IBPP1/443-1277/10/BM,IBPP1/443-1278/10/BM,IBPP1/443-1279/10/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1277/10/BM,IBPP1/443-1278/10/BM,IBPP1/443-1279/10/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) oraz pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływy 8 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

* czy sprzedaż udziału w lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT - jest nieprawidłowe,

* czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty deklaracji VAT, w której wykazał podatek należny z tytułu sprzedaży ww. udziału w lokalu i żądania zwrotu tego podatku - jest nieprawidłowe,

* czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze zakupu ww. udziału lokalu w rozliczeniu za okres, w którym fakturę otrzyma - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż udziału w lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT i czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty deklaracji VAT, w której wykazał podatek należny z tytułu sprzedaży ww. udziału w lokalu i żądania zwrotu tego podatku oraz czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze zakupu ww. udziału lokalu w rozliczeniu za okres, w którym fakturę otrzyma.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 marca 2011 r. znak: IBPP1/443-1277/10/BM, IBPP1/443-1278/10/BM, IBPP1/443-1279/10/BM oraz pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływy 8 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. W dniu 12 lutego 2010 r. kupiła od spółki N. udziały w prawie własności trzech mieszkań tj.:

a.

udział wynoszący 1/2 części w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym numer 8, usytuowanym w budynku numer 223B przy ulicy K. w K., o łącznej powierzchni użytkowej 125,29 m2, objęty księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy za cenę brutto obejmującą podatek VAT wynoszącą 282.406,50 zł,

b.

udział wynoszący 1/2 części w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym numer 2, usytuowanym w budynku numer 223 przy ulicy K. w K., o łącznej powierzchni użytkowej 69,27 m2, objętym księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy za cenę brutto obejmującą podatek VAT wynoszącą 176.917,00 zł,

c.

udział wynoszący 1/2 części w stanowiącym odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnym numer 7, usytuowanym w budynku numer 223C przy ulicy K. w K., o łącznej powierzchni użytkowej 116,70 m2 objętym księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy za cenę brutto obejmującą podatek VAT wynoszącą 263.044,50 zł.

Tym samym aktem notarialnym udziały we wskazanych powyżej lokalach nabyli do wspólności majątkowej małżeńskiej małżonkowie J. oraz G. G. Wnioskodawczyni zapłaciła cenę wynikającą z umowy z dnia 12 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni do dnia dzisiejszego nie otrzymała faktury VAT wystawionej przez spółkę N.

W dniu 1 września 2010 r. Wnioskodawczyni w związku z planowaną sprzedażą lokalu złożyła wniosek o rejestracje jako podatnik VAT (VAT-R). We wniosku Wnioskodawczyni wybrała kwartalne rozliczenie podatku VAT oraz metodę kasową.

W dniu 2 września 2010 r. Wnioskodawczyni wspólnie z małżonkami J. i G. G. sprzedali posiadane udziały w lokalu mieszkalnym numer 8, usytuowanym w budynku numer 223B przy ulicy K. w K., o łącznej powierzchni użytkowej 125,29 m2 za łączną cenę brutto obejmującą podatek VAT wynoszącą 629.472,00 zł tj. Wnioskodawczyni sprzedała swój (wynoszący) 1/2 udział w mieszkaniu nr 8 za cenę 314.736,00 zł. Cena w wysokości 314.736,00 zł obejmowała podatek VAT.

Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać udziały w pozostałych lokalach. Wnioskodawczyni nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie składała oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia przysługującego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni ma zamiar wystąpić o doręczenie faktury VAT potwierdzającej zakup udziałów w lokalach mieszkalnych w dniu 12 lutego 2010 r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, przy czym zarejestrował się z uwagi na planowane transakcje sprzedaży udziałów w lokalach mieszkalnych nabytych w dniu 12 lutego 2010 r. Wniosek VAT-R został złożony w dniu 1 września 2010 r., a jako pierwszy okres rozliczeniowy wskazano III kwartał 2010 r.

