IBPP1/443-166/14/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nabytej w 2006 r. - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nabytej w 2006 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 maja 2014 r. znak: IBPP1/443-166/14/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (opis zdarzenia przyszłego przyjęto z uzupełnienia wniosku z 13 maja 2014 r.):

Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę budowlaną, która zakupił w 2006 r. w celu wybudowania w przyszłości domu mieszkalnego. Jednak Wnioskodawca zawiesił plany budowy domu z uwagi na to, że w 2008 r. mąż Wnioskodawcy uległ zawałowi serca i przeszedł operację wszczepienia by-pass.

Kiedy Wnioskodawca kupował działkę w 2006 r., miała ona status gruntu rolnego z ustalonymi warunkami zabudowy, które decyzją Burmistrza zostały w 2007 r. przeniesione na Wnioskodawcę i męża.

We wrześniu 2013 r. zastał uchwalony dla przedmiotowego terenu plan przestrzennego zagospodarowania, w którym działka figuruje już jako teren budowlany. W 2009 r. Wnioskodawca wystąpił wspólnie z osobami, które nabyły sąsiednie działki o pociągnięcie wodociągu. Było to na prośbę sąsiadów, którzy chcieli już budować dom i chodziło im o rozłożenie kosztów na posiadaczy pozostałych działek. Wnioskodawca posiada stosowną umowę o współpracy w tym zakresie. Wnioskodawca nadmienia, że nie czerpał żadnych korzyści materialnych z posiadania działki budowlanej tzn. nie wydzierżawiał jej nikomu oraz nie pobierał dopłat bezpośrednich do gruntów rolnych.

Obecnie (2014 rok) Wnioskodawca z mężem kupił dom, w którym zamieszkiwali od 1992 r. na podstawie umowy najmu. Dom wymaga pilnego i kosztownego remontu. Pieniądze ze sprzedaży działki budowlanej Wnioskodawca chce przeznaczyć w całości na remont zakupionego domu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Działka ma powierzchnię 2.498 m^2. Jeżeli nie uda się jej sprzedać w całości, Wnioskodawca zamierza ją podzielić na dwie działki i sprzedać osobno. W celu zbycia działki Wnioskodawca zamieszcza ogłoszenia na portalach internetowych oraz rozwiesza ogłoszenia w punktach do tego celu przeznaczonych (tablice ogłoszeniowe).

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nie składa deklaracji VAT-7.

W 2006 r. Wnioskodawca zakupił z mężem tylko jedną wyodrębnioną geodezyjnie działkę, która planuje obecnie zbyć. Grunt ten od początku był niezabudowany i taki pozostał.

Zakup gruntów Wnioskodawca sfinansował ze środków własnych pochodzących z lokat bankowych, bez udziału kredytu.

Grunt był utrzymywany w stanie niezachwaszczonym - koszona była trawa; na części działki sąsiad sadził ziemniaki i obsiewał ją zbożem, które to produkty przeznaczał na własne potrzeby. Wnioskodawca nie wydzierżawiał mu tego gruntu i nie pobierał za jego użytkowanie żadnych opłat. Wnioskodawcy chodziło o to, żeby działka nie zachwaściła się, a Wnioskodawca nie posiada sprzętu rolniczego, żeby wykonywać stosowne zabiegi agrotechniczne.

Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu do działalności rolniczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Wnioskodawca nie sprzedawał produktów rolnych z przedmiotowej działki i nie posiadał nigdy statusu rolnika ryczałtowego, a co za tym idzie, nie zrezygnował z ryczałtu i nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT oraz nie odprowadzał podatku VAT od sprzedaży produktów rolnych.

W momencie sprzedaży działka (działki) będzie niezabudowana.

Wnioskodawca nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. W momencie zakupu dla działki była wydana decyzja o warunkach zabudowy na wniosek poprzedniego właściciela. Wnioskodawca wystąpił jedynie po dokonaniu zakupu gruntu o przepisanie decyzji o warunkach zabudowy na Wnioskodawcę (decyzja z dnia 13 lutego 2007 r.). Wnioskodawca nie występował również o wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. Pozostałe działania odnośnie przedmiotowej działki zostały opisane powyżej.

Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań w celu uatrakcyjnienia sprzedawanej działki, w szczególności Wnioskodawca nie zamierza budować drogi (działka ma kształt wydłużonego prostokąta i dojazd z dwóch przeciwległych stron, więc takie działania byłyby zbędne i raczej pogarszałyby atrakcyjność działki-zmniejszenie powierzchni do ewentualnej zabudowy), Wnioskodawca nie będzie wyposażać jej w żadne urządzenia ani sieci kanalizacji sanitarnej, nie będzie wnioskował o pociągnięcie sieci energetycznej, ponieważ sieć jest już pociągnięta (nie przez Wnioskodawcę).

Ewentualny podział działki na dwie mniejsze będzie miał miejsce jeżeli nie znajdzie się w najbliższym czasie (do końca 2014 r.) nabywca na działkę nie podzieloną - może być po prostu za duża dla ewentualnego nabywcy. Wnioskodawca ma zamiar wystąpić o podział działki na dwie mniejsze.

