IBPP1/443-1284/11/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Izba Finansowa, z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I FSK 1324/09 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1902/10 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 6 czerwca 2011 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 12 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT na zaliczki na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami) - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT na zaliczki na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami).

W dniu 12 marca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-562/07/JP uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 12 marca 2008 r. znak: IBPP1/443-562/07/JP złożył skargę z dnia 11 czerwca 2008 r., w której zażądał uchylenia zaskarżonej interpretacji z powodu jej niezgodności z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1634/08 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 marca 2008 r. znak: IBPP1/443-562/07/JP. Wyrok ten został uzupełniony wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1634/08.

Od powyższego wyroku, Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, Izba Finansowa, wyrokiem z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I FSK 1324/09 uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1634/08 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

W związku powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w dniu 20 stycznia 2011 r. wydał wyrok sygn. akt I SA/Kr 1902/10, którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 marca 2008 r. znak: IBPP1/443-562/07/JP (data wpływu prawomocnego wyroku - 6 czerwca 2011 r.).

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał że: " (...)w aktualnym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest jednolity pogląd, że przy czynnościach dostawy towaru w postaci przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, któremu towarzyszy sprzedaż prawa do korzystania z miejsca postojowego na samochód osobowy, ze względu na trudności w wyodrębnieniu od czynności podstawowej należy zastosować preferencyjną stawkę podatkową (czyli na dzień wydawania interpretacji stawkę 7%). Takie stanowisko prezentowane jest między innymi w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 22 czerwca 2005 r., I FSK 103/05, M. Podat. 2006, nr 7, s. 38; 8 stycznia 2009 r., I FSK 1798/07; 8 grudnia 2009 r., 1329/08; 6 stycznia 2010 r., I FSK 1498/08, czy też z dnia 21 grudnia 2010 r. I FSK 75/10 - orzeczenia dostępne w bazie internetowej www.nsa.gov.pl.).

W orzeczeniach tych podkreśla się, że z punktu widzenia przepisów podatkowych sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonego miejsca postojowego, stanowiącego pomieszczenie przynależne, powinna podlegać jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z punktu widzenia przepisów podatkowych, skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot obrotu."

Wskutek powyższego, wniosek Spółki z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 12 grudnia 2007 r.) wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca buduje obecnie budynki mieszkalne z mieszkaniami, komórkami lokatorskimi (piwnicami) i garażami na sprzedaż. Jeden budynek z 51 mieszkaniami i 18 garażami został w 2007 r. przekazany aktami notarialnymi właścicielom. Obecnie trwa realizacja dwóch budynków mieszkalnych z 90 mieszkaniami i 40 garażami.

Dotychczas Wnioskodawca stosował się do postanowień Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze znak:

* PP/443-123/06 z dnia 7 grudnia 2006 r. i

* PP/443-59/07 z dnia 4 lipca 2007 r.

wydanych w sprawie stosowania 7% stawki VAT w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi tj. komórka lokatorską (piwnicą) i garażem jako całości czyli jednego przedmiotu sprzedaży mającego wymienione części składowe.

Natomiast przy sprzedaży garażu nie przynależnego do mieszkania Wnioskodawca stosował 22% stawkę VAT. Również zaliczki przyjmowane na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem Wnioskodawca opodatkowuje 7% stawką podatku VAT. Natomiast zaliczki na poczet dostawy samego garażu bądź komórki lokatorskiej (piwnicy) opodatkowano stawką 22% VAT (czyli stawką podstawową).

W postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze z dnia 4 lipca 2007 r. zostało zastrzeżone, że stawka 7% będzie miała zastosowanie do 31 grudnia 2007 r.

Ustawa z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przedłużyła stosowanie 7% stawki VAT "do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym" (art. 41 ust. 12).

Wnioskodawca buduje budynki mieszkalne wielorodzinne z mieszkaniami o powierzchni użytkowej poniżej 150 m². Natomiast garaże nie są lokalami użytkowymi, a przynależnymi do lokalu mieszkalnego wg ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec przedstawionych faktów Wnioskodawca może również od 1 stycznia 2008 r. stosować 7% stawkę VAT przy przyjmowaniu zaliczek na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami).

