IBPP1/443-1285/14/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 16 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku Spółki do majątku wspólnika oraz korekty podatku VAT w związku z nakładami na jej modernizację:

* odnośnie stwierdzenia, że czynność nieodpłatnego przekazania wszystkich środków trwałych spółki jednemu ze wspólników będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe

* odnośnie stwierdzenia, że z uwagi na fakt, iż od dnia wybudowania budynków i budowli upłynęło 10 lat nie zachodzi obowiązek korekty podatku naliczonego zgodnie z zapisami art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku Spółki do majątku wspólnika oraz korekty podatku VAT w związku z nakładami na jej modernizację.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 16 marca 2015 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 marca 2015 r. znak: IBPP1/443-1285/14/ES.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka jawna) jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego. Wspólnikami spółki są dwie osoby fizyczne matka i syn, którzy posiadają po 50% udziału i w takim zakresie posiadają prawo do udziału w zyskach spółki. Wspólnicy spółki są właścicielami i współużytkownikami dwóch działek po 1/2 każdy.

Na działkach wykorzystywanych do działalności gospodarczej spółka prowadziła inwestycje związane z wybudowaniem budynku stacji paliw oraz restauracji, a także wykonała inne prace budowlane takie jak wybudowanie dróg i wykonanie nawierzchni wykorzystywanych jako parking służące właściwej eksploatacji stacji paliw oraz restauracji. Wszelkie pracy związane z powyższymi inwestycjami zostały zakończone do końca roku 1999. Powyższe budynki i budowle zostały wprowadzone po zakończeniu prac do ewidencji środków trwałych spółki jawnej i rozpoczęto ich amortyzację do końca roku 1999.

Odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania wspólników we właściwej proporcji do posiadanych udziałów tj. po 50%. Spółka jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług (VAT) odliczała podatek naliczony (VAT) podczas prowadzonych inwestycji. W maju 2013 r. wszystkie powyższe środki trwałe zostały wydzierżawione na rzecz jednego ze wspólników, który oprócz uczestnictwa w spółce prowadzi również indywidualną działalność gospodarczą w ramach której był również czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wspólnik całość powyższych środków trwałych wykorzystywał do czynności opodatkowanych. Spółka na podstawie stosownej umowy dzierżawy comiesięcznie wystawia faktury VAT za dzierżawę powyższych nieruchomości i budowli opodatkowując ją podstawową stawką podatku od towarów i usług tj. 23%.

W roku 2015 po upływie dwóch lat od zawarcie powyższej umowy dzierżawy jeden ze wspólników spółki jawnej (matka) zamierza w wyniku umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego darować drugiemu wspólnikowi (synowi) 1/2 udziału gruntów wraz z nieruchomościami i budowlami stanowiącymi części składowe działek będących współwłasnością oraz współużytkowaniem wieczystym. Jednocześnie wspólnicy spółki jawnej podejmą stosowną uchwałę w formie aktu notarialnego w wyniku której wszelkie środki trwałe wyżej opisane nieodpłatnie przekaże spółka jednemu ze wspólników (synowi) prowadzącemu indywidualną działalność gospodarczą, który odtąd będzie wykorzystywał je we własnej działalności gospodarczej. W miesiącu przekazania powyższych środków trwałych spółka dokona ostatniego odpisu amortyzacyjnego i zakończy amortyzację.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że Spółka jest nieprzerwanie czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) od 24 marca 1995 r.

Działki opisane we wniosku stanowią:

* jedna działka - własność po 50% każdego ze wspólników,

* druga działka - użytkowanie wieczyste po 50% każdego ze wspólników.

Poszczególne składniki majątkowe - środki trwałe w postaci budynku stacji paliw, budynku restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów, są tak usytuowane, iż każdy z nich częściowo jest usytuowany na działce będącej własnością wspólników (współwłasnością po 50%) jak i na działce znajdującej się w ich użytkowaniu wieczystym (współużytkowaniu wieczystym po 50%).

Znajdujące się na działkach budynki i budowle są w sposób trwały związane z gruntem.

Posadowione na gruncie obiekty na moment przekazania będą kwalifikowały się jako budynki i budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: z 2013 r. poz. 1409) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Poszczególne obiekty będą klasyfikowane zgodnie z PKOB jako:

* budynek stacji paliw - PKOB 1230 "Budynki handlowo-usługowe",

* budynek restauracji - PKOB 1230 "Budynki handlowo-usługowe",

* drogi - PKOB 2112 "Ulice i drogi pozostałe",

* parkingi - PKOB 2112 "Ulice i drogi pozostałe".

Wartość początkowa każdego ze środków trwałych przewyższa kwotę 15.000,00 zł.

