IBPP1/443-165/13/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dokonanie do Spółki aportu nieruchomości będzie stanowiło dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dokonanie do Spółki aportu nieruchomości będzie stanowiło dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 kwietnia 2013 r. znak: IBPP1/443-165/13/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch nieruchomości położonych w J. (woj....), tj.: nieruchomości złożonej z działek o numerach 1384/1 oraz 1385/19 objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy VII Wydział Ksiąg Wieczystych, nieruchomości złożonej z działek o numerach 1385/4, 1385/5 oraz 1385/17 objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w... VII Wydział Ksiąg Wieczystych.

Wnioskodawca nabył powyższe nieruchomości na własny rachunek w ramach licytacji majątku dłużnika na aukcji komorniczej.

Obecnie Wnioskodawca planuje wnieść powyższe nieruchomości w drodze aportu do spółki jawnej (dalej: Spółka), w której wspólnikami są Wnioskodawca i jego małżonka. W efekcie aportu nastąpi podwyższenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce oraz zwiększenie jej majątku. Do czasu wniesienia tych nieruchomości aportem do Spółki nie będą podejmowane przez Wnioskodawcę żadne działania w zakresie ich uzbrojenia, ogrodzenia lub podziału na mniejsze działki, które podwyższałyby ich wartość rynkową. Wnioskodawca podkreśla także, że nie podejmował, ani nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem nabywcy nieruchomości. Wnioskodawca nie korzysta też z pośrednictwa agentów nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi zatem zorganizowanej działalności w zakresie zakupu działek z przeznaczeniem na ich dalszą odsprzedaż lub zbycie w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca informuje, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. produkcja i obrót wyrobami farmaceutycznymi oraz kosmetykami. Spółka planuje rozszerzyć swoją działalność o obrót nieruchomościami. Docelowo Spółka rozważa odsprzedaż nabytych nieruchomości.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wszystkie przedmiotowe działki zostały nabyte na mocy postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości wydanego przez Sąd Rejonowy w. Wydział I Cywilny z dnia 11 lutego 2013 r. (sygn. akt...). Powyższe postanowienie uprawomocniło się z dniem 13 marca 2013 r.

Nabycie żadnej z działek nie zostało udokumentowane fakturą VAT.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu żadnej z działek w związku z czym Wnioskodawca nie dokonał takiego odliczenia. Wnioskodawca wskazuje, że zakup działek nie był związany z prowadzeniem jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu działek.

Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki w celu ulokowania środków pieniężnych. Zakup działek w drodze licytacji komorniczej nastąpił na okazyjnych warunkach, w szczególności cena zakupu działek w ten sposób była niższa niż cena podobnych nieruchomości oferowanych na wolnym rynku.

Wnioskodawca powyżej wskazał, że dokonał okazyjnego zakupu działek w drodze licytacji komorniczej w celu ulokowania środków pieniężnych. W związku z rozwojem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w formie spółki jawnej, Wnioskodawca postanowił wnieść przedmiotowe nieruchomości aportem do tej spółki w celu potwierdzenia jej wiarygodności kredytowej.

Na pytanie tut. organu czy w stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca podjął lub zamierza podjąć takie działania, jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to w jakim celu Wnioskodawca wskazał, że do momentu wniesienia aportu nie podjął on żadnych z wymienionych powyżej działań w stosunku do żadnej z nabytych działek.

Nabyte przez Wnioskodawcę działki do chwili wniesienia aportu nie były w żaden sposób wykorzystywane.

Działki wskazane we wniosku nie były przedmiotem żadnej umowy najmu ani dzierżawy zawartej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie wykorzystywał żadnej z przedmiotowych działek do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Przeznaczenie poszczególnych działek wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w momencie ich zakupu kształtowało się następująco:

* działka nr 1385/19 - łąki i pastwiska,

* działki o nr 1384/1, 1385/4, 1385/5 i 1385/17 - tereny zabudowy jednorodzinnej.

Przeznaczenie działek wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomości nie zmieniło się pomiędzy ich zakupem a aportem.

W dniu 24 lutego 2005 r. została podjęta uchwała nr... w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy J. dla sołectwa J.

Dla działek nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy.

Żadna z przedmiotowych działek nie jest zabudowana.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, ale w chwili obecnej nie planuje ich sprzedaży.

