IBPP1/443-123/10/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania czynności nieodpłatnego świadczenia usług, finansowanych ze środków ZFŚS - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania czynności nieodpłatnego świadczenia usług, finansowanych ze środków ZFŚS.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 15 kwietnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług hotelarskich oraz gastronomicznych w prowadzonych przez siebie obiektach hotelowych.

W ramach tworzonego przez Spółkę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych organizowane są imprezy okolicznościowe np.: "Mikołajki dla dzieci". Z racji posiadanego zaplecza gastronomicznego, jak również dysponowania własnymi salami konferencyjnymi w prowadzonych obiektach hotelowych zdecydowano, że impreza odbędzie się we własnym hotelu. Przemawiały za tym także względy ekonomiczne - organizacja tego typu imprezy we własnym hotelu wiąże się z o wiele mniejszymi kosztami, aniżeli przy skorzystaniu z usług zewnętrznych.

W trakcie imprezy podany został poczęstunek dla uczestników (ciasto, słodycze, napoje, kawa, herbata itp.). Dokumentem RW ze stanów magazynowych zostały ściągnięte artykuły podane na "Mikołajkach". W momencie zakupu tychże artykułów Spółka nie była w stanie przewidzieć, które z nich oraz w jakich ilościach zostaną w późniejszym czasie przekazane na zorganizowaną imprezę, refundowaną z ZFŚS. Stąd też w momencie zakupu został odliczony cały VAT naliczony.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 1 stycznia 2002 r. z tytułu sprzedaży podłoża pod uprawę pieczarek oraz świadczenia usług hotelowych i gastronomicznych.

W momencie nabycia artykułów spożywczych i napojów Spółka nie jest w stanie przewidzieć, czy jakaś ich część zostanie przeznaczona na imprezę organizowaną ze środków ZFŚS, stąd też odlicza cały podatek VAT naliczony, kwalifikując zakup jako przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uczestnicy imprez organizowanych ze środków ZFŚS korzystają z poczęstunku nieodpłatnie.

Przedmiotem świadczenia Wnioskodawcy jest usługa gastronomiczna. Zgodnie ze stosowaną Polityką Rachunkowości posiłki wyceniane są według cen zakupu poszczególnych składników zużytych do przygotowania posiłku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka postępuje właściwie odliczając podatek VAT przy zakupie artykułów spożywczych, które są zużyte przy sporządzaniu posiłków na imprezy wewnętrzne organizowane ze środków ZFŚS. Natomiast w momencie wydania posiłków sporządzając fakturę wewnętrzną w której naliczony jest VAT od artykułów spożywczych i napojów zużytych do sporządzenia posiłku, liczony od wartości zużytych surowców w cenie zakupu netto.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu świadczeń Socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Art. 1 ust. 1 ustawy o ZFŚS, określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładów obiektów socjalnych. Przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno - oświatowej, sportowo - rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych w umowie. Spółka organizując imprezę Mikołajkową dla dzieci spełnia wymagania działalności socjalnej.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Administrowanie funduszem socjalnym jest czynnością pozostającą poza zakresem VAT.

Spółka dokonując zakupów artykułów spożywczych robi to z zamiarem zużycia ich jako materiał do świadczonych przez siebie usług gastronomicznych. Imprezy finansowane ze środków ZFŚS, organizowane we własnym zakresie zdarzają się sporadycznie i w momencie zakupu materiałów zużywanych później w kuchni nikt nie jest w stanie określić, czy i w jakiej części zostaną zużyte w celach socjalnych. Stąd też przyjmując jako nadrzędny cel opodatkowanego świadczenia usług gastronomicznych VAT naliczony jest w całości odliczany w momencie otrzymania faktur zakupu.

Dopiero na podstawie dokumentu RW (rozchód wewnętrzny) można określić rodzaj i ilość artykułów zużytych w celu przyrządzenia posiłków na imprezy refundowane ze środków ZFŚS. W oparciu o to sporządzana jest faktura wewnętrzna, na której wykazany jest VAT należny od zużytych w celach działalności socjalnej artykułów spożywczych.

