IBPP1/443-125/13/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 14 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania 23% stawką podatku VAT niezabudowanych działek nr 1156/2 oraz 1902/1 - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT dostawy całego budynku Centrum Logistycznego - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT części budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (odpowiadającej części wynajmowanej) oraz opodatkowania 23% stawką podatku VAT pozostałej części wartość budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (odpowiadającej części niewynajmowanej) - jest prawidłowe,

* rezygnacji przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku VAT dla dostawy wynajmowanej części powierzchni budynku Centrum Logistycznego - jest prawidłowe,

* opodatkowania dostawy placu manewrowego 23% stawką podatku VAT - jest prawidłowe,

* opodatkowania 23% stawką podatku VAT działki nr 2492/10 jako działki niezabudowanej - jest nieprawidłowe,

* rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 przy zastosowaniu przepisów art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT przy dostawie drogi z kostki brukowej - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT dostawy asfaltowego elementu drogi dojazdowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT udziału 2/4 w prawie własności działki 2491/10 - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lutego 2013 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek z dnia 29 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 14 maja 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-125/13/AL z dnia 2 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) w związku z ogłoszeniem upadłości obejmującej likwidację majątku zamierza sprzedać nieruchomość położoną w T. na którą składają się:

* działki gruntu (prawo wieczystego użytkowania - właścicielem jest Skarb Państwa) o numerach ewidencyjnych 2308/10 i 2493/10 o łącznej powierzchni 6.492 m² zabudowanej Budynkiem Centrum Logistycznego o powierzchni użytkowej 6.803,37 m^2,

* działki gruntu (prawo wieczystego użytkowania - właścicielem jest Skarb Państwa) o numerze ewidencyjnym 2492/10 o powierzchni 656 m^2,

* działki gruntu (prawo własności - właścicielem jest Wnioskodawca) o numerach ewidencyjnych 1905/2 i 1903/1 o łącznej powierzchni 413 m².

* udział w 2/4 w drodze dojazdowej obejmującej działkę nr 2491/10,

zwana dalej na potrzeby niniejszej interpretacji Nieruchomością. Wraz z Nieruchomością sprzedawane będą również niezabudowane działki 1156/2 i 1902/1 o łącznej powierzchni 212 m^2. Charakterystyka wyżej opisanych działek:

Budowa Budynku Centrum Logistycznego trwała od maja 2006 r. do lutego 2007 r. Budowa została rozpoczęta na podstawie decyzji Prezydenta Miasta T. z 28 lutego 2006 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę magazynu wysokiego składowania z częścią administracyjno-socjalną. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. wydał decyzję w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowania części magazynowej Budynku Centrum Logistycznego tj. magazynu wysokiego składowania. Przedmiotowa decyzja została doręczona Spółce i obejmowała okres od 9 lutego 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Następnie warunkowe pozwolenie na użytkowanie części magazynowej Budynku Centrum Logistycznego było przedłużane do 31 grudnia 2011 r.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. wydał decyzję w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części administracyjno-socjalnej. Przedmiotowa decyzja została doręczona Spółce i obejmowała okres od 11 czerwca 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Następnie warunkowe pozwolenie na użytkowanie części administracyjno-socjalnej było przedłużane do 31 grudnia 2011 r.

Do dnia dzisiejszego nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania całego Budynku Centrum Logistycznego.

Od lutego 2007 r. Spółka rozpoczęła użytkowanie Budynku Centrum Logistycznego.

W lipcu 2009 r. Spółka wynajęła 320 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej).

W czerwcu 2010 r. Spółka wynajęła kolejne 570 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej).

Powierzchnia magazynowa Budynku Centrum Logistycznego nigdy nie była wynajmowana.

Koszt budowy Budynku Centrum Logistycznego na podstawie zapisów w księgach Wnioskodawcy wynosi 13.975.633,92 zł wraz z zapłaconymi odsetkami od kredytu.

Wnioskodawcy w trakcie budowy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z Budową Centrum Logistycznego i z tego prawa skorzystał.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał:

I.1. Budynek Centrum Logistycznego jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, a zatem jest budynkiem w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Budynek Centrum Logistycznego jest zadaszonym obiektem budowlanym przystosowanym do przebywania osób i ochrony przedmiotów, a także posiada wbudowane instalacje i urządzenia techniczne i jest wykorzystywany dla potrzeb stałych a zatem jest budynkiem w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż do dnia złożenia niniejszego pisma nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania budynku Centrum Logistycznego. W księgach rachunkowych Wnioskodawcy budynek Centrum Logistycznego jest ujęty pod pozycją środki trwałe w budowie. Budynek Centrum Logistycznego nigdy nie był ujęty w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako środek trwały.

Jak wskazywano w załączniku do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ORD-IN/A:

* powierzchnia magazynowa budynku Centrum Logistycznego (łączna powierzchnia 4.676,64 m²) - była wykorzystywana od lutego 2007 r. przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą w oparciu o decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części magazynowej budynku Centrum Logistycznego;

* powierzchnia administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego (łączna powierzchnia 2.226,73 m²) - w części (od lipca 2009 r. łącznie 320 m^2, a czerwca 2010 r. łącznie 890 m²), była wynajmowana przez Wnioskodawcę podmiotom trzecim; podstawą do korzystania z powierzchni administracyjno - socjalnej była decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego.

Wnioskodawca podaje również, iż pozostała część administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego o powierzchni 1336,73 m² nie była nigdy wykorzystywana tak przez Wnioskodawcę jak i osoby trzecie.

Wnioskodawca będzie mógł wystąpić o wydanie pozwolenia na użytkowanie budynku Centrum Logistycznego po zakończeniu prac wykończeniowych na I piętrze budynku Centrum Logistycznego oraz po wykonaniu dojazdu ewakuacyjnego i przeciwpożarowej do budynku Centrum Logistycznego. Wnioskodawca z uwagi na fakt prowadzonego postępowania upadłościowego nie będzie wykonywał powyższych prac przed sprzedażą budynku Centrum Logistycznego, a zatem sprzedaż budynku Centrum Logistycznego nastąpi przed uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie.

I.2. Budynek Centrum Logistycznego stanowi obiekt trwale z gruntem związany.

I.3. Symbol PKOB budynku Centrum Logistycznego - 1252 Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe.

I.4. Do pierwszego zasiedlenia powierzchni administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego doszło w lipcu 2009 r., gdy wynajęto łącznie 320 m² powierzchni. Wnioskodawca uznaje, że w momencie wynajęcia 320 m² powierzchni administracyjno-socjalnej budynku Centrum Logistycznego doszło do zasiedlenia całego budynku Centrum Logicznego.

Wnioskodawca zakładając, iż organ wydający interpretację może nie podzielić powyższego stanowiska Wnioskodawcy co do momentu pierwszego zasiedlenia budynku Centrum Logistycznego podaje także, że od czerwca 2010 wynajęto kolejne 570 m² powierzchni administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego.

Łącznie wynajęto 890 m² powierzchni administracyjno-socjalnej budynku Centrum Logistycznego co stanowi 12,89% powierzchni budynku Centrum Logistycznego.

Czynnością stanowiącą pierwsze zasiedlenie były umowy najmu.

Od daty pierwszego zasiedlenia po wybudowaniu budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

I.5. Wnioskodawca wskazuje, iż do dnia złożenia niniejszego pisma nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania budynku Centrum Logistycznego.

W księgach rachunkowych Wnioskodawcy budynek Centrum Logistycznego jest ujęty pod pozycją środki trwałe w budowie. Budynek Centrum Logistycznego nigdy nie był ujęty w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako środek trwały. Budynek był używany na podstawie czasowych decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części magazynowej budynku Centrum Logistycznego oraz części administracyjno-socjalnej budynku Centrum Logistycznego.