Udziały w lokalach mieszkalnych zostały zakupione w celu inwestycyjnym. Wnioskodawczyni nie planowała i nie planuje prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawczym nie sprzedawała wcześniej (przed dniem 2 września 2010 r.) nieruchomości ani udziałów w nieruchomościach - ale ma zamiar sprzedawać w przyszłości udziały w pozostałych lokalach nabytych w dniu 12 lutego 2010 r. Zgłoszenie VAT-R Wnioskodawczyni złożyła bezpośrednio przed transakcją z dnia 2 września 2010 r. Podatek VAT Wnioskodawczyni odprowadziła tylko i wyłącznie z tytułu sprzedaży z dnia 2 września 2010 r.

Sprzedawca był i jest podatnikiem VAT czynnym. W dacie zakupu udziałów w lokalach Wnioskodawczym nie była podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nadal nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z czym nie została jej doręczona faktura VAT. Aktualnie wystąpiła o przesłanie faktury VAT do sprzedawcy udziałów w lokalach. Dokumentem potwierdzającym sprzedaż udziału w lokalu jest akt notarialny.

Lokal został wybudowany przez spółkę, od której nieruchomość nabyła Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie posiada pełnej wiedzy kiedy oddano lokal 8 do użytkowania, nastąpiło to jednak z pewnością po dniu 28 lutego 2008 r., a przed zakupem przez Wnioskodawczynię (tekst jedn.: 10 lutego 2010 r.). Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 10 lutego 2010 r. (nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu od spółki N., która zakończyła budowę). PKOB budynku to 1 - 11 - 1122 - budynki wielomieszkaniowe.

Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokalu.

Lokal nie był wykorzystywany. Lokal nie był przedmiotem żadnej umowy upoważniającej do korzystania z niego i nie przynosił żadnych pożytków.

Wnioskodawczyni podjęła decyzję o zmianie sposobu lokowania oszczędności i z tego powodu sprzedała udział w lokalu nr 8.

Podatek należny z tytułu sprzedaży udziału w lokalu nr 8 w dniu 2 września 2010 r. został odprowadzony w dniu 25 października 2010 r.

Sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym w dniu 2 września 2011 r. została dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (małżonków) i osoby te nie żądały wystawienia faktury VAT, zatem nie została ona przez Wnioskodawczynię wystawiona.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż udziału w lokalu dokonana w dniu 2 września 2010 r. przez Wnioskodawczynię korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do dokonania korekty deklaracji VAT, w której wykazała jako podatek należny wynikający z transakcji sprzedaży udziału w lokalu w dniu 2 września 2010 r. i do żądania zwrotu tego podatku.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytania 1 lub 2:

3. Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo odliczenia podatku VAT wskazanego w fakturze, którą otrzyma od spółki N. wystawionej w związku ze sprzedażą lokalu numer 8, usytuowanym w budynku numer 223B, przy założeniu, że odliczenie zostanie dokonane w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawczyni otrzyma fakturę VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zwolnienie z opodatkowania dostawę (czyli m.in. sprzedaż) budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a. Jednocześnie w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług) co oznacza, że w sytuacji, gdy sprzedaż budynku lub jego części podlega zwolnieniu z opodatkowania, również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek zostaje zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawczyni każda transakcja zbycia udziałów we współwłasności nieruchomości połączona z jej fizycznym wydaniem jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług dostawą towarów, do której mogą mieć zastosowanie zwolnienia z opodatkowania uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie można znaleźć uzasadnienia dla rozróżnienia sprzedaży nieruchomości (budynku i gruntu) od sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości (budynku i gruntu) połączonej z wydaniem budynku. Należy zatem przyjąć, że każda z tych czynności winna być na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług traktowana tożsamo i zakwalifikowana jako dostawa towarów.

