IBPP1/443-161/13/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 6 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części działek - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 6 maja 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-161/13/ES z dnia 23 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 8 grudnia 2005 aktem darowizny (akt notarialny) Wnioskodawca otrzymał działkę o numerze 359 o powierzchni 0,28 ha od ojczyma. W 2008 r. obok tej wyżej wymienionej (jest sąsiadująca) działki Wnioskodawca otrzymał (akt notarialny) w drodze zamiany działkę o powierzchni 0,30 ha numer działki nr 360 (Wnioskodawca przekazał w drodze zamiany 2 działki). Po tym zdarzeniu w 2008 r. Wnioskodawca miał więc działkę o powierzchni 0,58 ha z tych dwóch działek, którą zamierzał i zamierza wykorzystać na potrzeby własne budowlane mieszkaniowe. Na tę okoliczność Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę z dnia 25 marca 2009 r. (decyzja numer...). W dniu 8 września 2009 r. - ze względów finansowych decyzja budowlana została uchylona (decyzja uchylenia numer...). Tak więc ta działka Wnioskodawcy ma kształt prostokąta o powierzchni 0,58 ha. Ta połączona działka jest działką budowlaną mieszkaniową w istniejącym planie zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca chce na tej całości wybudować dom własny mieszkalny rodzinny. Niedawno pojawił się u Wnioskodawcy chętny do zakupu części dwóch połączonych działek. Zjawił się tak z ulicy. Wnioskodawca nie dawał żadnych ogłoszeń ani też nie korzystał z biur pośrednictwa. Czyli pojawiła się możliwość finansowania budowy Wnioskodawcy. Ale na to potrzebne są duże finanse i w tym celu Wnioskodawca chce odpowiedzieć na tę ofertę zakupu i sprzedać część połączonych działek. Wnioskodawca nie uzbrajał terenu nie robił działań marketingowych, na razie nie dzielił też działek. I w związku z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dla Polski odnośnie opodatkowania takiej transakcji podatkiem od towarów i usług powstała u Wnioskodawcy wątpliwość czy ta transakcja sprzedaży winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca chce dokonać tej transakcji ale przed jej wykonaniem chciałby wiedzieć czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zamiany działek w 2008 r. Wnioskodawca dokonał w celu poszerzenia istniejącej bardzo wąskiej działki z osobą prywatną.

Nabycie nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz rolniczą.

Zamiana nie była udokumentowana fakturą VAT, gdyż żadna ze stron nie była podatnikiem podatku VAT.

Przy nabyciu nie istniało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Grunt o powierzchni 0,58 ha stanowi dwie geodezyjnie wyodrębnione działki. Każda ma własny numer ewidencyjny.

Przedmiotem sprzedaży będą dwie działki. Ww. działki są niezabudowane i takie będą w momencie sprzedaży.

Na działkach nic nie robiono. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie prowadził działalności rolniczej na tych działkach, nic na nich nie produkował, niczego nie sprzedawał.

Działki nie były przedmiotem najmu i dzierżawy. Brak pożytków.

Każda z tych działek jest przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe wg planu zagospodarowania przestrzennego.

Na pytanie tut. organu: "Czy dla przedmiotowych działek wydane zostaną decyzje o warunkach zabudowy, a jeśli tak to jakie przeznaczenie działek będzie z nich wynikać... (proszę podać odrębnie dla każdej z niezabudowanych działek).", Wnioskodawca odpowiedział: "Jeśli w przyszłości takowe decyzje byłyby wydane to z przeznaczeniem na budownictwo mieszkaniowe."

Na pytanie tut. organu: "Jakiej zabudowy dotyczyła decyzja - pozwolenie na budowę z dnia 25 marca 2009 r...", Wnioskodawca odpowiedział: "Decyzja - zabudowa bliźniacza mieszkalna jednorodzinna."

Powyższa decyzję uchylono na wniosek Wnioskodawcy ze względu na brak finansów.

Na czas wystąpienia z wnioskiem o decyzje Wnioskodawca był przekonany, że znajdzie finansowanie przyszłej budowy. Na czas teraz po sprzedaży części dwóch sąsiednich działek Wnioskodawca będzie miał szanse na sfinansowanie budowy.

W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia. Wnioskodawca nie był w żadnym biurze obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości tj. dom mieszkalny z lat 70-tych z działką, ale nie zamierza go sprzedawać.

Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntów wcześniej, nie był i nie jest podatnikiem podatku VAT, nie składał deklaracji VAT- 7, nie odprowadzał podatku VAT.

Na razie nie dokonano sprzedaży części przedmiotowych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ta transakcja sprzedaży winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży części połączonych działek Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na fakt iż ETS orzekł, że taka transakcja nie podlega opodatkowaniu w przypadku gdy sprzedający nie podejmuje aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów czy handlowców. Wnioskodawca nie podejmował żadnych takich środków, nie uzbrajał terenu nie robił działań marketingowych. ETS odniósł się iż podobnie okoliczność podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał w 2005 r. aktem darowizny od ojczyma działkę o numerze 359. Nabycie działki nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz rolniczą.

W 2008 r. w drodze zamiany (Wnioskodawca przekazał w drodze zamiany 2 działki) obok tej działki Wnioskodawca otrzymał działkę nr 360. Powodem zamiany działek z osobą prywatną było poszerzenie istniejącej bardzo wąskiej działki. Zamiana nie była udokumentowana fakturą VAT, gdyż żadna ze stron nie była podatnikiem VAT.

W wyniku zamiany Wnioskodawca posiada nieruchomość o powierzchni 0,58 ha składającą się z dwóch działek (geodezyjnie wyodrębnionych, z których każda ma własny numer ewidencyjny), którą zamierzał i zamierza wykorzystać na własne potrzeby mieszkaniowe. W związku z tym w dniu 25 marca 2009 r. Wnioskodawca będąc przekonany, że znajdzie środki na finansowanie przyszłej budowy uzyskał pozwolenie na budowę, a decyzja dotyczyła zabudowy bliźniaczej mieszkalnej jednorodzinnej. W dniu 8 września 2009 r. na wniosek Wnioskodawcy powyższą decyzję budowlaną uchylono ze względu na brak finansów.

Niedawno zgłosił się do Wnioskodawcy chętny do zakupu części dwóch połączonych działek. Osoba ta zgłosiła się sama, Wnioskodawca nie dawał żadnych ogłoszeń o sprzedaży. Tym samym pojawiła się możliwość finansowania budowy domu Wnioskodawcy, dlatego też Wnioskodawca zamierza odpowiedzieć na tę ofertę i sprzedać część połączonych działek. Wnioskodawca nie dawał żadnych ogłoszeń ani też nie korzystał z biur pośrednictwa, nie był też w żadnym biurze obrotu nieruchomościami. W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia, nie uzbrajał terenu, nie dzielił też działek i nie wykonywał żadnych działań marketingowych.

Przedmiotem sprzedaży będą dwie działki niezabudowane. Na działkach nic nie robiono. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie prowadził działalności rolniczej na tych działkach, niczego na nich nie produkował, niczego nie sprzedawał. Działki nie były przedmiotem najmu i dzierżawy. Każda z tych działek jest przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe wg planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości tj. dom mieszkalny z lat 70-tych z działką, ale nie zamierza go sprzedawać. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży gruntów wcześniej, nie składał deklaracji VAT-7, nie odprowadzał podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy transakcja sprzedaży 2 działek, o których mowa we wniosku, winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ planowana w przedmiotowej sprawie sprzedaż dotyczyć będzie nieruchomości, należy wziąć pod uwagę treść orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących tej tematyki.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wymienione we wniosku czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wszelkie bowiem działania podejmowane przez Wnioskodawcę do momentu podjęcia decyzji o sprzedaży były nakierowane na wykorzystanie posiadanych działek wyłącznie do celów osobistych, nic nie wskazuje na zaangażowanie środków ze strony Wnioskodawcy, które mogłyby kwalifikować jego działania jako zbliżone do podejmowanych przez podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił gruntu lecz otrzymał go w spadku, a zamiany działek w 2008 r. dokonał w celu poszerzenia istniejącej bardzo wąskiej działki, by na połączonych już działkach wybudować dom zaspokajający własne potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawca w tym celu wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy posiadanej nieruchomości i taką uzyskał, lecz ze względu na brak środków na finansowanie budowy, zmuszony był wystąpić o uchylenie otrzymanej decyzji dotyczącej zabudowy bliźniaczej mieszkalnej jednorodzinnej.

W związku ze zgłoszeniem się do Wnioskodawcy chętnego do zakupu części dwóch połączonych działek (Wnioskodawca nie zamieszczał nigdzie ogłoszeń o chęci sprzedaży działek), pojawiła się możliwość finansowania budowy domu Wnioskodawcy, dlatego też Wnioskodawca zamierza sprzedać część połączonych działek tj. 2 działki niezabudowane. W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia, nie uzbrajał terenu, nie dzielił też działek i nie wykonywał żadnych działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT ani do prowadzenia działalności rolniczej, nie były przedmiotem najmu i dzierżawy. Wnioskodawca posiada dom mieszkalny z lat 70-tych z działką, ale nie zamierza go sprzedawać. Wnioskodawca wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów, nie składał deklaracji VAT-7, nie odprowadzał podatku VAT.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też dostawę 2 działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż transakcja sprzedaży części połączonych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy również wskazać, że w myśl art. 14c § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. Zatem z powołanych wyżej przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest więc związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Tym samym dokumenty dołączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.