Podobne stanowisko przyjęła Spółka w przypadku wydania artykułów spożywczych na cele reprezentacji, uznane za prawidłowe przez Naczelnika Drugiego Skarbowego w wydanym dnia 1 października 2007 r. postanowieniu do wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy postępowanie przedstawione w opisie stanu faktycznego jest właściwe w świetle obowiązujących przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zadanych przez Wnioskodawcę pytań w zakresie podatku od towarów i usług, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług hotelarskich oraz gastronomicznych w prowadzonych przez siebie obiektach hotelowych. W ramach tworzonego przez Spółkę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych organizowane są imprezy okolicznościowe np.: "Mikołajki dla dzieci". Z racji posiadanego zaplecza gastronomicznego, jak również dysponowania własnymi salami konferencyjnymi w prowadzonych obiektach hotelowych Wnioskodawca zdecydował, że impreza odbędzie się we własnym hotelu.

W trakcie imprezy podany został poczęstunek dla uczestników (ciasto, słodycze, napoje, kawa, herbata itp.). Dokumentem RW ze stanów magazynowych zostały ściągnięte artykuły podane na "Mikołajkach".

W momencie zakupu tychże artykułów Spółka nie była w stanie przewidzieć, które z nich oraz w jakich ilościach zostaną w późniejszym czasie przekazane na zorganizowaną imprezę, refundowaną z ZFŚS. Stąd też w momencie zakupu został odliczony cały VAT naliczony.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia 1 stycznia 2002 r. z tytułu sprzedaży podłoża pod uprawę pieczarek oraz świadczenia usług hotelowych i gastronomicznych.

W rozpatrywanej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca posiadający własne zaplecze hotelarskie i gastronomiczne dokonuje nabycia artykułów spożywczych i napojów, zużywanych następnie jako surowiec (materiał) dla świadczonych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług gastronomicznych. W przypadku wykorzystania nabytych uprzednio produktów w celu sporządzenia posiłków na zorganizowanej imprezie, refundowanej z ZFŚS, określenie rodzaju i ilości zużytych artykułów spożywczych jest możliwe dopiero na podstawie dokumentu RW (rozchód wewnętrzny).

Wnioskodawca podkreśla, iż w momencie nabycia artykułów spożywczych i napojów nie jest w stanie przewidzieć, czy jakaś ich część zostanie przeznaczona na imprezę organizowaną ze środków ZFŚS, stąd też odlicza cały podatek VAT naliczony, kwalifikując zakup jako przeznaczony do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro artykuły spożywcze i napoje zostały nabyte przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych (usług gastronomicznych) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie ww. artykułów spożywczych i napojów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego świadczenia usług, finansowanych ze środków ZFŚS, należy przytoczyć następujące regulacje prawne:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z kolei stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą być spełnione łącznie dwa warunki wymienione w ww. przepisie, a mianowicie:

* brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem,

* istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przepisu art. 8 ust. 3 powołanej ustawy wynika, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 12 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ww. ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w ramach tworzonego przez Wnioskodawcę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych organizowane są imprezy okolicznościowe np. "Mikołajki dla dzieci". Z racji posiadanego zaplecza gastronomicznego, jak również dysponowania własnymi salami konferencyjnymi w prowadzonych obiektach hotelowych Wnioskodawca zdecydował, że impreza odbędzie się we własnym hotelu. W trakcie imprezy podany został poczęstunek dla uczestników (ciasto, słodycze, napoje, kawa, herbata itp.). Dokumentem RW ze stanów magazynowych zostały ściągnięte artykuły podane na "Mikołajkach".

Uczestnicy imprez organizowanych ze środków ZFŚS korzystają z poczęstunku nieodpłatnie.