Budynki i budowle opisane we wniosku od momentu ich oddania do użytkowania wykorzystywane były nieprzerwanie do czynności opodatkowanych zgodnie z ich gospodarczym przeznaczeniem tj. stacja paliw do sprzedaży klientom indywidualnym jak i przedsiębiorcom paliwa, restauracja do świadczenia usług gastronomicznych itd.

Budynek stacji paliw z drogą i parkingiem został oddany do użytkowania w dniu 31 grudnia 1996 r., natomiast budynek restauracji z parkingiem i drogą został oddany do użytku w dniu 31 grudnia 1999 r.

Działki, budynki i budowle opisane we wniosku od momentu ich oddania do użytkowania wykorzystywane były nieprzerwanie do czynności opodatkowanych zgodnie z ich gospodarczym przeznaczeniem tj. stacja paliw do sprzedaży klientom indywidualnym jak i przedsiębiorcom paliwa, restauracja do świadczenia usług gastronomicznych itd. i tym samym w całości działki na których zostały posadowione powyższe budynki i budowle.

Spółka nie ponosiła nakładów przewyższających 30% wartości początkowej na ulepszenie żadnego z powyższych środków trwałych od momentu ich oddania do użytkowania.

Na pytania tut. organu (numeracja jak w wezwaniu):

11. Czy po wybudowaniu każdego z budynków lub budowli Wnioskodawca ponosił/będzie ponosił wydatki na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były/będą wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych budynków lub budowli oraz czy w stosunku do tych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego... (proszę podać odrębnie dla każdego z budynków i budowli).

12. Czy ww. budynki/budowle w stanie ulepszonym były/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (proszę podać odrębnie dla każdego z budynków, budowli lub ich części).

13. Jeżeli ww. obiekty lub ich części zostały ulepszone, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to należy podać kiedy ulepszenie miało miejsce... (proszę wskazać odrębnie dla każdego z obiektów).

14. Czy wartości poszczególnych ulepszeń były wyższe niż 15.000 zł i kiedy ulepszenia te zostały oddane do użytkowania - proszę podać dokładne daty oraz odrębnie dla każdego budynku i budowli...,

Wnioskodawca odpowiedział: "Nie dokonywano ulepszeń".

Po przekazaniu - darowiźnie powyższych składników majątku spółka prawdopodobnie będzie kontynuować działalność lecz w zupełnie innym zakresie niezwiązanym z przekazanymi składnikami majątkowymi. Wspólnicy rozważają również ostateczną likwidację spółki.

Przedmiotem przekazania - darowizny nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Po przekazaniu - darowiźnie składników majątku wspólnik spółki będzie kontynuować działalność spółki związaną z prowadzeniem stacji paliw i restauracji z wykorzystaniem składników majątkowych niezbędnych do prowadzenia tego typu działalności otrzymanych w wyniku tej darowizny.

Przekazanie - darowizna powyższych składników majątku zakwalifikowanych w spółce jako środki trwałe może również być potraktowane jak przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) z uwagi na fakt, iż:

a)-d) przekazane nieodpłatnie składniki majątkowe stanowią w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony organizacyjnie i finansowo zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych). Wyodrębnienie powyższe polega na tym, iż poszczególne składniki majątku będące przedmiotem darowizny tj. działki, budynek stacji paliw, budynek restauracji oraz przynależne im budowle stanowią funkcjonalnie kompletne i zdatne do użytku składniki majątkowe, które mogą samodzielnie służyć do realizacji celów gospodarczych i być wykorzystywane odrębnie i stanowić źródło przychodu. Poza tym każdemu z przekazanych składników można przyporządkować generowane przez niego przychody i koszty oraz należności i zobowiązania. Ponadto wyodrębniając poszczególne składniki majątku będące przedmiotem darowizny można prowadzić odrębne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze np. wyodrębnić jako osobne przedsiębiorstwo staję paliw jako budynek i przynależne budowle lub jako odrębne przedsiębiorstwo w postaci restauracji jako budynek i przynależne budowle.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w wyżej opisanej sytuacji czynność nieodpłatnego przekazania wszystkich środków trwałych spółki jednemu ze wspólników będzie korzystała ze zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czy w związku z faktem, iż upłynął dziesięcioletni okres korekty spółka nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego odliczonego przez spółkę podczas prowadzonych inwestycji związanych z wytworzeniem tychże środków trwałych do ukończenia roku 1999.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana wcześniej czynność korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawą takiego stanowiska jest fakt, iż oddanie budynków i budowli na podstawie umowy dzierżawy w miesiącu maju 2013 r. kwalifikuje się zgodnie z art. 2 pkt 14 jako pierwsze zasiedlenie. W związku z powyższym późniejsza dostawa nie jest już dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, która to dostawa wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy. Ponadto jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli upłynął okres 2 lat to również nie zachodzi przesłanka określona w art. 43 ust. 10 lit. b wyłączająca prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dostawy budynków i budowli. Reasumując jeżeli nieodpłatne przekazanie budynków i budowli (dostawa) nastąpi po upływie 2 lat od dnia przekazania do używania dzierżawcy, czynność ta jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż od dnia wybudowania budynków i budowli upłynęło 10 lat nie zachodzi obowiązek korekty podatku naliczonego zgodnie z zapisami art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe odnośnie stwierdzenia, że czynność nieodpłatnego przekazania wszystkich środków trwałych spółki jednemu ze wspólników będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług,

* prawidłowe odnośnie stwierdzenia, że z uwagi na fakt, iż od dnia wybudowania budynków i budowli upłynęło 10 lat nie zachodzi obowiązek korekty podatku naliczonego zgodnie z zapisami art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług - organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z definicji tej wynika, że podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka jawna) od 24 marca 1995 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wspólnikami spółki są dwie osoby fizyczne matka i syn, którzy posiadają po 50% udziału i w takim zakresie posiadają prawo do udziału w zyskach spółki. Wspólnicy spółki są właścicielami i współużytkownikami dwóch działek po 1/2 każdy. Na działkach wykorzystywanych do działalności gospodarczej spółka prowadziła inwestycje związane z wybudowaniem budynku stacji paliw oraz restauracji, a także wykonała inne prace budowlane takie jak wybudowanie dróg i wykonanie nawierzchni wykorzystywanych jako parking służące właściwej eksploatacji stacji paliw oraz restauracji. Wszelkie pracy związane z powyższymi inwestycjami zostały zakończone do końca roku 1999. Powyższe budynki i budowle zostały wprowadzone po zakończeniu prac do ewidencji środków trwałych spółki jawnej i rozpoczęto ich amortyzację do końca roku 1999. Spółka jako czynny i zarejestrowany podatnik VAT odliczała podatek naliczony podczas prowadzonych inwestycji. W maju 2013 r. wszystkie powyższe środki trwałe zostały wydzierżawione na rzecz jednego ze wspólników, który oprócz uczestnictwa w spółce prowadzi również indywidualną działalność gospodarczą w ramach której był również czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Wspólnik całość powyższych środków trwałych wykorzystywał do czynności opodatkowanych. Spółka na podstawie stosownej umowy dzierżawy comiesięcznie wystawia faktury VAT za dzierżawę powyższych nieruchomości i budowli opodatkowując ją podstawową stawką podatku od towarów i usług tj. 23%.

W roku 2015 wspólnicy spółki jawnej podejmą stosowną uchwałę w formie aktu notarialnego w wyniku której wszelkie środki trwałe wyżej opisane Spółka przekaże nieodpłatnie jednemu ze wspólników prowadzącemu indywidualną działalność gospodarczą, który odtąd będzie wykorzystywał je we własnej działalności gospodarczej.

Działki, budynki i budowle opisane we wniosku od momentu ich oddania do użytkowania wykorzystywane były nieprzerwanie do czynności opodatkowanych zgodnie z ich gospodarczym przeznaczeniem tj. stacja paliw do sprzedaży klientom indywidualnym jak i przedsiębiorcom paliwa, restauracja do świadczenia usług gastronomicznych itd. i tym samym w całości działki na których zostały posadowione powyższe budynki i budowle.

Po przekazaniu - darowiźnie powyższych składników majątku spółka prawdopodobnie będzie kontynuować działalność lecz w zupełnie innym zakresie niezwiązanym z przekazanymi składnikami majątkowymi. Wspólnicy rozważają również ostateczną likwidację spółki.

Przedmiotem przekazania - darowizny nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Przekazanie - darowizna powyższych składników majątku zakwalifikowanych w spółce jako środki trwałe może być potraktowane jak przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa - zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca wprawdzie wskazał, że przekazanie - darowizna na rzecz wspólnika składników majątku zakwalifikowanych w spółce jako środki trwałe może być potraktowane jak przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie przedmiotem darowizny nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, lecz poszczególne składniki majątku Spółki, ponieważ składniki te są dzierżawione na rzecz jednego ze wspólników prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą, i na bazie tych składników to ten wspólnik utworzył przedsiębiorstwo. Tym samym Wnioskodawca nie dokona dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa tylko dostawy poszczególnych składników (środków trwałych) Spółki.