Tym samym przedmiotem sprzedaży będzie budynek Centrum Logistycznego, który nie otrzymał pozwolenia na użytkowanie przez co nie został przyjęty w księgowości dokumentem OT do ewidencji środków trwałych. W związku z tym przedmiotem sprzedaży jest budynek w budowie.

I.6. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż do dnia złożenia niniejszego pisma nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania budynku Centrum Logistycznego.

Powierzchnia magazynowa budynku Centrum Logistycznego (4.676,64 m²) - była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w okresie od lipca 2007 r. do marca 2012 r. W marcu 2012 r. syndyk przestał wykorzystywać powierzchnię magazynową budynku Centrum Logistycznego z uwagi na sprzedaż większości zapasów magazynowych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy do jakiej była wykorzystywana powierzchnia magazynowa budynku Centrum Logistycznego polegała na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów dekoracyjnych. Wnioskodawca użytkował powierzchnię magazynową budynku Centrum Logistycznego w oparciu o decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części magazynowej budynku Centrum Logistycznego.

Powierzchnia administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego (2.226,73 m²) - była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w następujący sposób:

* w okresie od lipca 2009 r. do czerwca 2010 r. Wnioskodawca wynajmował łącznie 320 m² powierzchni administracyjno-socjalnej; w okresie od czerwca 2010 r. do 31 lipca 2012 r. Wnioskodawca wynajmował łącznie 890 m² powierzchni administracyjno-socjalnej;

* pozostała część administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego o powierzchni 1336,73 m² nie była nigdy wykorzystywana tak przez Wnioskodawcę jak i osoby trzecie.

I.7. Na pytanie tut. organu: "Czy Wnioskodawca po oddaniu do użytkowania ww. budynku Centrum Logistycznego ponosił wydatki na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jeśli tak to kiedy i czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu..." Wnioskodawca odpowiedział: "W pierwszej kolejności wskazać należy, iż do dnia złożenia niniejszego pisma nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania budynku Centrum Logistycznego.

Budynek Centrum Logistycznego został w całości wybudowany przez Wnioskodawcę i wszystkie wydatki na niego czynione były dokonywany jako wydatki na budowę a nie wydatki na ulepszenie.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku Centrum Logistycznego."

I.8. Budynek Centrum Logistycznego został w całości wybudowany przez Wnioskodawcę i wszystkie wydatki na niego czynione były dokonywany jaki wydatki na budowę a nie wydatki na ulepszenie.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku Centrum Logistycznego a zatem nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie budynku Centrum Logistycznego.

Wnioskodawca ponosił wydatki na wybudowanie budynku Centrum Logistycznego i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na wybudowanie budynku Centrum Logistycznego.

I.9. Jak wskazywano powyżej, Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku Centrum Logistycznego.

II.1.Plac manewrowy stanowi budowlę zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. oraz zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Plac manewrowy został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się plac manewrowy.

II.2a. Plac manewrowy posiada symbol PKOB 2112 - Ulice i drogi pozostałe.

II.2b. Plac manewrowy nie jest trwale związany z gruntem. Plac został wyłożony kostką brukową. Zdaniem Wnioskodawcy kostkę brukową można zdemontować bez uszczerbku dla kostki.

II.2c. Zdaniem Wnioskodawcy nie doszło do pierwszego zasiedlenia placu manewrowego w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług placu manewrowego.

II.2d. Formalnie nie została wydana decyzja o pozwoleniu na użytkowanie placu manewrowego. Faktycznie plac manewrowy został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007 i był wykorzystywany od lipca 2007 r.

II. 2e. Przy budowie placu manewrowego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

II.2f. Plac manewrowy stanowi jedyny dojazd do śluz załadunkowych budynku Centrum Logistycznego. Z tego względu plac manewrowy był wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w okresie od lipca 2007 r. do marca 2012 r. W marcu 2012 r. syndyk przestał wykorzystywać powierzchnię placu manewrowego z uwagi na sprzedaż większości zapasów magazynowych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy do jakiej był wykorzystywany plac manewrowy polegała na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów dekoracyjnych.

II.2g. Plac manewrowy nigdy nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy. Plac manewrowy był wykorzystywany wyłącznie na potrzeby własne Wnioskodawcy.

II.2h. Plac manewrowy został w całości wybudowany przez Wnioskodawcę i wszystkie wydatki na niego czynione były dokonywane jako wydatki na budowę a nie wydatki na ulepszenie.

II.2i. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie placu manewrowego a zatem nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie placu manewrowego. Wnioskodawca ponosił wydatki na wybudowanie placu manewrowego i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na wybudowanie placu manewrowego.

II.2j. Jak wskazywano powyżej Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie placu manewrowego.

II.3a, b, c. Plac manewrowy stanowi budowlę, a zatem odpowiedź na pytania III. 3 a, b oraz c wydaje się być bezprzedmiotowa.

Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że jego zdaniem budowla ta nie jest stale związana z gruntem w związku z tym odpowiada:

W miesiącu lutym 2013 r. syndyk wystąpił z wnioskiem wydanie opinii o przeznaczeniu działki nr 2492/10 w planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 2492/10 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. przeznaczenie działki 2492/10 oznaczono jako - wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić momentu sprzedaży działki 2492/10 z uwagi na fakt, iż poszukiwanie nabywcy jak i sama sprzedaż musi nastąpić w trybie określonym przez ustawę Prawo upadłościowe i naprawcze. Wnioskodawca zakłada, iż sprzedaż działki 2492/10 nastąpi w roku 2013, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta w T wynika, iż w roku 2013 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 2492/10.

W odniesieniu do działki 2492/10 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Wnioskodawca zakłada, iż decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przeznaczeniem działki 2492/10 wynikającym z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. tj. wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Tym samym decyzja o warunkach zabudowy powinna obejmować możliwość budowy budynków o charakterze wytwórczym.

W ewidencji gruntów dla działka 2492/10 przeznaczenie działki oznaczono jako grunty przemysłowe.

III.W miesiącu lutym 2013 r. syndyk wystąpił z wnioskiem wydanie opinii o przeznaczeniu działki nr 1156/2 w planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 1156/2 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. przeznaczenie działki 1156/2 oznaczono jako - wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić momentu sprzedaży działki 1156/2 z uwagi na fakt, iż poszukiwanie nabywcy jak i sama sprzedaż musi nastąpić w trybie określonym przez ustawę Prawo upadłościowe i naprawcze. Wnioskodawca zakłada, iż sprzedaż działki 1156/2 nastąpi w roku 2013, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta w T. wynika, iż w roku 2013 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 1156/2.

W odniesieniu do działki 1156/2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Wnioskodawca zakłada, iż decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przeznaczeniem działki 1156/2 wynikającym z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. tj. wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Tym samym decyzja o warunkach zabudowy powinna obejmować możliwość budowy budynków o charakterze wytwórczym.

IV.W miesiącu lutym 2013 r. syndyk wystąpił z wnioskiem wydanie opinii o przeznaczeniu działki nr 1902/1 w planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 1902/1 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. przeznaczenie działki 1902/1 oznaczono jako - wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić momentu sprzedaży działki 1902/1 z uwagi na fakt, iż poszukiwanie nabywcy jak i sama sprzedaż musi nastąpić w trybie określonym przez ustawę Prawo upadłościowe i naprawcze. Wnioskodawca zakłada, iż sprzedaż działki 1902/1 nastąpi w roku 2013, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta w T. wynika, iż w roku 2013 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 1902/1.

W odniesieniu do działki 1902/1 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Wnioskodawca zakłada, iż decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przeznaczeniem działki 1902/1 wynikającym z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. tj. wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Tym samym decyzja o warunkach zabudowy powinna obejmować możliwość budowy budynków o charakterze wytwórczym.

