IBPP1/443-146/10/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. organu 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu z dnia 5 maja 2010 r.) oraz pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 7 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia czy przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ustalenia czy przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu z dnia 5 maja 2010 r.) oraz pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 7 maja 2010 r., będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 20 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Województwo M. ma zamiar dokonać przekształcenia jednego z samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla którego pełni rolę organu założycielskiego, w spółkę kapitałową. Przekształcenie wymaga, zgodnie z ustawą o zakładach opieki zdrowotnej, dokonania uprzedniej likwidacji SPZOZ-u. Pozostały po likwidacji majątek zostanie wniesiony do Spółki (aport), która będzie kontynuować działalność polegającą na świadczeniu usług zdrowotnych. Jednakże zgodnie z art. 60 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wszystkie należności i zobowiązania likwidowanego zakładu przejmuje podmiot, który utworzył SPZOZ (czyli Województwo).

Obecnie na majątek SPZOZ składają się:

Ponadto z prowadzeniem dotychczasowej działalności gospodarczej związane są zobowiązania. Ww. składniki majątkowe są powiązane ze sobą funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, a tym samym tworzą przedsiębiorstwo. O stopniu zorganizowania świadczy to, że służą do prowadzenia działalności gospodarczej tj. do zarobkowej działalności usługowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W skład aportu będzie wchodzić cała infrastruktura Szpitala Specjalistycznego im. L. w K., w tym prawo własności nieruchomości, na których posadowione są wszystkie budynki szpitala oraz ruchomości stanowiące wyposażenie szpitala. Wszyscy pracownicy szpitala staną się pracownikami Spółki, gdyż nastąpi przejście całego zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. Powołana spółka będzie dysponować tym samym stanem majątkowym, organizacyjnym i osobowym co likwidowany, a działający przez kilkanaście lat SPZOZ. Przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo, które może samodzielnie realizować zadania gospodarcze.

Precyzując listę składników majątkowych wchodzących w skład aportowanego przedsiębiorstwa:

Uwagi w zakresie papierów wartościowych, koncesji i środków pieniężnych, praw własności przemysłowej i praw autorskich zostały wskazane wyżej.

Przyczyny nieprzekazania jako składników przedsiębiorstwa należności oraz zobowiązań wynikają z zastosowania przepisów szczególnych, które wyłączają taką możliwość.

Zgodnie z art. 60 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej - zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Są to przepisy bezwzględnie obowiązujące, które nie mogą być zmodyfikowane w wyniku czynności prawnej. Celem tych przepisów jest z jednej strony zabezpieczenie interesów wierzycieli w sytuacji likwidacji SPZOZ-u (przy jednoczesnym wyłączenia zakładów opieki zdrowotnej ze zdolności upadłościowej - art. 6 pkt 3 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze), a także zabezpieczenie sytuacji Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, które zobowiązania muszą przejąć, aby w wyniku likwidacji pozyskały należności i środki pieniężne, pozwalające przynajmniej w części na pokrycie przejętych zobowiązań.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego (uchwała z dnia 25 lipca 2003 r., wyrok z dnia 2 grudnia 2004 r.) przepis art. 60 ust. 6 ma zastosowanie w przypadku całkowitej likwidacji SPZOZ, tj. prowadzącej do utraty bytu faktycznego i prawnego (bez następstwa prawnego), tak jak będzie mieć to miejsce w przedmiotowym przypadku.

Ponadto należy mieć na względzie, że art. 55¹ Kodeksu cywilnego określający przedsiębiorstwo, w brzmieniu obowiązującym od 2003 r. wśród składników przedsiębiorstwa nie wymienia zobowiązań.

Należy jeszcze podkreślić, że dla prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług medycznych obecne przedmiotowe i funkcjonalne zorganizowanie składników Szpitala Specjalistycznego im. L. w K. jest w pełni wystarczające. Sytuacja nie zmieni się po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej, pomimo braku należności i środków pieniężnych, gdyż pozostałe składniki nadal będą tworzyć funkcjonalną całość zdolną do samodzielnej działalności gospodarczej. Stanowisko to jest zasadne tym bardziej, iż do składników przejmowanego przedsiębiorstwa szpitala im. L. należą te składniki niematerialne, które nie zostały wyraźnie wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, jak renoma czy potencjał ludzki, a które niewątpliwie wpływają na funkcjonalne zorganizowanie przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcję zbycia ww. przedsiębiorstwa, z wyłączeniem należności i zobowiązań, na rzecz spółki kapitałowej (wniesienie aportu) można potraktować jako transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa" posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisie tym wymieniony jest przykładowy katalog składników mogących wchodzić w skład przedsiębiorstwa. Wśród składników przedsiębiorstwa nie wymienia się pasywów.

