IBPP1/443-150/09/AS - Podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy zawarciu umowy w imieniu kupującego a przekazane wnioskodawcy środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyjaśnienia, czy zawarcie umowy w imieniu kupującego powoduje, że przekazane Wnioskodawcy środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego względem Poczty stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyjaśnienia, czy zawarcie umowy w imieniu kupującego powoduje, że przekazane Wnioskodawcy środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego względem Poczty stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.

Prowadząc sprzedaż za pośrednictwem aukcji internetowych Wnioskodawca płaci 22% VAT od usługi pocztowej związanej z przesyłką sprzedawanych towarów (tj. odzież, obuwie itp.).

Wnioskodawca zamierza wysyłać towary w imieniu i na rachunek kupującego za pomocą pełnomocnictwa sporządzonego na podstawie umowy o świadczenie usług pocztowych z Pocztą.

Zgodnie z tą umową, kupujący przekaże pieniądze, a Wnioskodawca w jego imieniu i na jego rachunek skutecznie zawrze umowę z Pocztą i opłaci należność względem Poczty.

Odbiorca - kupujący, przeleje na rachunek bankowy pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci w jego imieniu i na jego rachunek jako jego Pełnomocnik - Poczcie za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji (zawarcie umowy w imieniu kupującego) przekazane środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego względem Poczty stanowią dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota przekazana przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec Poczty nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Kwota ta nie jest obrotem, gdyż nie jest w jakiejkolwiek postaci wynagrodzeniem za towar czy za świadczone usługi, tak więc pieniądze nie są Wnioskodawcy przekazywane na własność. Wynagrodzenie Wnioskodawcy zawarte jest w cenie towaru. Kwota przekazana na pokrycie długu kupującego względem Poczty nie jest świadczeniem należnym dla Wnioskodawcy, ale świadczeniem należnym Poczcie, wobec której Wnioskodawca występować będzie jako pełnomocnik kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. Pod pozycją 2 załącznika Nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową i oznaczone symbolem PKWiU 64.11. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez Pocztę na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie refaktury). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w poz. 2 załącznika, wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Prowadząc sprzedaż za pośrednictwem aukcji internetowych Wnioskodawca płaci 22% VAT od usługi pocztowej związanej z przesyłką sprzedawanych towarów (tj. odzież, obuwie itp.). Wnioskodawca zamierza wysyłać towary w imieniu i na rachunek kupującego za pomocą pełnomocnictwa sporządzonego na podstawie umowy o świadczenie usług pocztowych z Pocztą. Zgodnie z tą umową, kupujący przekaże pieniądze, a Wnioskodawca w jego imieniu i na jego rachunek skutecznie zawrze umowę z Pocztą i opłaci należność względem Poczty. Odbiorca - kupujący, przeleje na rachunek bankowy pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci w jego imieniu i na jego rachunek jako jego Pełnomocnik - Poczcie za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeżeli, jak wskazano we wniosku, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Kupujący przekaże pieniądze Wnioskodawcy, a Wnioskodawca w imieniu Kupującego i na rachunek Kupującego zawrze umowę o świadczenie usług z Pocztą i opłaci należność względem Poczty, otrzymana przez Wnioskodawcę kwota na poczet zawarcia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych nie będzie stanowiła u Wnioskodawcy podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast, jak słusznie Wnioskodawca wskazał we własnym stanowisku, jego wynagrodzenie za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z Pocztą w imieniu i na rachunek Kupującego, zawarte w cenie towaru, podlegać będzie opodatkowaniu tak jak sprzedawany przez niego towar. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zauważyć należy, iż w poz. 50 wniosku ORD-IN z dnia 2 lutego 2009 r., Wnioskodawcą wskazał, że zamierza wysyłać towary w imieniu i na rachunek kupującego za pomocą pełnomocnictwa sporządzonego na podstawie umowy o świadczenie usług pocztowych z Pocztą. W zawiązku z tym tut. organ przyjął za Wnioskodawcą, że posiada on skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie na stronie internetowej Sprzedawcy informacji o pełnomocnictwie wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawierane automatycznie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.