W art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przytoczonego wyżej brzmienia definicji towaru wynika, ze sformułowanie "ich części" dotyczy budynków i budowli. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Uwzględniając powyższe, sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości należy, zdaniem Wnioskodawczyni, rozumieć jako dostawę towaru zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy od towarów i usług, a w związku z tym do takiej dostawy mogą mieć zastosowanie zwolnienia z opodatkowania określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy od towarów i usług. Przedstawione powyżej wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej (sygnatura: IPPP3/443-422/10-2/LK).

W dniu 12 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni nie była zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług, nie prowadziła także w tym czasie działalności gospodarczej. W związku z tym sprzedająca udział w lokalu nr 8 Spółka N. nie dostarczyła Wnioskodawczyni faktury VAT.

Wnioskodawczyni (jako dokonującemu dostawy zgodnie z umową z dnia 2 września 2010 r.) nie przysługiwało zatem w stosunku do lokalu nr 8 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ponosiła także wydatków na ich ulepszenie.

Ad. 2

Sprzedaż lokalu nr 8 objęta była zatem zwolnieniem wynikającym z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie skorzystała z prawa wskazanego w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni przysługuje zatem prawo do korekty deklaracji VAT w której wykazała podatek VAT z tytułu sprzedaży z dnia 2 września 2010 r. wraz z prawem do żądania zwrotu podatku VAT w nadpłaconej części.

Ad. 3

Na wypadek gdyby organ uznał, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało zwolnienie z podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału w prawie własności lokalu nr 8 z dnia 2 września 2010 r. należy uznać, że Wnioskodawczyni będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT uwzględnionego w cenie sprzedaży lokalu nr 8 wynikającej z umowy sprzedaży z dnia 12 lutego 2010 r. zawartej ze Spółką N. pod warunkiem, że otrzyma fakturę VAT i dokona odliczenia w deklaracji za okres w którym otrzymała fakturę.

Z interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 listopada 2008 r., sygn. ILPP2/443-769/08-3/JK wynika, że z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej wynika prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Wszelkie ograniczenia tego prawa wpływają na neutralność podatku, mogą zatem wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Przepisy dotyczące rejestracji nie przewidują sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Treść cytowanego wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. A zatem, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik - w rozumieniu art. 15 ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktur, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do podatników którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, na postawie art. 96 ustawy, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przepis ten nie ma zastosowania w omawianym przypadku).

Z kolei art. 96 ustawy o VAT stanowi, że zgłoszenie rejestracyjne podatnik powinien złożyć naczelnikowi urzędu przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika zwolnionego" (art. 96 ust. 4 ustawy). Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawiania faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o VAT). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny przed zawarciem umowy sprzedaży w dniu 2 września 2010 r.

Faktury jeszcze nie otrzymała (ma zamiar wystąpić do Spółki N. z prośba o jej doręczenie). Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni jako podatnik o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług może obniżyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulowała całą należność wynikającą z otrzymanej od kontrahenta faktury nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury. Wnioskodawczyni zapłaciła cenę wskazaną w umowie z dnia 12 lutego 2010 r., jednakże w tym okresie nie otrzymała faktury, która stanowi podstawę do obniżenia podatku VAT.

Wnioskodawczyni będzie mogła zatem obniżyć kwotę podatku należnego o podatek wynikający z faktury wystawionej w związku ze sprzedażą udziału w lokalu w rozliczeniu za kwartał, w którym otrzyma fakturę VAT dokumentującą te sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że z uwagi na powiązanie przedstawionych przez Wnioskodawcę stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) postanowiono ująć je w jednej interpretacji.

Należy również zauważyć, iż w niniejszej interpretacji oceniono stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawczynię we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. w odniesieniu do opodatkowania sprzedaży gdyż Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że sprzedaż lokalu nr 8 nastąpiła w dniu 2 września 2010 r. natomiast w kwestii prawa do korekty deklaracji VAT-7 oraz prawa do odliczenia podatku uwzględniono zarówno przepisy prawa obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. jak i w 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności rzeczy na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej rzeczy za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1.

podwójnego opodatkowania,

2.

braku opodatkowania,

3.

zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1.

powszechność opodatkowania,

2.

faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

3.

stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem także poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem osiągnięcia zysku w przyszłości należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie przez osobę fizyczną posiadanego majątku stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku udziału w ww. lokalu nr 8 jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 12 lutego 2010 r. zakupiła udziały w trzech lokalach mieszkalnych. Udziały w lokalach mieszkalnych zostały zakupione w celu inwestycyjnym, a w związku z podjęciem decyzji o zmianie sposobu lokowania oszczędności Wnioskodawczyni przystąpiła do ich sprzedaży (pierwsza sprzedaż lokalu nr 8 miała miejsce w dniu 2 września 2010 r., a Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedawać w przyszłości udziały w pozostałych lokalach).

Odnosząc zatem przytoczone regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stwierdzić należy, że zakup udziału w ww. lokalu nr 8 nie został dokonany na cele osobiste, lecz podjęty został w celu inwestycyjnym czyli z zamiarem osiągnięcia w przyszłości korzyści finansowych, co zostało zrealizowane poprzez jego sprzedaż. Okoliczności te wskazują na komerycyjny charakter zakupu przedmiotowego udziału w lokalu nr 8.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN pod redakcją naukową prof. Mieczysława Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, s. 910 - "komercyjny" oznacza przynoszący dochód, obliczony na zysk, uzależniający działanie od ekwiwalentu pieniężnego, towarowego. Powołana definicja jednoznacznie wskazuje, że o komercyjnym charakterze przedsięwzięcia gospodarczego świadczy jedynie to, czy jest ono nastawione na zysk. Bez wpływu pozostają takie czynniki jak czas realizacji inwestycji oraz sposób jej wykonania.

W ocenie tut. organu Wnioskodawczyni już na etapie nabycia udziału w lokalu (nabytym wraz z udziałami w jeszcze dwóch innych lokalach) miała plany dalszego jego zagospodarowania.

Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza zatem o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie przez Wnioskodawcę zrealizowana.

Przez termin "zamiar" należy bowiem pojmować nie wolę wewnętrzną ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych, możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby.

W przedmiotowej sprawie zakup przez Wnioskodawczynię w dniu 12 lutego 2010 r. udziału w ww. lokalu nr 8, a następnie jego odsprzedaż z zyskiem, w okresie kilku miesięcy, od zakupu tj. w dniu 2 września 2010 r., odbył się w ocenie tut. organu w ramach lokaty kapitału (co stwierdziła również Wnioskodawczyni we wniosku). Wnioskodawczyni od momentu nabycia udziału w lokalu do momentu jego sprzedaży nie podjęła żadnych działań, które wskazywałyby na osobisty cel nabycia udziału w przedmiotowym lokalu nr 8. Dokonując natomiast inwestycji środków pieniężnych czyni się to z zamiarem ich odzyskania w przyszłości. Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawczyni podejmując (w tak krótkim czasie) decyzję o ww. sprzedaży kierowała się chęcią zmiany sposobu lokowania oszczędności. (w tym konkretnym przypadku odzyskanie zainwestowanych środków możliwe było przez sprzedaż udziału w ww. lokalu nr 8). Oczywistym bowiem jest, że dokonując inwestycji celem lokaty kapitału czyni się to z zamiarem osiągnięcia zysków w przyszłości (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie).

Wskazane przez Wnioskodawczynię fakty wskazują jednoznacznie na zamiar związania nabytego udziału w przedmiotowym lokalu nr 8 z planowaną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni wprawdzie twierdzi, że nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej, jednakże przedstawiony stany faktyczny wskazuje, że dokonywane przez Wnioskodawczynię czynności spełniają definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, nawet gdyby nie stanowiły działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, w myśl bowiem art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, czynności określone w art. 5 ust. 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami dokonanymi w tym celu nadaje Wnioskodawczyni status podatnika VAT.

Działania Wnioskodawczyni - zmierzające do sprzedaży udziału w ww. lokalu nr 8 - już na etapie podjęcia decyzji o jego nabyciu wypełniały definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 powołanej ustawy.