Dodatkowo zgodnie z art. 55² k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Oznacza to, że ustawodawca przewidział sytuację, w której nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa będą przedmiotem czynności prawnej. Oczywiście, granica ta nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo, tzn. pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W przypadku Wnioskodawcy na zespół składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług zdrowotnych składają się ruchomości, nieruchomości, wartości niematerialne i prawne, zapasy, środki pieniężne oraz należności i zobowiązania.

Wyłączenie z zespołu niektórych składników, tzn. należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą wymaga rozpatrzenia, czy nadal mamy do czynienia z zespołem składników stanowiących przedsiębiorstwo.

W opinii Wnioskodawcy, istnienie należności i zobowiązań nie jest konieczne dla uznania grupy składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo, jeżeli są powiązane ze sobą funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, w ten sposób, że służą do prowadzenia działalności gospodarczej.

Spółka będzie kontynuować działalność SPZOZ-u w podobnym zakresie. Wewnętrzna organizacja zakładu opieki zdrowotnej, który zostanie utworzony przez spółkę, nie będzie się zasadniczo różnić od organizacji działającego SPZOZ-u, sprawnie działającego od wielu lat. Spółka będzie wykonywać te same usługi, a nowa forma organizacyjno-prawna pozwoli nawet na rozszerzenie ich katalogu.

Należności i zobowiązania, które na mocy przepisów szczególnych zostaną wyłączone z dotychczas działającego przedsiębiorstwa, nie będą konieczne dla prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę, polegającej na świadczeniu usług zdrowotnych. W literaturze zwraca się uwagę, że działalnością gospodarczą jest każda działalność, o której w powołanej ustawie mowa, która wiąże się z osiągnięciem przychodów, a z pewnością zespół składników majątkowych wniesionych do spółki pozwoli na wykonywanie takiej działalności.

Należy dodatkowo zauważyć, że zbycie przedsiębiorstwa nastąpi na rzecz jednego nabywcy, który będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną w oparciu o zbywany majątek. W związku z czym nie nastąpi taki podział składników, który niwelowałby ich funkcjonalne powiązanie.

Ponadto przedmiotem transakcji nie będzie zorganizowana cześć przedsiębiorstwa, która zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT musi zawierać zobowiązania. Zbyta będzie całość przedsiębiorstwa, bez dokonywania wyodrębniania jej części.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażonym w wyroku z dnia 30 czerwca 2008 r. III SA/Wa 540/08, w którym sąd stwierdził, że: "Przedsiębiorstwo jest to zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych. Ustawodawca w przepisie art. 55¹ k.c. wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe".

Podnieść także należy, iż zgodnie z orzecznictwem sądowym (vide wyrok SN z dnia 17 października 2000 r., sygn. akt I CKN 850/98, LEX nr 50895) "Strony - jak wynika z art. 55² k.c. - mają pozostawioną swobodę, co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym, że swoboda w wyłączaniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować, co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo". (...) Brak, zatem podstaw do utożsamiania "przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 55¹ k.c. z całością majątku danego podmiotu. W skład, bowiem spółki prawa handlowego może wchodzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo w znaczeniu nadanym tym przepisem. W opinii Sądu powyższe oznacza, że każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ k.c. Takie rozumienie definicji spełnia wymogi art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy i art. 19 Dyrektywy 112, a w związku z tym definicja ta może być stosowana przy wykładni pojęcia "przedsiębiorstwo" ujętego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W świetle powyższego Sąd przyjął, że użyte w art. 6 pkt 1 ww. ustawy pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje każdy ze składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu opodatkowania. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji jest konsekwencją postanowień art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. Polskie przepisy VAT osiągają więc dozwolony przez dyrektywę skutek - tj. uznanie, że przeniesienie majątku przedsiębiorstwa na inny podmiot nie jest dostawą, poprzez regulację zawartą w art. 6 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiącego, iż przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mianowicie, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ponadto odwołując się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) należy stwierdzić, że zgodnie z art. 55¹ tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Powyższe jest zgodne z art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług zamierza dokonać przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, dla którego pełni rolę organu założycielskiego, w spółkę kapitałową. Przekształcenie wymaga, zgodnie z ustawą o zakładach opieki zdrowotnej, dokonania uprzedniej likwidacji SPZOZ-u. Pozostały po likwidacji majątek zostanie wniesiony do Spółki (aport), która będzie kontynuować działalność polegającą na świadczeniu usług zdrowotnych. Jednakże zgodnie z art. 60 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej wszystkie należności i zobowiązania likwidowanego zakładu przejmuje podmiot, który utworzył SPZOZ (czyli Województwo).

