IBPP1/443-1302/09/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1996 r. Wnioskodawca nabył na cele prywatne nieruchomość rolną. Na nieruchomości tej Wnioskodawca zamierzał wybudować parterowy dom dla siebie i swojej rodziny, mając zwłaszcza na uwadze niepełnosprawność swojej córki.

Wnioskodawca dla przedmiotowej inwestycji uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w 1999 r. Niestety wypadek jakiemu Wnioskodawca uległ w lipcu 2003 r. i niepełnosprawność będąca następstwem tego wypadku, ograniczyła możliwości zarobkowe Wnioskodawcy, a w konsekwencji uniemożliwiła Wnioskodawcy realizację zamierzenia. W tej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, jednakże fakt, iż z jednej strony część nieruchomości objęta została rezerwą na budowę drogi publicznej i linii tramwajowej, z drugiej strony brak było potencjalnych nabywców zainteresowanych nabyciem całej nieruchomości, konieczny stał się podział geodezyjny przedmiotowej nieruchomości. Po dokonaniu podziału geodezyjnego nieruchomości na sześć działek budowlanych oraz dwie drogowe, Wnioskodawca zamierza zbyć jedną lub więcej wydzielonych działek budowlanych w zależności od otrzymanych ofert ich nabycia.

Ponadto Wnioskodawca podaje, iż nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT czynny.

Przedmiotem interpretacji ma być sprzedaż maksymalnie 6 działek oraz udziałów w 7. działce drogowej.

Działki nie są i w momencie sprzedaży nie będą zabudowane. W momencie nabycia gruntu (działki nie były nigdy zabudowywane) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie nie zostało udokumentowane fakturą VAT. Działki nie były nigdy zabudowywane.

Działki nie były nigdy przez Wnioskodawcę wykorzystywane, także do prowadzenia działalności gospodarczej lub działalności rolniczej, Wnioskodawca nie był rolnikiem, w tym ryczałtowym. Wnioskodawca nie uzyskiwał tzw. dopłat unijnych w związku z przedmiotowymi działkami.

Po nabyciu działek przez Wnioskodawcę nie były one nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie dokonywał fizycznego uatrakcyjnienia działek, w szczególności nie budował na działkach drogi czy mediów.

Wnioskodawca jest w posiadaniu lokalu, w którym mieszka, a do którego przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, które to prawo może być potencjalnie przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnych gruntów, w tym działek wymienionych we wniosku. Nie było przypadku wcześniejszej sprzedaży gruntu przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca planuje przeznaczyć środki ze sprzedaży przedmiotowych działek na cele rehabilitacyjno-lecznicze, w szczególności w miarę uzyskanych środków Wnioskodawca planuje budowę budynku mieszkalnego przystosowanego dla potrzeb osoby z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji w stopniu znacznym (córki Wnioskodawcy), w szczególności zaopatrzonego w odpowiednie podjazdy, podnośniki oraz inne tego rodzaju pomoce techniczne zwiększające zakres samodzielnej egzystencji osoby niepełnosprawnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie podatnika, co do zakresu stosowania przepisu: art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez potwierdzenie, iż zbycie działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości nabytej na cele prywatne bez zamiaru ich dalszej sprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu i nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: 1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2 eksport towarów; 3. import towarów; 4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel....

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza jednak nie tylko czynnik przedmiotowy, tj., iż opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy, tj., iż czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy obejmuje; wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy; a także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym czynność powinna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Uznanie osoby fizycznej za podatnika w świetle ww. ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Zatem osoba fizyczna wykonująca czynność dostawy towarów, polegającą na zbyciu części majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży; nie jest podatnikiem podatku VAT.

Uzasadnionym jest zatem twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: tj. dana czynność ujęta jest w wyliczeniu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem i jednocześnie czynność ta została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Ponieważ Wnioskodawca zamierza dokonywać zbycia działek wyodrębnionych z gruntu nabytego kilkanaście lat wcześniej a nabycie gruntu nie nastąpiło w celach handlowych, dokona on sprzedaży działek należących do majątku osobistego, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w tym zakresie, a sprzedaż nie będzie miała charakteru działalności profesjonalnej, stałej i zorganizowanej.

W związku z powyższym, sprzedaż działek dokonywana przez Wnioskodawcę nie będzie stanowiła działalności gospodarczej lecz związana jest z przysługującym jej prawem do rozporządzania majątkiem osobistym i dlatego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analogiczne stanowisko do zajmowanego przez Wnioskodawcę, przedstawionego poniżej, zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 marca 2009 r., sygn. I FSK 1249/08 oraz w wyroku z dnia 29 października 2007 r., sygn. I FPS 3/07 oraz Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-291/92.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż zostanie wykonana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Jak wynika z wniosku, w 1996 r. Wnioskodawca nabył na cele prywatne nieruchomość rolną. Na nieruchomości tej Wnioskodawca zamierzał wybudować parterowy dom dla siebie i swojej rodziny, mając zwłaszcza na uwadze niepełnosprawność swojej córki.