Zdaniem Wnioskodawcy, również po 1 stycznia 2008 r. prawidłowe będzie stosowanie stawki VAT w wysokości 7% przy przyjmowaniu zaliczek na poczet dostawy lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2 wraz z przynależną do nich komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami), gdyż jest to zgodne z zapisami ustawy z dnia 19 września 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania uchylonej interpretacji z dnia 12 marca 2008 r. znak: IBPP1/443-562/07/JP (tj. w dniu 12 marca 2008 r.) gdyż we wniosku z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 11 grudnia 2007 r.) Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie zaś do art. 41 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2007 r., stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosowało się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

W myśl art. 2 pkt 12 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111-Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112-Budynki o dwóch mieszkaniach i wielo mieszkaniowe, ex 113-Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na to, iż cyt. wyżej art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy utracił moc z dniem 31 grudnia 2007 r., przepisami art. 1 pkt 1 lit. b) oraz pkt 9 lit. a), b), c) ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) wprowadzono w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług następujące zmiany od dnia 1 stycznia 2008 r.

Cyt. wyżej art. 41 ust. 1 ww. ustawy otrzymał brzmienie: stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy). Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ww. ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 12 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. nadanym przez ww. ustawę z dnia 19 września 2007 r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Równocześnie przepisami § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) postanowiono, iż począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca buduje budynki mieszkalne z mieszkaniami, komórkami lokatorskimi (piwnicami) i garażami na sprzedaż. Jeden budynek z 51 mieszkaniami i 18 garażami został w 2007 r. przekazany aktami notarialnymi właścicielom. Obecnie trwa realizacja dwóch budynków mieszkalnych z 90 mieszkaniami i 40 garażami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia stawki podatku VAT przy przyjmowaniu zaliczek na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1902/10 stwierdził, iż "Jak zostało to już wskazane powyżej, przedmiotem czynności opodatkowanej, która jest źródłem wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, jest sprzedaż samodzielnych lokali mieszkalnych, będących odrębnymi nieruchomościami. W skład tych lokali mieszkalnych jako ich części składowe wchodzą pomieszczenia komórek lokatorskich (piwnic) oraz garaże. Zatem przedmiotem dostawy jest niewątpliwie część budynku, która nie jest lokalem użytkowym. W przypadku, gdy konkretny garaż stanowi część lokalu mieszkalnego, jako pomieszczenie przynależne, nie może być przedmiotem obrotu. Nie jest to bowiem samodzielny lokal o innym przeznaczeniu. Nie został on bowiem wyodrębniony i nie została ustanowiona jego odrębna własność. Ponieważ garaże nie mogą być przedmiotem obrotu, nie mogą być traktowane jako odrębny towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Nie można przy tym zapominać, że na gruncie ustawy o własności lokali, istnieje możliwość dokonania rozróżnienia na lokale mieszkalne i użytkowe. Nie ma przy tym potrzeby uciekania się do regulacji zawartych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych (...) na które powoływał się organ. Na marginesie można jedynie stwierdzić, że rozporządzenie to określa jedynie warunki techniczne, a nie definiuje pojęć występujących w innych ustawach. Jest ono przydatne na gruncie prawa budowlanego, nie zaś podatkowego, czy cywilnego. Kryterium rozróżnienia danego lokalu, jest jego funkcja. Jeżeli dany lokal ma za zadanie zaspokajać potrzeby mieszkaniowe, wówczas będzie lokalem mieszkalnym. W przeciwnym wypadku będzie to lokal o innym przeznaczeniu. W zakres znaczeniowy pojęcia lokal o innym przeznaczeniu wchodzi również pojęcia lokal użytkowy. Jako lokal o innym przeznaczeniu może być np. lokal strychowy, jeżeli została ustanowiona jego odrębna własność i nie służy on do celów mieszkaniowych. Podobne stwierdzenie można wyrazić w stosunku do garaży, czy piwnicy. Podstawowym warunkiem jest jednak to, iż lokale takie są lokalami samodzielnymi i stanowią nieruchomości, jako części budynku. Gdyby natomiast strych, piwnica, czy garaż stanowiły pomieszczenia przynależne lokalu mieszkalnego, wówczas nie byłyby lokalami o innym przeznaczeniu, lecz częściami lokalu mieszkalnego.

