IBPP1/443-1226/09/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1226/09/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów RP w 2007 r. na podstawie którego stosownie do art. 76a ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) jest uprawniony do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy - usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ww. ustawy, tj:

* prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym;

* okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów;

* sporządzanie sprawozdań finansowych;

* gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą.

Od dnia 1 grudnia 2007 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje czynności sklasyfikowane wg PKD 2007 pod kodem 69.20.Z "Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe", wg PKWiU (2008) pod symbolem 69.20.2 "Usługi rachunkowo-księgowe", nie udzielając przy tym porad prawnych, ani nie podpisując deklaracji podatkowych. Usługi, które świadczy Wnioskodawca obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg rachunkowych na zlecenie/na rzecz Klientów - odpowiednio: osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz osób prawnych.

Do zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w szczególności wchodzą:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych;

* prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dot. przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS;

* obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych;

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia;

* sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;

* prowadzenie akt osobowych pracowników.

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (biuro rachunkowe), Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa.

Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (formularz VAT-R) od grudnia 2007 r.

Wnioskodawca nie przekroczył limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i nie planuje w roku bieżącym przekroczenia ww. limitów obrotów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonywał, nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Wnioskodawca nadmienia, że nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R jako okoliczności określające obowiązek podatkowy Wnioskodawca wskazał: "podatnik rezygnuje (zrezygnował) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy". Data złożenia zgłoszenia: 30 listopada 2007 r. Miesiąc złożenia pierwszej deklaracji: grudzień 2007 r.

Wnioskodawca podał klasyfikację usług według PKWiU z 1997 r.: 74.12.14-00.00 - Usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe. Powyższej klasyfikacji Wnioskodawca dokonał samodzielnie.

Wnioskodawca jest zainteresowany wydaniem interpretacji indywidualnej w oparciu o stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego prawidłowym jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z możliwości złożenia formularza VAT-R jako aktualizację danych (wraz z odznaczeniem poz. 29 podatnik będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy), i od dnia rezygnacji korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres usług świadczonych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i w związku z tym możliwe będzie korzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży podatkiem od towarów i usług.

Od początku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nie przekroczył kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ww. ustawy ani nie wykonał czynności określonej w art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Ponadto w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50 000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie do art. 96 ust. 12 ustawy o VAT, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w cyt. art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z § 26 ww. rozporządzenia Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;

2.

a)prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Ponadto należy zaznaczyć, że w okresie od dnia 1 lutego 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. (z małymi zmianami w brzmieniu tego przepisu na przestrzeni tego okresu, pozostającymi bez znaczenia dla sprawy) w ustawie o doradztwie podatkowym obowiązywał przepis art. 3a, który stanowił, że podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą również wykonywać czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2a i 3.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ww. ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1.

przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

2.

pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący osobą uprawnioną do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych od dnia 1 grudnia 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje usługi rachunkowo-księgowe, nie udzielając przy tym porad prawnych, ani nie podpisując deklaracji podatkowych. Usługi, które świadczy Wnioskodawca obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg rachunkowych na zlecenie/na rzecz Klientów - odpowiednio: osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz osób prawnych.

Do zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w szczególności wchodzą:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych;

* prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług;

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dot. przedsiębiorców i ich pracowników i przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS;

* obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych;

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia;

* sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;

* prowadzenie akt osobowych pracowników.

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (biuro rachunkowe), Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa.

Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (formularz VAT-R) od grudnia 2007 r. W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R jako okoliczności określające obowiązek podatkowy Wnioskodawca wskazał: "podatnik rezygnuje (zrezygnował) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy". Data złożenia zgłoszenia: 30 listopada 2007 r. Miesiąc złożenia pierwszej deklaracji: grudzień 2007 r.

Wnioskodawca nie przekroczył limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i nie planuje w roku bieżącym przekroczenia ww. limitów obrotów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonywał, nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Wnioskodawca nadmienia, że nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

Należy zaznaczyć, iż konstrukcja prawna przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych i zwolnień podatkowych w ustawie o VAT opiera się na właściwych klasyfikacjach statystycznych, tj. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Z tego też względu sprawa klasyfikacji statystycznej towarów i usług nabiera szczególnego znaczenia.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że świadczenie usług określonych z nazwy w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jako usługi doradztwa, wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji o tym, czy świadczone przez podatnika usługi mogą korzystać ze wspomnianego zwolnienia, decyduje ich zaklasyfikowanie do określonego grupowania PKWiU, jak również stan faktyczny konkretnej sprawy.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 74.12.14-00.00 - "usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe". Wobec powyższego tut. organ dla celów niniejszego rozstrzygnięcia przyjął klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie z opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca nie udziela porad prawnych, nie podpisuje deklaracji podatkowych, nie świadczy usług w zakresie doradztwa i nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. Wnioskodawca podkreśla, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywał, nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Wnioskodawca nie wykonuje usług o charakterze doradczym ani nie udziela porad prawnych, oraz pod warunkiem że przygotowanie deklaracji podatkowych nie jest realizowane w ramach odrębnego zlecenia lecz stanowi element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości klasyfikowanej do grupowania PKWiU 74.12.14-00.00, oraz nie przekroczył kwoty obrotu określonej w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, wówczas Wnioskodawcy będącemu zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym przysługuje prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Sytuacja taka wymaga złożenia stosownej aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w powyższym zakresie, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 96 ust. 12 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż "możliwe będzie korzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży podatkiem od towarów i usług" należało uznać za prawidłowe.

Należy jednakże podkreślić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii dotyczącej terminu, od którego Wnioskodawca może ponownie korzystać ze zwolnienia podmiotowego, gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku, jeżeli Wnioskodawca wykonywałby jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze lub w przypadku zmiany klasyfikacji świadczonych usług) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl