IBPP1/443-138/07/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2007 r. (data wpływu 4 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie księgowania zaliczki na paragonie fiskalnym - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2007 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie księgowania zaliczki na paragonie fiskalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i osób prawnych. Spółka prowadzi ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Spółka przyjmuje również od klientów zaliczki na dostawę zamówionych towarów.

Zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Spółka wystawia faktury zaliczkowe dla podmiotów gospodarczych, a także na życzenie klienta dla osób fizycznych, na każdą wpłaconą zaliczkę od klienta. Każda zaliczka ewidencjonowana jest za pośrednictwem kasy rejestrującej. Niezależnie od tego czy nabywcą jest osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy przed wydaniem towaru klient płaci 100% ceny, niejednokrotnie w formie kilku zaliczek. Ilość zamówionych towarów przez klienta może być dowolna i może składać się z kilku pozycji towarowych. W Spółce, w chwili przyjęcia zaliczki od klienta i rejestracji tej zaliczki w kasie fiskalnej, na paragonie fiskalnym drukuje się nazwa - "zaliczka na zakup mebli". Ceną jednostkową jest wartość przyjętej zaliczki.

Wszystkie meble w spółce opodatkowane są stawką 22%. Zaliczka również opodatkowana jest stawką 22%. W Spółce ma miejsce następująca sytuacja:

Zamówione towary przez klienta:

Wartość zamówienia: 4.639,91 zł. Wpłacona zaliczka przez klienta: 1.000,00 zł.

Spółka zarejestrowała wpłatę zaliczki przez klienta w chwili jej przyjęcia w kasie fiskalnej i wystawiła paragon fiskalny z nazwą "zaliczka na zakup mebli", na wartość wpłaconej zaliczki tj. na wartość 1000 zł.

Spółka pismem z dnia 24 maja 2007 r. zwróciła się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego o potwierdzenie prawidłowości postępowania w przypadku gdy na paragonie fiskalnym drukuje się nazwa zaliczka, a wartość paragonu to wartość przyjętej zaliczki. Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowieniem PO1/443-21/07/52286 z dnia 25 czerwca 2007 r. nie potwierdził stanowiska Spółki, powołując się na § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia ministra finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, i którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.), że drukowany paragon fiskalny powinien zawierać między innymi nazwę towaru lub usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co powinien zawierać paragon fiskalny, gdy jednocześnie:

* nabywca towaru płaci zaliczkę, a nie całą cenę towaru,

* przedmiotem sprzedaży jest większa ilość towaru danego rodzaju lub towary różnego rodzaju, a pobierana jest jedna zaliczka (w łącznej kwocie).

Zdaniem Wnioskodawcy, nazwa na paragonie fiskalnym w treści "zaliczka na zakup mebli" jest prawidłowa. Spółka uważa również, że wartość paragonu jako wartość wpłaconej zaliczki jest również prawidłowa i jedynie możliwa do zastosowania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 lit. e) i lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, paragon fiskalny powinien zawierać nazwę towaru lub usługi oraz cenę jednostkową towaru lub usługi. Odnosi się to jednak zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia do sprzedaży. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przyjęcia zaliczki nie można nazwać sprzedażą, gdyż nie ma wydania towaru w chwili jej przyjęcia. Ustawodawca nałożył na podatnika zgodnie z art. 19 ust. 11 oraz art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obowiązek zaewidencjonowania w kasie fiskalnej każdej przyjętej zaliczki w chwili jej otrzymania. Spółka chciała zaznaczyć, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, zostało wydane na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i o podatku akcyzowym, która to ustawa straciła moc z dniem 1 maja 2004 r. na podstawie przepisu zawartego w art. 175 i została zastąpiona ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ww. rozporządzenie jest jednak nadal stosowane na mocy przepisu przejściowego zawartego w art. 165 obecnej ustawy o VAT i pomimo zapowiedzi ministra finansów, do dnia dzisiejszego nie zostało zastąpione nowym przepisem.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego wydając postanowienie zrównał przyjęcie zaliczki ze sprzedażą, z czym Spółka się nie zgadza. W wydanym postanowieniu Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego nie odniósł się również w żaden sposób do ceny jednostkowej towaru lub usługi o czym mowa w § 4 ust. 1 pkt 6) lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, na który to przepis powołuje się Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu. Spółka nie złożyła zażalenia na postanowienie, próbując dostosować wydruk paragonu do postanowienia. W tym celu Spółka zasięgnęła opinii doradców podatkowych oraz skontaktowała się z Krajową Informacją Podatkową. Spółka stwierdziła, że przy fiskalizacji zaliczki nie może być spełniony równocześnie wymóg wydruku na paragonie fiskalnym nazwy towaru wraz z jego ceną¬ jednostkową. Poza tym data przyjęcia zaliczki nie jest tożsama z datą sprzedaży. Spółka uważa, że podatnik nie może ponosić konsekwencji braku stosownych przepisów. Nie może też stosować się do części obowiązujących przepisów. Jeżeli na paragonie fiskalnym miałaby się drukować nazwa towaru lub usługi to jak zachować przepis dotyczący ceny jednostkowej towaru lub usługi, w przypadku opisanym w stanie faktycznym, gdy do listy towarów o wartości 4.639,91 zł, wpłacono jedną zaliczkę w wysokości 1000 zł na całość zamówienia.

