IBPP1/443-1443/08/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (wraz z mężem) w dniu 31 marca 1978 r. nabyła w drodze darowizny od osoby fizycznej (rodziców), nieruchomość w postaci działki o powierzchni 0,490 ha, zabudowaną domem mieszkalnym, znajdującym się w stanie surowym o powierzchni użytkowej 95,76 m ^2. Nabycie zostało potwierdzone aktem notarialnym. Wartość darowizny została określona w akcie notarialnym i przyjęta na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej.

W 1979 r. decyzją Burmistrza Miasta i Gminy, Wnioskodawczyni otrzymała zezwolenie na rozbudowę i wykończenie istniejącego budynku mieszkalnego oraz na budowę budynku gospodarczego, który na początku lat osiemdziesiątych został przekwalifikowany na mieszkalny, a decyzją Burmistrza miasta i Gminy z dnia 3 sierpnia 1999 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do przebudowy i adaptacji z mieszkalnego na pensjonatowy. Rozbudowa i adaptacja trwała do sierpnia 2003 r.

Nakłady inwestycyjne stanowiły powyżej 30% wartości budynku. Inwestycja została sfinansowana głównie kredytem zaciągniętym w banku. Od zakupów inwestycyjnych nie został odliczony VAT naliczony, gdyż działalność gospodarczą związaną z wykorzystywaniem pensjonatu Wnioskodawczyni założyła w grudniu 2003 r., po dokonaniu rozbudowy.

Na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 21 grudnia 2003 r., Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą, rodzaj przeważającej działalności według PKD 5523Z Pozostałe miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowane. Działalność polegała głównie na świadczeniu usług noclegowych wraz z wyżywieniem. Od czynności tych (PKWiU 552312) Wnioskodawczyni odprowadza podatek należny w wysokości 7%.

W czerwcu 2006 r. Wnioskodawczyni zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, a dnia 15 sierpnia 2007 r. ponownie ją założyła, którą prowadzi do chwili obecnej.

Budynek pensjonatowy wykorzystywany jest od dnia 21 grudnia 2003 r., z przerwą w czasie kiedy działalność została zlikwidowana, do potrzeb przedmiotowej działalności gospodarczej. Powyższa nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i nie była amortyzowana.

Od 1985 r. do 2001 r. mąż Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, polegającą na międzynarodowym przewozie osób i był czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana w styczniu 2009 r. sprzedaż przedmiotowej nieruchomości otrzymanej w formie darowizny do majątku osobistego przez osobę nieprowadzącą działalności gospodarczej, a następnie rozbudowana i adaptowana na pensjonat, a Wnioskodawczyni nie będąc podatnikiem VAT nie mogła odliczyć podatku naliczonego przy jej rozbudowie, podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości otrzymanej w formie darowizny do majątku osobistego, a następnie rozbudowana i służąca prowadzeniu działalności gospodarczej powinna podlegać zwolnieniu od podatku VAT, gdyż nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy rozbudowie nieruchomości - art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z wniosku wynika, że w dniu 31 marca 1978 r. Wnioskodawczyni (wraz z mężem) nabyła w drodze darowizny od osoby fizycznej (rodziców), nieruchomość w postaci działki zabudowanej domem mieszkalnym w stanie surowym.

W 1979 r. decyzją Burmistrza Miasta i Gminy, Wnioskodawczyni otrzymała zezwolenie na rozbudowę i wykończenie istniejącego budynku mieszkalnego oraz na budowę budynku gospodarczego, który na początku lat osiemdziesiątych został przekwalifikowany na mieszkalny, a decyzją Burmistrza miasta i Gminy z dnia 3 sierpnia 1999 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do jego przebudowy i adaptacji z mieszkalnego na pensjonatowy. Rozbudowa i adaptacja trwała do sierpnia 2003 r.

Zatem budynek przeznaczony na działalność gospodarczą (pensjonat) spełnia definicję towaru używanego (od końca roku w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika również, że nakłady inwestycyjne poniesione na ulepszenie budynku stanowiły powyżej 30% wartości budynku. Jednakże od zakupów inwestycyjnych nie został odliczony VAT naliczony, gdyż działalność gospodarczą związaną z wykorzystywaniem pensjonatu Wnioskodawczyni założyła dopiero w grudniu 2003 r., po dokonaniu rozbudowy. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie była podatnikiem podatku VAT i nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego przy rozbudowie nieruchomości.

W świetle powyższego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o założenie, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony od tych wydatków.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6, ponieważ nie zostały łącznie spełnione wszystkie zawarte w tym przepisie przesłanki. Wnioskodawczyni dokonała co prawda rozbudowy i adaptacji budynku z mieszkalnego na pensjonatowy, a nakłady inwestycyjne przekroczyły 30% jego wartości początkowej, jednak nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Wobec powyższego, dostawa przedmiotowej nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą, korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zwrócić uwagę, że w ustawie z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), przewidziano zmiany w przepisach dotyczących dostawy towarów używanych, które wejdą w życie od dnia 1 stycznia 2009 r., jednakże tut. organ podatkowy wydając niniejszą interpretację może opierać się wyłącznie na przepisach obowiązujących w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków" po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.