IBPP1/443-1667/08/AL - Dokumentowanie czynszu z tytułu dzierżawy nieruchomości wchodzącej w skład masy upadłościowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka "X" w upadłości, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności odprowadzenia podatku od towarów i usług od otrzymanej kwoty czynszu oraz wystawienia przez syndyka faktury VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2008 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności odprowadzenia podatku od towarów i usług od otrzymanej kwoty czynszu oraz wystawienia przez syndyka faktury VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1667/08/AL z dnia 16 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 7 lipca 2008 r. na rachunek bankowy upadłego tj. Spółka "X" w upadłości wpłynęła z depozytu sądowego Sądu Rejonowego kwota w wysokości 358.680,00 zł, która dotyczy czynszu dzierżawnego nieruchomości wchodzącej w skład masy upadłości wpłacanego przez dzierżawcę na rachunek bankowy sądu w okresie od lipca 2004 r. do października 2006 r. tj. w okresie przed ogłoszeniem upadłości po 12.810 zł miesięcznie brutto.

Ponieważ syndyk nie dysponuje kompletem dokumentów księgowych upadłego z okresu przed ogłoszeniem upadłości, bo nikt syndykowi nie przekazał żadnych dokumentów Spółki, nie jest sprawa jednoznaczną jak w tamtym okresie został rozliczony podatek od towarów i usług. Z poczynionych przez syndyka ustaleń wynika, że wydzierżawiający czyli Spółka "X" czynsz dzierżawny do marca 2005 r. rozliczała i wykazywała w deklaracjach VAT-7 co miesiąc, natomiast za okres od kwietnia 2005 r. do grudnia 2006 r. zaliczyła do sprzedaży za maj 2005 r. Świadczą o tym otrzymane z Urzędu Skarbowego zaświadczenia o danych wykazanych w deklaracjach VAT-7.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 27 stycznia 2009 r. do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Spółka "X" jest podatnikiem podatku od towarów i usług od stycznia 1994 r. Czynnym podatnikiem była do maja 2005 r. oraz od listopada 2006 r. do nadal.

Upadłość Spółki "X" została zgłoszona dnia 22 listopada 2006 r.

Ponadto usługa dzierżawy była wykonywana przez cały okres do ogłoszenia upadłości, a następnie aż do chwili sprzedaży nieruchomości przez Syndyka tj. do czerwca 2008 r. Faktury z tego tytułu były wystawiane co miesiąc do kwietnia 2005 r., a w maju wystawiona została faktura obejmująca czynsz za okres od maja 2005 r. do grudnia 2006 r. Od listopada 2006 r. syndyk wystawiał faktury co miesiąc i rozliczał w deklaracjach VAT-7.

Z umowy najmu wynika fakt, iż dzierżawca jest zobowiązany do uiszczenia czynszu co miesiąc, z czego wywiązywał się wpłacając czynsz do depozytu sądowego. Natomiast w jakich terminach były te wpłaty przekazywane syndyk nie jest w stanie określić, gdyż nie posiada żadnej dokumentacji z tego okresu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż kwota która wpłynęła na rachunek bankowy upadłego dotycząca czynszu dzierżawnego została wydana z depozytu sądowego na wniosek syndyka. Dzierżawca przekazywał czynsz do października 2006 r., natomiast od listopada 2006 r. czynsz był wpłacany syndykowi.

Faktu wykazania czynszu za okres od maja 2005 r. do grudnia 2006 r., w deklaracji VAT-7 za maj 2005 r. syndyk nie rozumie i nie potrafi wytłumaczyć. Jedyne, co może stwierdzić to to, że od czerwca 2005 r. Spółka zaprzestała składania jakichkolwiek deklaracji podatkowych. Członkowie zarządu porzucili Spółkę, a wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony przez pracowników.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy od otrzymanej kwoty czynszu należy odprowadzić podatek od towarów i usług...

Czy syndyk powinien wystawić fakturę w chwili otrzymania środków z depozytu i odprowadzić należny podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. - art. 5, 7 i art. 29 od otrzymanej kwoty z depozytu sądowego stanowiącej czynsz dzierżawny za okres przed ogłoszeniem upadłości należy odprowadzić podatek VAT, z tym, że syndyk winien wystawić fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r., gdyż Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22 %, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy obejmującym "Wykaz usług zwolnionych od podatku". Pod poz. 4 tego załącznika wymieniono usługi ex PKWiU 70.20.11 - Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe.