Wnioskodawca dokonał jednorazowej sprzedaży nieruchomości w 2005 r. Sprzedaż nie była opodatkowana VAT i Wnioskodawca nie odprowadził z tytułu tej sprzedaży podatku VAT, nie złożył deklaracji VAT, ani nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Aport został dokonany z datą 7 marca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie przez Wnioskodawcę aportu nieruchomości do Spółki będzie stanowiło dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja aportu nieruchomości do Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie zaprezentowanego stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Z kolei stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że definiują one jedynie przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem VAT. Jak wynika jednak z ustawy o VAT, opodatkowaniu mogą podlegać tylko te czynności, dla których spełniony jest zarówno przedmiotowy, jak i podmiotowy zakres opodatkowania. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność, która określona jest jako opodatkowana oraz została wykonana przez podmiot mający status podatnika VAT. Obie te cechy powinny zostać spełnione równocześnie celem objęcia danej czynności obowiązkami wynikającymi z ustawy o VAT. W rezultacie wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Zakres podmiotowy opodatkowania podatkiem VAT, (tekst jedn.: warunki uznania danego podmiotu za podatnika VAT) reguluje art. 15 ustawy o VAT. W analizowanej transakcji Wnioskodawca nie spełnia przesłanek do uznania go za podatnika VAT w rozumieniu tego przepisu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W celu ustalenia, czy określony podmiot będzie działał jako podatnik VAT niezbędna jest ocena, czy dana czynność będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z tym, analizy wymaga kwestia wypełnienia w analizowanej sytuacji przesłanek działalności gospodarczej, do których zalicza się:

Ad. 1 W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza to przede wszystkim działalność producentów, handlowców lub usługodawców. W analizowanym przypadku, Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności produkcyjnych, ani też nie świadczy jakichkolwiek usług. Rozważenia zatem wymaga, czy Wnioskodawca w analizowanej sytuacji działa jako handlowiec.

Zdaniem Wnioskodawcy przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową, a w konsekwencji zorganizowaną. W tym świetle, Wnioskodawca wskazuje, że ilość nabytych przez niego nieruchomości nie wskazuje na ich przeznaczenie handlowe. Wnioskodawca nie skupuje bowiem działek z przeznaczeniem na ich dalszą odsprzedaż lub zbycie w jakiejkolwiek formie. Ponadto w odniesieniu do nabytych nieruchomości, do czasu wniesienia ich aportem do Spółki nie będą podejmowane przez Wnioskodawcę żadne działania w zakresie ich uzbrojenia, ogrodzenia lub podziału na mniejsze działki, które podwyższałyby ich wartość rynkową i mogłyby świadczyć o zorganizowaniu działalności Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Dodatkowo, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zakresie dokonania aportu nieruchomości będzie działał wyłącznie jako osoba fizyczna dysponująca swoim majątkiem prywatnym. Podkreślenia wymaga fakt, że planowanemu aportowi nieruchomości do Spółki nie towarzyszą ani nie będą towarzyszyły działania typowe dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem nabywcy nieruchomości ani nie korzystał pośrednictwa agentów nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca nie podejmuje obecnie, ani nie będzie podejmował żadnych aktywności (inwestycji) mających na celu podwyższenie wartości rynkowej nieruchomości i maksymalizację zysku z ich zbycia. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przesądza o braku podstaw do przyjęcia stanowiska, że aport nieruchomości będzie dokonany przez Wnioskodawcę działającego jako profesjonalny handlowiec. Planowana transakcja nie posiada bowiem cech zawodowej i zorganizowanej działalności.

Powyższy pogląd zgodny jest z orzecznictwem sądów administracyjnych, które wielokrotnie orzekały w analogicznych sytuacjach. Zgodnie z orzecznictwem tych sądów, należy odróżnić sytuację, w której osoba fizyczna wykonuje przysługujące jej prawo własności od wykonywania działalności gospodarczej, szczególnie jako handlowiec. W wyroku z dnia 7 grudnia 2011 r. (sygn....) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że: "Wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) <...>nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku to tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec". Na podobne rozróżnienie wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 (Jarosław Słaby) i C-181/10 (Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć). W myśl tego wyroku, sprzedaż nieruchomości należących do majątku prywatnego osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu VAT, chyba że osoba ta działa jak handlowiec, tj. podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami. Przeciwne stanowisko skutkowałoby przyjęciem, że każda transakcja polegająca na zbyciu przez osobę fizyczną składnika jej majątku musiałaby podlegać opodatkowaniu VAT. Zgodnie jednak z wolą ustawodawcy, czynności dokonywane przez osobę fizyczną jako konsumenta (np. sprzedaż prywatnego samochodu czy nieruchomości niewykorzystywanej w działalności gospodarczej), a nie handlowca, pozostają poza zakresem opodatkowania VAT. Zgodnie natomiast z wyrokiem TSUE z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92: "Jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT". Z powyższego orzeczenia wynika, że nawet jeśli osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, to sprzedaż majątku przeznaczonego uprzednio na jej potrzeby osobiste nie jest opodatkowana VAT.