V.1. Droga dojazdowa stanowi budowlę zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. oraz zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

V.2. Droga dojazdowa składa się z dwóch elementów:

* asfaltowy element drogi dojazdowej o powierzchni 490 m^2,

* brukowany element drogi dojazdowej o powierzchni 672 m² pokryty kostką brukową.

Asfaltowy element drogi dojazdowej został zakupiony na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego sporządzonego przed notariusz B., Repertorium A nr 7018/2002 z dnia 24 maja 2002 od G. Sp. z o.o. z siedzibą w T. W akcie notarialnym brak informacji kto i kiedy wybudował opisane wyżej budynki i budowle.

W oparciu o wiedzę uzyskaną od pracowników Wnioskodawcy syndyk stwierdza, iż asfaltowy element drogi dojazdowej został wybudowany przez P. z siedzibą w M. w latach 70- tych XX wieku.

Brukowany element drogi dojazdowej został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się brukowany element drogi dojazdowej. Wprowadzenie do ewidencji środków trwałych budowli dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej wiązało się z zakończeniem procesu budowy przedmiotowych dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej.

V.3a. Droga dojazdowa- PKOB 2112 Ulice i drogi pozostałe

V.3b. Asfaltowy element drogi dojazdowej jest trwale związany z gruntem. Brukowany element drogi dojazdowej nie jest trwale związany z gruntem.

V.3c. W odniesieniu do asfaltowego elementu drogi dojazdowej:

Do pierwszego zasiedlenia asfaltowego elementu drogi dojazdowej doszło w dniu 24 maja 2002 r. tj. w dniu zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy G. Sp. z o.o. i Wnioskodawcą zawartej w formie aktu notarialnego sporządzonego przed notariusz B., Repertorium A nr 7018/2002.

Na asfaltowy element drogi dojazdowej Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie.

Asfaltowy element drogi dojazdowej nie był wynajmowany i wydzierżawiany przez Wnioskodawcę po dniu 24 maja 2002 r. Asfaltowy element drogi dojazdowej był wykorzystywany przez najemców, którzy najmowali powierzchnię w budynku Centrum Logistycznego w oparciu o urnowy najmu wskazane w pkt I.1 i I.6 począwszy od lipca 2009 r. Niemniej brak jest takiego sformułowania w umowach najmu wskazanych w pkt I.1 i I.6.

W odniesieniu do brukowanego elementu drogi dojazdowej:

Do pierwszego zasiedlenia brukowanego elementu drogi dojazdowej doszło w lipcu 2009 r. tj. w dniu podpisania umowy najmu 320 m² powierzchni użytkowej budynku Centrum Logistycznego wskazanej w pkt I.1 i I.6 powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby móc korzystać z powierzchni budynku Centrum Logistycznego Wnioskodawca musiał udostępnić całą drogę dojazdową do budynku Centrum Logistycznego. Brukowany element drogi dojazdowej był wykorzystywany przez najemców, którzy najmowali powierzchnię w budynku Centrum Logistycznego w oparciu o umowy najmu wskazane w pkt I.1 i I.6 powyżej. Niemniej brak jest takiego sformułowania w umowach najmu wskazanych w pkt I.1 i I.6.

Brukowany element drogi dojazdowej nie był wynajmowany i wydzierżawiany przez Wnioskodawcę po dniu 30 czerwca 2007 r.

V.3d. W odniesieniu do asfaltowego elementu drogi dojazdowej:

Formalnie nie została wydana decyzja o pozwoleniu na użytkowanie drogi dojazdowej. W oparciu o wiedzę uzyskaną od pracowników Wnioskodawcy syndyk stwierdza, asfaltowy element drogi dojazdowej został wybudowany przez P. w M. w latach 70- tych XX wieku.

Asfaltowy element drogi dojazdowej został oddany do użytkowania w latach 70-tych XX wieku. Wnioskodawca przyjął drogę do użytkowania w roku 2002.

W odniesieniu do brukowanego elementu drogi dojazdowej:

Formalnie nie została wydana decyzja o pozwoleniu na użytkowanie drogi dojazdowej. Brukowany element drogi dojazdowej został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej.

Dnia 30 czerwca 2007 r. został oddany do użytkowania brukowany element drogi dojazdowej.

V.3e. Droga dojazdowa stanowi jedyny dojazd do śluz załadunkowych budynku Centrum Logistycznego. Z tego względu droga dojazdowa była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w okresie od lipca 2007 r. do marca 2012 r. W marcu 2012 r. syndyk przestał wykorzystywać powierzchnię drogi dojazdowej z uwagi na sprzedaż większości zapasów magazynowych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy do jakiej był wykorzystywany plac manewrowy polegała na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów dekoracyjnych.

Droga dojazdowa stanowi jedyny dojazd do budynku Centrum Logistycznego i w związku z tym jest wykorzystywana przez najemców, którzy najmują od Wnioskodawcy powierzchnie biurowe w budynku Centrum Logistycznego. Powierzchnie biurowe w budynku Centrum Logistycznego wynajmowane są zgodnie z umowami najmu wskazanymi w pkt I.1. i I.6 począwszy od lipca 2009 r. do 31 lipca 2012 r. W powyższym zakresie uznać zatem należy, iż droga dojazdowa była wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT polegającej na wynajmowaniu powierzchni biurowych. W umowach najmu wskazanymi w pkt I.1 i I.6 nie było zapisu, iż najemcy mogą korzystać z drogi dojazdowej.

V.3f. Droga dojazdowa - nie była przedmiotem umów najmu lub dzierżawy.

V.3g. W odniesieniu do asfaltowego elementu drogi dojazdowej:

Znajdujący się na działce 2491/10 asfaltowy element budowli - droga dojazdowa został zakupiony aktem notarialnym opisanym w pkt V.3c. W akcie Sprzedający oświadczył, że Spółka była podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, a budynki wraz z wyposażeniem będące między innymi przedmiotem aktu notarialnego były towarami używanymi w rozumieniu art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku towarów i usług oraz podatku akcyzowym, a Sprzedającej spółce w stosunku do tych budynków oraz wyposażenia nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jak również w okresie ostatnich 5 lat budynki te nie były remontowane, w związku z czym, sprzedaż asfaltowego elementu budowli - drogi dojazdowej zwolniona była z podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy, zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ewentualnym nabyciem lub wybudowaniem przedmiotowego asfaltowego elementu drogi dojazdowej.

Wnioskodawca nie wybudował asfaltowego elementu drogi dojazdowej.

W odniesieniu do brukowanego elementu drogi dojazdowej:

Wnioskodawca wybudował brukowany element drogi dojazdowej w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się brukowany element drogi dojazdowej. Wprowadzenie do ewidencji środków trwałych budowli dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej wiązało się z zakończeniem procesu budowy przedmiotowych dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej. Kostka brukowa położona na działce nr 2491/10 zajmuje powierzchnię 672 m².

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wybudowaniem przedmiotowego brukowanego elementu drogi dojazdowej.

V.3h. Wnioskodawca zarówno w odniesieniu do asfaltowego jak i brukowanego elementu drogi dojazdowej nie poniósł wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były wyższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

W odniesieniu do brukowanego elementu drogi dojazdowej Wnioskodawca wskazuje, iż został on w całości wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007 (szczegółowe uwagi zawarto w pkt V. 3c.).

W odniesieniu do asfaltowego elementu drogi dojazdowej Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na jej ulepszenie.

V.3i. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie drogi dojazdowej a zatem nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie drogi dojazdowej.

Wnioskodawca ponosił wydatki na wybudowanie brukowego elementu drogi dojazdowej i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na wybudowanie brukowanego elementu drogi dojazdowej.

V.3j. Jak wskazywano powyżej Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie drogi dojazdowej.