Oznacza to, że dzierżawa nieruchomości charakterze niemieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Ze złożonego wniosku nie wynika, aby przedmiotem najmu była nieruchomość o charakterze mieszkalnym, dlatego przyjmuje się, że chodzi o dzierżawę (najem) inną niż o charakterze mieszkalnym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ww. ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

We wskazanych przypadkach ustawodawca powiązał moment powstania obowiązku podatkowego z terminem płatności wskazanym w umowie lub na fakturze. Dał tym samym podatnikowi swobodę w określeniu tego terminu zgodnie z wyrażoną w art. 353 ???61446; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zasadą swobody kształtowania umów. Zgodnie bowiem z ww. przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zauważyć jednak należy, iż obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z terminem płatności określonym w umowie najmu (dzierżawy) wtedy, gdy wcześniej nie nastąpi otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 1 cyt. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 103 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) wynika, iż zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Stosownie do treści § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania (...) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

Przepis § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia przewiduje, że w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, przy czym stosownie do ust. 2 tego paragrafu faktury, o których mowa w ust. 1 nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 108 ust. 1 ww. ustawy o VAT w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego. (art. 108 ust. 2 ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że czynność podlegająca opodatkowaniu jest ściśle związana z osobą podatnika podatku VAT i wszelkie terminy składania deklaracji podatkowych, regulowania zobowiązań w zakresie tego podatku odnoszą się do określonych działań danego podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT zawarł umowę najmu (dzierżawy). Z umowy tej wynikało, że dzierżawca (kontrahent wnioskodawcy) był zobowiązany do uiszczania czynszu co miesiąc, z czego wywiązywał się wpłacając czynsz do depozytu sądowego. Wnioskodawca nie jest w stanie podać dokładnych dat przekazywanych przez dzierżawcę wpłat, w każdym razie dzierżawca przekazywał ten czynsz do października 2006 r.

Spółka wykazywała i rozliczała czynsz dzierżawny w deklaracji VAT-7 za okres od lipca 2004 r. do maja 2005 r., z tym że w deklaracji za maj 2005 r. Spółka wykazała czynsz należny za okres od maja 2005 r. do grudnia 2006 r. Faktury z tytułu umowy najmu (dzierżawy) były wystawiane co miesiąc do kwietnia 2005 r., a w maju 2005 r. została wystawiona faktura obejmująca czynsz za okres od maja 2005 r. do grudnia 2006 r.

Z wniosku wynika, również, że od listopada 2006 r. czynsz był wpłacany syndykowi i od listopada 2006 r. syndyk wystawiał faktury VAT co miesiąc i rozliczał je w deklaracjach VAT-7.

Podano ponadto, że Spółka "X" była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w okresie od stycznia 1994 r. do maja 2005 r. oraz od listopada 2006 r. do nadal. W dniu 22 listopada 2006 r. została ogłoszona upadłość Spółki.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do wskazanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeśli z zawartej umowy najmu (dzierżawy) wynika termin płatności czynszu "co miesiąc", to też co miesiąc powstawał u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tego tytułu, chyba że przed tym terminem dzierżawca dokonywałby zapłaty czynszu. Również co miesiąc (w okresie do kwietnia 2005 r.) Spółka wystawiała z tytułu świadczenia tych usług faktury VAT oraz rozliczała te czynności w deklaracjach VAT-7.

W kwestii natomiast rozliczeń dokonywanych przez Spółkę w maju 2005 r. należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca wystawił w maju 2005 r. fakturę VAT, w której wykazał kwotę podatku, to był zobowiązany do jego zapłaty, również w sytuacji gdyby kwota podatku wykazana na tej fakturze była wyższa od kwoty podatku należnego.

Niestety we wniosku Strona nie wskazała przyczyny, dla której Wnioskodawca wystawił w maju 2005 r. taką fakturę.

Jeśli w maju 2005 r. Wnioskodawca otrzymałby należną kwotę czynszu za cały okres od maja 2005 r. do grudnia 2006 r. tj. przed upływem terminu płatności określonego w umowie, to Wnioskodawca był zobowiązany do wystawienia odpowiedniej faktury VAT i rozliczenia tej transakcji w deklaracji VAT-7 za maj 2005 r.