Obecnie na majątek SPZOZ składają się:

Ponadto z prowadzeniem dotychczasowej działalności gospodarczej związane są zobowiązania. Ww. składniki majątkowe są powiązane ze sobą funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, a tym samym tworzą przedsiębiorstwo. O stopniu zorganizowania świadczy to, że służą do prowadzenia działalności gospodarczej tj. do zarobkowej działalności usługowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

W skład aportu będzie wchodzić cała infrastruktura Szpitala Specjalistycznego im. L. w K., w tym prawo własności nieruchomości, na których posadowione są wszystkie budynki szpitala oraz ruchomości stanowiące wyposażenie szpitala. Wszyscy pracownicy szpitala staną się pracownikami Spółki, gdyż nastąpi przejście całego zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. Powołana spółka będzie dysponować tym samym stanem majątkowym, organizacyjnym i osobowym co likwidowany, a działający przez kilkanaście lat SPZOZ. Przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo, które może samodzielnie realizować zadania gospodarcze.

Precyzując listę składników majątkowych wchodzących w skład aportowanego przedsiębiorstwa

Przyczyny nie przekazania jako składników przedsiębiorstwa należności oraz zobowiązań wynikają z zastosowania przepisów szczególnych, które wyłączają taką możliwość.

Zgodnie z art. 60 (6) ustawy o zakładach opieki zdrowotnej - zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Są to przepisy bezwzględnie obowiązujące, które nie mogą być zmodyfikowane w wyniku czynności prawnej. Celem tych przepisów jest z jednej strony zabezpieczenie interesów wierzycieli w sytuacji likwidacji SPZOZ-u (przy jednoczesnym wyłączenia zakładów opieki zdrowotnej ze zdolności upadłościowej - art. 6 pkt 3 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze), a także zabezpieczenie sytuacji Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, które zobowiązania muszą przejąć, aby w wyniku likwidacji pozyskały należności i środki pieniężne, pozwalające przynajmniej w części na pokrycie przejętych zobowiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy dla prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług medycznych obecne przedmiotowe i funkcjonalne zorganizowanie składników Szpitala Specjalistycznego w K. jest w pełni wystarczające. Sytuacja nie zmieni się po wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej, pomimo braku należności i środków pieniężnych, gdyż pozostałe składniki nadal będą tworzyć funkcjonalną całość zdolną do samodzielnej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której z czynności zbycia przedsiębiorstwa wyłączone zostaną należności i zobowiązania oraz środki pieniężne. Wyłączenie ww. elementów spośród zespołu składników przedsiębiorstwa mających być przedmiotem zbycia spowodowane jest specyfiką sytuacji, w jakiej znajduje się przedsiębiorstwo Wnioskodawcy po jego likwidacji.

Wnioskodawca wyjaśniając przyczynę wyłączenia ze zbycia przedsiębiorstwa należności oraz zobowiązań powołał art. 60 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, stwierdzając, że po likwidacji przedsiębiorstwa - zakładu opieki zdrowotnej zobowiązania i należności stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Są to zdaniem Wnioskodawcy przepisy bezwzględnie obowiązujące, które nie mogą być zmodyfikowane w wyniku czynności prawnej. Celem tych przepisów jest z jednej strony zabezpieczenie interesów wierzycieli w sytuacji likwidacji SPZOZ-u, a także zabezpieczenie sytuacji Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, które zobowiązania muszą przejąć, aby w wyniku likwidacji pozyskały należności i środki pieniężne, pozwalające przynajmniej w części na pokrycie przejętych zobowiązań.

Jednocześnie Wnioskodawca podał, że przeznaczył na kapitał zakładowy utworzonej spółki 500.000 zł (wkład gotówkowy) w celu zapewnienia rozpoczęcia działalności spółki bez przeszkód.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że wnoszone składniki majątkowe są powiązane ze sobą funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, a tym samym tworzą przedsiębiorstwo. O stopniu zorganizowania świadczy to, że służą do prowadzenia działalności gospodarczej tj. do zarobkowej działalności usługowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 55² k.c., strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ k.c.). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Wyłączenie z zespołu niektórych składników, tzn. należności i zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne dla uznania grupy składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo, jeżeli są powiązane ze sobą funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, w ten sposób, że służą do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż mienie, które będzie przedmiotem aportu stanowić będzie całość przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka będzie kontynuować działalność SPZOZ-u w tym samym a nawet poszerzonym zakresie. Wewnętrzna organizacja zakładu opieki zdrowotnej, który zostanie utworzony przez spółkę, nie będzie się zasadniczo różnić od organizacji działającego SPZOZ-u, sprawnie działającego od wielu lat. Spółka będzie wykonywać te same usługi.

Jednocześnie Wnioskodawca podniósł, iż wyłączenie z dostawy należności oraz zobowiązań nie ma żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę w zakresie, w jakim prowadziło ją zlikwidowane przedsiębiorstwo. Nabywca przy wykorzystaniu nabytych składników (bez wyłączonych) może prowadzić taką samą działalność i w takim samym zakresie jak zlikwidowany.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż o ile warunki wynikające z przepisu art. 55¹ i 55² ustawy - Kodeks cywilny zostaną spełnione, wówczas zamierzona przez Wnioskodawcę czynność wniesienia przedsiębiorstwa, w drodze aportu do spółki kapitałowej (z wyłączeniem wskazanym we wniosku), będzie nosiła znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W związku powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.