Spółka uważa więc, że wydruk na paragonie fiskalnym nazwy "zaliczka na zakup mebli" w przypadku przyjęcia zaliczki od klienta przed wydaniem towaru jest jak najbardziej prawidłowe. Wydanie towaru od chwili przyjęcia zaliczki od klienta jest przesunięte w czasie o parę dni, a czasami nawet tygodni, w zależności od realizacji zamówienia przez dostawcę towaru. Spółka nadmienia również, że w przypadku sprzedaży towaru klientowi, na paragonie fiskalnym drukuje się oczywiście nazwa towaru z jego ceną jednostkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

Obowiązek opodatkowania otrzymanych zaliczek wynika z treści art. 19 ust. 11 ww. ustawy. Przepis ten stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 9 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając:

Wskazać należy, że w art. 165 ustawy postanowiono, iż do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie m.in. art. 111 ust. 9 ustawy, zachowują moc przepisy dotychczasowe wydane na podstawie art. 29 ust. 3 i ust. 4 ustawy wymienionej w art. 175, czyli ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

W myśl zatem § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.) wydanego na podstawie art. 29 ust. 4 powołanej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z treści wyżej cytowanych przepisów wynika, że podatnik prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących ma obowiązek zaewidencjonowania każdej sprzedaży i dokonania wydruku z tej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 6 cytowanego wyżej rozporządzenia, paragon fiskalny musi zawierać następujące informacje:

Z przepisu § 4 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia wynika ponadto, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanego towaru. Zaznaczyć należy, że im szerszy asortyment towarowy w danej grupie towarów to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jego prawidłowej identyfikacji.

Ponadto organ podatkowy zauważa, iż ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona przy zastosowaniu kas rejestrujących - jako ewidencja sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych - winna spełniać wymogi określone w art. 109 ww. ustawy, tj. zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wartość podatku należnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż na zamówione przez klienta towary:

o łącznej wartości 4.639,91 zł, wpłacona została zaliczka w wysokości 1.000,00 zł, a Spółka zarejestrowała wpłatę zaliczki przez klienta w chwili jej przyjęcia w kasie fiskalnej i wystawiła paragon fiskalny z nazwą "zaliczka na zakup mebli", na wartość wpłaconej zaliczki tj. na wartość 1000 zł.

Wszystkie meble sprzedawane przez Spółkę opodatkowane są stawką 22%. Zatem zaliczka również opodatkowana jest stawką 22%.

Z przepisu § 4 ust. 1 pkt 6 cyt. wyżej rozporządzenia wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny, a jednym z nich jest określony pod lit. e) wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca nie musi na paragonie fiskalnym szczegółowo opisywać każdego towaru lub usługi. Wystarczy, że poda nazwę tak, aby można było przypisać mu odpowiednią stawkę VAT. Nie może jednak poprzestać na podaniu ogólnych grup towarów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza zatem, iż opisany wyżej sposób postępowania Wnioskodawcy jest prawidłowy, z tym, że z innych dokumentów towarzyszących transakcji (np. umowy, zamówienia itp.) powinna wynikać informacja o dokładnych parametrach zamówionego towaru (mebli) lub jego szczególnych funkcjach.

Na marginesie należy zauważyć, iż tut. organ podziela stanowisko Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego wyrażone w postanowieniu z dnia 25 czerwca 2007 r. Nr PO1/443-21/07/52286 jednakże podstawę do jego wydania stanowił inny stan faktyczny. Spółka pytała bowiem, czy prawidłowe jest drukowanie na paragonie fiskalnym nazwy "zaliczka", natomiast w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca stanął na stanowisku, że na paragonie można drukować "zaliczka na zakup mebli".

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.