IBPP1/443-1586/08/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 16 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 października 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nabywca środka trwałego zakupił ów środek trwały (samochód) za kwotę netto/brutto XXX zł (podatek VAT zw.). W związku z wystawieniem przez kontrahenta (sprzedawcę) faktury korygującej na zakup środka trwałego (samochodu) zmieniła się wartość początkowa środka trwałego na kwotę XXX zł (zmniejszyła się), jak również pojawił się podatek VAT w kwocie XXX zł Środek trwały był amortyzowany przez nabywcę środka trwałego od wartości początkowej wyższej (przed korektą).

Wnioskodawca wskazał, iż w zakresie podatku od towarów i usług przedstawione zdarzenie dotyczy stanu faktycznego, ponieważ wymieniona we wniosku faktura korygująca na zakup samochodu osobowego została wystawiona i otrzymana przez Wnioskodawcę przed dniem złożenia wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą wartości netto zakupu środka trwałego z kwoty wyższej na niższą podatnik jako nabywca środka trwałego (samochodu) na możliwość odliczenia podatku VAT z ww. faktury korygującej w miesiącu jej otrzymania lub w miesiącu następnym a tym samym skorygowania deklaracji VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik jako nabywca środka trwałego może odliczyć podatek VAT z otrzymanej faktury korygującej wartość netto zakupionego środka trwałego w miesiącu otrzymania ww. faktury lub w miesiącu następnym a tym samym skorygować złożoną uprzednio deklarację VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. tj. według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura jest więc dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

W praktyce zdarzają się przypadki, że po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub zawiera ona błędy. W takim przypadku ustawodawca przewidział m.in. w przepisie § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. możliwość jej skorygowania. Przepis ten wskazuje, iż fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Nabywca otrzymujący fakturę korygującą, stosownie do dyspozycji przepisu § 17 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Ponadto, w myśl postanowień art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Tak więc zgodnie z podstawową zasadą zawartą w powołanym wyżej przepisie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie występuje związek poniesionych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to Wnioskodawcy przysługuje co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W myśl art. 88 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zakupił środek trwały (samochód) za kwotę netto/brutto XXX zł (podatek VAT zw.). W związku z wystawieniem przez kontrahenta (sprzedawcę) faktury korygującej na zakup ww. środka trwałego zmieniła się wartość początkowa środka trwałego na kwotę XXX zł (zmniejszyła się), jak również pojawił się podatek VAT w kwocie XXX zł.

Niniejsze oznacza, iż Wnioskodawca otrzymał fakturę korygującą, w której dokonano obniżenia wartości sprzedaży netto z kwoty XXX zł do kwoty XXX zł (zmniejszenie o kwotę XXX zł), oraz wykazano kwotę podatku w wysokości XXX zł, (zwiększenie podatku naliczonego o kwotę XXX zł), co ostatecznie nie wpłynęło na cenę końcową (wartość brutto) przedmiotowego środka trwałego.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do ww. przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca, otrzymując ww. fakturę korygującą wystawioną z uwagi na zaistnienie sytuacji, o której mowa w przepisie § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia (pomyłki w stawce podatku, a w konsekwencji w kwocie podatku), jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, oczywiście w zakresie, w jakim ww. środek trwały (samochód) wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych, i o ile nie zachodzą inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym "podatnik jako nabywca środka trwałego może odliczyć podatek VAT z otrzymanej faktury korygującej wartość netto zakupionego środka trwałego w miesiącu otrzymania ww. faktury lub w miesiącu następnym a tym samym skorygować złożoną uprzednio deklarację VAT" należało uznać za nieprawidłowe. Korekta uprzednio złożonej deklaracji VAT może bowiem nastąpić wyłącznie w przypadku, gdyby Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury korygującej w rozliczeniu za ten miesiąc, w którym ją otrzymał, gdyż tylko w miesiącu jej otrzymania był do tego uprawniony.

Jednocześnie zaznacza się, iż kwestia wysokości kwoty odliczenia nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, gdyż Wnioskodawca w powyższym zakresie nie przedstawił stanu faktycznego, nie sformułował pytania oraz nie zajął własnego stanowiska w sprawie. Należy jedynie zaznaczyć, że w przypadku, gdy ww. faktura korygująca dotyczy nabycia samochodu osobowego, Wnioskodawca winien mieć na względzie uregulowania, o których mowa w art. 86 ust. 3 - 5a ustawy o VAT, ograniczające prawo do odliczenia w pełnej wysokości.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że transakcja udokumentowana ww. fakturą korygującą stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz kwota podatku VAT w niej wykazana stanowi podatek należny, a tym samym nie znajduje zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.