IBPP1/443-1263/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 i 10 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w stanach nagłych - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w stanach nagłych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 i 10 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 marca 2011 r. znak IBPP1/443-1261-1268/10/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego i działa na podstawie:

* wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego - rejestru przedsiębiorstw,

* wpisu do Ewidencji Szkół i Placówek Niepublicznych prowadzonego przez Gminę - kontynuacja,

* wpisu do Rejestru Instytucji Szkoleniowych WUP,

* akredytacji Wojewódzkiego Kuratora Oświaty,

* certyfikatu Ministerstwa Gospodarki uprawniającego do prowadzenia kursów z zakresu "wózki jezdniowe z napędem silnikowym",

* atestu wydanego przez Instytut Spawalnictwa uprawniającego do szkolenia i egzaminowania spawaczy,

* zezwolenia na prowadzenie szkoleń kandydatów na kierowców kat. A1, A i B C, C+E,

* zezwolenia Wojewody Ośrodka Szkolenia Kierowców wykonujących przewóz drogowy.

Wnioskodawca wykonuje szkolenia udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w stanach nagłych - seminarium, kurs ma na celu opanowanie przez uczestników wiedzy i umiejętności z zakresu obowiązków pracownika i pracodawcy w ochronie zdrowia oraz zasad udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w razie wypadku (Dz. U. z 1997 r. Nr 129, poz. 844 i Dz. U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1460).

W uzupełnieniu wniosku dotyczącym przedmiotowych szkoleń podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 9 marca 2011 r.):

Czy usługi wykazane powyżej, na podstawie art. 43 pkt 26 lit. a) i 29 lit. a), b, c (ustawy o VAT), zostaną zwolnione z podatku VAT od 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym w piśmie z dnia 9 marca 2011 r.), opisane wyżej zdarzenie przyszłe podlega zwolnieniu z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy o VAT, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Szkolenie z zakresu udzielania pierwszej pomocy może dotyczyć pracodawcy i pracowników. Szkolenia te są usługami kształcenia zawodowego bowiem mają na celu zapewnienie uczestnikom zapoznanie się z procedurami udzielania pierwszej pomocy w stanach nagłych w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad udzielania pierwszej pomocy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania zadań narzuconych pracodawcy. Każdy pracodawca ma obowiązek wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Zgodnie z art. 209¹ § 1 pkt 2 lit. a) Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy.

Szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), które określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

Zgodnie z § 44 cytowanego wyżej rozporządzenia:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż na podstawie art. 82 ustawy o systemie oświaty, jednostka została wpisana do ewidencji prowadzonej przez Prezydenta Miasta jako placówka niepubliczna. We wpisie określony został zakres prowadzonej działalności jako kursy umożliwiające uzyskanie oraz uzupełnianie wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych, zdobywanie umiejętności oraz kształtowanie i rozwijanie zainteresowań słuchaczy (kursy zawodowe, języków obcych, bhp, prawa jazdy).

Firma prowadzi szkolenia z zakresu udzielania pierwszej pomocy przedlekarsiej w stanach nagłych - seminarium, kurs ma na celu opanowanie przez uczestników wiedzy i umiejętności w zakresie obowiązków pracownika i pracodawców w zakresie zdrowia oraz zasad udzielania pierwszej pomocy przedlekarsiej w razie wypadku (Dz. U. z 1997 r. Nr 129, poz. 844 i Dz. U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1460, art. 209 § 1 pkt 2a i § 3 ustawy - Kodeks pracy, Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Pracodawca w każdym zakładzie pracy powinien wyznaczyć pracownika odpowiedzialnego za udzielanie pierwszej pomocy. Wyznaczony pracownik do udzielania pierwszej pomocy powinien mieć ukończone szkolenie w tym zakresie, dostosowane do rodzaju i poziomu, zagrożeń występujących w zakładzie pracy. Istotnym jest, aby pracownik po takim szkoleniu potrafił praktycznie udzielać pierwszej pomocy.

Szkolenia te prowadzone są na podstawie przepisów zgodnych z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 129, poz. 844; tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) oraz przepisami ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 223, poz. 1460) zmieniającej z dniem 18 stycznia 2009 r. ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141; tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej spełniają definicję usług kształcenia zawodowego. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Przedmiotem szkoleń z zakresu pierwszej pomocy przedlekarskiej jest opanowanie przez uczestników wiedzy i umiejętności w zakresie obowiązków pracownika i pracodawców w zakresie zdrowia oraz zasad udzielania pierwszej pomocy przedlekarsiej w razie wypadku.

Konieczność organizowania takich szkoleń została określona w przepisach Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Oznacza to, że szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Przede wszystkim należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał we wniosku, że na podstawie art. 82 ustawy o systemie oświaty, został wpisany do ewidencji prowadzonej przez Prezydenta Miasta jako placówka niepubliczna. We wpisie określony został zakres prowadzonej działalności jako kursy umożliwiające uzyskanie oraz uzupełnianie wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych, zdobywanie umiejętności oraz kształtowanie i rozwijanie zainteresowań słuchaczy (kursy zawodowe, języków obcych, bhp, prawa jazdy).

Zgodnie z art. 82 § 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. Na podstawie art. 1 pkt 8 tej ustawy, system oświaty zapewnia w szczególności możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych. Natomiast w myśl art. 2 pkt 3a powyższej ustawy, system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie kształcenia są objęte zwolnieniem, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26, zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczy usługi kształcenia jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, brak jest konieczności dalszego badania przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż od 1 stycznia 2011 r. usługi szkolenia w dziedzinie udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej świadczone przez Wnioskodawcę jako jednostkę objętą systemem oświaty w zakresie kształcenia, będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałych zakresach objętych wnioskiem z dnia 27 grudnia 2010 r., zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.