodatkowana podatkiem VAT i tym samym niepodlegająca udokumentowaniu fakturą VAT.

Wnioskodawca wskazał, że:

Kwota podstawy - (za każde

(obrót >...) -10.000,00 zł

- ponad podstawę)

10.000,00 zł -300,00 zł -300,00 zł

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - warunkiem otrzymania premii pieniężnej jest zrealizowanie przez kontrahenta określonego obrotu netto w ciągu okresu rozliczeniowego tj. od 1 stycznia do 31 grudnia roku kalendarzowego, obrót ten jest ustalany na podstawie faktur VAT dokumentujących sprzedaż i faktycznie zrealizowane dostawy.

Jak podaje Wnioskodawca, premia obliczana jest według progu, gdy obrót przekroczy określony próg którym jest ustalona stała kwota w wysokości 10.000 zł, wtedy wypłacana jest premia w postaci stałej kwoty w wysokości 300 zł oraz kwoty dodatkowej ustalonej za każde 10.000 zł ponad kwotę podstawową. Jak ponadto wynika z wniosku, przewidziana w umowie zawartej z odbiorcą premia pieniężna, nie uzależnia wypłaty premii od spełnienia przez nabywcę towarów jakichkolwiek dodatkowych warunków lub świadczeń na rzecz Spółki, wykraczających poza dokonanie zapłaty ceny za towary, w tym w szczególności nie przewiduje świadczenia przez kontrahenta na rzecz Spółki jakichkolwiek usług marketingowych, promocyjnych lub innych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż kontrahent nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów od Wnioskodawcy i rozliczaniem się z nim na podstawie dokonanych na jego rzecz konkretnych nabyć w określonym przedziale czasowym. Oznacza to zatem, że nie świadczy on wobec Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Brak jest bowiem takich działań kontrahenta, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymana przez kontrahenta premia pieniężna nie jest wynagrodzeniem za świadczone przez niego usługi, należy uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy uznać, że opisana przez Wnioskodawcę "premia pieniężna" stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem na podstawie powołanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., należy wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 tego rozporządzenia, nie zaś - jak podaje Wnioskodawca - notę obciążeniową sporządzoną przez kontrahenta.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że poprawnym będzie wystawienie przez kontrahenta Spółki noty obciążeniowej obejmującej przysługującą od Wnioskodawcy premię od obrotu, należy uznać za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy o VAT oraz - zgodnie z dyspozycją ustawową - w rozdziałach 7-9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Odnosząc się zatem do kwestii prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku wystawienia i doręczenia przez kontrahenta Spółki faktury VAT obejmującej naliczoną premię pieniężną, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy wystawione faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności. Na podstawie przepisu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT Wnioskodawca nie ma zatem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w otrzymanej od odbiorcy fakturze VAT dotyczącej premii pieniężnej, bowiem faktura ta nie dokumentuje dokonania zakupu żadnych towarów ani świadczenia żadnych usług przez odbiorcę na rzecz Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że ewentualna faktura VAT wystawiona przez kontrahenta, a dokumentująca otrzymaną przez niego premię pieniężną, nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze, należy uznać za prawidłowe, ale na innej podstawie prawnej niż wskazał Wnioskodawca we wniosku.

Jednakże stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowi ono rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym odmiennym od stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Na marginesie dodać jedynie można, że tut. organ podzielił w niniejszej interpretacji pogląd wyrażony w powołanym przez Wnioskodawcę wyroku WSA we Wrocławiu i także nie uznał premii pieniężnej za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług.

Ponadto zauważa się, że powołane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacje, zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stany faktyczne (zdarzenia przyszłe) i stanowiska poszczególnych wnioskodawców.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.