W momencie wejścia w życie w 2013 r. planu zagospodarowania przestrzennego dla działki obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i przeznaczenie działki w decyzji o warunkach zabudowy było takie samo jak w uchwalonym planie zagospodarowania przestrzennego.

Na moment sprzedaży działki w całości będzie obowiązywał zarówno plan przestrzennego zagospodarowania jak i decyzja o warunkach zabudowy. W decyzji o warunkach zabudowy jest zapis, że ważność tego dokumentu wygasa jeżeli wnioskodawca uzyskał ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę oraz jeżeli dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są sprzeczne z warunkami w wydanej decyzji. Żaden z dwóch wymienionych przypadków nie miał miejsca więc w momencie sprzedaży działki będzie obowiązywał zarówno plan przestrzennego zagospodarowania jak i decyzja o warunkach zabudowy. Jednak decyzja o warunkach zabudowy jest wydana dla działki o konkretnym numerze ewidencyjnym. W przypadku podziału działki na dwie mniejsze decyzja wydana 13 lutego 2007 r. nie może być obowiązująca.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży.

Wcześniej nigdy Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntów, nie odprowadzał od sprzedaży gruntów podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 ani zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy planowana transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT.

2. Czy podział działki na dwie mniejsze spowoduje, że organy podatkowe uznają to działanie jako wykonywanie działalności gospodarczej i w konsekwencji opodatkowanie transakcji sprzedaży działek podatkiem od towarów i usług VAT.

3. Czy skorzystanie z usług Agencji Pośrednictwa Sprzedaży Nieruchomości przy sprzedaży działek może być potraktowane jako wykonywanie działalności gospodarczej i w konsekwencji spowodować opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2014 r.):

Ad. 1. W ocenie Wnioskodawcy opisana transakcja nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, ani w żaden sposób się z nią nie wiąże i nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT. Wnioskodawca nie czerpał z posiadania nieruchomości gruntowej żadnych korzyści materialnych i nie angażował się w podniesienie jej wartości.

W wyniku okoliczności życiowych trudnych do przewidzenia w momencie zakupu, działka stała się dla Wnioskodawcy po prostu zbędna i dlatego postanowił ją sprzedać.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy operacja podziału działki na dwie mniejsze i następnie sprzedaż ich dwóm niezależnym nabywcom nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT ponieważ nie wiąże się w przypadku Wnioskodawcy z wykonywaniem działalności gospodarczej, a jedynie ze zbyciem majątku osobistego. Decyzja o podzieleniu działki na dwie mniejsze spowodowana jest tym, że duża działka może nie znaleźć nabywcy.

Ad. 3. Skorzystanie z usług Agencji Pośrednictwa Sprzedaży Nieruchomości nie powinno spowodować opodatkowania transakcji sprzedaży działki/działek podatkiem od towarów i usług VAT. Jest to jedynie sposób na dotarcie z informacją o sprzedaży do jak największej ilości osób za pomocą wyspecjalizowanej firmy, która jednocześnie zajmie się rozmowami z potencjalnymi klientami, na które Wnioskodawca nie ma czasu, ponieważ pracuje w zupełnie innej branży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania dostawy działki o pow. 2,498 m² lub 2 działek w przypadku podziału tej działki na dwie mniejsze podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanej we wniosku działki nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w 2006 r. zakupił działkę budowlaną w celu wybudowania w przyszłości na niej domu mieszkalnego. Jednak z uwagi na fakt, że w 2008 r. mąż Wnioskodawcy uległ zawałowi serca i przeszedł operację wszczepienia by-passów Wnioskodawca zawiesił plany budowy domu. Obecnie (2014 rok) Wnioskodawca z mężem kupili dom, w którym zamieszkiwali od 1992 r. na podstawie umowy najmu. Dom jednak wymaga pilnego i kosztownego remontu dlatego Wnioskodawca chce w całości przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży działki na remont tego domu.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca nie nabył przedmiotowej działki celem dalszej odsprzedaży, lecz w celu wybudowania na niej własnego domu mieszkalnego.

Treść wniosku wskazuje także, że bezpośrednią przyczyną działań podjętych przez Wnioskodawcę, zmierzających w końcowym efekcie do sprzedaży działki jest brak odpowiednich środków materialnych na remont zakupionego domu, który był do tej pory wynajmowany. Z tego też względu Wnioskodawca postanowił (dążąc do realizacji celu jakim jest remont domu), że przedmiotową działkę sprzeda w całości albo podzieli na mniejsze. Jak Wnioskodawca zaznacza, że zakup gruntu sfinansował z własnych środków. Ponadto w momencie zakupu dla działki była już wydana decyzja o warunkach zabudowy na wniosek poprzedniego właściciela, Wnioskodawca jedynie wystąpił po zakupie gruntu o przepisanie na Wnioskodawcę tej decyzji.