V.4a, b, c. Droga dojazdowa stanowi budowlę a ponadto asfaltowy element drogi dojazdowej jest trwale związany z gruntem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytania Nr 2, 3 i 4 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 8 maja 2013 r.):

Czy przy sprzedaży budynku Centrum Logistycznego wraz z działkami gruntu 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (opisanymi w pkt 1, 2, 4, 7 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) na których posadowiony jest budynek Centrum Logistycznego Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku Centrum Logistycznego wraz z działkami gruntu 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2:

W odniesieniu do placu manewrowego.

Czy sprzedaż budowli placu manewrowego z kostki brukowej, położonego na działce nr 2492/10 podlega opodatkowaniu stawką 23%.

Czy sprzedaż zabudowanej budowlą nietrwale związaną z gruntem działki nr 2492/10 będzie opodatkowane stawką 23% VAT.

W odniesieniu do drogi dojazdowej.

Czy sprzedaż budowli drogi dojazdowej z kostki brukowej, położonej na działce nr 2491/10 podlega opodatkowaniu stawką 23%, w związku z rezygnacją ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Czy sprzedaż 2/4 udziału w prawie własności działki 2491/10 stanowiącej drogę dojazdową zabudowanej trwale związaną z gruntem budowlą - asfaltową drogą dojazdową będzie zwolnione z VAT.

3. W przypadku uznania odpowiedzi na pytanie nr 2 (w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego) jako nieprawidłowej.

Czy przy sprzedaży budynku Centrum Logistycznego wraz z działkami nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 Wnioskodawca w odniesieniu do 87,11% wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 jest zobowiązany do zastosowania stawki 23% podatku VAT, a w odniesieniu do pozostałej wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 tj. 12,89% podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

4. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie 3 (w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego).

Czy Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia dotyczącego 12,89% wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, o tym, jaką stawką VAT opodatkowana jest sprzedaż gruntu, decyduje jego rodzaj oraz przeznaczenie. W sytuacji gdy sprzedawany grunt jest niezabudowanym gruntem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę - jego sprzedaż opodatkowana jest według stawki podstawowej, tj. 23%. Zwolnieniu z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

O rodzaju gruntu decyduje ewidencja prowadzona na zasadach wynikających z rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).

Aby określić czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej. Art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z ust. 2 cyt. przepisu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W sytuacji natomiast, gdy w dniu zawarcia transakcji sprzedaży (zamiany) nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zdaniem Wnioskodawcy tereny przemysłowe należy uznać za tereny budowlane.

W związku z tym, że prawa własności gruntu opisane w punktach 5 i 6 uznawane są za tereny przemysłowe, które nie są zabudowane, brak jest przesłanek do zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a w konsekwencji są one opodatkowane stawką 23%.

Obecnie zastosowanie opodatkowania lub zwolnienia z VAT przy sprzedaży nieruchomości zależy od tego czy dostawa dokonywana jest:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku Wnioskodawcy po wybudowaniu, część Nieruchomości została wynajęta. Do pierwszego zasiedlenia doszło zatem w momencie wynajęcia (rok 2009). Zdaniem Wnioskodawcy wynajęcie części Nieruchomości powoduje, że dochodzi do pierwszego zasiedlenia w stosunku do całej Nieruchomości. Dochodzi również do zasiedlenia drogi dojazdowej oraz placu manewrowego, w związku z ich wykorzystywaniem przez Wynajmujących. W konsekwencji sprzedaż tej Nieruchomości (minął okres 2 lat od pierwszego zasiedlenia) korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało poparte wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie z dnia 14 września 2010 r. sygnatura III SA/Wa 1359/10. W wyroku tym Sąd orzekł co następuje: "Odnośnie do kwestii dokonywania dostawy budynku/budowli wniesionego wcześniej aportem do Spółki, w sytuacji, gdy tylko część tego budynku/budowli była dzierżawiona albo wynajmowana przed wniesieniem aportu - stanowisko Spółki Sąd uznał za prawidłowe. W ustawie brakuje jakichkolwiek podstaw prawnych dla poglądu, że dokonanie dostawy całego budynku/budowli powinno być podzielone na dostawę części wynajmowanej (wydzierżawionej), odnośnie do której należałoby przyjąć, iż nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, oraz dostawę części wcześniej niezasiedlonej, wobec której rozważyć należy termin dokonania dostawy przez samą Skarżącą w celu oceny, czy dostawa tej części podlega opodatkowaniu. Zauważyć przy tym trzeba, jak zasadnie akcentuje Spółka, że Minister nie podał podstawy prawnej swojego stanowiska, iż jedna dostawa tej samej rzeczy powinna podlegać różnemu reżimowi podatkowemu, choć Spółka konsekwentnie wskazywała na tę wadliwość zaskarżonej interpretacji, wadliwość wynikającą z naruszenia art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej. Nie stanowi przy tym wskazania tej podstawy uwaga, że w art. 2 pkt 14 ustawa przewiduje możliwość zasiedlenia tylko części budynku albo budowli. Problem niniejszej sprawy polegał bowiem na tym, czy i jak opodatkować dostawę całego budynku/budowli w sytuacji, gdy wcześniej pierwszemu zasiedleniu podlegała, w sensie faktycznym, tylko cześć.

W efekcie uznać należało, że skoro zbycie całej nieruchomości przez Spółkę nie jest dostawą w ramach pierwszego zasiedlenia (nie zachodzi wyjątek od zwolnienia od podatku określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy), a ponadto pomiędzy dokonanym już wcześniej pierwszym zasiedleniem budynku, a dostawą dokonaną przez Skarżącą zawsze upłynęło ponad 2 lata (nie zachodzi wyjątek od zwolnienia od podatku określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy), to dokonana dostawa całego budynku/budowli nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy".

W związku z tym zachodzą przesłanki do zastosowania art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zgodnie z którym: Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W związku negatywną odpowiedzią na pytanie nr 2 Wnioskodawca uważa, że część Budynku Centrum Logistycznego będzie sprzedawana w ramach pierwszego zasiedlenia, natomiast pozostała część Budynku Centrum Logistycznego będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jak podano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca od lipca 2009 r. wynajmował powierzchnię 320 m² Budynku Centrum Logistycznego, a od czerwca 2010 r. wynajmował kolejne 570 m² Budynku Centrum Logistycznego. W związku z tym należy uznać, że Wnioskodawca do stycznia 2013 r. wynajmował w Budynku Centrum Logistycznego przez okres dłuższy niż dwa lata powierzchnię: 320 m² + 570 m² co daje łącznie 890 m^2. Powierzchnia Budynku Centrum Logistycznego wynosi 6 903,37 m².

Procent Budynku Centrum Logistycznego jaki uległ pierwszemu zasiedleniu wynosi 12,89% (sposób wyliczenia 890 m² /6903,37 m² = 12,89%).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT "W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.".

Zatem 12,89% wartości ceny Nieruchomości będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast 87,11% wartości ceny Nieruchomości będzie opodatkowana stawką 23% w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia przysługującego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. W związku z potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy, że zwolnieniu podlega 12,89% wartości ceny Nieruchomości, w tej części Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, musi również zawierać:

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał:

1. W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT za tereny budowlane - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 1156/2 oraz 1902/1 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. przeznaczenie działki 1156/2 oraz 1902/1 oznaczono jako - wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Wnioskodawca zakłada, iż decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przeznaczeniem działki 1156/2 oraz 1902/1 wynikającym z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. tj. wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Tym samym decyzja o warunkach zabudowy powinna obejmować możliwość budowy budynków o charakterze wytwórczym. W związku z tym niezabudowaną działkę nr 1156/2 oraz 1902/1 należy uznać za teren budowlany i opodatkować podatkiem 23%.

