IBPP1/443-154/09/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. (data wpływu 12 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 5 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu pomieszczeń i lokali na przeprowadzenie czynności poboru - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy wynajmie pomieszczeń i lokali na przeprowadzenie czynności poboru.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 5 maja 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. z 2004 r. Nr 181, poz. 1872 z późn. zm.) wojewoda odpowiednio do zadań wykonywanych w ramach poboru, występuje do prezydenta miasta z wnioskiem o przeznaczenie nieruchomości lub rzeczy ruchomej na cele świadczeń w związku z używaniem ich w czasie poboru.

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. z 2001 r., Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), prezydent wykonuje zadania przy pomocy urzędu. Urząd Miasta K. zawiera umowy o udostępnienie lokalu do przeprowadzenia czynności poboru. Warunki udostępniania lokalu są określone w art. 208 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.).

Umowy o warunkach udostępniania lokalu między Urzędem Miasta zawierane są z następującymi podmiotami:

* miejskimi instytucjami kultury, posiadającymi osobowość prawną, nadzorowanymi przez organizatora, którym jest Gmina Miejska, są to zarejestrowani podatnicy VAT,

* osoba prawna prowadząca działalność gospodarczą (spółdzielnia mieszkaniowa zarejestrowana w sądzie) będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT,

* stowarzyszenie posiadające osobowość prawną, zarejestrowane w sądzie (Klub), które nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Wynajmującym lokale, z chwilą zakończenia umowy, wypłaca się ryczałt za każdą rozpoczętą dobę zgodnie z § 32 Rozp. Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju według stawki czynszowej zawartej w załączniku nr 8 do ww. rozporządzenia. Na kwotę wyliczonego ryczałtu (ilość metrów kwadratowych powierzchni użytkowej razy stawka dobowa ryczałtu) podmiot, który udostępnia lokal wystawia fakturę VAT stosując zwolnienie z podatku VAT powołując się na poz. 6 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) bądź też rachunek w zależności czy umowa udostępniania lokalu zawarta jest z podatnikiem VAT czy też z podmiotem niebędącym podatnikiem VAT. W 2008 r. stawka dobowa ryczałtu wynosiła 1,00 zł.

Usługi świadczone przez kontrahentów na rzecz Urzędu Miasta będą polegały na udostępnianiu lokalu do przeprowadzenia czynności poboru w 2009 r.. Zgodnie z otrzymaną przez Urząd Miasta z Głównego Urzędu Statystycznego informacją, usługi wynajmu lokalu świadczone na podstawie umowy najmu mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 70.20.1 "Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości stanowiących majątek własny" zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że powyższą klasyfikację posiada Urząd Miasta. Natomiast Wnioskodawca nie posiada informacji, czy jego kontrahenci w przedmiotowym zakresie posiadają opinię Urzędu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie przez wynajmującego zwolnienia z podatku od towarów i usług przy wynajmie pomieszczeń, lokali dla Urzędu Miasta na przeprowadzenie czynności poboru.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z otrzymaną informacją z Głównego Urzędu Statystycznego, usługa polegająca na oddaniu do używania posiadanej nieruchomości na cele obrony Państwa mieści się w grupowaniu PKWiU 70.20.1 "Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny użytek" zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z 2008 r..

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) usługi wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe podlegają opodatkowaniu stawką 22%.

Urząd Miasta (najemca) zawierając umowy na udostępnienie lokalu na przeprowadzenie czynności poboru powinien od kontrahenta (wynajmującego), z którym zawarto umowę na wynajem lokalu otrzymać w przypadku, kiedy jest to czynny podatnik VAT fakturę VAT zawierającą kwotę wynagrodzenia ryczałtowego. Do wynagrodzenia ryczałtowego należy doliczyć podatek VAT w wysokości 22%. Natomiast w przypadku, kiedy umowa o udostępnienie lokalu zawarta jest z podmiotem, który nie jest podatnikiem VAT to wówczas Urząd Miasta otrzyma rachunek na kwotę uzgodnionego w umowie ryczałtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT co do zasady wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Ustawodawca jednak zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Pod poz. 6 załącznika nr 4 zostały wymienione jako zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, obowiązkowych ubezpieczeń społecznych - wyłącznie usługi w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (symbol PKWiU: ex 75).

Z kolei w pozycji 4 tego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Z treści objaśnienia zamieszczonego do załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że zwolnienie od podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji; wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zawiera umowy o udostępnienie lokalu do przeprowadzenia czynności poboru. Warunki udostępniania lokalu są określone w art. 208 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.).