Ustawa nie wprowadza przy tym pojęcia "lokalu mieszanego", czyli mieszkalno - użytkowego. Tymczasem organ podatkowy dokonując interpretacji, w istocie wprowadził nieznaną konstrukcję prawną, gdyż zdaniem organu w ramach lokalu mieszkalnego występuje lokal użytkowy. Organ niejako "zastąpił" ustawodawcę, który wyraźnie zdefiniował samodzielny lokal określając między innymi co wchodzi w jego skład i co może być przedmiotem obrotu. W myśl ustawy o własności lokali w skład lokalu mieszkalnego wchodzi między innymi garaż i piwnica. Co więcej powierzchnie tych pomieszczeń mają wpływ na wielkość udziału w częściach wspólnych i są wliczane do powierzchni lokalu. Sam lokal, jako odrębna nieruchomość powstaje dopiero w momencie wpisu do księgi wieczystej i stanowi jeden przedmiot prawa rzeczowego. Ponadto ustawa w jednym rzędzie wymienia garaż i komórkę lokatorską (piwnicę). (...)

Bez znaczenia prawnego były wywody organu podatkowego związane z rozróżnieniem pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi a pomieszczeniami przynależnymi. Organ wskazywał, że pomieszczenia przynależne nie służą do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, a zatem garaże podlegają opodatkowaniu stawką podstawową. Jak zostało to już wcześniej wskazane, pogląd taki jest nieprawidłowy, albowiem pomieszczenia garażowe, pomimo, że nie pełnią funkcji mieszkaniowych są jednak integralną częścią samodzielnego lokalu mieszkalnego. Sporny przepis wyłącza spod opodatkowania według stawki obniżonej lokale użytkowe, a nie części budynku mieszkalnego nie pełniące funkcji mieszkaniowych.

Na zakończenie należy wskazać, że w aktualnym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest jednolity pogląd, że przy czynnościach dostawy towaru w postaci przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, któremu towarzyszy sprzedaż prawa do korzystania z miejsca postojowego na samochód osobowy, ze względu na trudności w wyodrębnieniu od czynności podstawowej należy zastosować preferencyjną stawkę podatkową (czyli na dzień wydawania interpretacji stawkę 7%). Takie stanowisko prezentowane jest między innymi w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 22 czerwca 2005 r., I FSK 103/05, M. Podat. 2006, nr 7, s. 38; 8 stycznia 2009 r., I FSK 1798/07; 8 grudnia 2009 r., 1329/08; 6 stycznia 2010 r., I FSK 1498/08, czy też z dnia 21 grudnia 2010 r. I FSK 75/10 - orzeczenia dostępne w bazie internetowej www.nsa.gov.pl.).

W orzeczeniach tych podkreśla się, że z punktu widzenia przepisów podatkowych sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonego miejsca postojowego, stanowiącego pomieszczenie przynależne, powinna podlegać jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z punktu widzenia przepisów podatkowych, skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot obrotu".

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa oraz do rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1902/10 stwierdzić należy, iż jeżeli przedmiotem dostawy jest lokal mieszkalny, w skład którego wchodzą dodatkowe pomieszczenia w postaci piwnicy i garażu, które to pomieszczenia nie mogą być przedmiotem odrębnej dostawy lecz są sprzedawana wyłącznie z tym lokalem mieszkalnym, to do takiej dostawy jako całości zastosować należy stawkę podatku VAT w wysokości 7% w stanie prawnym obowiązującym w okresie, którego dotyczy interpretacja indywidualna.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie otrzymanie zaliczki na poczet dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego komórką lokatorską (piwnicą) i garażem (garażami) po 1 stycznia 2008 r. należy zastosować 7% stawkę podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej przez WSA interpretacji z dnia 12 marca 2008 r. znak: IBPP1/443-562/07/JP.

Należy jednak nadmienić, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że lokal mieszkalny oraz przynależne do niego komórki lokatorskie (piwnice) i garaże znajdują się w bryle budynku i przeniesienie własności następuje jednym aktem notarialnym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.