IBPP1/443-1218/10/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.), z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.) oraz z dnia 21 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 2/3 opisanej w KW YYY niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę, wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2010 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 13 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 2/3 opisanej w KW YYY niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę, wykorzystywanej do działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 listopada 2010 r. znak: IBPP1/443-881/10/AL, pismem z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 grudnia 2010 r. znak: IBPP1/443-881/10/AL oraz pismem z dnia 21 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2006 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną B. do majątku wspólnego prawo własności nieruchomości niezabudowej stanowiącej sady, położonej w O. dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW nr YYY.

Przedmiotową działkę Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej i jej zakup nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług (VAT).

Działki tej Wnioskodawca nie zakupił z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym czasie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w postaci komisu samochodowego i z tego tytułu był płatnikiem podatku VAT.

Na skutek wniosku Wnioskodawcy została wydana decyzja o warunkach zabudowy, na mocy której działka ta uzyskała status przeznaczonej do zabudowy. Przedmiotową działkę Wnioskodawca zaczął wykorzystywać dla prowadzenia działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

* Działka nr 2/3 opisana w KW YYY była wykorzystywana do działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2007 r. - skup - sprzedaż samochodów.

* Decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 2/3 opisanej w KW YYY została wydana dnia 8 lipca 2005 r. O decyzję wystąpiono w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej.

* Działka nr 2/3 opisanej w KW YYY nie była ujęta przez Wnioskodawcę w ewidencji środków trwałych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

* Działka nr 2/3 stanowi powierzchnię placu (utwardzenie) z ogrodzeniem i oświetleniem. Przedmiotem dostawy (transakcji) będzie wyłącznie grunt. Nawierzchnia placu, oświetlenie i ogrodzenie będą zdemontowane i użyte przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności w innym miejscu.

Nawierzchnia, oświetlenie i ogrodzenie nie będą przedmiotem transakcji.

* Wnioskodawca sam wykonał ogrodzenie, oświetlenie i nawierzchnię placu. Nie kupił ww. elementów wraz z działką.

Oświetlenie i ogrodzenie nie są związane z gruntem.

Oddanie do użytkowania ogrodzenia, oświetlenia i nawierzchni placu nastąpiło w dniu 1 stycznia 2007 r.

Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie ogrodzenia, nawierzchni placu i oświetlenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W momencie budowy ogrodzenia, oświetlenia i nawierzchni placu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

* Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i w momencie dostawy ww. działki będzie również czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

* Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy ww. działki przez zakupem gdyż jej zakup uzależniony był właśnie od tej decyzji. Warunki zabudowy ww. działki dotyczyły działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu auto-handlu. W decyzji o warunkach zabudowy nie ma mowy o budownictwie mieszkaniowym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż działka niezabudowana 2/3 nabyta została od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie podlegała w momencie nabycia ustawie o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż niezabudowanej działki objętej KW nr YYY na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, która na przedmiotowej działce prowadzić będzie działalność gospodarczą, podlegać będzie opodatkowaniu VAT wg stawki 22% czy też podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...v

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa własności gruntu niezabudowanego na rzecz osoby prawnej, która zamierza prowadzić na gruncie tym działalność gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% i nie będzie korzystała ze zwolnienia albowiem grunt objęty KW nr YYY, będący przedmiotem sprzedaży, jest gruntem niezabudowanym przeznaczonym pod zabudowę (została wydana decyzja o warunkach zabudowy), a na przedmiotowym gruncie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą. Co prawda Wnioskodawca nie nabył przedmiotowej działki w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ani z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, jednakże w późniejszym czasie prowadził na działce tej działalność gospodarczą. Z wyżej nakreślonych powodów Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż tej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

* podwójnego opodatkowania,

* braku opodatkowania,

* zakłócenia konkurencji.

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

* powszechność opodatkowania,

* faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

* stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ww. ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane dla zbycia danej nieruchomości gruntowej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2006 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną do majątku wspólnego prawo własności nieruchomości niezabudowanej nr 2/3 stanowiącej sady, położonej w O. dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW nr YYY.