1. W zakresie pytania nr 2, w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego:

Obecnie zastosowanie opodatkowania lub zwolnienia z VAT przy sprzedaży nieruchomości zależy od tego, czy dostawa dokonywana jest:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku Wnioskodawcy po wybudowaniu, część budynku Centrum Logistycznego została wynajęta. Do pierwszego zasiedlenia doszło zatem w momencie wynajęcia (rok 2009). Zdaniem Wnioskodawcy wynajęcie części budynku Centrum Logistycznego powoduje, że dochodzi do pierwszego zasiedlenia w stosunku do całego budynku Centrum Logistycznego. W konsekwencji sprzedaż budynku Centrum Logistycznego (upłynął okres 2 lat od pierwszego zasiedlenia) korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stanowisko wnioskodawcy zostało poparte wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2010 r. sygnatura III SA/Wa 1359/10. W wyroku tym Sąd orzekł co następuje: "Odnośnie do kwestii dokonywania dostawy budynku/budowli wniesionego wcześniej aportem do Spółki, w sytuacji, gdy tylko część tego budynku/budowli była dzierżawiona albo wynajmowana przed wniesieniem aportu - stanowisko Spółki Sąd uznał za prawidłowe. W ustawie brakuje jakichkolwiek podstaw prawnych dla poglądu, że dokonanie dostawy całego budynku/budowli powinno być podzielone na dostawę części wynajmowanej (wydzierżawionej), odnośnie do której należałoby przyjąć, iż nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, oraz dostawę części wcześniej niezasiedlonej, wobec której rozważyć należy termin dokonania dostawy przez samą Skarżącą w celu oceny, czy dostawa tej części podlega opodatkowaniu. Zauważyć przy tym trzeba, jak zasadnie akcentuje Spółka, że Minister nie podał podstawy prawnej swojego stanowiska, iż jedna dostawa tej samej rzeczy powinna podlegać różnemu reżimowi podatkowemu, choć Spółka konsekwentnie wskazywała na tę wadliwość zaskarżonej interpretacji, wadliwość wynikającą z naruszenia art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej. Nie stanowi przy tym wskazania tej podstawy uwaga, że w art. 2 pkt 14 ustawa przewiduje możliwość zasiedlenia tylko części budynku albo budowli. Problem niniejszej sprawy polegał bowiem na tym, czy i jak opodatkować dostawę całego budynku/budowli w sytuacji, gdy wcześniej pierwszemu zasiedleniu podlegała, w sensie faktycznym, tylko część.

W efekcie uznać należało, że skoro zbycie całej nieruchomości przez Spółkę nie jest dostawą w ramach pierwszego zasiedlenia (nie zachodzi wyjątek od zwolnienia od podatku określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy), a ponadto pomiędzy dokonanym już wcześniej pierwszym zasiedleniem budynku, a dostawą dokonaną przez Skarżącą zawsze upłynęło ponad 2 lata (nie zachodzi wyjątek od zwolnienia od podatku określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy), to dokonana dostawa całego budynku/budowli nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy".

W związku z tym zachodzą przesłanki do zastosowania art. 43 ust. 10 ustawy o VAT zgodnie z którym "Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W zakresie pytania nr 3, w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego.

W związku negatywną odpowiedzią na pytanie nr 2 (w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego).

Wnioskodawca uważa, że część budynku Centrum Logistycznego będzie sprzedawana w ramach pierwszego zasiedlenia, natomiast pozostała część budynku Centrum Logistycznego będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak podano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca od lipca 2009 r. wynajmował powierzchnię 320 m² budynku Centrum Logistycznego, a od czerwca 2010 r. wynajmował kolejne 570 m² budynku Centrum Logistycznego. W związku z tym należy uznać, że Wnioskodawca do stycznia 2013 r. wynajmował w budynku Centrum Logistycznego przez okres dłuższy niż dwa lata powierzchnię - 320 m² + 570 m² co daje łącznie 890 m².

Powierzchnia budynku Centrum Logistycznego wynosi 6.903,37 m².

Procent budynku Centrum Logistycznego jaki uległ pierwszemu zasiedleniu wynosi 12,89% (sposób wyliczenia 890 m² /6903,37 m² = 12,89%).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT "W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.".

Zatem 12,89% wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Natomiast 87,11% wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 będzie opodatkowana stawką 23% w ramach pierwszego zasiedlenia.

W zakresie pytania nr 4, w odniesieniu do budynku Centrum Logistycznego.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia przysługującego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. W związku z potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy, że zwolnieniu podlega 12,89% wartości ceny budynku Centrum Logistycznego i działek nr 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2, w tej części Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, musi również zawierać:

W zakresie pytania nr 2, w odniesieniu do placu manewrowego.

Ponieważ plac manewrowy jest budowlą, która nie podlegała pierwszemu zasiedleniu, w związku z tym nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Sprzedaż dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia i podlega opodatkowaniu stawką 23%.

W zakresie pytania nr 2, w odniesieniu do placu manewrowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 za tereny budowlane - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 2492/I0 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r. Zgodnie z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. przeznaczenie działki 2492/10 oznaczono jako - wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Wnioskodawca zakłada, iż decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna z przeznaczeniem działki 2492/10 wynikającym z Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta T. tj. wielofunkcyjne tereny aktywności gospodarczej o charakterze wytwórczym. Tym samym decyzja o warunkach zabudowy powinna obejmować możliwość budowy budynków o charakterze wytwórczym. W związku z tym niezabudowaną działkę nr 2492/10 należy uznać za teren budowlany i opodatkować podatkiem 23%.

W zakresie pytania nr 2, w odniesieniu do drogi dojazdowej.

Droga dojazdowa stanowi jedyny dojazd do budynku Centrum Logistycznego i w związku z tym jest wykorzystywana przez najemców, którzy najmują od Wnioskodawcy powierzchnie biurowe w budynku Centrum Logistycznego. Powierzchnie biurowe w budynku Centrum Logistycznego wynajmowane są zgodnie z umowami najmu wskazanymi w pkt I.1 i I.6 począwszy od lipca 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. W powyższym zakresie uznać zatem należy, iż droga dojazdowa była wykorzystywana do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT polegającej na wynajmowaniu powierzchni biurowych. W umowach najmu wskazanych w pkt I.1 i I.6 nie było zapisu, iż najemcy mogą korzystać z drogi dojazdowej Wnioskodawca uznaje, że poprzez te umowy najmu doszło do pierwszego zasiedlenia. W związku z tym Wnioskodawca może opodatkować drogę z kostki brukowej poprzez rezygnację ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 przy zastosowaniu przepisów art. 43 pkt 10 i 11 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ do pierwszego zasiedlenia asfaltowego elementu drogi dojazdowej doszło w dacie aktu notarialnego tj. 24 maja 2002 r., a od daty pierwszego zasiedlenia upłynęły 2 lata sprzedaż będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT "W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.".

Zatem sprzedaż 2/4 udziału w prawie własności działki 2491/10 (jako działki zabudowanej budowlą asfaltową drogą dojazdową) będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania 23% stawką podatku VAT niezabudowanych działek nr 1156/2 oraz 1902/1,

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy całego budynku Centrum Logistycznego,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT części budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (odpowiadającej części wynajmowanej) oraz opodatkowania 23% stawką podatku VAT pozostałej części wartość budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (odpowiadającej części niewynajmowanej),

* prawidłowe w zakresie rezygnacji przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku VAT dla dostawy wynajmowanej części powierzchni budynku Centrum Logistycznego,

* prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy placu manewrowego 23% stawką podatku VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania 23% stawką podatku VAT działki nr 2492/10 jako działki niezabudowanej,

* nieprawidłowe w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 przy zastosowaniu przepisów art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT przy dostawie drogi z kostki brukowej,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy asfaltowego elementu drogi dojazdowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT udziału 2/4 w prawie własności działki 2491/10.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki będącej przedmiotem wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r., tut. organ postanowił ująć kwestie objęte zakresem wniosku w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu "dostawa towarów", odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z PKOB budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 1, 2, 3 i 3a ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Grupa 123 obejmuje klasę 1230 - Budynki handlowo-usługowe, grupa 125 - Budynki przemysłowe i magazynowe obejmuje klasę 1252 - Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe, natomiast grupa 211 obejmuje klasę 2112 - ulice i drogi pozostałe.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 s. 1 z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast art. 2 pkt 33 dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub jego części jest ustalenie, kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy używana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy), leasingobiorcy czy też jego sprzedaż.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę, która to czynność w świetle zapisów ustawy o podatku od towarów i usług stanowi usługę, która jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku VAT na sprzedaż prawa własności działek nr 1156/2 oraz 1902/1.