Zgodnie ze stosowaną Polityką Rachunkowości posiłki wyceniane są według cen zakupu poszczególnych składników zużytych do przygotowania posiłku.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż przedmiotem świadczenia jest usługa gastronomiczna. Wobec powyższego dla celów niniejszej interpretacji zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy przyjęto, iż w niniejszej sprawie dochodzi do nieodpłatnego przekazania usług.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

W myśl art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, Fundusz tworzą pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Ustawa przewiduje także inne przypadki utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w dalszych regulacjach.

W myśl natomiast art. 10 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Powyższe regulacje prawne wskazują, iż obowiązek utworzenia przez pracodawcę funduszu socjalnego wynika wprost z przepisów ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Na podstawie utworzonego zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, pracodawca zobowiązany jest do przyznawania pracownikom ulgowych usług oraz świadczeń.

Okoliczność, że pracodawca wykonuje czynności administratora Funduszu, nie przesądza jednak o niewykonywaniu tym samym przez tegoż pracodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (z tytułu wykonywania tych czynności). Nałożenie na pracodawcę w art. 10 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obowiązku administrowania środkami Funduszu, nie zmienia faktu, że właścicielem Funduszu i zgromadzonych na nim środków pozostaje pracodawca. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 kwietnia 1999 r., sygn. akt I PKN 663/98.

W świetle przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych prowadzenie działalności socjalnej jest obowiązkiem ustawowym pracodawcy (a nie Funduszu). Zatem działania pracodawcy podejmowane w ramach działalności socjalnej, mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż o ile samo utworzenie przez Wnioskodawcę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, to jednak kwestią wymagającą analizy jest zakwalifikowanie nieodpłatnego przekazania usług gastronomicznych na rzecz osób uprawnionych w ramach imprezy okolicznościowej ("Mikołajki") refundowanej z ZFŚS jako czynności związanych bądź niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy należy w tym miejscu rozważyć, czy nieodpłatne przekazanie usług gastronomicznych na imprezie mikołajkowej służy celom prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, tj. czy korzyści osobiste pracowników, bądź innych osób wymienionych w przepisie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, mają znaczenie drugorzędne w stosunku do potrzeb (korzyści) prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeżeli bowiem w specyficznych okolicznościach, gdy korzyść osób, na rzecz których nieodpłatnie przekazano usługi, ma drugorzędne znaczenie, a wymogi przedsiębiorstwa (charakter prowadzonej działalności gospodarczej lub wystąpienie określonych trudności w zapewnieniu świadczeń alternatywnych) czynią koniecznym dla pracodawcy zapewnienie tym osobom określonych świadczeń, wówczas należy uznać, że czynność taka związana jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie nie można jednak uznać, aby zachodziły okoliczności uzasadniające traktowanie nieodpłatnego świadczenia przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych na imprezie mikołajkowej, za służące celowi nadrzędnemu jakim byłby cel związany z prowadzeniem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Okoliczności sprawy nie pozwalają bowiem na stwierdzenie, iż korzyść osób, na rzecz których przekazano nieodpłatne usługi gastronomiczne, mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych na imprezie okolicznościowej pozostaje bez związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Ponadto, zgodnie z rozstrzygnięciem dokonanym przez tut. organ w niniejszej sprawie, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie artykułów spożywczych i napojów, zużytych następnie do wykonania usługi gastronomicznej w ramach imprezy okolicznościowej.

Tak więc, z uwagi na równoczesne spełnienie obu warunków wymienionych w powołanym wyżej przepisie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jakimi są brak związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami, w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki pozwalające na uznanie nieodpłatnego świadczenia usług za zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W takiej sytuacji Wnioskodawca dla udokumentowania ww. czynności zobowiązany jest do wystawienia faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ww. ustawy o VAT, przyjmując jako podstawę opodatkowania - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29 ust. 12 ustawy o VAT - koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, iż postępowanie Spółki przedstawione we wniosku jest właściwe w świetle obowiązujących przepisów podatkowych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę postanowienie w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia 1 października 2007 r. nr zapadło na tle odmiennego stanu faktycznego, zatem nie stanowi podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez tut. organ podatkowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.