IBPP1/443-142/10/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 12 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności najmu części budynku oraz sposobu udokumentowania ww. czynności - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności najmu części budynku oraz sposobu udokumentowania ww. czynności.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług piekarniczych i cukierniczych. Wybudował budynek gastronomiczny (piekarnia, cukiernia, kawiarnia). W trakcie budowy korzystał z odliczenia podatku VAT, ponieważ zamierzał prowadzić w tym budynku działalność gospodarczą (opodatkowaną). W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza udostępnić część budynku (ok. 20% budynku) dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez jego małżonkę. Trzeba zaznaczyć, iż Wnioskodawca ma wspólność majątkową z małżonką. Trzeba także zauważyć, że owa część budynku (20%), którą zamierza udostępnić małżonce będzie udostępniona na podstawie umowy odpłatnego najmu. Pomimo tego, iż pomiędzy Wnioskodawcą i małżonką jest wspólność majątkowa i małżonka jest współwłaścicielem budynku piekarniczo - cukierniczego (kawiarnia), Wnioskodawca zamierza żonie wynająć część budynku (20%), tak jakby to uczynił zupełnie obcemu przedsiębiorcy (podatnikowi).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r.. Prowadzi działalność gospodarczą i wykonuje czynności opodatkowane w zakresie sprzedaży wyrobów piekarniczo-cukierniczych, które wyprodukował w swojej piekarni - cukierni. Dodatkowo od niedawna Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne w zakresie pizzerii i kawiarni. Zamierza również rozszerzyć działalność gospodarczą o wynajem nieruchomości na własny rachunek.

Małżonka Wnioskodawcy prowadzi od kilku lat odrębną działalność gospodarczą i jest odrębnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca wybudował przedmiotowy budynek:

* w celu prowadzenia w nim piekarni - cukierni oraz dodatkowo pizzerii i kawiarni,

* wybudował go wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,

* żona wyraziła zgodę, aby to Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek w całości do działalności gospodarczej prowadzonej przez niego.

Przedmiotowy budynek:

* w całości stanowi składnik majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,

* jest środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy wpisanym do ewidencji środków trwałych,

* wyceny środka trwałego dokonano zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22g ust. 11 (tylko Wnioskodawca wykorzystuje budynek do swojej działalności) cytowanej ustawy i w miesiącu przyjęcia do używania wpisano do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Jako nabywca na fakturach dokumentujących wydatki związane z budową budynku był wskazany wyłącznie Wnioskodawca jako przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko), ponieważ przedmiotowy budynek przeznaczony był wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku przysługiwało wyłącznie Wnioskodawcy, ponieważ tylko Wnioskodawca zamierzał wykonywać i obecnie wykonuje w przedmiotowym budynku czynności opodatkowane (piekarnia, cukiernia, kawiarnia). Małżonce Wnioskodawcy jako niewykorzystującej przedmiotowego budynku w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i jako nieuzyskującej w przedmiotowym budynku przychodów opodatkowanych prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku nie przysługiwało.

Najem części nieruchomości Wnioskodawca będzie dokonywał jako przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko). Umowa najmu będzie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, przedsiębiorcą (PPUH, imię i nazwisko) jako wynajmującym oraz po drugiej stronie jego małżonką, przedsiębiorcą (PPUH, imię i nazwisko) jako najemcą. Umowa ta będzie zawarta pomiędzy dwoma niezależnymi przedsiębiorcami, niezależnymi podatnikami podatku VAT.

Na fakturze dokumentującej najem Wnioskodawca wskaże wyłącznie siebie. Jako sprzedawca wystąpi przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko Wnioskodawcy), a jako nabywca wystąpi przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko małżonki Wnioskodawcy).

Symbol PKWiU dla usług najmu, które Wnioskodawca będzie świadczył to 70.20.12 - usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 19 kwietnia 2010 r.):

Czy czynności odpłatnego najmu świadczone (wykonywane) przez Wnioskodawcę na rzecz firmy żony będą stanowiły odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT.

Czy na udokumentowanie usług najmu części nieruchomości firmie żony Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy). Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powołanych przepisów wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Istotne jest przy tym spełnienie kryteriów podmiotowych i przedmiotowych określonych m.in. w art. 15.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosowanie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania stanowi całość należności z tytułu realizacji zawartej umowy najmu w przypadku, gdy strony ustaliły, że jego równoważność obciąża najemcę.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego jaki i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu zawiązane jest wzajemnym świadczeniem najemcy, polegającym na zapłacie umówionego czynszu.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż pomimo tego, że część budynku, który Wnioskodawca zamierza wynająć żonie, stanowi przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej żony Wnioskodawcy, najem ten będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako wynajmujący, przedsiębiorca i podatnik podatku od towarów i usług jednocześnie, będzie obowiązany wystawić dla najemcy (dla żony, też przedsiębiorcy) faktury VAT stwierdzające wykonane usługi najmu części budynku i opodatkować powyższe podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki.