Przedmiotową działkę Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej i jej zakup nie był opodatkowany podatkiem od towarów i usług (VAT). Nabycie działki nie podlegało ustawie o VAT.

Działki tej Wnioskodawca nie zakupił z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Działkę tą Wnioskodawca wykorzystywał jednak do prowadzenia działalności gospodarczej.

W tym czasie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w postaci komisu samochodowego i z tego tytułu był płatnikiem podatku VAT.

Na skutek wniosku Wnioskodawcy została wydana decyzja o warunkach zabudowy działki nr 2/3, na mocy której działka ta uzyskała status przeznaczonej do zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 2/3 została wydana dnia 8 lipca 2005 r. Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy ww. działki przez zakupem gdyż jej zakup uzależniony był właśnie od tej decyzji. Warunki zabudowy ww. działki dotyczyły działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu auto-handlu. O decyzję wystąpiono w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej.

Na działce nr 2/3 Wnioskodawca sam wykonał ogrodzenie, oświetlenie i nawierzchnię placu (utwardzenie).

Działka nr 2/3 była wykorzystywana do działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 2007 r. - skup - sprzedaż samochodów.

Działka nr 2/3 nie była ujęta przez Wnioskodawcę w ewidencji środków trwałych.

Przedmiotem dostawy (transakcji) będzie wyłącznie grunt. Nawierzchnia placu, ogrodzenie i oświetlenie będą zdemontowane i użyte przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności w innym miejscu.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie można zatem stwierdzić, iż zakupu w 2006 r. przedmiotowej działki nr 2/3, stanowiącej wówczas sady, Wnioskodawca dokonał na cele osobiste. Wprawdzie jak wskazał Wnioskodawca zakupu przedmiotowej działki nie dokonał z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, ani w związku z prowadzoną działalnością, jednakże dalsze czynności Wnioskodawcy bezsprzecznie wskazują, iż zakup ten w konsekwencji związany został z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca sam wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, w związku z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej, którą to otrzymał.

Ponadto jak Wnioskodawca wskazał, działka nr 2/3 była przez niego wykorzystywana od dnia 1 stycznia 2007 r. do działalności gospodarczej skup - sprzedaż samochodów.

W związku przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż wykorzystywanie przez Wnioskodawcę od stycznia 2007 r. przedmiotowego gruntu do działalności gospodarczej bezsprzecznie wypełnia definicję zawartą w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT.

W myśl bowiem art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych co bezsprzecznie w niniejszej sprawie miało miejsce.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą, sprzedaż przedmiotowej działki winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że wykorzystywał go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem fakt, iż Wnioskodawca nie nabył przedmiotowego gruntu w celu dalszej jego odsprzedaży pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca dla czynności dostawy przedmiotowej działki występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto jak wynika z wniosku, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt - działka niezabudowana, gdyż jak wskazał Wnioskodawca znajdujące się na niej ogrodzenie, oświetlenie i utwardzenie placu będą zdemontowane i użyte przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności w innym miejscu.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż jest, jak również w momencie dostawy gruntu będzie, czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem planowaną sprzedaż działki nr 2/3 należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zauważyć należy, iż dla planowanej przez Wnioskodawcę dostawy działki nr 2/3 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT określone we wskazanym przez Wnioskodawcę w pytaniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z wniosku natomiast wynika, iż dla przedmiotowej działki wydana została decyzja o warunkach zabudowy, zatem działka ta jest przeznaczona pod zabudowę.

Wobec powyższego dostawa działki nr 2/3 - jako gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania dostaw działki nr 2/2 i 2/5 objętych KW XXX zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dotyczących Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej we wniosku - tj. dostawy gruntu niezabudowanego nr 2/3.

Interpretacja ta nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla innych podmiotów biorących udział w ww. transakcji dostawy ww. gruntu.

Jeżeli podmioty te zainteresowane są otrzymaniem interpretacji indywidualnej mogą złożyć odrębny wniosek i przedstawić odpowiedni dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz wnieść odrębną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.