IBPP1/443-1227/10/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup od wydzierżawiającego usług serwisowych dla samochodów osobowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup wydzierżawiającego usług serwisowych dla samochodów osobowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jednym ze składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa były prawa wynikające z cesji następujących umów w stosunku do wydzierżawiającego:

* Umowa dzierżawy,

* Umowa o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej.

Umowy te zostały zawarte z tym samym wydzierżawiającym, w tym samym dniu i obydwie dotyczą tych samych samochodów, które są przedmiotem dzierżawy.

Wnioskodawca w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa podpisał Umowę o przejęciu długu i przelewu wierzytelności, których przedmiotem są prawa i obowiązki wynikające z umowy dzierżawy i umowy o świadczenie usługi kompleksowej obsługi serwisowej.

W oparciu o te umowy wydzierżawiający wystawia faktury VAT, odrębną fakturę za czynsz dzierżawy, a odrębną fakturę za czynsz serwisowy.

Przedmiotem powołanych wyżej umów są samochody ciężarowe i osobowe.

Na podstawie umowy dzierżawy Wnioskodawca zobowiązany jest do opłacania co miesiąc czynszu.

Natomiast na podstawie umowy serwisowej wydzierżawiający zobowiązał się do świadczenia usług obsługi serwisowej pojazdów, polegających m.in. na przeglądach, naprawach, zapewnieniu pojazdu zastępczego w przypadku awarii, wymianie ogumienia, a Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania co miesiąc wynagrodzenia za te usługi w kwotach określonych odrębnie dla każdego pojazdu.

Samochody te są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wydzierżawiający wystawia Wnioskodawcy faktury VAT. Wnioskodawca odlicza podatek VAT wynikający z tych faktur w następujący sposób:

* w stosunku do samochodów ciężarowych w całości,

* w stosunku do samochodów osobowych w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka posiada uprawnienie do odliczania całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących usługi serwisowe w stosunku do samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy posiada on uprawnienie do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących usługi serwisowe.

Wnioskodawca swoje stanowisko wywodzi z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, który ogranicza prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego do wysokości 60% tylko w stosunku do usługobiorców użytkujących samochody osobowe na podstawie umowy najmu dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze wynikających z zawartej umowy.

Ponieważ świadczenie usług serwisowych przez firmę leasingową zostało uregulowane w odrębnych umowach, dlatego ograniczenie odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT nie dotyczy usług serwisowych. Zdaniem Wnioskodawcy podatek naliczony dotyczący usług obsługi serwisowej podlega odliczeniu w całości, na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W art. 86 ust. 3 ustawy o VAT postanowiono, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepis art. 86 ust. 4 cyt. ustawy zawiera katalog pojazdów samochodowych, których powyższe ograniczenia nie dotyczą. Pojazdy te muszą jednak spełniać określone wymagania, o których mowa w kolejnych przepisach ustawy.

W myśl art. 86 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód. Ograniczenie dotyczy każdej należności, która wynika z zawartej umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, i obejmuje wszystkie opłaty składające się na wynagrodzenie wydzierżawiającego (leasingodawcy) z tytułu oddania dzierżawcy (leasingobiorcy) do użytkowania samochodu osobowego lub innego pojazdu, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ponadto ograniczeniom, w przypadkach określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nabył zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której jednym ze składników majątku były prawa wynikające z cesji umów zawartych z wydzierżawiającym a mianowicie umowa dzierżawy oraz umowa o świadczenie kompleksowej obsługi serwisowej.

Umowy te zostały zawarte z tym samym wydzierżawiającym, w tym samym dniu i obydwie dotyczą tych samych samochodów, które są przedmiotem dzierżawy.

Wnioskodawca w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa podpisał umowę o przejęciu długu i przelewu wierzytelności, których przedmiotem są prawa i obowiązki wynikające z umowy dzierżawy i umowy o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej. W oparciu o te umowy wydzierżawiający wystawia faktury VAT, odrębną fakturę za czynsz dzierżawy, a odrębną fakturę za czynsz serwisowy.

Przedmiotem powołanych wyżej umów są samochody ciężarowe i osobowe.

Na podstawie umowy dzierżawy Wnioskodawca zobowiązany jest do opłacania co miesiąc czynszu.

Natomiast na podstawie umowy o świadczenie usługi serwisowej wydzierżawiający zobowiązał się do świadczenia usług obsługi serwisowej pojazdów, polegających m.in. na przeglądach, naprawach, zapewnieniu pojazdu zastępczego w przypadku awarii, wymianie ogumienia, a Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania co miesiąc wynagrodzenia za te usługi w kwotach określonych odrębnie dla każdego pojazdu.

Samochody są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wydzierżawiający wystawia Wnioskodawcy faktury VAT.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz brzmienie wyżej przytoczonych przepisów należy stwierdzić, iż stosownie do art. 86 ust. 7 ustawy o VAT ustawodawca ograniczył prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku użytkowania samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze do 60% (nie więcej jednak niż 6.000 zł) podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.

W przepisie art. 86 ust. 7 ustawy o VAT ustawodawca wskazuje na czynsz (ratę), a więc nazwę używaną do określenia opłaty za używanie samochodu na podstawie umowy dzierżawy. W drugiej kolejności ustawodawca wskazuje na "inne płatności wynikające z zawartej umowy". Jednak ustawodawca wskazał na "inne płatności" co potwierdza, że jego intencją jest aby przepis znalazł zastosowanie do wszystkich płatności jakie zostały wskazane w tej umowie, czyli umowie dzierżawy.

Natomiast decyzją Wnioskodawcy i wydzierżawiającego zawarto dwie odrębne umowy tj. umowę dzierżawy pojazdów i umowę o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej. Tak więc decyzją stron było oddzielne uregulowanie kwestii dzierżawy i dodatkowych usług - tj. usług serwisowych.

Zatem z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa od wydzierżawiającego jednej usługi, lecz wydzierżawiający zapewnia Wnioskodawcy dwa odrębne świadczenia, tj. dzierżawę m.in. samochodów osobowych oraz usługi serwisowe tychże samochodów.

Skoro przedmiotem odrębnej umowy o świadczenie usług jest wykonywanie usług serwisowych samochodów osobowych nie znajdzie zastosowania ograniczenie przewidziane w przepisie art. 86 ust. 7 ww. ustawy.

W rezultacie należy stwierdzić, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług serwisowych w odniesieniu do samochodów osobowych podlega odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia tj. samochody te wykorzystywane są przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej.

Jednakże Wnioskodawca winien mieć na uwadze ograniczenia wynikające z przepisu art. 88 tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Odnośnie:

zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.