IBPP1/443-1292/12/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 marca 2013 r. znak IBPP1/443-1292/12/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Dnia 5 października 2012 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarł przedwstępną umowę sprzedaży działki o numerze ewidencyjnym 19/12 wpisanej do Księgi Wieczystej o powierzchni 5.986 m² (dalej: przedmiotowa nieruchomość).

W powyżej wskazanej KW własność jest wpisana na rzecz:

Dnia:

* 30 grudnia 1991 r. Janusz W. i Józef Wk. nabyli prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości od Likwidatora NZNS, a jako właściciel wpisany był Skarb Państwa,

* 19 lutego 1993 r. Bogdan S., Wnioskodawca i małżonek Wnioskodawcy Józef W., jako małżeństwo nabyli udziały od Józefa Wk. stanowiące 50% przedmiotowej nieruchomości,

* 22 czerwca 1993 r. Bogdan S., Wnioskodawca i małżonek Wnioskodawcy Józef W. oraz Janusz W. nabyli aktem notarialnym służebności wynikające z postanowienia Sądu z dnia 25 maja 1993 r.

W 1995 r. przedmiotowa nieruchomość została wydzierżawiona przez Wnioskodawcę jak i pozostałych współwłaścicieli na działalność gospodarczą - komis samochodowy. Działalność ta prowadzona jest do chwili złożenia wniosku.

Wnioskodawca poinformował, że jest podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast z tytułu dzierżawy przedmiotowej nieruchomości nie wystawia ani nie wystawiał faktur VAT, gdyż wystawia je małżonek Wnioskodawcy. Małżonek Wnioskodawcy wystawia faktury VAT od 1 września 2012 r. w imieniu Wnioskodawcy i swoim, korzystając z opodatkowania u jednego z małżonków. Pozostali współwłaściciele nieruchomości również wystawiają faktury VAT.

Przedmiotowa nieruchomość:

* położona jest na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,

* zgodnie z danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków leży w terenach oznaczonych symbolem "Ba" tereny przemysłowe, zatem nie jest nieruchomością rolną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2003.64.592 z późn. zm.).

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości zostały wydane, dnia:

* 17 października 2008 r. na Wnioskodawcę i na pozostałych współwłaścicieli decyzja o warunkach zabudowy nr 240/08 dotycząca budowy stacji paliw na przedmiotowej nieruchomości,

* 29 maja 2012 r. na Spółkę komandytową z upoważnienia Prezydenta Miasta ostateczna i prawomocna decyzja nr 129/2012 o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: " (...)" (dalej: "decyzja WZ 1"),

* w dniu 29 czerwca 2012 r. na Spółkę komandytową z upoważnienia Prezydenta Miasta ostateczna i prawomocna decyzja nr 188/12 o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: " (...)" (dalej: "decyzja WZ 2"),

* 17 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzja przenosząca decyzję WZ 1 na Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli,

* 25 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzja przenosząca decyzję WZ 2 na Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli

* 24 września 2012 r. na Wnioskodawcę jak i na pozostałych właścicieli przedmiotowej nieruchomości decyzja nr 275/2012 o warunkach budowy zjazdu publicznego z ul. W. na przedmiotową nieruchomość.

W powyżej wskazanej umowie przedwstępnej, Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele zobowiązali się do realizacji poniższych czynności:

- uzyskania (na koszt Kupującego) wszystkich wymaganych obowiązującymi przepisami stanowisk, opinii, uzgodnień, zezwoleń, pozwoleń, decyzji i postanowień właściwych organów administracji, inspekcji lub służb, w tym administracji drogowej, potrzebnych do kompletnej i sprawnej realizacji w ramach przedmiotowej nieruchomości inwestycji do dnia 30 listopada 2014 r., a w szczególności:

Na przedmiotowej nieruchomości znajdują się media oraz ogrodzenie, które zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010.243.1623 z późn. zm.) (dalej: Prawo budowlane) zalicza się do urządzeń budowlanych.

Powyżej wskazane urządzenia będą znajdowały się na przedmiotowej nieruchomości w dniu sprzedaży udziału Wnioskodawcy. Oprócz powyżej wskazanych informacji, Wnioskodawca dodał, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie jest związana z obecnie prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Dnia 21 listopada 2012 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT dokumentującą otrzymanie zaliczki od Kupującego (stawka VAT 23%), w stosunku do swojego udziału.

Każdy ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości wystąpi o wydanie interpretacji prawa podatkowego w zakresie: czy z tytułu sprzedaży udziałów w przedmiotowej nieruchomości, opisanej w stanie faktycznym i przyszłym, będą podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zobowiązanym do zapłaty podatku VAT w wysokości 23%.

Kupujący również wystąpi o wydanie interpretacji prawa podatkowego w zakresie, czy w związku z zakupem udziałów w przedmiotowej nieruchomości od jej współwłaścicieli, będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT zarówno z faktury VAT zaliczkowej, jak i z faktury dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

I.Działka 19/12 stanowi jedną wyodrębnioną geodezyjnie działkę.

II.Działka została zakupiona w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej.

III.Grunt zakupiono jako niezabudowany. Na działce w dniu zakupu znajdowało się ogrodzenie oraz płyty betonowe, kanalizacja burzowa (deszczowa).

IV.Przedmiotowy grunt został uatrakcyjniony poprzez:

* instalację wodociągową,

* kanalizację sanitarną,

* instalację elektryczną.

Część przedmiotowego gruntu była utwardzona (płyty betonowe) już w momencie zakupu, ogrodzenie również znajdowało się na przedmiotowym gruncie w dniu zakupu oraz znajdowała się kanalizacja burzowa (deszczowa) w momencie zakupu. Uatrakcyjnienie było dokonane przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną - współwłaściciela gruntu w celu przystosowania do używania.

V.Wnioskodawca występował do Gminy w celu otrzymania warunków zabudowy w celu otrzymania w przyszłości pozwolenia na budowę stacji paliw.

VI.Media i ogrodzenie będą przedmiotem dostawy. Media to są:

* instalacja wodociągowa,

* kanalizacja sanitarna,

* instalacja elektryczna,

* kanalizacja burzowa (deszczowa).

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności do wymienionych mediów i ogrodzenia. Media wymienione i ogrodzenie znajdują się na działce 19/12.

VII.

VIII.Brak działań marketingowych, brak formy ogłoszeń.

IX.Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości będą przeznaczone prawdopodobnie na działalność gospodarczą.

X.Wnioskodawca ma inne nieruchomości ale brak planów na dzień dzisiejszy co do sprzedaży.

XI.Wnioskodawca dokonał w roku 2002 sprzedaży nieruchomości ale nie była ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

XII.W odpowiedzi na pytanie tut. organu: "Czy Wnioskodawca jest stroną umowy dzierżawy z 1995 r. - tj. czy w umowie tej Pani... została imiennie wymieniona jako wydzierżawiający" Wnioskodawca stwierdził: "Wnioskodawca był stroną umowy jako wydzierżawiający, ale dokonał tego jako osoba prywatna. Nie odprowadzał z tego tytułu podatku VAT należnego".

XIII.Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawa o podatku zryczałtowanym daje możliwość przekierowania przychodów uzyskiwanych przez małżonków z majątku wspólnego na jednego małżonka. Robi się to poprzez złożenie oświadczenia przed uzyskaniem pierwszego przychodu. Z takiej możliwości skorzystał Wnioskodawca składając wraz z małżonkiem oświadczenie i wskazując małżonka jako osiągającego przychody z tego tytułu. Skutkuje to tym, że jako podatnik podatku od towarów i usług, całość małżonek opodatkowuje podatkiem od towarów i usług. Jest to właściwe działanie i zasadne i odpowiada wyjaśnieniom w tym zakresie udzielanym przez Ministerstwo Finansów. Po złożeniu oświadczenia bowiem tylko małżonek Wnioskodawcy jest, a nie Wnioskodawca jest osiągającym przychody z tytułu dzierżawy. Małżonek Wnioskodawcy osiąga z tego tytułu przychody i opodatkowuje podatkiem VAT, a nie Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości, opisanej w stanie faktycznym i przyszłym, na której w dniu sprzedaży będą znajdować się urządzenia budowlane, Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zobowiązanym do zapłaty podatku VAT w wysokości w 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości, opisanej w stanie faktycznym i przyszłym, w sposób przedstawiony we wniosku, czyni z Wnioskodawcy podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej: Ustawa o VAT), z tytułu której Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty podatku VAT w wysokości 23% od całości transakcji.

Podatnik.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu przyszłego wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpi i na obecną chwilę wystąpił szereg okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, a okoliczności te są m.in. następujące:

* 17 października 2008 r. na Wnioskodawcę i na pozostałych współwłaścicieli została wydana decyzja o warunkach zabudowy nr 240/08 dotycząca budowy stacji paliw na przedmiotowej nieruchomości,

* 17 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta została przeniesiona na Wnioskodawcę i na pozostałych współwłaścicieli decyzja WZ 1,

* 25 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta została przeniesiona na Wnioskodawcę i na pozostałych współwłaścicieli decyzja WZ 2,

* uzyskanie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenie na budowę obiektu L. oraz pylonu reklamowego,

* uzyskanie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenie na budowę wjazdu ul. W.,

* zmiana treści służebności dotyczącej działki 19/8,

* wypowiedzenie umowy dzierżawy dzierżawcy przedmiotowej nieruchomości, który prowadzi tam komis samochodowy,

* przeniesienie wszystkich decyzji, zezwoleń, rozstrzygnięć administracyjnych uzyskanych przez Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli na rzecz Kupującego.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują na zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości w działalności gospodarczej, a zatem z tytułu sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości o powierzchni około 0,5986 ha Wnioskodawca stanie się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Stawka podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicją towaru określoną w art. 2 pkt 6 wyżej wymienionej ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Analizując powyżej wskazane przepisy, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, w oparciu o definicję towaru przedstawioną powyżej, że zbycie prawa własności gruntu, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w związku z art. 146a tejże ustawy, sprzedaż terenu budowlanego przeznaczonego pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%.

Ustawa o VAT nie definiuje terminu teren niezabudowany, jednak mając na uwadze art. 29 ust. 5 ustawy o VAT należy wyciągnąć wniosek, że skoro nie wyodrębnia się wartości gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, to należy uznać za teren niezabudowany nieruchomość na której nie znajdują się żadne budynki lub budowle czy też ich części.

Odwołując się do opisu stanu faktycznego i przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, przedmiotem dostawy, będzie niezabudowany grunt wraz z posadowionymi na nim urządzeniami budowlanymi, z uwagi na fakt, iż zgodnie z art. 3 pkt 9 prawa budowlanego wynika, iż ogrodzenie i media stanowią urządzenia budowlane a nie budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, które uznaje się za towar na gruncie ustawy o VAT.

W związku z powyższym, w przypadku opisanym w stanie faktycznym i przyszłym, nie znajdzie zastosowania art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można byłoby przypisać grunt. Tym samym należy uznać, iż przedmiotowa nieruchomość, w rozumieniu ustawy o VAT, jest niezabudowana.

A zatem, o tym czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu czy też będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT będzie decydować przeznaczenie tej nieruchomości.

Odnosząc się do powyżej wskazanego art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, koniecznym jest ustalenie czy wyżej wymieniona nieruchomość jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę czy też nie.

Z opisu stanu faktycznego i przyszłego wynika, że przedmiotowa nieruchomość, zgodnie z decyzjami dotyczącymi warunków zabudowy dla tej nieruchomości jest terenem przeznaczonym pod zabudowę, gdyż istnieje możliwość wybudowania na niej pawilonu handlowego wraz z parkingiem i masztem reklamowym.

Podsumowując:

Dokonanie sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości wraz ze znajdującymi się na tej nieruchomości urządzeniami budowlanymi, na warunkach określonych w umowie przedwstępnej, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem, w odniesieniu do opisanej transakcji, Wnioskodawca występuje w niej w charakterze podatnika VAT, a przedmiot sprzedaży podlega opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W 1995 r. nieruchomość została wydzierżawiona przez Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli na działalność gospodarczą - komis samochodowy. Działalność ta prowadzona jest do chwili złożenia wniosku.

Wnioskodawca był stroną powyższej umowy dzierżawy jako wydzierżawiający, natomiast od dnia 1 września 2012 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem korzystają z opodatkowania przychodów u jednego z małżonków, tj. u małżonka Wnioskodawcy.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości zostały wydane, dnia:

* 17 października 2008 r. na Wnioskodawcę i na pozostałych współwłaścicieli decyzja o warunkach zabudowy nr 240/08 dotycząca budowy stacji paliw na przedmiotowej nieruchomości,

* 29 maja 2012 r. na Spółkę komandytową z upoważnienia Prezydenta Miasta ostateczna i prawomocna decyzja nr 129/2012 o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: " (...)" (dalej: "decyzja WZ 1"),

* w dniu 29 czerwca 2012 r. na Spółkę komandytową z upoważnienia Prezydenta Miasta ostateczna i prawomocna decyzja nr 188/12 o warunkach zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: " (...)" (dalej: "decyzja WZ 2"),

* 17 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzja przenosząca decyzję WZ 1 na Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli,

* 25 lipca 2012 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzja przenosząca decyzję WZ 2 na Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli

* 24 września 2012 r. na Wnioskodawcę jak i na pozostałych właścicieli przedmiotowej nieruchomości decyzja nr 275/2012 o warunkach budowy zjazdu publicznego z ul. W. na przedmiotową nieruchomość.

Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, w której wraz z pozostałymi współwłaścicielami zobowiązał się do realizacji poniższych czynności:

- uzyskania (na koszt Kupującego) wszystkich wymaganych obowiązującymi przepisami stanowisk, opinii, uzgodnień, zezwoleń, pozwoleń, decyzji i postanowień właściwych organów administracji, inspekcji lub służb, w tym administracji drogowej, potrzebnych do kompletnej i sprawnej realizacji w ramach przedmiotowej nieruchomości inwestycji do dnia 30 listopada 2014 r., a w szczególności:

Wnioskodawca podał ponadto, że grunt zakupiono jako niezabudowany. Na działce w dniu zakupu znajdowało się ogrodzenie oraz płyty betonowe, kanalizacja burzowa (deszczowa). Przedmiotowy grunt został uatrakcyjniony poprzez:

* instalację wodociągową,

* kanalizację sanitarną,

* instalację elektryczną.

Uatrakcyjnienie było dokonane przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną - współwłaściciela gruntu w celu przystosowania do używania. Wnioskodawca występował do Gminy w celu otrzymania warunków zabudowy w celu otrzymania w przyszłości pozwolenia na budowę stacji paliw. Media i ogrodzenie będą przedmiotem dostawy. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości będą przeznaczone prawdopodobnie na działalność gospodarczą.

Jak wynika z powyższego opisu, Wnioskodawca dokona sprzedaży udziału w ww. niezabudowanym gruncie jako podatnik podatku VAT bowiem grunt ten był zakupiony w celu prowadzenia na nim działalności gospodarczej oraz przystosowany i wykorzystywany do tego celu przez Wnioskodawcę.

Powyżej przedstawione okoliczności wskazują więc, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca - dokonując zbycia udziału w przedmiotowym gruncie zakupionym i wykorzystywanym w celu prowadzenia na nim działalności gospodarczej - działa jako podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą. Zatem transakcja zbycia należącego do Wnioskodawcy udziału będzie opodatkowana tym podatkiem.

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie tylko jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie obecnie obowiązujących przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 5 października 2012 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość jest położona na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Jednakże w stosunku do przedmiotowej nieruchomości zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy dotyczące budowy stacji paliw, budowy pawilonu handlowego wraz z parkingami, budowy masztu reklamowego oraz budowy zjazdu publicznego.

Działka 19/12 stanowi jedną wyodrębnioną geodezyjnie działkę.

Wnioskodawca podał, że nie będą sprzedawane obiekty, które byłyby budynkiem lub budowlą.

Będą sprzedawane urządzenia budowlane, które nie są budowlami:

* media tj. instalacja wodociągowa, instalacja elektryczna, kanalizacja sanitarna, kanalizacja burzowa (deszczowa),

* ogrodzenie.

Wnioskodawca wskazał, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych nie dotyczy urządzeń budowlanych, które nie są budowlami.

Należy zatem w tym miejscu zaznaczyć, że dla celów niniejszej interpretacji przyjęto, że przedmiotem sprzedaży będzie grunt niezabudowany jakimikolwiek obiektami, które stanowiłyby budynki czy budowle w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane czy w rozumieniu PKOB.

Zatem wskazane powyżej media i ogrodzenie nie będą miały wpływu na ustalenie stawki podatku VAT dla sprzedaży nieruchomości, o którą Wnioskodawca pyta.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, dostawa udziału w przedmiotowej działce będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż dla przedmiotowej nieruchomości zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy, z których wynika, że teren ten przeznaczony jest pod zabudowę - co wyklucza możliwość objęcia tej dostawy zwolnieniem od podatku, wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Powyższe oznacza, że opodatkowaniu stawką 23% podlegać będzie zarówno opisana w zdarzeniu przyszłym dostawa przedmiotowej nieruchomości, jak i zaliczka na jej poczet dokonana w zaistniałym stanie faktycznym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny lub projektowane zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem opisanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w szczególności na wskazanej przez Wnioskodawcę informacji, że ogrodzenie i "media" znajdujące się na tejże nieruchomości nie są budowlami w świetle przepisów ustawy - Prawo budowlane i PKOB.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że w powyżej wskazanej umowie przedwstępnej, Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele zobowiązali się do realizacji uzyskania (na koszt Kupującego) wszystkich wymaganych obowiązującymi przepisami stanowisk, opinii, uzgodnień, zezwoleń, pozwoleń, decyzji i postanowień właściwych organów administracji, inspekcji lub służb, w tym administracji drogowej, potrzebnych do kompletnej i sprawnej realizacji w ramach przedmiotowej nieruchomości inwestycji do dnia 30 listopada 2014 r.

Z uwagi na istotę interpretacji indywidualnych, w szczególności ich gwarancyjny charakter, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji. Bowiem - zważywszy na przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego - tut. organ zauważa, że nie jest w stanie przewidzieć jakie nastąpią zmiany w prawie podatkowym w przyszłości.

Natomiast w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym należy mieć na uwadze zmiany przepisów ustawy o VAT wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), które wchodzą w życie od dnia 1 kwietnia 2013 r. Powyższą ustawą zmieniono brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym - od 1 kwietnia 2013 r. - zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei do przepisu art. 2 ustawy o VAT - od 1 kwietnia 2013 r. - dodano pkt 33, zgodnie z którym, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Zatem, tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji statystycznych obiektów będących przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.