IBPP1/443-14/07/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2007 r. (data wpływu 12 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lipca 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka powstała w lipcu 2006 r. Przedmiotem jej działalności jest handel detaliczny artykułami spożywczymi. Od początku działalności Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W momencie tworzenia, Spółka złożyła również VAT-R i VAT-R/UE, w wyniku czego została zarejestrowana jako uprawniona do dokonywania obrotów z Unią Europejską.

Od dnia rozpoczęcia działalności do dnia złożenia wniosku Spółka nie dokonywała żadnych transakcji wewnątrzunijnych i nie zamierza ich dokonywać w najbliższym czasie, w związku z czym w dniu 21 maja 2007 r. złożyła wniosek na drukach VAT-R i VAT-R/UE w celu wyrejestrowania się z rejestru podatników uprawnionych do dokonywania obrotów wewnątrzunijnych. W dniu 23 maja 2007 r. Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-7 za miesiąc kwiecień 2007 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Nadwyżka powstała z tytułu zakupu samochodu dostawczego i dokonywania sprzedaży towarów opodatkowanych stawką 3% i 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynikającą z ww. tytułu nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, obliczoną zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka może zadeklarować do zwrotu w ciągu 60 dni.

Zdaniem Wnioskodawcy nadwyżka podatku naliczonego nad należnym powstała z tytułu zakupu samochodu dostawczego, powiększona o 22% wartości sprzedaży opodatkowanej stawkami 3% i 7% (wyliczona zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług) powinna być zwrócona na rachunek Spółki w ciągu 60 dni zgodnie z art. 87 ust. 2 tej ustawy.

Spółka podkreśla, iż w opisanym stanie faktycznym nie ma zastosowania przepis art. 97 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dotyczy on podatników, którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne i pozostają w rejestrze podatników Unii Europejskiej, natomiast Spółka w dniu 21 maja 2007 r. została wykreślona z rejestru podatników Unii Europejskiej. Zdaniem Spółki, słowo "zostali" użyte przez ustawodawcę w art. 97 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, wg słownika języka polskiego oznacza "nie opuścić jakiegoś miejsca, nie zmienić miejsca pobytu, nie wyjść skądś".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej (art. 87 ust. 3 ustawy).

Natomiast w myśl art. 97 ust. 5 tej ustawy, w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5, oraz podatników, którzy rozpoczęli wykonywanie tych czynności, w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, termin zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 2, 4-6, wydłuża się do 180 dni.

Gramatyczna interpretacja cytowanego wyżej przepisu art. 97 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż w przypadku podmiotu, który został zarejestrowany jako podatnik VAT-UE - mimo, iż zostanie z tego rejestru wykreślony - termin zwrotu nadwyżki podatku wynosi 180 dni. Ustawodawca użył bowiem w tej jednostce redakcyjnej sformułowania "zostali zarejestrowani", które nie jest tożsame ze zwrotem "są zarejestrowani" i obejmuje swym zakresem także podmioty, które zostały zarejestrowane, ale już nie są.

Przy rozpatrywaniu tej indywidualnej sprawy, należy jednak wziąć pod uwagę wykładnię celowościową tego przepisu, gdyż zamiarem ustawodawcy było zastosowanie 180 dniowego terminu zwrotu różnicy podatku w odniesieniu do podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT-UE, którzy rozpoczynają działalność lub prowadzą ją krócej niż 12 miesięcy. Termin 180 dni jest bowiem związany z terminami, w których następuje wymiana informacji o handlu wewnątrzwspólnotowym pomiędzy państwami członkowskimi i ma on na celu zapobieganie wyłudzeniom podatku. Jeżeli więc podmiot nie dokonywał żadnych transakcji wewnątrzwspólnotowych i został wyrejestrowany jako podatnik VAT-UE, zabezpieczenie w postaci wydłużonego terminu zwrotu różnicy podatku nie znajduje uzasadnienia. Za taką interpretacją ww. przepisów przemawia także zasada równości i neutralności opodatkowania. Różnicowanie terminów zwrotu nadwyżki podatku podmiotom jedynie ze względu na fakt tymczasowego zarejestrowania jako podatnik VAT UE mogłoby wpłynąć na konkurencyjność firmy, a w konsekwencji doprowadzić do naruszenia wspomnianych zasad.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż w okresie, kiedy była zarejestrowana jako podatnik VAT-UE nie wykonywała żadnych transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz w dniu 21 maja 2007 r., tj. przed złożeniem deklaracji podatkowej za miesiąc kwiecień 2007 r., wyrejestrowała się z rejestru podatników VAT-UE.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy, który rozpoczął wykonywanie czynności opodatkowanych w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia o zamiarze rozpoczęcia dokonywania wewnątrzwspólnotowej dostawy/nabycia, będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku wynikającego z nabycia środków trwałych, powiększonej o 22% obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, w terminie 60 dni, po wyrejestrowaniu się z rejestru podatników VAT-UE, jednak dopiero za okres rozliczeniowy, w którym Spółka działała już jako niezarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Zatem w przedmiotowej sytuacji Spółka co prawda może wystąpić o zwrot różnicy podatku w terminie 60 dni, ale dopiero w deklaracji za miesiąc czerwiec 2007 r., składanej do 25 lipca 2007 r., ponieważ w maju była jeszcze podatnikiem VAT-UE. Z uwagi na fakt, iż rozliczenie podatku od towarów i usług jest co do zasady miesięczne, bez znaczenia pozostaje, że Spółka wyrejestrowała się 21 maja 2007 r., tj. w trakcie miesiąca. W konsekwencji powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.