W rezultacie powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie dokonania aportu nieruchomości do Spółki będzie działał wyłącznie jako osoba fizyczna dysponująca swoim majątkiem prywatnym. Planowanej transakcji nie można zatem przyporządkować cech właściwych handlowej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 2) Zgodnie z przesłanką wynikającą z art. 15 ust. 2 zd. 1 ustawy o VAT, o prowadzeniu działalności gospodarczej można mówić również w sytuacji, gdy podmiot wykonał jednorazowo czynność podlegającą opodatkowaniu w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy rozumie się wolę powtarzania czynności, a nie dokonanie jej jednorazowo. Dla oceny, czy taki zamiar występuje należy wziąć pod uwagę okoliczności które towarzyszą dokonaniu jednorazowej czynności. Jak już przedstawiono powyżej, zamiarem Wnioskodawcy jest dokonanie jednorazowej czynności aportu do spółki jawnej przedmiotowych nieruchomości. Wnioskodawca nie planuje wykonywania analogicznych czynności w sposób częstotliwy, tj. powtarzający się. Wnioskodawca nie planuje również dokonywać w taki sposób czynności związanych z obrotem (tekst jedn.: nabywaniem i sprzedażą) nieruchomości. Wszelkie okoliczności towarzyszące planowanej transakcji wskazują jedynie na jej incydentalny, czy też okazjonalny charakter.

Podsumowując, czynności Wnioskodawcy nie będą dokonywane w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Ad. 3) Co do przesłanki wskazującej na wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, należy stwierdzić, że ona również w analizowanej sytuacji nie jest spełniona. Wnioskodawca nie zamierza bowiem wykorzystywać nabytych nieruchomości w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Nieruchomości te będą jedynie przedmiotem pojedynczej czynności prawnej polegającej na wniesieniu aportu do spółki jawnej.

Zgodnie z poglądem prezentowanym przez orzecznictwo i komentatorów (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, LEX 2012) w przypadku działalności gospodarczej polegającej na wykorzystywaniu własnego majątku decydujące znaczenie będzie miała przede wszystkim stałość, ciągłość wykorzystywania tego majątku, co wynika z art. 15 ust. 2 zd. 2 ustawy o VAT. Według A. Bartosiewicza, "ciągłość" to niejednorazowość, nieincydentalność wykorzystania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Wykorzystywanie towarów w sposób ciągły oznacza prowadzenie działalności gospodarczej w sposób niesporadyczny. W sytuacji wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie będzie dokonywał czynności w sposób ciągły, nie będą one powtarzalne ani zaplanowane na długi okres trwania. Jak już wskazano powyżej, planowana czynność to pojedyncze zdarzenie, polegające na wniesieniu aportu w postaci nieruchomości do spółki jawnej. Jest to zatem czynność sporadyczna, incydentalna, której nie sposób przypisać cechy stałości.

Z powyższej analizy wynika, że przesłanki uznania planowanej przez Wnioskodawcę czynności za działalność gospodarczą nie zostaną wypełnione. Wnioskodawca w omawianej sytuacji nie będzie bowiem działał jak handlowiec. Planowana transakcja wskazuje jednoznacznie, iż zamiarem Wnioskodawcy jest dokonanie jednorazowej czynności wniesienia aportu do Spółki. Czynności aportu nieruchomości też nie towarzyszy zamiar wykonywania tego rodzaju działalności w sposób częstotliwy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że aport nieruchomości do spółki jawnej nie będzie opodatkowany VAT, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w ramach jego dokonywania nie będzie działał jako podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy oprzeć się także na orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując w formie aportu dostawy opisanych nieruchomości Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, oprócz dokonania przez Wnioskodawcę jednorazowej sprzedaży nieruchomości w 2005 r., która nie była opodatkowana VAT i Wnioskodawca nie odprowadził z tytułu tej sprzedaży podatku VAT, nie wystąpił ciąg okoliczności, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy nie wskazują zatem na takie formy aktywności w zbywaniu przedmiotowej działki, które wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności - nie można zatem uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Nieruchomość, składającą się z 5 niezabudowanych działek, Wnioskodawca nabył na własny rachunek, w celu ulokowania środków pieniężnych. Zakup działek w drodze licytacji komorniczej nastąpił na okazyjnych warunkach (cena była niższa od cen podobnych nieruchomości oferowanych na wolnym rynku).

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Działki do chwili wniesienia aportu nie były w żaden sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę, nie były przedmiotem żadnej umowy najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek do prowadzenia działalności rolniczej.

Z wniosku nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonując aportu opisanych we wniosku nieruchomości (5 niezabudowanych działek) korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy w zakresie aportu ww. nieruchomości, a dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując, biorąc pod uwagę treść wniosku, a także uwzględniając obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę w formie aportu w dniu 7 marca 2013 r. nieruchomości (nieruchomości złożonej z działek o numerach 1384/1 oraz 1385/19 oraz nieruchomości złożonej z działek o numerach 1385/4, 1385/5 oraz 1385/17) do spółki jawnej stanowi dostawę jego majątku prywatnego i w związku z tym czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w..., ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.