W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, mające być przedmiotem darowizny na rzecz wspólnika środki trwałe: budynek stacji paliw, budynek restauracji oraz przynależne do nich drogi i parkingi, nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie stacji paliw ani do prowadzenia restauracji, tylko jako poszczególne składniki majątku służą do działalności polegającej na ich wynajmie. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że stanowią one zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż obdarowany wspólnik nie będzie na bazie tych środków trwałych prowadził działalności polegającej na ich wynajmie, tylko w połączeniu z posiadanymi przez niego zasobami ludzkimi i innymi składnikami majątku, posłużą mu do prowadzenia stacji paliw i restauracji.

Zatem, darowiznę przedmiotowych środków trwałych, dokonaną przez Spółkę na rzecz jednego ze wspólników (syna), należy rozpatrywać jako darowiznę poszczególnych składników majątku Spółki.

W przedmiotowej sprawie darowiznę wymienionych we wniosku środków trwałych, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, gdyż przy ich budowie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym dostawę budynku stacji paliw, budynku restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów należy traktować jako dostawę odrębnych składników majątku i opodatkować według właściwych stawek podatku lub zwolnienia od podatku.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy, najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

2a.budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3. budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki.

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budynku stacji paliw, budynku restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa przedmiotowych obiektów mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Jak już wskazano, ażeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania części budynku (lokalu użytkowego) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie także moment oddania części budynku do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka od 24 marca 1995 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, przy budowie budynków i budowli w postaci stacji paliw i budynku restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów Spółka odliczała podatek naliczony (VAT).

Budynek stacji paliw z drogą i parkingiem został oddany do użytkowania w dniu 31 grudnia 1996 r., natomiast budynek restauracji z parkingiem i drogą został oddany do użytku w dniu 31 grudnia 1999 r.

W maju 2013 r. wszystkie powyższe środki trwałe zostały wydzierżawione na rzecz jednego ze wspólników, a Spółka na podstawie umowy dzierżawy comiesięcznie wystawia faktury VAT za dzierżawę powyższych nieruchomości i budowli opodatkowując ją podstawową stawką podatku od towarów i usług tj. 23%.

W roku 2015 po upływie dwóch lat od zawarcie powyższej umowy dzierżawy wspólnicy spółki jawnej podejmą stosowną uchwałę w formie aktu notarialnego w wyniku której wszelkie środki trwałe wyżej opisane Spółka nieodpłatnie przekaże jednemu ze wspólników prowadzącemu indywidualną działalność gospodarczą, który odtąd będzie wykorzystywał je we własnej działalności gospodarczej.

Budynki i budowle opisane we wniosku od momentu ich oddania do użytkowania wykorzystywane były nieprzerwanie do czynności opodatkowanych. Spółka nie ponosiła nakładów przewyższających 30% wartości początkowej na ulepszenie żadnego z powyższych środków trwałych od momentu ich oddania do użytkowania. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń.

Odnośnie powyższego należy zatem stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych budynków i budowli tj. budynku stacji paliw, restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów (czyli pierwszego oddania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu) doszło w momencie ich dzierżawy w maju 2013 r. oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą przedmiotowych budynków i budowli lokalu nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Biorąc powyższe pod uwagę planowana dostawa budynku stacji paliw, restauracji oraz przynależnych do nich dróg i parkingów (przekazanie ww. budynków i budowli na rzecz jednego ze wspólników) będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów objętą zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ przekazanie ww. budynków i budowli na rzecz jednego ze wspólników będzie objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa ta będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a - jest bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż czynność ta korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia korekty podatku naliczonego odliczonego przez spółkę podczas prowadzonych inwestycji związanych z wytworzeniem tychże środków trwałych.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 86 ust. 1 tej ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 tej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl art. 91 ust. 2a ww. ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Według art. 91 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Według art. 91 ust. 7a ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Na mocy art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że budynek stacji paliw z drogą i parkingiem został oddany do użytkowania w dniu 31 grudnia 1996 r., natomiast budynek restauracji z parkingiem i drogą został oddany do użytku w dniu 31 grudnia 1999 r., natomiast wartość każdego środka trwałego (każdego z nich) przewyższała kwotę 15 000 zł, ponadto Wnioskodawca po wybudowaniu nie dokonywał ulepszeń tych budynków i budowli. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca dokonując ich przekazania na rzecz jednego ze wspólników nie będzie zobowiązany do dokonania korekty stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ upłynął już okres korekty dla tych budynków i budowli określony w ww. przepisie.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że z uwagi na fakt, iż od dnia wybudowania budynków i budowli upłynęło 10 lat nie zachodzi obowiązek korekty podatku naliczonego zgodnie z zapisami art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.