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości dla celów zarobkowych. Oznacza to, że zakupiona działka nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Od momentu zakupu przedmiotowa działka nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana. Wnioskodawca nie czerpał żadnych korzyści materialnych z posiadania działki budowlanej tzn. nie wydzierżawiał jej nikomu oraz nie pobierał dopłat bezpośrednich do gruntów rolnych. Wprawdzie była na działce koszona trawa i na części działki sąsiad sadził ziemniaki i obsiewał ją zbożem, które to produkty przeznaczał na własne potrzeby, jednak Wnioskodawca nie wydzierżawiał tego gruntu i nie pobierał za jego użytkowanie żadnych opłat. Wnioskodawcy chodziło jedynie, żeby działka nie zachwaściła się. Wnioskodawca nie posiada bowiem sprzętu rolniczego, żeby wykonywać stosowne zabiegi agrotechniczne. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu do działalności rolniczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych (nie posiadał nigdy statusu rolnika ryczałtowego).

Wnioskodawca także nie zamierza podejmować żadnych działań w celu uatrakcyjnienia sprzedawanej działki, w szczególności nie zamierza budować drogi ani wyposażać działki w żadne urządzenia ani sieci kanalizacji sanitarnej, nie będzie też wnioskował o pociągnięcie sieci energetycznej, ponieważ sieć jest już pociągnięta (nie przez Wnioskodawcę).

Wprawdzie Wnioskodawca wystąpił wspólnie z osobami, które nabyły sąsiednie działki o podciągnięcie wodociągu jednak było to na prośbę sąsiadów, którzy chcieli już budować dom i rozłożyć koszty na posiadaczy pozostałych działek, na co Wnioskodawca posiada stosowną umowę o współpracy w tym zakresie.

Oprócz przedmiotowej działki Wnioskodawca nie posiada żadnych innych. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

Z powyższego wynika, że dostawę przedmiotowej działki lub 2 działek powstałych z podziału tej działki uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy działki (lub 2 działek powstałych z podziału tej działki), bowiem przedmiotowy grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Działka nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z faktu jej posiadania żadnej korzyści. Powodem podjęcia decyzji o sprzedaży działki jest brak odpowiednich środków materialnych niezbędnych do remontu własnego domu.

Odnośnie kwestii wystąpienia wraz z sąsiadami o podciągnięcie wodociągu do działki oraz o przepisanie decyzji o warunkach zabudowy z poprzedniego właściciela na Wnioskodawcę a także o możliwość dokonania podziału nieruchomości na 2 działki, należy odnieść się do powołanych wyżej orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Jak już zaznaczono, treść ww. orzeczeń wskazuje, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiły pojedyncze z okoliczności wskazanych przykładowo w treści orzeczeń TSUE, związane z ewentualnym podziałem nieruchomości, wystąpieniem wraz z sąsiadami o podciągnięcie wodociągu do działki oraz o przepisanie decyzji o warunkach zabudowy z poprzedniego właściciela na Wnioskodawcę, jednak zaznaczyć należy, że powyższe dotyczy gruntu zakupionego w 2006 r. w celu budowy domu mieszkalnego (a zatem nie nabytego w celu dalszej odsprzedaży) oraz niewykorzystywanego do celów zarobkowych. Podkreślenia wymaga również, że Wnioskodawca wprawdzie zamierza dokonać podziału działki na 2 mniejsze, jednak podstawą podjęcia takich działań będzie wyłącznie sytuacja braku nabywcy na działkę niepodzieloną.

Z kolei głównym powodem wystąpienia przez Wnioskodawcę z wnioskiem o podciągnięcie wodociągu były prośby sąsiadów, którzy chcieli już budować dom i rozłożyć koszty jego budowy.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Jak wskazuje treść wniosku, celem nadrzędnym wszystkich działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest w istocie remont zakupionego domu, który do tej pory był przez Wnioskodawcę wynajmowany, dlatego sprzedaż przedmiotowej działki ma umożliwić Wnioskodawcy pozyskanie niezbędnych środków finansowych na ten cel.

Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że Wnioskodawca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, dokonuje zbycia tego gruntu. Nie można bowiem uznać, że czynności dokonane przez Wnioskodawcę w tym zakresie przybrały formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Ponadto działania, które Wnioskodawca zamierza podjąć w celu sprzedaży działek nie wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia (ogłoszenia na portalach internetowych oraz w punktach do tego celu przeznaczonych, tj. tablicach ogłoszeniowych). Również skorzystanie przez Wnioskodawcę przy sprzedaży działki lub 2 działek z usług biura nieruchomości w tym przypadku nie przesądza, że Wnioskodawca podjął ciąg działań wskazujący na aktywność "handlową" w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też zarówno dostawę 1 działki, jak i dostawę 2 działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działki. Zatem ww. czynność dostawy będzie oznaczać działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Planowana dostawa przedmiotowej działki jak i dwóch działek powstałych z podziału tej działki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT również w sytuacji, gdy przy sprzedaży działek Wnioskodawca skorzysta z pomocy biura nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem niedotyczącym indywidualnej sprawy Wnioskodawcy zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.