Jeśli natomiast dokonał tego przedwcześnie to i tak z mocy wskazanego wyżej przepisu art. 108 ww. ustawy o VAT był zobowiązany do zapłaty podatku wynikającego z wystawionej faktury VAT.

Należy jednocześnie wskazać, że ewentualne nieprawidłowe przedwczesne rozliczenie podatku VAT z tytułu czynności najmu (dzierżawy), co do których obowiązek podatkowy powstawałby w poszczególnych miesiącach od maja 2005 r. do grudnia 2006 r. nie zwalnia podatnika z rozpoznania w deklaracjach VAT-7 za miesiące od maja 2005 r. do grudnia 2006 r. obowiązku podatkowego z tytułu usługi najmu (dzierżawy).

Należy również wskazać, że fakt, że Wnioskodawca w okresie od czerwca 2005 r. do października 2006 r. nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym, nie powoduje, że nie działał on w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Jeśli bowiem wykonywał czynności opodatkowane (a taką jest świadczenie usług najmu (dzierżawy) i nie nastąpiła zapłata "z góry" za świadczone usługi oraz nie zachodziły inne okoliczności uprawniające do ewentualnego zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT (np. w trybie art. 113 ust. 11 ustawy o VAT) to Wnioskodawca był zobowiązany do składania deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące w tym okresie od czerwca 2005 r. do grudnia 2006 r. i rozliczać w nich podatek należny z tytułu świadczonych usług najmu (czy dzierżawy).

W świetle powyższego, odnosząc się do ewentualnej konieczności odprowadzenia podatku VAT, od przekazanej w dniu 7 lipca 2008 r. przez sąd syndykowi kwoty stanowiącej należność płaconą przez dzierżawcę z tytułu czynszu za okres przed ogłoszeniem upadłości Spółki, należy stwierdzić, że jeśli kwota ta (pieniądze) nie stanowi zapłaty za jakiekolwiek świadczenie usług czy dostawę towarów, to samo otrzymanie pieniędzy nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem tut. organu jeśli usługi najmu (dzierżawy) świadczone były przez Spółkę w okresie od lipca 2004 r. do października 2006 r. (bowiem w listopadzie 2006 r. ogłoszono upadłość Spółki i faktury VAT z tytułu usług najmu (dzierżawy) były rozliczane przez syndyka), to w tych miesiącach powinien być rozpoznany obowiązek podatkowy z tytułu tych usług, przy założeniu, że termin płatności określony w umowie był "co miesiąc" i nie nastąpiła zapłata "z góry" za miesiące od maja (czy też czerwca) 2005 r. do grudnia 2006 r. Nawet bowiem w sytuacji gdyby dzierżawca swoje zobowiązania regulował z opóźnieniem, to zgodnie ze wskazanym przepisem art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstawał "co miesiąc". Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnik był zobowiązany do wystawienia faktury VAT stwierdzającej dokonanie sprzedaży usług (przy założeniu, że dzierżawca nie był osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej).

Ponadto zgodnie z cyt. § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnik był zobowiązany do wystawienia faktury VAT nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług najmu (dzierżawy).

W myśl § 15 ust. 2 ww. rozporządzenia faktury, o których mowa w § 15 ust. 1 cyt. rozporządzenia, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego z zastrzeżeniem ust. 3.

W świetle powyższego brak jest podstaw prawnych do wystawienia w chwili obecnej faktury VAT przez syndyka w związku z otrzymaną kwotą pieniężną.

Na marginesie należy także zauważyć, że Wnioskodawca nie podał dokładnych dat, w których przypadał termin płatności określony w umowie, czy "co miesiąc" oznacza, że płatność ma nastąpić np. "za wrzesień do 7 września", czy "za wrzesień do 7 października". Kwestia ta nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie dotyczące wystawienia przez syndyka faktury VAT w związku z otrzymaniem kwoty pieniężnej.

Jeszcze raz należy podkreślić, iż to na Spółce "X" jako zarejestrowanym podatniku VAT ciążył obowiązek prawidłowego określenia obowiązku podatkowego, prawidłowego wystawienia faktur VAT dokumentujących świadczone usługi najmu (dzierżawy) i właściwego ich wykazania w deklaracjach VAT-7.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pozostałych kwestii poruszonych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.