Z wniosku wynika, że działka 1156/2 - prawo własności, jest niezabudowana.

Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 1156/2 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić momentu sprzedaży działki 1156/2 z uwagi na fakt, iż poszukiwanie nabywcy jak i sama sprzedaż musi nastąpić w trybie określonym przez ustawę Prawo upadłościowe i naprawcze. Wnioskodawca zakłada, iż sprzedaż działki 1156/2 nastąpi w roku 2013, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta w T. wynika, iż w roku 2013 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 1156/2.

W odniesieniu do działki 1156/2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Działka1902/1 - prawo własności, jest niezabudowana.

Zgodnie z zaświadczeniem Prezydenta Miasta T. z dnia 26 lutego 2013 r. działka 1902/1 znajduje się w obszarze dla którego ustalenia miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta T. utraciły moc z dniem 1 stycznia 2004 r.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić momentu sprzedaży działki 1902/1 z uwagi na fakt, iż poszukiwanie nabywcy jak i sama sprzedaż musi nastąpić w trybie określonym przez ustawę Prawo upadłościowe i naprawcze. Wnioskodawca zakłada, iż sprzedaż działki 1902/1 nastąpi w roku 2013, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta w T. wynika, iż w roku 2013 nie zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działki 1902/1.

W odniesieniu do działki 1902/1 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Odnosząc powyższe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż skoro dla działek nr 1156/2 oraz nr 1902/1 nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano dla nich decyzji o warunkach zabudowy, to planowana przez Wnioskodawcę dostawa tych działek będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż działki te nie są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że niezabudowaną działkę nr 1156/2 oraz 1902/1 należy uznać za teren budowlany i opodatkować podatkiem 23%, należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również opodatkowania dostawy budynku Centrum Logistycznego wraz z działkami gruntu 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 (opisanymi w pkt 1, 2, 4, 7 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) na których posadowiony jest budynek Centrum Logistycznego.

Z wniosku wynika, iż budowa Budynku Centrum Logistycznego trwała od maja 2006 r. do lutego 2007 r. Budowa została rozpoczęta na podstawie decyzji Prezydenta Miasta T. z 28 lutego 2006 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę magazynu wysokiego składowania z częścią administracyjno-socjalną. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. wydał decyzję w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowania części magazynowej Budynku Centrum Logistycznego tj. magazynu wysokiego składowania. Przedmiotowa decyzja została doręczona Spółce i obejmowała okres od 9 lutego 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Następnie warunkowe pozwolenie na użytkowanie części magazynowej Budynku Centrum Logistycznego było przedłużane do 31 grudnia 2011 r.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. wydał decyzję w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części administracyjno-socjalnej. Przedmiotowa decyzja została doręczona Spółce i obejmowała okres od 11 czerwca 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Następnie warunkowe pozwolenie na użytkowanie części administracyjno-socjalnej było przedłużane do 31 grudnia 2011 r.

Do dnia dzisiejszego nie została wydana ostateczna decyzja o dopuszczeniu do użytkowania całego Budynku Centrum Logistycznego.

Od lutego 2007 r. Spółka rozpoczęła użytkowanie Budynku Centrum Logistycznego.

W lipcu 2009 r. Spółka wynajęła 320 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej).

W czerwcu 2010 r. Spółka wynajęła kolejne 570 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej).

Powierzchnia magazynowa Budynku Centrum Logistycznego nigdy nie była wynajmowana.

Wnioskodawcy w trakcie budowy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z Budową Centrum Logistycznego i z tego prawa skorzystał.

Powierzchnia magazynowa budynku Centrum Logistycznego (łączna powierzchnia 4.676,64 m²) - była wykorzystywana od lutego 2007 r. przez Wnioskodawcę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą w oparciu o decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części magazynowej budynku Centrum Logistycznego.

Powierzchnia administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego (łączna powierzchnia 2.226,73 m²) - w części (od lipca 2009 r. łącznie 320 m^2, a czerwca 2010 r. łącznie 890 m²), była wynajmowana przez Wnioskodawcę podmiotom trzecim; podstawą do korzystania z powierzchni administracyjno - socjalnej była decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie warunkowego pozwolenia na użytkowanie części administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego.

Wnioskodawca podaje również, iż pozostała część administracyjno - socjalna budynku Centrum Logistycznego o powierzchni 1336,73 m² nie była nigdy wykorzystywana tak przez Wnioskodawcę jak i osoby trzecie.

Budynek Centrum Logistycznego stanowi obiekt trwale z gruntem związany.

Symbol PKOB budynku Centrum Logistycznego - 1252 Zbiorniki, silosy i budynki magazynowe.

Do pierwszego zasiedlenia powierzchni administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego doszło w lipcu 2009 r., gdy wynajęto łącznie 320 m² powierzchni. Wnioskodawca uznaje, że w momencie wynajęcia 320 m² powierzchni administracyjno-socjalnej budynku Centrum Logistycznego doszło do zasiedlenia całego budynku Centrum Logicznego.

Wnioskodawca zakładając, iż organ wydający interpretację może nie podzielić powyższego stanowiska Wnioskodawcy co do momentu pierwszego zasiedlenia budynku Centrum Logistycznego podaje także, że od czerwca 2010 wynajęto kolejne 570 m² powierzchni administracyjno - socjalnej budynku Centrum Logistycznego.

Łącznie wynajęto 890 m² powierzchni administracyjno-socjalnej budynku Centrum

Czynnością stanowiącą pierwsze zasiedlenie były umowy najmu.

Od daty pierwszego zasiedlenia po wybudowaniu budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Budynek Centrum Logistycznego został w całości wybudowany przez Wnioskodawcę i wszystkie wydatki na niego czynione były dokonywane jako wydatki na budowę a nie wydatki na ulepszenie.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku Centrum Logistycznego.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy należy zauważyć, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie może dotyczyć zarówno budynków, budowli jak i ich części.

Nie można się zatem zgodzić ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że wynajęcie części budynku powoduje, że w odniesieniu do całego budynku czy też całej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jeśli bowiem przedmiotem najmu była wyłącznie część budynku to pierwsze zasiedlenie w ramach tej czynności nastąpiło wyłącznie w odniesieniu do tej części budynku.

Należy też zwrócić uwagę, że wyrok WSA sygn. akt III SA/Wa 1359/10, na który powołuje się Wnioskodawca został uchylony wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 1605/10 z dnia 4 października 2011 r. Zatem rozstrzygnięcie podjęte przez WSA zostało uznane przez NSA za nieprawidłowe.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż budynku Centrum Logistycznego w części, w której przedmiotowy budynek nie był wynajmowany, w odniesieniu do której nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT niewynajmowanej części budynku Centrum Logistycznego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że w trakcie budowy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową Centrum Logistycznego i z tego prawa skorzystał oraz, że budynek Centrum Logicznego nie został ulepszony.

W związku z powyższym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż niewynajmowanej części budynku Centrum Logistycznego nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy przy budowie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem nie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy niewynajmowanej części tego budynku na podstawie tego przepisu.

Planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku Centrum Logistycznego, w części, w której nie była wynajmowana, będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Jeśli chodzi natomiast o planowaną sprzedaż budynku Centrum Logistycznego w części, w której przedmiotowy budynek był wynajmowany, stwierdzić należy, że dostawa ta nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W lipcu 2009 r. Spółka wynajęła 320 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej), a czerwcu 2010 r. Spółka wynajęła kolejne 570 m² Budynku Centrum Logistycznego (powierzchnia wynajmowana dotyczyła części administracyjno-socjalnej).

Jeśli chodzi zatem o planowaną przez Wnioskodawcę dostawę części budynku Centrum Logistycznego, która była wynajmowana w ww. okresach, to stwierdzić należy, iż dostawa ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą tej części budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Jeśli chodzi natomiast o dostawę prawa użytkowania wieczystego działek 2308/10 i 2493/10 oraz prawa własności działek nr 1905/2 i 1903/1 na których posadowiony jest budynek Centrum Logistycznego, to wskazać należy, że na mocy:

* art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu,

* § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie użytkowania wieczystego podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynek, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również zbycie prawa własności gruntu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku. Natomiast w sytuacji gdy dostawa budynków, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, również zbycie prawa własności gruntu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegało opodatkowaniu z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla dostawy budynku, budowli lub ich części.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż skoro planowana dostawa budynku Centrum Logistycznego w części, w której była wynajmowana będzie podlegać zwolnieniu do podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w części, w której nie była wynajmowana będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT, to również dostawa prawa wieczystego użytkowania działek gruntu 2308/10 i 2493/10 na których posadowiony jest budynek Centrum Logistycznego, w części przyporządkowej do dostawy budynku zwolnionej od podatku VAT - będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w części przyporządkowanej do dostawy budynku opodatkowanej 23% stawką podatku VAT - będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w związku z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Również dostawa prawa własności działek gruntu nr 1905/2 i 1903/1 w części przyporządkowanej do dostawy budynku zwolnionej od podatku VAT - będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w części przyporządkowanej do dostawy budynku opodatkowanej 23% stawką podatku VAT - będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w związku z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Właściwego przyporządkowania dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu działek Nr 2308 o 2493/10 oraz prawa własności działek gruntu nr 1905/2 i 1903/1, do dostawy budynku korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz do dostawy budynku podlegającej opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, Wnioskodawca winien dokonać na podstawie przyjętego przez siebie rozwiązania, np. wg klucza powierzchniowego, przy czym każda metoda, czy oparta na kluczu powierzchniowym, czy na innym (w tym na kluczu wartościowym), o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa całego budynku jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również rezygnacji przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy o VAT i wyboru opodatkowania dostawy budynku Centrum Logistycznego wraz z działkami gruntu 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2.

Wskazać należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Z powyższego przepisu art. 43 ust. 10 ustawy o VAT wynika zatem, że podatnik może, po spełnieniu ww. warunków, zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.

Zatem w niniejszej sprawie, w sytuacji gdy Wnioskodawca jak i nabywca będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą, przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie przedmiotowej dostawy, Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia od podatku planowanej dostawy wynajmowanej części budynku Centrum Logistycznego, korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji, w razie wyboru przez kontrahentów opodatkowania dostawy wynajmowanej części budynku Centrum Logistycznego 23% stawką podatku VAT, sprzedaż całego budynku Centrum Logistycznego będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%. W tej sytuacji, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług tą samą 23% stawką podatku VAT opodatkowana będzie dostawa prawa użytkowania wieczystego działek gruntu nr 2308/10 i 2493/10 oraz dostawa prawa własności działek gruntu nr 1905/2 i 1903/1.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że wartości budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 odpowiadająca części powierzchni wynajmowanej będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a wartość budynku Centrum Logistycznego i działek 2308/10, 2493/10, 1903/1, 1905/2 odpowiadająca części niewynajmowanej będzie opodatkowana stawką podatku VAT 23% należało uznać za prawidłowe.

Również stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT dla dostawy wynajmowanej części powierzchni budynku Centrum Logistycznego, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania 23% stawką podatku VAT placu manewrowego z kostki brukowej znajdującego się na działce nr 2492/10.

Z wniosku wynika, że działka 2492/10 - prawo wieczystego użytkowania, pełni funkcję placu manewrowego. Pokryta jest kostką brukową.

Plac manewrowy stanowi budowlę zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. oraz zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Plac manewrowy został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się plac manewrowy.

Plac manewrowy posiada symbol PKOB 2112 - Ulice i drogi pozostałe.

Plac manewrowy nie jest trwale związany z gruntem. Plac został wyłożony kostką brukową. Zdaniem Wnioskodawcy kostkę brukową można zdemontować bez uszczerbku dla kostki.

Zdaniem Wnioskodawcy nie doszło do pierwszego zasiedlenia placu manewrowego w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług placu manewrowego.

Przy budowie placu manewrowego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Plac manewrowy nigdy nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Plac manewrowy został w całości wybudowany przez Wnioskodawcę i wszystkie wydatki na niego czynione były dokonywane jako wydatki na budowę a nie wydatki na ulepszenie.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie placu manewrowego a zatem nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie placu manewrowego.

Odnosząc się zatem do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży placu manewrowego z kostki brukowej znajdującego się na działce nr 2492/10 stwierdzić należy, że dostawa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż po wybudowaniu jej przez Wnioskodawcę nie została ona wydana do użytkowania w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, zatem planowana dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla placu manewrowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że przy budowie placu manewrowego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz, że Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie placu manewrowego.

W związku z powyższym planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż budowli jaką jest plac manewrowy nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy budowie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem nie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy tej budowli na podstawie tego przepisu.

Planowana przez Wnioskodawcę dostawa budowli jaką jest plac manewrowy, będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Również dostawa prawa wieczystego użytkowania działki gruntu nr 2492/10 zabudowanej placem manewrowym, będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa placu manewrowego podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy co do opodatkowania 23% stawką podatku VAT działki nr 2492/10 jako działki niezabudowanej, należało uznać za nieprawidłowe. Jak wynika bowiem z wniosku, działka nr 2492/10 jest zabudowana placem manewrowym będącym budowlą o symbolu PKOB 2112 i nie można uznać, że działka ta jest niezabudowana. Tut. organ nie podziela również opinii Wnioskodawcy, że plac manewrowy z kostki brukowej nie jest trwale związany z gruntem, bo jak wskazał Wnioskodawca "kostkę brukową można zdemontować bez uszczerbku dla kostki". W przedmiotowej sprawie, w ocenie tut. organu, jeśli przedmiotowy plac manewrowy jest obiektem sklasyfikowanym w PKOB (Wnioskodawca podał, że jest to obiekt o symbolu PKOB 2112), to należy uznać, że jest on budowlą trwale związaną z gruntem.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych obejmuje bowiem obiekty budowlane rozumiane jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W świetle takiej definicji jeśli przedmiotowy plac, zgodnie z tym co wskazał Wnioskodawca zalicza się do klasyfikacji PKOB 2112, to jest obiektem budowlanym trwale z gruntem związanym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również opodatkowania dostawy udziału w drodze dojazdowej obejmującej działkę nr 2491/10.

Z wniosku wynika, iż droga dojazdowa stanowi budowlę zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. oraz zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Droga dojazdowa składa się z dwóch elementów:

* asfaltowy element drogi dojazdowej o powierzchni 490 m^2,

* brukowany element drogi dojazdowej o powierzchni 672 m² pokryty kostką brukową.

Asfaltowy element drogi dojazdowej został zakupiony na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego sporządzonego przed notariusz B., Repertorium A nr 7018/2002 z dnia 24 maja 2002 od G. z o.o. z siedzibą w T. W akcie notarialnym brak informacji kto i kiedy wybudował opisane wyżej budynki i budowle.

W oparciu o wiedzę uzyskaną od pracowników Wnioskodawcy syndyk stwierdza, iż asfaltowy element drogi dojazdowej został wybudowany przez P. z siedzibą w M. w latach 70- tych XX wieku.