Wnioskodawca dla przedmiotowej inwestycji uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w 1999 r. Niestety wypadek jakiemu Wnioskodawca uległ w lipcu 2003 r. i niepełnosprawność będąca następstwem tego wypadku, ograniczyła możliwości zarobkowe Wnioskodawcy, a w konsekwencji uniemożliwiła realizację zamierzenia.

W tej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, jednakże fakt, iż z jednej strony część nieruchomości objęta została rezerwą na budowę drogi publicznej i linii tramwajowej, z drugiej strony brak było potencjalnych nabywców zainteresowanych nabyciem całej nieruchomości, konieczny stał się podział geodezyjny przedmiotowej nieruchomości. Po dokonaniu podziału geodezyjnego nieruchomości na sześć działek budowlanych oraz dwie drogowe, Wnioskodawca zamierza zbyć jedną lub więcej wydzielonych działek budowlanych w zależności od otrzymanych ofert ich nabycia.

Przedmiotem interpretacji ma być sprzedaż maksymalnie 6 działek oraz udziałów w 7. działce drogowej.

Działki nie są i w momencie sprzedaży nie będą zabudowane. Działki nie były nigdy zabudowywane. W momencie nabycia gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie nie zostało udokumentowane fakturą VAT. Działki nie były nigdy przez Wnioskodawcę wykorzystywane, także do prowadzenia działalności gospodarczej lub działalności rolniczej, Wnioskodawca nie był rolnikiem, w tym ryczałtowym. Wnioskodawca nie uzyskiwał tzw. dopłat unijnych w związku z przedmiotowymi działkami.

Po nabyciu działek przez Wnioskodawcę nie były one nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie dokonywał fizycznego uatrakcyjnienia działek, w szczególności nie budował na działkach drogi czy mediów.

Wnioskodawca jest w posiadaniu lokalu, w którym mieszka, a do którego przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, które to prawo może być potencjalnie przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnych gruntów, w tym działek wymienionych we wniosku. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT czynny.

Środki ze sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca planuje przeznaczyć na cele rehabilitacyjno-lecznicze, w szczególności w miarę uzyskanych środków Wnioskodawca planuje budowę budynku mieszkalnego przystosowanego dla potrzeb osoby z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji w stopniu znacznym (córki Wnioskodawcy), w szczególności zaopatrzonego w odpowiednie podjazdy, podnośniki oraz inne tego rodzaju pomoce techniczne zwiększające zakres samodzielnej egzystencji osoby niepełnosprawnej.

Z powyższego wynika, iż planowaną dostawę przedmiotowych działek oraz udziałów w działce drogowej uznać należy za transakcję okazjonalną, czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie będzie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT, gdyż nic nie wskazuje, aby dokonując incydentalnej sprzedaży działek oraz udziałów w działce drogowej będzie on działał w takim charakterze, zwłaszcza, że nabyte grunty nie były w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych. Grunt został nabyty kilkanaście lat temu z zamiarem budowy domu dla siebie i dla rodziny. Wnioskodawca uzyskał w tym zakresie decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działki nie były nigdy przez Wnioskodawcę wykorzystywane, także do prowadzenia działalności gospodarczej w tym do działalności rolniczej, Wnioskodawca nie był rolnikiem, w tym ryczałtowym i nie uzyskiwał tzw. dopłat unijnych w związku z przedmiotowymi działkami. Wnioskodawca nie jest też podatnikiem podatku VAT i wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów. Ponadto działki nie były przedmiotem umowy najmu i dzierżawy, tym samym Wnioskodawca nie czerpał pożytku z tego tytułu, Wnioskodawca nie dokonywał też fizycznego uatrakcyjnienia działek, w szczególności nie budował na działkach drogi czy mediów, a pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na cele rehabilitacyjno-lecznicze, w szczególności w miarę uzyskanych środków na budowę budynku mieszkalnego przystosowanego dla potrzeb osoby z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji w stopniu znacznym (córki Wnioskodawcy), w szczególności zaopatrzonego w odpowiednie podjazdy, podnośniki oraz inne tego rodzaju pomoce techniczne zwiększające zakres samodzielnej egzystencji osoby niepełnosprawnej.

Należy również podkreślić, iż zasadniczym powodem ewentualnej sprzedaży działek jest wystąpienie okoliczności, których Wnioskodawca nie przewidział w momencie ich nabycia, tj. zmiana sytuacji życiowo-zawodowej spowodowana wypadkiem jakiemu Wnioskodawca uległ w lipcu 2003 r. i niepełnosprawność będąca następstwem tego wypadku, która ograniczyła możliwości zarobkowe Wnioskodawcy.

Mając powyższe na względzie, sprzedając przedmiotowe niezabudowane działki oraz udziały w działce drogowej Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych działek i udziałów w działce drogowej nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać z prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy wskazać, że w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Tym samym dołączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.