IBPP1/443-133/10/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. organu 11 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 kwietnia 2010 r. znak: IBPP1/443-133/10/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako samoistny właściciel nieruchomości gruntowych zabudowanych, zlokalizowanych w K. Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie sprzedać prawa własności do ww. nieruchomości. Przedmiotowe działki znajdują się w indywidualnym posiadaniu Wnioskodawcy od momentu zniesienia współwłasności z ojcem i bratem w 1997 r. Wnioskodawca nadmienia, iż sprzedaż ta nie będzie w jakikolwiek sposób związana z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest i nie był płatnikiem podatku VAT.

Z działek powstałych w wyniku podziału działki nr 3/2 o powierzchni 1.672 m², zabudowanej budynkami garaży, jedną działkę Wnioskodawca zamierza przekazać w darowiźnie na rzecz ojca, cztery zostały darowane bratu w dniu 10 lutego 2010 r., jedna przeznaczona jest na sprzedaż a pozostałe trzy Wnioskodawca zamierza zachować.

Przedmiotowa nieruchomość pochodzi ze spadku odziedziczonego przez Wnioskodawcę wraz z braćmi po śmierci matki w 1979 r., nieruchomość stanowiła cześć odziedziczonego majątku. Rozgraniczenia odziedziczonej nieruchomości oraz zniesienia współwłasności, w wyniku czego Wnioskodawca stał się samoistnym właścicielem między innymi tejże nieruchomości, dokonano w celu uzyskania możliwości swobodnego rozporządzania nieruchomością przez spadkobierców. Współwłasność ta dotyczyła jedynie Krzysztofa, Leszka, Andrzeja, G., natomiast ojciec dysponował nieruchomością do momentu uzyskania przez wszystkich braci pełnoletności.

Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości są boksami garażowymi, oddanymi do użytku i wybudowanymi przez ojca Wnioskodawcy w latach 70-tych. W latach tych były wykorzystywane jako magazyny dla prowadzonej wówczas działalności rolniczej. Symbol PKOB 1242. Budynki te nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, ani też na cele mieszkaniowe, lub jakiekolwiek inne, będące źródłem czerpania korzyści. Przedmiotowe budynki i grunty wykorzystywane były wyłącznie przez Wnioskodawcę, nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. W momencie budowy Wnioskodawca nie był właścicielem budynków i nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, lub ich części. Budynki nie zostały ulepszone w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast zgodnie z treścią decyzji Prezydenta Miasta K. grunty sklasyfikowane są jako orne (RUT), pastwiska (Ps V) oraz inne tereny zabudowane (Bi).

Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, nieruchomość nie była również wykorzystywana na cele prowadzenia działalności rolnej w rozumieniu sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Nie dokonano jakichkolwiek uatrakcyjnień przedmiotowej nieruchomości, działki te nie posiadają urządzeń i sieci wodociągowych ani kanalizacji czy też sieci energetycznej.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT z tytułu przeprowadzonej sprzedaży, nie składał deklaracji VAT-7, oraz nie dokonywał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, ponieważ zbywane nieruchomości znajdowały się w posiadaniu Wnioskodawcy przez okres dłuższy niż 5 lat, zatem była to sprzedaż zwolniona z opodatkowania.

Wnioskodawca nie występował o tzw. dopłaty unijne, bezpośrednie dla rolników.

Po sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane z transakcji na remont pozostałej części i uzbrojenie działki w energię elektryczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy W związku z faktem, iż sprzedaż ta nie będzie przeprowadzona w zakresie działalności gospodarczej, czy będzie objęta podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, będąc samoistnym właścicielem nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży od ponad dziesięciu lat nieprowadzącym działalności gospodarczej, po zapoznaniu się z treścią obowiązujących przepisów podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, nie spełnia on przesłanek podanych w ww. ustawie odnośnie konieczności uiszczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej czy w ogóle do działalności gospodarczej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową czy gospodarczą w ogóle ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż działki, której Wnioskodawca jest właścicielem, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż będzie dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jako samoistny właściciel nieruchomości gruntowych zabudowanych, zamierza w najbliższym czasie sprzedać prawa własności do ww. nieruchomości. Przedmiotowe działki znajdują się w indywidualnym posiadaniu Wnioskodawcy od momentu zniesienia współwłasności z ojcem i bratem w 1997 r. Wnioskodawca nadmienia, iż sprzedaż ta nie będzie w jakikolwiek sposób związana z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest i nie był płatnikiem podatku VAT. Z działek powstałych w wyniku podziału działki nr 3/2 o powierzchni 1.672 m², zabudowanej budynkami garaży, jedną działkę Wnioskodawca zamierza przekazać w darowiźnie na rzecz ojca, cztery zostały darowane bratu w dniu 10 lutego 2010 r., jedna przeznaczona jest na sprzedaż a pozostałe trzy Wnioskodawca zamierza zachować.

Przedmiotowa nieruchomość pochodzi ze spadku odziedziczonego przez Wnioskodawcę wraz z braćmi po śmierci matki w 1979 r., nieruchomość stanowiła cześć odziedziczonego majątku. Rozgraniczenia odziedziczonej nieruchomości oraz zniesienia współwłasności, w wyniku czego Wnioskodawca stał się samoistnym właścicielem między innymi tejże nieruchomości, dokonano w celu uzyskania możliwości swobodnego rozporządzania nieruchomością przez spadkobierców. Współwłasność ta dotyczyła jedynie Krzysztofa, Leszka, Andrzeja, G., natomiast ojciec dysponował nieruchomością do momentu uzyskania przez wszystkich braci pełnoletności.

Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości są boksami garażowymi, oddanymi do użytku i wybudowanymi przez ojca Wnioskodawcy w latach 70-tych. W latach tych były wykorzystywane jako magazyny dla prowadzonej wówczas działalności rolniczej. Symbol PKOB 1242. Budynki te nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, ani też na cele mieszkaniowe, lub jakiekolwiek inne, będące źródłem czerpania korzyści. Przedmiotowe budynki i grunty nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. W momencie budowy Wnioskodawca nie był właścicielem budynków i nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, lub ich części, nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast zgodnie z treścią decyzji Prezydenta Miasta K. grunty sklasyfikowane są jako orne (RUT), pastwiska (Ps V) oraz inne tereny zabudowane (Bi).

Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, nieruchomość nie była również wykorzystywana na cele prowadzenia działalności rolnej w rozumieniu sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Nie dokonano jakichkolwiek uatrakcyjnień przedmiotowej nieruchomości, działki te nie posiadają urządzeń i sieci wodociągowych ani kanalizacji czy też sieci energetycznej.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca nie występował o tzw. dopłaty unijne, bezpośrednie dla rolników.

Po sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane z transakcji na remont pozostałej części i uzbrojenie działki w energię elektryczną.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie będzie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje bowiem na to, żeby Wnioskodawca, nabywając nieruchomość, mającą być przedmiotem sprzedaży, w drodze spadku po śmierci matki w 1979 r., działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w celu odsprzedaży, ponieważ działki te nabył w 1979 r. w drodze spadku po śmierci matki.

Rozgraniczenia odziedziczonej nieruchomości oraz zniesienia współwłasności, w wyniku czego Wnioskodawca stał się samoistnym właścicielem między innymi tejże nieruchomości, dokonano w celu uzyskania możliwości swobodnego rozporządzania nieruchomością przez spadkobierców.

Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości są boksami garażowymi, oddanymi do użytku i wybudowanymi przez ojca Wnioskodawcy w latach 70-tych. Budynki te nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, ani też na cele mieszkaniowe, lub jakiekolwiek inne, będące źródłem czerpania korzyści. Przedmiotowe budynki i grunty wykorzystywane były wyłącznie przez Wnioskodawcę, nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Budynki nie zostały ulepszone w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Nie dokonano jakichkolwiek uatrakcyjnień przedmiotowej nieruchomości, działki te nie posiadają urządzeń i sieci wodociągowych ani kanalizacji czy też sieci energetycznej.

Zatem z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nabytej w drodze spadku po śmierci matki działki, mającej być przedmiotem sprzedaży, nie wykorzystywał w żaden sposób dla celów zarobkowych nie można uznać, aby sprzedaż przedmiotowej działki, z majątku osobistego, nosiła znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego dostawy ww. nieruchomości nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości. Tym samym dostawa przedmiotowej nieruchomości, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie sprzedaż jednej działki powstałej z podziału działki o numerze 3/2, interpretacja nie dotyczy natomiast wcześniejszych sprzedaży dokonanych przez Wnioskodawcę ani też ewentualnych sprzedaży w przyszłości, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanu faktycznego, nie sformułowano pytania ani własnego stanowiska w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.