Trzeba również mieć na uwadze, iż stan faktyczny i prawny jest zbieżny ze stanem faktycznym przedstawionym w interpretacji indywidualnej nr IBPP2/443-865/09/WN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, iż nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisu ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawowy obowiązek dokumentowania sprzedaży dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ww. przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 4 powołanego wyżej przepisu podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady regulujące kwestię wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać, oraz sposobu i okresu przechowywania faktur VAT dokumentujących otrzymywanie zaliczek regulują przepisy Rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (które weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r.) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług piekarniczych i cukierniczych. Wybudował budynek gastronomiczny (piekarnia, cukiernia, kawiarnia). W trakcie budowy korzystał z odliczenia podatku VAT, ponieważ zamierzał prowadzić w tym budynku działalność gospodarczą (opodatkowaną). W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza udostępnić część budynku (ok. 20% budynku) dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez jego małżonkę. Wnioskodawca ma wspólność majątkową z małżonką. Ta część budynku (20%), którą Wnioskodawca zamierza udostępnić małżonce, będzie udostępniona na podstawie umowy odpłatnego najmu. Pomimo tego, iż pomiędzy Wnioskodawcą i małżonką jest wspólność majątkowa i małżonka jest współwłaścicielem budynku piekarniczo - cukierniczego (kawiarnia), Wnioskodawca zamierza żonie wynająć część budynku (20%), tak jakby to uczynił zupełnie obcemu przedsiębiorcy (podatnikowi).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r.. Prowadzi działalność gospodarczą i wykonuje czynności opodatkowane w zakresie sprzedaży wyrobów piekarniczo-cukierniczych, które wyprodukował w swojej piekarni - cukierni. Dodatkowo od niedawna Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne w zakresie pizzerii i kawiarni. Zamierza również rozszerzyć działalność gospodarczą o wynajem nieruchomości na własny rachunek.

Małżonka Wnioskodawcy prowadzi od kilku lat odrębną działalność gospodarczą i jest odrębnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca wybudował przedmiotowy budynek:

* w celu prowadzenia w nim piekarni - cukierni oraz dodatkowo pizzerii i kawiarni,

* wybudował go wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,

* żona wyraziła zgodę, aby to Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek w całości do działalności gospodarczej prowadzonej przez niego.

Przedmiotowy budynek:

* w całości stanowi składnik majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,

* jest środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy wpisanym do ewidencji środków trwałych,

* wyceny środka trwałego dokonano zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22g ust. 11 (tylko Wnioskodawca wykorzystuje budynek do swojej działalności) cytowanej ustawy i w miesiącu przyjęcia do używania wpisano do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Jako nabywca na fakturach dokumentujących wydatki związane z budową budynku byłe wskazany wyłącznie Wnioskodawca jako przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko), ponieważ przedmiotowy budynek przeznaczony był wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku przysługiwało wyłącznie Wnioskodawcy, ponieważ tylko Wnioskodawca zamierzał wykonywać i obecnie wykonuje w przedmiotowym budynku czynności opodatkowane (piekarnia, cukiernia, kawiarnia). Małżonce Wnioskodawcy jako nie wykorzystującej przedmiotowego budynku w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i jako nie uzyskującej w przedmiotowym budynku przychodów opodatkowanych prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku nie przysługiwało.

Najem części nieruchomości będę dokonywał Wnioskodawca jako przedsiębiorca. Umowa najmu będzie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, przedsiębiorcą (PPUH, imię i nazwisko) jako wynajmującym oraz po drugiej stronie jego małżonką, przedsiębiorcą (PPUH, imię i nazwisko) jako najemcą. Umowa ta będzie zawarta pomiędzy dwoma niezależnymi przedsiębiorcami, niezależnymi podatnikami podatku VAT.

Na fakturze dokumentującej najem Wnioskodawca wskaże wyłącznie siebie. Jako sprzedawca wystąpi przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko Wnioskodawcy), a jako nabywca wystąpi przedsiębiorca (PPUH, imię i nazwisko małżonki Wnioskodawcy).

Wnioskodawca sklasyfikował usługi najmu, które będzie świadczył w grupowaniu PKWiU 70.20.12 - usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest z tego tytułu zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jednocześnie małżonka Wnioskodawcy prowadzi od kilku lat odrębną działalność gospodarczą i jest odrębnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca wybudował budynek gastronomiczny wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (za zgodą jego żony), oraz korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową ww. budynku ze względu na fakt, iż zamierzał wykonywać i obecnie wykonuje w przedmiotowym budynku czynności opodatkowane. Przedmiotowy budynek w całości stanowi składnik majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (jest środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy wpisanym do ewidencji środków trwałych). Jednocześnie małżonka Wnioskodawcy pozostaje współwłaścicielem ww. budynku (pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa).

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy czynności odpłatnego najmu świadczone (wykonywane) przez Wnioskodawcę na rzecz firmy żony będą stanowiły odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT, oraz czy będzie zobowiązany do wystawienia faktur VAT dokumentujących ww. czynności.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem części budynku na cele użytkowe stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przytaczając natomiast przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) stwierdzić należy, iż stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Dokonując analizy przytoczonych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Budynek, którego część Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym zamierza wynajmować małżonkowi, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku VAT jest to nieruchomość, którą Wnioskodawca wybudował wyłącznie w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, i w takim też celu ją wykorzystywał.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że pomimo faktu, iż budynek, którego część będzie przedmiotem wynajmu pomiędzy małżonkami, stanowi składnik objęty wspólnością majątkową małżeńską wynajmującego (Wnioskodawcy) oraz najemcy (małżonka Wnioskodawcy), najem ten będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że czynności odpłatnego najmu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz firmy małżonki Wnioskodawcy występującej jako odrębny przedsiębiorca będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

W konsekwencji Wnioskodawca, będący podatnikiem VAT czynnym, jako wynajmujący zobowiązany będzie do udokumentowania usług świadczonych na rzecz najemcy prowadzącego działalność objętą podatkiem od towarów i usług fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Należy zatem stwierdzić, iż wydana interpretacja indywidualna została wydana w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione przez Wnioskodawcę i stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.