IBPP1/443-167/13/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży telefonów komórkowych w systemie VAT marża - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 18 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży telefonów komórkowych w systemie VAT marża.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-167/13/MS z dnia 6 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje skupu i sprzedaży telefonów komórkowych. Źródłami skupu są:

* aukcje internetowe allegro,

* skup od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w siedzibie firmy Wnioskodawcy.

Sprzedawcy oferowane na aukcjach telefony komórkowe oznaczają jako "nowe".

Telefony skupowane w siedzibie firmy Wnioskodawcy są dwojakiego rodzaju, używane przez dłuższy okres czasu lub będące jeszcze na gwarancji zakupione niedawno w salonach.

Sprzedaż ww. telefonów komórkowych odbywa się w sklepie lub na aukcjach internetowych.

W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaje im statut "nowy".

Wszystkie z ww. skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje jako towary używane, sprzedając je przy zastosowaniu procedury VAT-marża, całość obrotu zostaje zarejestrowana w kasie fiskalnej.

Jako przedsiębiorca Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym od marca 2001 r. (dobrowolna rejestracja).

Telefony komórkowe nabywane na podstawie umów kupna sprzedaży dotyczą wyłącznie umów zawartych z osobami fizycznymi i spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Prowizja naliczana przez Zleceniodawcę liczona jest od wartości abonamentu, na jaką została zawarta umowa przy sprzedaży telefonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest stosowanie procedury VAT-marża w stosunku do sprzedaży ww. telefonów komórkowych, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług - gdzie podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca, a kwotą nabycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że nie jest w stanie stwierdzić jakie jest pochodzenie nabywanych telefonów komórkowych, a w świetle przepisu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT na pewno nie są to towary nowe - Wnioskodawca może uznać je jako towary używane i zysk jaki uzyskuje z ich sprzedaży opodatkować jako marżę, uznając ją jako podstawę opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Co do zasady zatem, opodatkowaniu podlega cała kwota należna od nabywcy. Od zasady tej ustawa od podatku od towarów i usług przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze specyficznym sposobem ustalenia podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku szczególnej procedury opodatkowania marży.

I tak, art. 120 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

A zatem, przez marżę należy rozumieć różnicę pomiędzy kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca towaru (z wyłączeniem kwot podatku), a ceną nabycia zapłaconą przy nabyciu towaru.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Według art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 43 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osób:

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie podatnikami tego podatku są, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Tak więc, do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy i towary te nie były przez podatnika używane dla celów prowadzonej działalności, a ich zakup dokonywany był w celach handlowych.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, iż z przywołanego art. 120 ust. 10 ustawy wynika, że procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. Tym samym, gdy podatnik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienione w art. 120 ust. 10 ustawy, nie jest uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Z sytuacji pierwszej przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zakupuje telefony komórkowe na aukcjach internetowych allegro, gdzie ich sprzedawcy oznaczają je jako "nowe". Sprzedaż ww. telefonów komórkowych odbywa się w sklepie lub na aukcjach internetowych. W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaję im statut "nowy".

Wszystkie z ww. skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje jako towary używane, sprzedając je przy zastosowaniu procedury VAT-marża, całość obrotu zostaje zarejestrowana w kasie fiskalnej.

Telefony komórkowe nabywane na podstawie umów kupna sprzedaży dotyczą wyłącznie umów zawartych z osobami fizycznymi i spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny sprawy należy uznać, iż w sytuacji gdy telefony komórkowe zostały nabyte od osób fizycznych i spełniają jak stwierdza Wnioskodawca definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, to dostawa przedmiotowych telefonów może zostać opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem jednakże, iż do tych osób zastosowanie znajduje przepis art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Przy czym na uznanie czy wskazane telefony są towarami używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie ma wpływu fakt, że sprzedawcy oznaczają je jako "nowe" lecz to, że sprzedaży telefonów na rzecz Wnioskodawcy dokonali ich uprzedni użytkownicy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Natomiast z sytuacji drugiej przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca odkupuje telefony od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w siedzibie firmy Wnioskodawcy.

Telefony skupowane w siedzibie firmy Wnioskodawcy są dwojakiego rodzaju, używane przez dłuższy okres czasu lub będące jeszcze na gwarancji zakupione niedawno w salonach.

Sprzedaż ww. telefonów komórkowych odbywa się w sklepie lub na aukcjach internetowych.

W celach reklamowych w charakterystykach oferowanych na aukcjach telefonów Wnioskodawca przyznaję im statut "nowy".

Wszystkie z ww. skupionych telefonów Wnioskodawca uznaje jako towary używane, sprzedając je przy zastosowaniu procedury VAT-marża, całość obrotu zostaje zarejestrowana w kasie fiskalnej.

Telefony komórkowe nabywane na podstawie umów kupna sprzedaży dotyczą wyłącznie umów zawartych z osobami fizycznymi i spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz powyższe okoliczności sprawy należy stwierdzić, że również dostawa przedmiotowych telefonów pod warunkiem, że spełniają one jak stwierdza Wnioskodawca definicję towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, może zostać opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym na uznanie, że przedmiotowe telefony są towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT również w tym przypadku nie ma wpływu fakt, że sprzedawcy oznaczają telefony jako "nowe" lecz to, że sprzedaży telefonów na rzecz Wnioskodawcy dokonali ich uprzedni użytkownicy spełniający warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wskazane we wniosku telefony komórkowe można uznać za towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT i opodatkować ich sprzedaż w systemie VAT marża, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.