IBPP1/443-1352/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana H. R. przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W 1990 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną zakupił działkę rolną o powierzchni 0,5990 ha od osoby fizycznej. Grunt rolny znajdował się w otoczeniu kurników i nabyto go z zamiarem budowy domu i prowadzenia działalności rolniczej i hodowlanej. Jednak z uwagi na szybko zmieniającą się sytuację ekonomiczną w zakresie prowadzenia działalności rolniczej i hodowli drobiu, wstrzymano się z tym zamiarem.W 1998 r. Rada Gminy podjęła uchwałę o zmianie zagospodarowania przestrzennego tej miejscowości i kolejną zmianą w 2001 r. tereny, na których znajdowała się działka, przekwalifikowano na tereny budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego.Uchwalono również zakaz dalszego rozwoju hodowli drobiu w tej miejscowości.

W 2003 r. Wnioskodawca wraz z żoną wystąpił do Gminy o podział gruntu na działki budowlane z zamiarem przekazania części gruntów dla synów. Geodeta zaprojektował podział na 6 podobnych działek, co było rozwiązaniem dobrym, bowiem można było przekazać 4 działki dla 2 synów i pozostawić 2 działki w majątku wspólnym z żoną i rozpocząć budowę małego domu.W 2004 r., decyzją Wójta Gminy zatwierdzono podział. W wyniku podziału, nastąpił ubytek gruntu o powierzchni 3,42 ar oraz została nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy część gruntu o powierzchni 5,99 ar pod zaprojektowaną drogę. Był to warunek wydania pozytywnej decyzji o podziale. W wyniku podziału Wnioskodawca utracił nieodpłatnie 9,41 ar, a w jego władaniu pozostało 6 działek o łącznej powierzchni już tylko 50,09 ar.Po 2005 r. zmieniła się sytuacja rodzinna i finansowa Wnioskodawcy. Starszy syn wyjechał do pracy w Anglii, a po powrocie podjął pracę we W. i tam mieszka. Młodszy syn rozpoczął studia poza O. Obaj nie zamierzają przejmować tych gruntów. Z powodów finansowych, również z żoną Wnioskodawca odstąpił od budowy domu i w 2007 r. sprzedał jedną działkę.W 2008 r. lub w 2009 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostałych 5 działek, a uzyskane środki przeznaczyć na zakup mieszkania dla starszego syna.Wnioskodawca podał ponadto, że nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tego gruntu, przez cały okres posiadania grunty te były wykorzystywane do małych upraw na potrzeby własne, aktualnie są tylko wykaszane, grunty są bardzo słabe - VI kl. Grunty te nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, jest emerytem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. działek budowlanych, stanowiących majątek prywatny, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż tych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - VAT, bowiem sprzedawane działki pochodzą z podziału gruntu nabytego z majątku własnego na potrzeby osobiste. Grunt ten nie był nabywany w celu odsprzedaży.Jako sprzedający Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Grunt rolny o powierzchni 0,5990 ha został zakupiony przez Wnioskodawcę od osoby fizycznej w 1990 r., a zatem jeszcze przed wprowadzeniem przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Grunt rolny znajdował się w otoczeniu kurników i nabyto go z zamiarem budowy domu i prowadzenia działalności rolniczej i hodowlanej. Jednak z uwagi na szybko zmieniającą się sytuację ekonomiczną w zakresie prowadzenia działalności rolniczej i hodowli drobiu, wstrzymano się z tym zamiarem i w efekcie działalności rolniczej nigdy nie podjęto.Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym, nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tego gruntu, przez cały okres posiadania grunty te były wykorzystywane do małych upraw na potrzeby własne, aktualnie są tylko wykaszane, grunty są bardzo słabe - VI kl. Grunty te nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, jest emerytem.W 2003 r. Wnioskodawca wystąpił do Gminy o podział gruntu na działki budowlane. Z podziału tego powstało 6 podobnych działek budowlanych o powierzchni 50,09 ar. Część gruntu o powierzchni 5,99 ar zaprojektowano pod drogę. Podziału gruntu na mniejsze działki dokonano z zamiarem przekazania 4 działek dla 2 synów oraz pozostawienia sobie 2 działek w majątku wspólnym Wnioskodawcy i jej małżonka celem budowy małego domu. Jednakże po 2005 r. zmieniła się sytuacja rodzinna i finansowa Wnioskodawcy. Jeden z synów wyjechał do Anglii, a po powrocie podjął pracę we Wrocławiu i tam mieszka. Drugi syn rozpoczął studia poza Opolem. Obaj nie zamierzają przejmować tych gruntów. Z powodów finansowych również Wnioskodawca odstąpił od budowy domu.W 2007 r. Wnioskodawca sprzedał 1 działkę oraz planuje sprzedać w 2008 r. lub w 2009 r. pozostałych 5 działek.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowych gruntów, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania jednorazowej, okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczącego sprzedaży 1 działki w 2007 r. i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego dotyczącego sprzedaży 5 działek w 2008 r. lub w 2009 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-342 Opole uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.