Brukowany element drogi dojazdowej został wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2007. Dnia 30 czerwca 2007 r. Wnioskodawca przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się brukowany element drogi dojazdowej. Wprowadzenie do ewidencji środków trwałych budowli dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej wiązało się z zakończeniem procesu budowy przedmiotowych dróg i placów dojazdowych z kostki brukowej.

Droga dojazdowa - PKOB 2112 Ulice i drogi pozostałe

Asfaltowy element drogi dojazdowej jest trwale związany z gruntem. Brukowany element drogi dojazdowej nie jest trwale związany z gruntem.

Do pierwszego zasiedlenia asfaltowego elementu drogi dojazdowej doszło w dniu 24 maja 2002 r. tj. w dniu zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy G. Sp. z o.o. i Wnioskodawcą.

Na asfaltowy element drogi dojazdowej Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie.

Asfaltowy element drogi dojazdowej nie był wynajmowany i wydzierżawiany przez Wnioskodawcę po dniu 24 maja 2002 r. Asfaltowy element drogi dojazdowej był wykorzystywany przez najemców, którzy najmowali powierzchnię w budynku Centrum Logistycznego w oparciu o urnowy najmu wskazane w pkt I.1 i I.6 począwszy od lipca 2009 r. Niemniej brak jest takiego sformułowania w umowach najmu wskazanych w pkt I.1 i I.6.

Do pierwszego zasiedlenia brukowanego elementu drogi dojazdowej doszło w lipcu 2009 r. tj. w dniu podpisania umowy najmu 320 m² powierzchni użytkowej budynku Centrum Logistycznego wskazanej w pkt I.1 i I.6 powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby móc korzystać z powierzchni budynku Centrum Logistycznego Wnioskodawca musiał udostępnić całą drogę dojazdową do budynku Centrum Logistycznego. Brukowany element drogi dojazdowej był wykorzystywany przez najemców, którzy najmowali powierzchnię w budynku Centrum Logistycznego w oparciu o umowy najmu wskazane w pkt I.1 i I.6 powyżej. Niemniej brak jest takiego sformułowania w umowach najmu wskazanych w pkt I.1 i I.6.

Brukowany element drogi dojazdowej nie był wynajmowany i wydzierżawiany przez Wnioskodawcę po dniu 30 czerwca 2007 r.

Droga dojazdowa - nie była przedmiotem umów najmu lub dzierżawy.

Sprzedaż asfaltowego elementu budowli - drogi dojazdowej zwolniona była z podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy, zatem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ewentualnym nabyciem lub wybudowaniem przedmiotowego asfaltowego elementu drogi dojazdowej.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wybudowaniem przedmiotowego brukowanego elementu drogi dojazdowej.

Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie drogi dojazdowej a zatem nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie drogi dojazdowej.

Odnosząc się zatem do sprzedaży udziału w wysokości 2/4 w drodze dojazdowej (w tym części asfaltowej o powierzchni 490 m² oraz części brukowanej o powierzchni 672 m²) posadowionej na działce nr 2491/10 stwierdzić należy, że planowana sprzedaż przedmiotowej drogi dojazdowej w części asfaltowej będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa przedmiotowej drogi dojazdowej w tej części nie będzie bowiem dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. W odniesieniu do tej części drogi do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie jej nabycia przez Wnioskodawcę. Jak stwierdził bowiem Wnioskodawca przedmiotowa część drogi została wybudowana przez P. w latach 70-tych XX wieku. Wnioskodawca przedmiotową część drogi nabył od G. Sp. z o.o. w T. aktem notarialnym z dnia 24 maja 2002 r. Przedmiotowa sprzedaż była zwolniona z podatku VAT. Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowej drogi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem przedmiotowa sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy tej drogi stanowiła pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem obiekt ten po jego wybudowaniu był przedmiotem sprzedaży, tj. czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w przedmiotowym przypadku podlegającej zwolnieniu z tego podatku). Przy czym pomiędzy momentem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy a planowaną dostawą drogi nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Jednocześnie Wnioskodawca w odniesieniu do tej części drogi nie ponosił wydatków na jej ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% jej wartości początkowej.

Skutkiem powyższego spełnione zostaną przesłanki dla zwolnienia od podatku VAT dostawy asfaltowej części drogi dojazdowej w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży brukowanej części drogi dojazdowej posadowionej na działce nr 2491/10 stwierdzić należy, że sprzedaż tej części drogi nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa drogi w tym zakresie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem przedmiotowa droga w tej części została wybudowana przez Wnioskodawcę we własnym zakresie i po wybudowaniu nie była przedmiotem zasiedlenia.

Wnioskodawca stwierdził, że dnia 30 czerwca 2007 r. przyjął do ewidencji środków trwałych budowlę drogi i place dojazdowe z kostki brukowej. W ramach powyższych budowli wprowadzonych do ewidencji środków trwałych dnia 30 czerwca 2007 r. zawierał się brukowany element drogi dojazdowej. Kostka brukowa położona na działce nr 2491/10 zajmuje powierzchnię 672 m^2. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wybudowaniem przedmiotowego brukowanego elementu drogi dojazdowej. Jednocześnie Wnioskodawca stwierdził, że przedmiotowa część drogi nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Jednakże przy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dostawy brukowanej części drogi dojazdowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT tej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca brukowaną część drogi dojazdowej wybudował we własnym zakresie i przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z jej wybudowaniem.

Tym samym w przedmiotowej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca zastosowanie zwolnienia od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca po wybudowaniu przedmiotowej części drogi nie ponosił wydatków na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Ponieważ warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b ustawy o VAT, dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT muszą być spełnione łącznie, zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia od podatku VAT dostawy części drogi dojazdowej (brukowanej) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie został spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT determinujący zastosowanie tego zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym planowana dostawa ww. części drogi dojazdowej (brukowanej) nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany opodatkować przedmiotową czynność według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W tej sytuacji również dostawa udziału w działce, na której posadowiona jest droga, w części przyporządkowanej do zwolnionej od podatku VAT dostawy asfaltowej części drogi dojazdowej będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT, a dostawa udziału w działce w części przyporządkowanej do opodatkowanej 23% stawką podatku VAT dostawy brukowanej części drogi dojazdowej będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawi art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że można opodatkować drogę z kostki brukowej poprzez rezygnację ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 przy zastosowaniu przepisów art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie dostawa drogi dojazdowej z kostki brukowej nie będzie bowiem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tylko będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Natomiast za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, co do zwolnienia od podatku VAT asfaltowego elementu drogi dojazdowej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Za nieprawidłowe należało natomiast uznać stanowisko Wnioskodawcy co do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT udziału 2/4 w prawie własności działki 2491/10. Sprzedaż 2/4 udziału w prawie własności działki w części przyporządkowanej do dostawy brukowanej drogi będzie bowiem podlegała opodatkowaniu 23% stawka podatku VAT, a w części przyporządkowanej do dostawy asfaltowej części drogi będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dla całościowego porządku sprawy nadzy jeszcze dodać, że w związku ze zwolnieniem od podatku VAT dostawy asfaltowej części drogi dojazdowej w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT możliwa jest po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT rezygnacja ze zwolnienia od podatku dla dostawy asfaltowej części drogi dojazdowej i wybór opodatkowania tej dostawy 23% stawką podatku VAT.

W takiej sytuacji dostawa udziału 2/4 w prawie własności gruntu na którym posadowiona jest droga również będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości wyliczeń liczbowych dokonanych przez Wnioskodawcę co do poszczególnych części budynków i budowli, które korzystają z poszczególnych zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Organ interpretacyjny dokonuje bowiem interpretacji przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konkretnej sytuacji podatkowej zaistniałej u Wnioskodawcy, natomiast prawidłowość liczbowa, rachunkowa dokonanych czynności może być oceniona wyłącznie w drodze postępowania podatkowego prowadzonego przez organ podatkowy w oparciu o zebrany materiał dowodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.