IBPP1/443-1402/08/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1402/08/AZ z dnia 15 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne. Jest zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług. Ze względu na aktualny i planowany rozwój gospodarstwa rolnego Wnioskodawca zakupił w ostatnim czasie nowe maszyny rolnicze i ciągnik (ich wydajność pracy ale i obciążenie tonażowe są o wiele większe od dotychczasowych urządzeń). W związku z tym koniecznym było wyremontowanie i wzmocnienie drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca skorzystał z fachowej pomocy firmy budującej drogi, która to dokonała pomiaru płytą dynamiczną (płyta ta określa moduł odkształcenia i sztywność podbudowy). Z analizy wynikało, iż droga wymaga rozebrania istniejącej podbudowy i korytowanie na głębokość 70 cm, co wiąże się z dużymi nakładami na ww. inwestycję.

Przedmiotowa droga nie jest drogą publiczną. Jest to droga prywatna, wybudowana na gruncie będącym własnością Wnioskodawcy, droga ta ani też nakłady poniesione na modernizację nie zostaną przekazane gminie. Nie została zawarta żadna umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a gminą odnośnie kosztów poniesionych na rozbudowę drogi. Rozbudowa i remont drogi są finansowane przez Wnioskodawcę, ale 3 faktury poniesionych nakładów są refundowane w 50% ceny netto w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006".

Modernizacja drogi nie jest jeszcze zakończona ale na aktualnym etapie prac, kwota refundowanych wydatków (50% wartości netto) do całości poniesionych dotychczasowych nakładów stanowi około 35%.

Wydatki poniesione na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do gospodarstwa mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi (stawka podatku na usługi rolnicze 7% i 3%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług może odliczyć w całości podatek naliczony od dokonanych wydatków poniesionych na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do jego gospodarstwa rolnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia całego podatku naliczonego VAT, od dokonanych prac remontowych drogi dojazdowej. Uzasadnia to tym, iż tonażowe obciążenie maszyn rolniczych spowodowało, iż nakłady finansowe (zakup materiałów i robocizna) przeznaczone na rozbudowę tej drogi są o wiele większe, niż gdyby droga ta służyła tylko do celów prywatnych - to znaczy jeździłyby po niej tylko samochody osobowe, a więc wymagałaby niewielkich poprawek remontowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. bowiem jej przedmiotem jest wskazany przez Wnioskodawcę zaistniały stan faktyczny.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 - 13.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 88 ust. 3 pkt 1 i art. 87 ust. 3 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z remontem drogi w części w jakiej zakupy stanowią koszt uzyskania przychodu oraz związanych z inwestycją, od której naliczane będą odpisy amortyzacyjne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i ze względu na aktualny i planowany rozwój gospodarstwa rolnego zakupił w ostatnim czasie nowe maszyny rolnicze i ciągnik, których wydajność pracy ale i obciążenie tonażowe są o wiele większe od dotychczasowych urządzeń. W związku z tym koniecznym było wyremontowanie i wzmocnienie drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż tonażowe obciążenie maszyn rolniczych spowodowało, iż nakłady finansowe (zakup materiałów i robocizna) przeznaczone na rozbudowę tej drogi są o wiele większe, niż gdyby droga ta służyła tylko do celów prywatnych - to znaczy jeździłyby po niej tylko samochody osobowe, a więc wymagałaby niewielkich poprawek remontowych.

Powyższe oznacza, iż rozbudowa drogi poprzez jej wzmocnienie spowodowana jest zakupem nowych maszyn rolniczych o dużym obciążeniu tonażowym. Niewątpliwie zatem wzmocnienie i remont drogi jest związane z potrzebami prowadzonego gospodarstwa rolnego, a tym samym z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Jak wynika z cytowanych przepisów, działalność prowadzona przez rolników również mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, a rolnik posiada status podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Tym samym gospodarstwo rolne przeznaczone do prowadzenia działalności rolniczej należy uznać za przedsiębiorstwo służące prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu powołanego art. 15 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym jest przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 ^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zatem wszystkie składniki tego gospodarstwa stanowią mienie służące w istocie prowadzonej w sposób zorganizowany działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zaznaczył, że nakłady finansowe na rozbudowę tej drogi są o wiele większe, niż gdyby droga ta służyła tylko do celów prywatnych, to znaczy gdyby jeździły po niej tylko samochody osobowe, a więc wymagałaby niewielkich poprawek remontowych. Z powyższego stwierdzenia można wnioskować, że droga ta także będzie wykorzystywana również dla celów prywatnych, jednakże należy stwierdzić, że ze względu na specyfikę przedsiębiorstwa jaką jest gospodarstwo rolnicze w przypadku większości jego składników nie da się wyznaczyć jednoznacznej granicy pomiędzy częścią związaną z prowadzeniem działalności i częścią związaną z potrzebami osobistymi prowadzącego gospodarstwo.

Gospodarstwo rolne nie jest bowiem zakładem funkcjonującym w wyznaczonych godzinach, lecz przez całą dobę i w każdym dniu tygodnia, zatem miejsce zamieszkania jest jednocześnie siedzibą przedsiębiorstwa, a prowadzący gospodarstwo rolne jest jednocześnie mieszkańcem jak i pracownikiem tego gospodarstwa.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż droga dojazdowa do gospodarstwa rolnego stanowi jeden z nieodłącznych składników służących potrzebom tego gospodarstwa jako przedsiębiorstwa przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym jej remont i rozbudowa jest w całości związana z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Nie byłaby ona bowiem rozbudowana i remontowana, jak wskazuje Wnioskodawca, gdyby nie zakup nowych, ciężkich maszyn rolniczych.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wydatki poniesione na rozbudowę i remont drogi dojazdowej do gospodarstwa mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi według stawki podatku na usługi rolnicze 7% i 3%.

Zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dotyczących rozbudowy i remontu drogi dojazdowej do gospodarstwa rolnego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jeszcze raz podkreślić, że z uwagi na fakt, że przedmiotowa sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w dacie złożenia wniosku, niniejszą interpretacją oparto na przepisach obowiązujących do dnia 30 listopada 2008 r. i nie uwzględniono zmian w zakresie przepisów podatku od towarów i usług, obowiązujących od dnia 1 grudnia 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 -101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.