IBPP1/443-134/07/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-134/07/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 31 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismami z dnia 27 listopada 2007 r. oraz z dnia 29 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 27 listopada 2007 r. i z dnia 29 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 2007 r. nabył nieruchomość rolną i dokonał zmiany sposobu jej użytkowania (otrzymał warunki zabudowy). Następnie zamierza dokonać podziału tej nieruchomości na mniejsze, z których część zostanie sprzedana. Na pozostałej części gruntu Wnioskodawca zamierza w 2008/2009 r. rozpocząć budowę domu jednorodzinnego. Ustalenie warunków zabudowy było konieczne ze względu na brak planu zagospodarowania przestrzennego oraz późniejszy podział nieruchomości.

Nieruchomość ta położona jest na terenie województwa śląskiego i jest niezabudowana.

Wnioskodawca podaje również, że działkę tę nabył w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Nie było możliwości kupna jedynie jej części i w momencie zakupu nie zamierzał dokonywać jej podziału i dalszej odsprzedaży.

Składając wniosek o wydanie interpretacji dnia 30 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca planował zakup również sąsiedniej nieruchomości celem poprawy warunków zagospodarowania terenu. Działki posiadają kształt wydłużonego prostokąta, są więc relatywnie wąskie. Niestety transakcja ta nie doszła do skutku.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nie dokonywał podobnych transakcji w przeszłości, ani nie zamierza ich dokonywać w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca będzie obowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na brak znamion działalności handlowej powyższa transakcja nie pociąga za sobą konieczności odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 113 ust. 13 ww. ustawy zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2007 r. nabył nieruchomość rolną i dokonał zmiany sposobu jej użytkowania (otrzymał warunki zabudowy). Obecnie nieruchomość jest niezabudowana. Następnie Wnioskodawca zamierza dokonać podziału tej nieruchomości na mniejsze, z których część zostanie sprzedana, a na pozostałej części gruntu zamierza w 2008/2009 r. rozpocząć budowę domu jednorodzinnego. Ustalenie warunków zabudowy było konieczne ze względu na brak planu zagospodarowania przestrzennego oraz późniejszy podział nieruchomości.

Wnioskodawca podaje również, że działkę tę nabył w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych i nie miał możliwości kupna jedynie jej części. W momencie zakupu nie zamierzał dokonywać jej podziału i dalszej odsprzedaży.

Składając wniosek o wydanie interpretacji dnia 30 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca planował zakup również sąsiedniej nieruchomości celem poprawy warunków zagospodarowania terenu, bowiem działki posiadają kształt wydłużonego prostokąta, są więc relatywnie wąskie. Niestety transakcja ta nie doszła do skutku.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nie dokonywał podobnych transakcji w przeszłości, ani nie zamierza ich dokonywać w przyszłości.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, dokonana z majątku osobistego i w okolicznościach niewykazujących znamion działalności gospodarczej, należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl