IBPP1/443-1286/09/AL - Podstawa opodatkowania w przypadku kwoty uiszczonej przez kupującego na poczet zawarcia przez podatnika w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "X", przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. organu 15 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty uiszczonej przez kupującego na poczet zawarcia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 5 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia do podstawy opodatkowania kwoty uiszczonej przez kupującego na poczet zawarcia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPBI/1/415-1105/09/ESz i Nr IBPP1/443-1286/09/AL z dnia 12 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, sprzedaje towary wysyłkowo. W ramach dostawy towarów świadczy usługi akcesyjne, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata, a które są wkalkulowane w cenę towaru. Są to np. koszty opakowania towaru oraz koszty obsługi wysyłki towaru do odbiorcy.

Wnioskodawca zamierza wysyłać towary na dwa sposoby. W jednym przypadku kupujący zapłaci za usługę przesyłki bezpośrednio u doręczyciela (przesyłka pobrania), który wystawi fakturę na kupującego, drugim, którego dotyczy pytanie, Wnioskodawca zawrze na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, w imieniu i na rachunek kupującego umowę o świadczenie usług pocztowych z P

Zgodnie z umową kupujący przekaże pieniądze wraz z kwotą stanowiącą zapłatę za zamówione towary, aby Wnioskodawca mógł w jego imieniu i na jego rachunek zawrzeć umowę z P. i opłacić należność względem P.

Odbiorca kupujący przeleje na rachunek bankowy Wnioskodawcy pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci (w jego imieniu i na jego rachunek jako jego pełnomocnik) P. za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę.

Kupujący przekaże Wnioskodawcy na podstawie pełnomocnictwa dokładną kwotę stanowiącą równowartość opłaty pocztowej za przesyłkę. W razie stwierdzenia nadpłaty jest ona zwracana.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji środki przekazane przez kupującego na zawarcie umowy w ramach pełnomocnictwa stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy kwoty przekazane przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec P. nie stanowią obrotu, gdyż nie są w jakiejkolwiek postaci wynagrodzeniem za towar czy za świadczoną przez Wnioskodawcę usługę. Pieniądze te nie są przekazane Wnioskodawcy na własność (wynagrodzenie Wnioskodawcy jest zawarte wyłącznie w cenie towaru).

Zdaniem Wnioskodawcy kwoty przekazane przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec P. nie stanowią postawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem towaru jest całość świadczenia należnego od nabywcy towaru czy usługi.

W tym przypadku kwota przekazywana na pokrycie zobowiązań kupującego względem P. nie jest świadczeniem przekazywanym Wnioskodawcy, ale świadczeniem należnym P., wobec której Wnioskodawca będzie występować jako pełnomocnik kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 2 załącznika nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową i oznaczone symbolem PKWiU 64.11. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez P. na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie refaktury). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w poz. 2 załącznika, wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ww. ustawy - Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą sprzedając towary wysyłkowo. W ramach dostawy towarów świadczy usługi akcesyjne, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata, a które są wkalkulowane w cenę towaru. Są to np. koszty opakowania towaru oraz koszty obsługi wysyłki towaru do odbiorcy.

Wnioskodawca zamierza wysyłać towary na dwa sposoby. W jednym przypadku kupujący zapłaci za usługę przesyłki bezpośrednio u doręczyciela (przesyłka pobrania), który wystawi fakturę na kupującego, drugim, którego dotyczy pytanie, Wnioskodawca zawrze na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, w imieniu i na rachunek kupującego umowę o świadczenie usług pocztowych z P.

Zgodnie z umową, kupujący przekaże pieniądze wraz z kwotą stanowiącą zapłatę za zamówione towary, aby Wnioskodawca mógł w jego imieniu i na jego rachunek zawrzeć umowę z P. i opłacić należność względem P.

Odbiorca kupujący przeleje na rachunek bankowy Wnioskodawcy pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci (w jego imieniu i na jego rachunek jako jego pełnomocnik) P. za zakupioną przez tegoż odbiorcę usługę.

Kupujący przekaże Wnioskodawcy na podstawie pełnomocnictwa dokładną kwotę stanowiącą równowartość opłaty pocztowej za przesyłkę. W razie stwierdzenia nadpłaty jest ona zwracana.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeżeli nabywca towaru skutecznie udzieli Wnioskodawcy jednorazowego pełnomocnictwa na zawarcie umowy z P. na dostarczenie przesyłki zakupionego towaru i Wnioskodawca opłaci należność względem P., wówczas otrzymana przez Wnioskodawcę kwota na poczet zawarcia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych nie będzie stanowiła u Wnioskodawcy podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie można mówić by Wnioskodawca świadczył na rzecz Kupującego usługę.

Na marginesie nadmienić należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z P. w imieniu i na rachunek Kupującego (jak Wnioskodawca wskazał są to koszty obsługi wysyłki), zawarte w cenie towaru, podlegać będzie opodatkowaniu tak jak sprzedawany przez niego towar.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż w przedmiotowej interpretacji tut. organ przyjął że Wnioskodawca będzie posiadać skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (zawarcia umowy z P.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.