Reasumując, jak wykazano powyżej sprzedaż udziału w ww. lokalu nr 8 podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż Wnioskodawczyni działa w przedmiotowej sprawie w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji przed dokonaniem pierwszych czynności podlegających opodatkowaniu (sprzedaż udziału w lokalu nr 8) Wnioskodawczyni winna dokonać rejestracji zgodnie z treścią art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w lokalu nr 8 zobowiązana jest zastosować właściwą stawką podatku VAT lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 12 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. przepisu, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W myśl art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Przepis art. 41 ust. 12c ustawy o VAT wskazuje, iż w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Analiza przepisów powołanej ustawy i przepisów wykonawczych do niej, prowadzi do wniosku, iż co do zasady sprzedaż lokali mieszkalnych (w tym udziałów w lokalach) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazania wymaga, że ustawodawca jedynie w odniesieniu do dostawy lokali mieszalnych (w tym udziału w lokalu) przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 7%, natomiast przy dostawie lokali użytkowych zastosowanie ma stawka podstawowa w wysokości 22%.

Ustawodawca przewidział również możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania czynności dostawy budynków, budowli lub ich części przy spełnieniu określonych warunków.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynku budowli lub ich części nie jest objęta zwolnieniem gdy następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo w okresie krótszym niż 2 lata od jego pierwszego zasiedlenia.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z wniosku wynika, iż przedmiotowy lokal nr 8 został wybudowany przez spółkę, od której nieruchomość nabyła Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie posiada pełnej wiedzy kiedy oddano lokal 8 do użytkowania, nastąpiło to jednak z pewnością po dniu 28 lutego 2008 r., a przed zakupem przez Wnioskodawczynię (tekst jedn.: 10 lutego 2010 r.). Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dniu 10 lutego 2010 r. (nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu od spółki N., która zakończyła budowę). PKOB budynku to 1 - 11 - 1122 - budynki wielomieszkaniowe. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokalu.

Lokal nie był wykorzystywany. Lokal nie był przedmiotem żadnej umowy upoważniającej do korzystania z niego i nie przynosił żadnych pożytków.

Zatem w przedmiotowym przypadku nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Przywołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a cytowanej ustawy, adresowany jest do podatników, którym - po pierwsze nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a po drugie - nie ponosili wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części, w stosunku do których istniało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a jeśli ponosili, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Spełnienie obu warunków łącznie uprawnia podatnika do skorzystania ze zwolnienia przy dostawie budynków, budowli lub ich części.

W tym miejscu wskazania wymaga regulacja zawarta w treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, która stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, przy spełnieniu warunku, jakim jest wykorzystanie zakupu do realizacji czynności opodatkowanej. Wskazane prawo wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, przy dokonanej dostawie udziału w lokalu, zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Jak już wcześniej wskazano, dostawa lokali mieszkalnych (udziału w lokalu) co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawcy służy prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z nabyciem, oczywiście przy spełnieniu warunku rejestracji dla podatku od towarów i usług oraz udokumentowania nabycia fakturą VAT.

Zaznaczenia wymaga, iż odliczenie podatku jest prawem podatnika nie zaś obowiązkiem. Nieskorzystanie przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia nie przesądza o braku obowiązku opodatkowania czynności podlegającej opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni wskazała wprawdzie, że brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wiąże się z tym, że w momencie dokonania zakupu nie była zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług i nie prowadziła działalności gospodarczej tym samym spółka dokonująca na Jej rzecz dostawy nie dostarczyła faktury VAT. Z wniosku wynika jednakże, że sprzedaż udziału w lokalu nr 8 dokonana na rzecz Wnioskodawczyni była opodatkowana podatkiem VAT - jak podano we wniosku cena zawierała podatek VAT.

W świetle powyższego jeśli transakcja dokonana została pomiędzy dwoma podatnikami VAT (to, że Wnioskodawczyni dokonując nabycia udziału w lokalach działała w charakterze podatnika podatku VAT wykazano w niniejszej interpretacji), to zasadnym jest udokumentowanie tej czynności fakturą VAT, nawet jeśli formalnie nie była zarejestrowana.

Zgodnie bowiem z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, otrzymanie faktury przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, począwszy, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez Podatnika.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawczyni nie ma zastosowania).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 cyt. ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" (...).

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 2 ww. ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dni miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym stosownie do art. 86 ust. 10 do ust. 15 ustawy. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 ustawy - jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 16 pkt 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 21 ust. 1, mogą obniżyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulowali całą należność wynikającą z otrzymanej od kontrahenta faktury, nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury lub dokumentu celnego., przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, stanowiący o obowiązku rejestracji, ani żaden inny przepis nie przewidują sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku późniejszej rejestracji lub braku rejestracji.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu.

Z zasady neutralności podatku VAT wynikającej z art. 2 Pierwszej Dyrektywy Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/277/EEC) oraz z konstrukcji Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) należy wynosić, iż brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy bezspornie związane z prowadzeniem działalności.

Powołane wyżej Dyrektywy Pierwsza i Szósta zostały wprawdzie uchylone Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. jednakże w nowej Dyrektywie 2006/112/WE powtórzono zasadę neutralności podatku VAT, o której mowa powyżej.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatnika, o ile wykaże, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia podatku, od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja tego prawa, następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Jednakże z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Status zarejestrowanego podatnika jako "podatnika VAT czynnego" jest istotny z uwagi na jego wpływ na realizację podstawowego uprawnienia, tj. prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Wyrażenie "nie stosuje się" tożsame jest z wyrażeniem "nie realizuje się", co w kontekście tego przepisu oznacza, że nabytego prawa przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) nie może on zrealizować bez dopełnienia obowiązku rejestracyjnego, zgodnie z art. 96 ustawy.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej (przed dniem 2 września 2010 r.) nieruchomości ani udziałów w nieruchomościach. Zgłoszenie VAT-R Wnioskodawczyni złożyła bezpośrednio przed transakcją sprzedaży udziału w lokalu nr 8 z dnia 2 września 2010 r. Wnioskodawczyni aktualnie wystąpiła do sprzedawcy udziałów w lokalach o przesłanie faktury VAT bowiem w dacie zakupu udziału w lokalu Wnioskodawczyni nie została doręczona faktura VAT.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawczyni nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT w dniu 12 lutego 2010 r., kiedy to zrealizowała zakup udziału w ww. lokalu nr 8 (zakup nie został udokumentowany fakturą VAT). Wnioskodawczyni czynnym podatnikiem podatku VAT stała się dopiero bezpośrednio przed transakcją sprzedaży udziału w lokalu nr 8 z dnia 2 września 2010 r. Jednakże zakup ten można uznać za bezspornie związany z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, bowiem sprzedaż udziału w ww. lokalu w dniu 2 września 2010 r. stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawczyni otrzyma od sprzedawcy fakturę VAT dotyczącą zakupu udziału w ww. lokalu nr 8 będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzyma tj. zgodnie z art. 86 ust. 16 ustawy o VAT.

Dokonując odliczenia należy mieć na uwadze inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że:

* dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż nie była objęta zwolnieniem z opodatkowania, zatem w zakresie pytania nr 1 stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe,

* w związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorygowania deklaracji dla podatku VAT, w której wykazano podatek należy z tytułu dokonanej sprzedaży lokalu, w celu objęcia tej sprzedaży zwolnieniem z opodatkowania, gdyż jak wykazano w niniejszej interpretacji sprzedaż należało opodatkować, a korektę deklaracji zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa składa się w celu poprawy błędów zawartych w deklaracji pierwotnej, jeśli więc złożona przez Wnioskodawcę deklaracja nie zawiera innych błędów i zastosowano prawidłową stawkę VAT, to złożenie korekty byłoby nieuzasadnione, zatem w zakresie pytania nr 2 stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe,

* Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego uwzględnionego w cenie zakupu lokalu nr 8 w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę VAT, zatem w zakresie pytania nr 3 stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl