IBPP1/443-1609/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 24 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń z zakresu "Kurs groomerski" finansowanych w całości ze środków publicznych oraz opodatkowania ww. szkolenia finansowanego w całości ze środków własnych uczestnika szkolenia - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń z zakresu "Kurs groomerski" finansowanych w całości ze środków publicznych oraz opodatkowania ww. szkolenia finansowanego w całości ze środków własnych uczestnika szkolenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 24 stycznia 2012 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług polegających na strzyżeniu i pielęgnacji psów oraz sprzedaży pokarmów i innych artykułów typu zabawki, smycze itp. dla zwierząt. Dotychczas występowała u Wnioskodawcy wyłącznie sprzedaż opodatkowana. Wnioskodawca zamierza poszerzyć działalność o przeprowadzanie szkoleń "Kurs groomerski" polegających na nauce strzyżenia i pielęgnacji psów.

Szkolenie takie będzie się kończyło egzaminem wewnętrznym przeprowadzonym w jednostce szkolącej czyli przez Wnioskodawcę. Szkolenia te będą w całości sfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego w przypadku osoby skierowanej z Urzędu Pracy lub ze środków własnych uczestnika szkolenia. W związku z faktem, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. zmieniły się regulacje dotyczące stawki VAT na usługi edukacyjne Wnioskodawca ma wątpliwości jak prawidłowo powinny być opodatkowane takie szkolenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 6 kwietnia 2007 r. w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży żywności i innych akcesoriów dla zwierząt domowych oraz strzyżeniu psów, tj. czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca sam ustala formy i zasady według jakich szkolenie jest prowadzone. Wnioskodawca nie posiada akredytacji.

Prowadzone szkolenia mają bezpośredni związek z branżą lub zawodem uczestnika kursu mają również na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy.

Dotychczas Wnioskodawca był wyłącznie głównym wykonawcą usługi szkoleniowej. W przyszłości może zaistnieć sytuacja, w której Wnioskodawca będzie podwykonawcą usługi szkoleniowej.

Dotychczas Wnioskodawca przeszkolił osobę skierowaną przez UP. Obecnie szkoli osobę, która zgłosiła się sama. Może zaistnieć sytuacja, że kursant zostanie skierowany przez swojego pracodawcę.

Fakturę Wnioskodawca wystawił na Urząd Pracy. Po zakończeniu obecnego kursu Wnioskodawca wystawi na rzecz indywidualnego kursanta. W treści faktury Wnioskodawca podaje "Kurs groomerski".

Wnioskodawca nie wie niestety jaki jest przepływ środków pomiędzy funduszami europejskimi a Urzędem Pracy. Urząd Pracy przelewa pieniądze Wnioskodawcy jako wykonawcy kursu na podstawie umowy po zakończeniu szkolenia i złożeniu wszystkich stosownych dokumentów.

Wnioskodawca nie śledzi niestety dalszych losów swoich kursantów i nie jest w stanie odpowiedzieć w jaki sposób będą one wykorzystywały zdobytą wiedzę. Wnioskodawca może jedynie przypuszczać, że wykorzystają ją pracując w zawodzie, w którym się wyszkolili.

Klientem może być każdy, osoby indywidualne, pracownicy skierowani przez zakłady pracy na dokształcanie oraz osoby bezrobotne kierowane z Urzędów Pracy.

Wnioskodawca nie wie do jakich celów zleceniodawca wykorzysta fakturę wystawioną przez niego.

Wnioskodawca uważa, że środki te są uwzględnione w jakimś projekcie, ale więcej informacji na ten temat może udzielić Urząd Pracy.

Jeżeli kursanci są kierowani z UP, to nie ponoszą żadnych kosztów szkolenia, gdyż jest on finansowany przez UP. Indywidualni kursanci pokrywają całkowity koszt szkolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do szkolenia opisanego w zdarzeniu przyszłym można zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czy też należy opodatkować to szkolenie stawką 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy W przypadku szkolenia opisanego wyżej sfinansowanego w całości z Europejskiego Funduszu Społecznego można zastosować zwolnienie z art. 43 ustawy o VAT, natomiast sfinansowanego ze środków własnych uczestnika kursu usługę należy opodatkować stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi polegające na strzyżeniu i pielęgnacji psów oraz sprzedaży pokarmów i innych artykułów typu zabawki, smycze itp. dla zwierząt. Wnioskodawca zamierza poszerzyć działalność o przeprowadzanie szkoleń "Kurs groomerski" polegających na nauce strzyżenia i pielęgnacji psów. Szkolenie takie będzie się kończyło egzaminem wewnętrznym przeprowadzonym w jednostce szkolącej czyli przez Wnioskodawcę. Szkolenia te będą w całości sfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego w przypadku osoby skierowanej z Urzędu Pracy lub ze środków własnych uczestnika szkolenia.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca sam ustala formy i zasady według jakich szkolenie jest prowadzone. Wnioskodawca nie posiada akredytacji.

