IBPP1/443-1665/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 7 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług protetycznych świadczonych przez osobę współpracującą z podatnikiem będącym osobą fizyczną - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 listopada 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług protetycznych świadczonych przez osobę współpracującą z podatnikiem będącym osobą fizyczną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych (głównie edycja oprogramowania) oraz usług związanych z techniką dentystyczną. Prace związane z techniką dentystyczną wykonuje żona Wnioskodawcy (dyplomowany technik dentystyczny), która jest zarejestrowana jako osoba współpracująca.

W kwestii wyjaśnienia dość dziwnego połączenia rodzajów działalności Wnioskodawca stwierdził, że żona prowadziła własną działalność (technika dentystyczna) od dnia 1 października 2000 r. natomiast Wnioskodawca rozpoczął działalność dnia 1 sierpnia 2006 r. Aby uniknąć prowadzenia dwóch księgowości, przy niewielkim rozmiarze działalności, działalność żony została zakończona dnia 31 marca 2007 r. a od dnia 1 kwietnia 2007 r. żona jest zarejestrowana jako osoba współpracująca. Dzięki temu Wnioskodawca wraz żoną prowadzi jedną księgowość oraz, co najważniejsze jest osobą, która załatwia wszelkie formalności w urzędach.

W styczniu 2008 r. nastąpiła zmiana w ustawie o VAT dotycząca stawki podatku stosowanej dla protez dentystycznych. W ocenie Wnioskodawcy literalny zapis w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT (zwolnione z podatku od towarów i usług jest "świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawa protez dentystycznych i sztucznych zębów przez dentystów i techników dentystycznych") nie rozstrzygnął jaką stawkę ma stosować (a właściwie czy podlega pod zwolnienie z VAT). Wnioskodawca faktury na protezy dentystyczne wystawia z działalności A. Z samej faktury można stwierdzić, że wystawiający fakturę nie jest technikiem. Aby rozwiać wątpliwości Wnioskodawca zadzwonił na Krajową Informację Podatkową ale tu nie mógł dostać jednoznacznej informacji (według informacji KIP również np. spółka cywilna techników dentystycznych miałaby stosować stawkę 22%).

Wnioskodawca zgodnie ze stanowiskiem KIP i dla własnego dobra zaczął stosować niekorzystną dla niego stawkę podstawową VAT 22%. Stawka taka mocno ogranicza jego konkurencyjność, ponieważ w stosunku do innych techników musi samodzielnie płacić VAT - doliczając go do ceny. W konsekwencji będzie dużo droższy od innych podmiotów.

Na wszystkich fakturach wystawionych od dnia 1 stycznia 2008 r. Wnioskodawca stosuje stawkę 22% na protezy dentystyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż protez dentystycznych w przypadku Wnioskodawcy podlega zwolnieniu z VAT, czy musi jednak stosować stawkę podstawową 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy jest on jak najbardziej uprawniony do zwolnienia z VAT w przypadku sprzedaży protez dentystycznych z co najmniej dwóch powodów:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 30 listopada 2008 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku VAT dla dostawy towarów i świadczonych usług, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22% - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych do tejże ustawy.

Na podstawie zapisu art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), został znowelizowany art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w ten sposób, że dodany został pkt 14 zgodnie z którym, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Z literalnej wykładni przepisów wynika, że zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do dostaw i usług świadczonych przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zawodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne (głównie edycja oprogramowania) oraz dokonuje dostawy protez dentystycznych. Faktury na protezy dentystyczne Wnioskodawca wystawia w ramach prowadzonej przez siebie działalności A. Sprzedawane przez niego protezy dentystyczne wykonuje żona współpracująca z Wnioskodawcą (w ramach działalności gospodarczej osoby fizycznej). Żona jest dyplomowanym technikiem dentystycznym posiadającym uprawnienia do wykonywania tego zawodu. Wnioskodawca przedmiotowych uprawnień nie posiada.

Zatem, z uwagi na to, iż w przedmiotowej sprawie usługi protetyczne wykonuje nie Wnioskodawca ale technik dentystyczny współpracujący z Wnioskodawcą, to Wnioskodawca jako osoba fizyczna w tym zakresie nie może stosować zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Wśród towarów opodatkowanych powyższą stawką podatku, pod pozycją 101 załącznika nr 3, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 33.10.17 - sztuczne stawy; przyrządy, aparaty i protezy ortopedyczne; sztuczne zęby; protezy dentystyczne; protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane - z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych.

Powyższy zapis oznacza, iż z dniem 1 stycznia 2008 r. sztuczne zęby i protezy dentystyczne zostały wyłączone z opodatkowania obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług. W konsekwencji, od dnia 1 stycznia 2008 r., usługi wytwarzania oraz dostawa sztucznych zębów i protez dentystycznych podlegają opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT, tj. 22%.

W tym miejscu należy jednak podkreślić, że na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, z 7% stawki podatku korzystają - bez względu na symbol PKWiU - wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - poz. 106 załącznika nr 3 ww. ustawy.

Reasumując Wnioskodawca w zakresie wykonywanej działalności nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT. Powyższe zwolnienie ma bowiem zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zwodu. W związku z powyższym dostawa protez dentystycznych i sztucznych zębów podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22%, chyba że wyroby te są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych i wówczas dostawa ich podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Na marginesie należy zaznaczyć, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego symbolu statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi lub sprzedawcy towaru, która to klasyfikacja jest niezbędna przy wystawianiu faktur. Organy podatkowe nie dysponują uprawnieniami w tym zakresie. W przypadku trudności z zaklasyfikowaniem danego towaru - należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.