IBPP1/443-1330/08/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 10 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia w deklaracji VAT-7 za trzeci kwartał 2008 r. podatku VAT wynikającego z duplikatu faktury z dnia 29 lipca 2008 r. oraz możliwości wystawienia na imię i nazwisko żony refaktury w wysokości 50% pierwotnej faktury - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rozliczenia w deklaracji VAT-7 za trzeci kwartał 2008 r. podatku VAT wynikającego z duplikatu faktury z dnia 29 lipca 2008 r. oraz możliwości wystawienia na imię i nazwisko żony refaktury w wysokości 50% pierwotnej faktury.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 3 lipca 2006 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółdzielnią Mieszkaniową "X" w X, ul. X umowę dotyczącą budowy lokali mieszkalnych położonych w P. na działce przy ul. X. Łączny metraż tych lokali miał wynosić 595,15 m ^2. Kolejnymi aneksami zwiększono zakres rzeczowy umowy do 1362,6 m ².

Koszt tej inwestycji został określony na poziomie 2.767.500,00 zł W kwocie tej zawarty jest 7% podatek VAT. Zgodnie z umową Wnioskodawca dokonywał zaliczkowych wpłat na poczet wkładu budowlanego. Potwierdzeniem niniejszego jest faktura VAT nr 1/X/2007/PS z dnia 5 października 2007 r. (duplikat z dnia 29 lipca 2008 r.). W dniu 2 maja 2008 r. aktem notarialnym nastąpiło ustanowienie odrębnej własności lokali i przeniesienie własności lokali na rzecz Wnioskodawcy i jego żony X. Jako że w ich małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności ustawowej wpłat na wkład budowlany dokonywali ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego. W dniu 7 lipca 2008 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R). W tym samym czasie również jego żona dokonała takiej samej czynności. Jako okres rozliczeniowy Wnioskodawca i jego żona wybrali okres kwartalny. Obecnie dokonują sprzedaży tych lokali. Jako że jest to sprzedaż przed pierwszym zasiedleniem objęta jest ona 7% stawką VAT. Niezależnie od tego że przeniesienie własności na nowego nabywcę ma formę aktu notarialnego, każde z małżonków wystawia fakturę VAT na kwoty stanowiące podstawę wartości przedmiotowej transakcji.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

Czy w deklaracji VAT-7 za trzeci kwartał 2008 r. mogę rozliczyć podatek VAT wynikający z duplikatu z dnia 29 lipca 2008 r....

Czy moja żona może odliczyć połowę wartości podatku VAT wykazanego w tej fakturze (faktura wystawiona została na moje imię i nazwisko) czy też powinienem wystawić na jej imię i nazwisko refakturę w wysokości 50% pierwotnej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy istnienie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (wynikającego z samej konstrukcji podatku od towarów i usług) uzależnione jest m.in. od tego, czy usługi zostały zakupione w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Z przepisu art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika jednak, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc z tego prawa skorzystać. Status podatnika czynnego konieczny jest natomiast w momencie dokonywania odliczenia. Zatem podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur zakupowych wystawionych przed dniem dokonania rejestracji dla celów VAT, a otrzymanych po tym dniu. Przyjmując powyższe zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT z duplikatu faktury z dnia 29 lipca 2008 r.

W związku z tym, że ustanowienie odrębnej własności lokali i przeniesienie własności lokali nastąpiło aktem notarialnym na rzecz Wnioskodawcy i jego żony a faktura wystawiona została wyłącznie na jego imię i nazwisko, aby jego żona mogła skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego - o którym mowa powyżej -Wnioskodawca uważa, że jest zobowiązany do wystawienia refaktury o wartości 50% pierwotnej faktury na jej imię i nazwisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do tego obniżenia powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 11 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy. Ponadto niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w okresie następnym podatek naliczony nie przepada jeszcze przez okres 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z uwagi na art. 86 ust. 13 ustawy, przewidujący możliwość jego zadeklarowania w formie korekty deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie to w tym przypadku nie ma zastosowania). Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika jednakże, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Z zasady neutralności podatku VAT wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EEC) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) należy wynosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Jednakże należy zauważyć, że powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały uchylone Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. W nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej.

Treść cytowanego wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Zatem status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia, tzn. zgłoszenie rejestracyjne powinno być przez podatnika dokonane przed złożeniem deklaracji rozliczeniowej za okres obejmujący otrzymanie przedmiotowych faktur.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Reasumując, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatnika, o ile wykaże, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Zatem należy stwierdzić, iż ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej jednak ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną zawarł ze Spółdzielnią Mieszkaniową "Osiedle" w J. umowę dotyczącą budowy lokali mieszkalnych położonych w P. na działce przy ul. X. Zgodnie z umową Wnioskodawca dokonywał zaliczkowych wpłat na poczet wkładu budowlanego, czego potwierdzeniem niniejszego jest faktura VAT nr 1/X/2007/PS z dnia 5 października 2007 r. (duplikat z dnia 29 lipca 2008 r.), tj. przed dniem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT. W dniu 7 lipca 2008 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R). W tym samym czasie również jego żona dokonała takiej samej czynności. Jako okres rozliczeniowy Wnioskodawca i jego żona wybrali okres kwartalny. Obecnie dokonują sprzedaży tych lokali. Niezależnie od tego że przeniesienie własności na nowego nabywcę ma formę aktu notarialnego, każde z małżonków wystawia fakturę VAT na kwoty stanowiące podstawę wartości przedmiotowej transakcji.

Z powyższego wynika zatem, że sprzedaż przedmiotowych lokali dokonywana przez Wnioskodawcę - zarejestrowanego podatnika podatku VAT czynnego - stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, tym samym ich zakup należy uznać za bezspornie związany z prowadzeniem działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym Wnioskodawca - jako podatnik podatku od towarów i usług już w październiku 2007 r. nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury, otrzymanej przed dniem dokonania rejestracji w podatku od towarów i usług (zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT), mimo braku wcześniejszej rejestracji, o ile oczywiście nie zachodziły inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 37 § 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi wspólność ustawowa (jak wynika z wniosku ORD-IN w przedmiotowej sprawie występuje ustawowa wspólnota małżeńska). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) określił m.in. szczegółowe zasady wystawiania faktur. Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in.: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

Podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników VAT. Jeżeli z faktury VAT wynika, iż nabywcą danej usługi czy towaru jest szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo, które samo nie ma przymiotu podatnika - to pozbawienie Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z niej wynikającego, naruszałoby fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca, występujący odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącą równowartość 50% kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej zakup ww. nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu nabycie nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT wystawiona na jednego z małżonków, Pana X. Zatem po spełnieniu wszystkich przesłanek przysługuje mu prawo do odliczenia całości podatku VAT zawartego w tej fakturze.

Reasumując, ponieważ dostawa lokali dokonywana przez Wnioskodawcę oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT oraz opodatkował dostawę przedmiotowych lokali, Wnioskodawca występujący odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej wniesienie wkładu budowlanego, na zasadach oraz w terminach wskazanych w niniejszej interpretacji.

Zgodnie ze wskazanym już przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 2 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 10 cyt. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 - 4 oraz ust. 11, 12, 16, 18.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13).

Natomiast stosownie do § 22 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, duplikaty faktur wystawia się wówczas, gdy oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie. W takim przypadku sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Przy czym w myśl ust. 2 powołanego przepisu, faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższego wynika, że duplikat faktury, jak i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, stanowiąc na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku nie wynika w sposób jednoznaczny, co się stało z oryginałem faktury. Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy faktura pierwotna została wystawiona w dniu 5 października 2007 r., a jej duplikat w dniu 29 lipca 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika aby fakt otrzymania oryginału faktury został odnotowany (np. w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku VAT, deklaracji VAT - 7). W okresie otrzymania przedmiotowej faktury Wnioskodawca nie był również zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym.

W świetle powyższego w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia w rozliczeniu za III kwartał 2008 r. podatku naliczonego wynikającego nie z oryginału faktury lecz z duplikatu faktury.

Odnośnie możliwości wystawienia refaktury tut. organ zauważa, że polskie prawo podatkowe nie definiuje pojęć "refakturowanie" kosztów i "refakturowanie" usług. Regulacje w tym zakresie zostały natomiast zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006, Nr 347/1 z późn. zm.).

"Refakturowanie" usług przewiduje art. 28 Dyrektywy, zgodnie z którym w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot "refakturujący" daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Powyższe regulacje nie znalazły odzwierciedlenia w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jednak przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, wystawiania tzw. "refaktur" wtedy, gdy:

* przedmiotem refakturowania są usługi, z których nie korzysta podmiot (albo korzysta tylko w części), na który wystawiona jest pierwotna faktura,

* odsprzedaży dokonuje się po cenie zakupu, bez marży doliczonej przez odsprzedającego,

* podmiot, który dokonuje refakturowania, wystawia na rzecz nabywcy fakturę (refakturę) z uwzględnieniem tej samej stawki podatku VAT (bądź stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez usługodawcę,

* strony łączy umowa o charakterze zasadniczym, która zawiera zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu (refakturowaniu) danego rodzaju czynności, które służą realizacji tej umowy.

Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot refakturujący danej usługi nie wykonał. "Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Należy podkreślić, iż istotą "refakturowania" jest to, by na fakturze dokumentującej odsprzedaż usług, cena jednostkowa netto, wartość netto oraz stawka i kwota podatku od towarów i usług były takie jak na fakturze usługodawcy (przy założeniu, że miejsce świadczenia tych usług jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym ustanowienie na rzecz Wnioskodawcy i jego żony odrębnej własności lokali i przeniesienie własności lokali nastąpiło aktem notarialnym a faktura wystawiona została wyłącznie na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że w ich małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności ustawowej wpłat na wkład budowlany dokonywali ze środków pochodzących z ich majątku wspólnego. Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R) zostało dokonane w tym samym czasie zarówno przez Wnioskodawcę jak i jego żonę. Również późniejsza sprzedaż lokali jest dokonywana przez oboje małżonków, co jest dokumentowane wystawianiem faktur VAT przez każdego z nich.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny tut. organ stwierdza, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki uzasadniające prawo do wystawienia refaktury na Pana żonę w wysokości 50% pierwotnej faktury, bowiem rzeczywiste koszty zakupu zostały poniesione zarówno przez Pana jak i przez Pana żonę, także sprzedaż jest dokonywana przez Pana i Pana żonę. Mamy więc tutaj do czynienia z rzeczywistym przeniesieniem kosztów zakupu na Pana żonę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. organ ponadto zauważa, że niniejsza interpretacja nie dotyczy możliwości odliczenia przez żonę Wnioskodawcy, Panią, połowy wartości podatku VAT wykazanego w fakturze zakupu, gdyż nie jest ona Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie i w związku z tym tut. organ nie może udzielić odpowiedzi na przedmiotowe zapytanie.

Wydanie niniejszej interpretacji nie pozbawia Pani wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji w jej indywidualnej sprawie.

Niniejsza interpretacja została wydana na wniosek w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy tj. Pana i jest wiążąca wyłącznie w odniesieniu do jego osoby.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy prawidłowości opodatkowania czynności dostawy lokali, bowiem nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.