Prowadzone szkolenia mają bezpośredni związek z branżą lub zawodem uczestnika kursu mają również na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy. Wnioskodawca nie śledzi dalszych losów swoich kursantów i nie jest w stanie odpowiedzieć w jaki sposób będą one wykorzystywały zdobytą wiedzę. Wnioskodawca może jedynie przypuszczać, że wykorzystają ją pracując w zawodzie, w którym się wyszkolili. Dotychczas Wnioskodawca był wyłącznie głównym wykonawcą usługi szkoleniowej. Dotychczas Wnioskodawca przeszkolił osobę skierowaną przez UP. Obecnie szkoli osobę, która zgłosiła się sama. Może zaistnieć sytuacja, że kursant zostanie skierowany przez swojego pracodawcę. Wnioskodawca fakturę wystawił Urzędowi Pracy. Po zakończeniu obecnego kursu Wnioskodawca wystawi na rzecz indywidualnego kursanta. W treści faktury Wnioskodawca podaje "Kurs groomerski".

Wnioskodawca nie wie jaki jest przepływ środków pomiędzy funduszami europejskimi a Urzędem Pracy. Urząd Pracy przelewa pieniądze Wnioskodawcy jako wykonawcy kursu na podstawie umowy po zakończeniu szkolenia i złożeniu wszystkich stosownych dokumentów.

Kursanci kierowani z UP nie ponoszą żadnych kosztów szkolenia, gdyż jest on finansowany przez UP. Indywidualni kursanci pokrywają całkowity koszt szkolenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest również żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT, tym samym nie spełnia wymogów dla zwolnienia od podatku określonych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż prowadzone szkolenia mają bezpośredni związek z branżą lub zawodem uczestnika kursu mają również na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy. Wnioskodawca jednak nie śledzi dalszych losów swoich kursantów dlatego nie jest w stanie odpowiedzieć w jaki sposób będą one wykorzystywały zdobytą wiedzę. Wnioskodawca jedynie przypuszcza, że wykorzystają ją pracując w zawodzie, w którym się wyszkolili.

Jednak w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ww. szkolenia muszą być także prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub w całości finansowane ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał, iż usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach ani też Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie może zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i b)

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) przepisy ustawy stosuje się do:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy środkami publicznymi są:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy środki publiczne przeznacza się na:

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

W myśl art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy jednostki sektora finansów publicznych są tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone na podstawie niniejszej ustawy albo na podstawie odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.) w art. 2 pkt 1 określono, iż beneficjent to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, korzystająca z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7.

Natomiast publicznymi środkami krajowymi są środki finansowe pochodzące z budżetu państwa oraz państwowych funduszy celowych, środki budżetów jednostek samorządu terytorialnego, środki innych jednostek sektora finansów publicznych, a także inne środki jednostek oraz form organizacyjno-prawnych sektora finansów publicznych a publicznymi środkami wspólnotowymi są środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju (art. 2 pkt 10 i art. 2 pkt 11).

Natomiast definicja projektu została zawarta w art. 2 pkt 9, zgodnie z którą projekt to przedsięwzięcie realizowane w ramach działania, będące przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu między beneficjentem a instytucją zarządzającą, instytucją wdrażającą albo działającą w imieniu instytucji zarządzającej instytucją pośredniczącą, albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7, lub współfinansowane ze środków pochodzących z Funduszu Spójności.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT dla świadczonej usługi szkoleniowej "Kurs groomerski", dla osób skierowanych z Urzędu Pracy, których udział jest finansowany w całości ze środków publicznych lub dla indywidualnych kursantów pokrywających całkowity koszt szkolenia z własnych środków.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, stwierdzić należy, iż zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, należy rozpatrywać w odniesieniu do każdego z uczestników szkolenia odrębnie.

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe podnoszące kwalifikacje zawodowe w zakresie "Kursu groomerskiego" m.in. dla osób skierowanych z Urzędu Pracy, których uczestnictwo pokrywane będzie w całości ze środków publicznych. Urząd Pracy przelewa pieniądze Wnioskodawcy jako wykonawcy kursu na podstawie umowy po zakończeniu szkolenia i złożeniu wszystkich stosownych dokumentów.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie, w sytuacji gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe przeprowadzane dla osób skierowanych z Urzędu Pracy będą finansowane w całości ze środków publicznych, zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast szkolenia dla podmiotów (uczestników) spoza sektora finansów publicznych, które nie będą finansowane w całości ze środków publicznych podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę W przypadku szkolenia sfinansowanego w całości z Europejskiego Funduszu Społecznego można zastosować zwolnienie z art. 43 ustawy o VAT, natomiast sfinansowanego ze środków własnych uczestnika kursu usługę należy opodatkować stawką 23%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia stawki podatku VAT lub ewentualnego zwolnienia od podatku usług szkoleniowych wykonywanych w przyszłości przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę, gdyż Wnioskodawca nie przedstawił wyczerpującego opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) w tym zakresie, nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w tym zakresie, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.