Umowy o warunkach udostępniania lokalu zawierane są z następującymi podmiotami:

* miejskimi instytucjami kultury, posiadającymi osobowość prawną, nadzorowanymi przez organizatora, którym jest Gmina Miejska, są to zarejestrowani podatnicy VAT,

* osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą (spółdzielnia mieszkaniowa zarejestrowana w sądzie) będącą zarejestrowanym podatnikiem VAT,

* stowarzyszeniem posiadającym osobowość prawną, zarejestrowanym w sądzie (Klub), które nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Wynajmującym lokale, z chwilą zakończenia umowy, wypłaca się ryczałt za każdą rozpoczętą dobę zgodnie z § 32 Rozp. Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju według stawki czynszowej zawartej w załączniku nr 8 do ww. rozporządzenia. Na kwotę wyliczonego ryczałtu (ilość metrów kwadratowych powierzchni użytkowej razy stawka dobowa ryczałtu) podmiot, który udostępnia lokal wystawia fakturę VAT stosując zwolnienie z podatku VAT powołując się na poz. 6 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) bądź też rachunek w zależności czy umowa udostępniania lokalu zawarta jest z podatnikiem VAT czy też z podmiotem niebędącym podatnikiem VAT. W 2008 r. stawka dobowa ryczałtu wynosiła 1,00 zł.

Wnioskodawca wskazał, iż usługi świadczone przez kontrahentów na rzecz Urzędu Miasta będą polegały na udostępnianiu lokalu do przeprowadzenia czynności poboru w 2009 r..

Zgodnie z otrzymaną przez Urząd Miasta z Głównego Urzędu Statystycznego informacją, usługi wynajmu lokalu świadczone na podstawie umowy najmu mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 70.20.1 "Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości stanowiących majątek własny" zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że powyższą klasyfikację posiada Urząd Miasta. Natomiast Wnioskodawca nie posiada informacji, czy jego kontrahenci w przedmiotowym zakresie posiadają opinię Urzędu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy prawidłowym jest zastosowanie przez wynajmującego zwolnienia z podatku od towarów i usług przy wynajmie pomieszczeń, lokali dla Urzędu Miasta na przeprowadzenie czynności poboru.

Należy zauważyć, iż konstrukcja prawna przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych i zwolnień podatkowych w ustawie o VAT opiera się na właściwych klasyfikacjach statystycznych, tj. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2009 r.

Z tego też względu sprawa klasyfikacji statystycznej towarów i usług nabiera szczególnego znaczenia.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11):

zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Ł., który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W świetle powyższego tut. organ dokonał interpretacji w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę, bowiem warunkiem ewentualnego stosowania zwolnienia od podatku, jest właściwa jego klasyfikacja, zgodna z PKWiU.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca sklasyfikował usługi wynajmu lokalu do przeprowadzenia czynności poboru w 2009 r. świadczone na podstawie umowy najmu jako "Usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości stanowiących majątek własny" - symbol PKWiU 70.20.1. Przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi nie zostały wymienione ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych jako zwolnione lub korzystające z preferencyjnej stawki VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż świadczenie ww. usług opodatkowane jest stawką 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, jeżeli usługi świadczone przez kontrahentów Wnioskodawcy, będących zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, stanowią usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości stanowiących majątek własny i mieszczą się w grupowaniu PKWiU 70.20.1., to podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast usługi świadczone przez kontrahenta Wnioskodawcy, który nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, lecz korzysta ze zwolnienia podmiotowego, są zwolnione od podatku.

Podmiot niebędący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym nie dolicza zatem kwoty podatku należnego do ceny świadczonych przez siebie usług.

Nadmienia się, iż w przypadku, gdy wystawiającym dokument jest podmiot niebędący podatnikiem VAT czynnym, świadczone przez niego usługi dokumentowane są poprzez wystawienie rachunków, o których mowa w art. 87 - 88 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Na zakończenie należy raz jeszcze podkreślić, iż tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Ł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania 22% stawką podatku VAT usług świadczonych przez jego kontrahentów, będących zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, jak również w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez kontrahenta Wnioskodawcy korzystającego ze zwolnienia podmiotowego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż tut. organ nie dokonał oceny zasadności doliczenia do kwoty wynagrodzenia ryczałtowego kwoty podatku VAT, gdyż w powyższym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania przyporządkowanego do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Zauważa się jednak, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z powołanego przepisu wynika, iż kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Należność jest kwotą, na którą strony się umówiły, czyli kwotą, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy towarów lub usług.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli z zawartych umów wynika, że kwota ryczałtu, stanowiąca wynagrodzenie za świadczenie usługi najmu, jest kwotą brutto, to w tej kwocie należy zawrzeć wartość netto oraz podatek VAT, jeśli natomiast z treści zawartych umów wynikałoby, że kwota ryczałtu jest kwotą netto, to świadczący usługę do tej kwoty powinien doliczyć odpowiedni podatek VAT.

Jednakże należy jeszcze raz podkreślić, że tut. organ nie jest kompetentny do oceny sposobu obliczenia wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Zatem z powołanych wyżej przepisów art. 14b § 3 oraz art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.