IBPP1/443-1204/13/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 11 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.) oraz pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 lutego 2013 r., znak: IBPP1/443-1204/13/DK oraz pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W roku 2007 Wnioskodawca otrzymał na własność w drodze darowizny od ojca, który jest wdowcem nieruchomość, która stanowiła jego majątek osobisty nabyty 1968 r. na podstawie umowy darowizny spadku i umowy darowizny. Nieruchomość położona w G. stanowiąca działkę oznaczoną numerem 463 składającą się z budynku mieszkalnego około 160 m² wraz z zabudowaniami gospodarczymi na działce o powierzchni 0,8511 ha. Z czego 0,2156 ha to tereny zabudowy jednorodzinnej, gdzie posadowiony jest budynek mieszkalny wraz z zabudowaniami, a 0,6355 ha to grunty rolne klasy RIVb z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (uchwała Nr 0. z dnia 8 lipca 2004 r., Dz. Urz. Województwa X. Nr 0.) na tereny mieszkaniowe zabudowy jednorodzinnej oraz szeregowej.

Z uwagi na to, iż przedmiotowe grunty rolne nie są eksploatowane przez Wnioskodawcę to w 2013 r., podjął on działania dotyczące sprzedaży części gruntów rolnych z jego majątku własnego.

Wnioskodawca wydzielił z gruntów rolnych 2 działki (pow. 0,0813 ha i 0,0743 ha) z przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną oraz jedną działkę (pow. 0,0265 ha) na drogę publiczną, która na mocy prawa przeszła na własność Gminy G. - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania.

Dwie pierwsze działki Wnioskodawca sprzedał 28 listopada oraz 6 grudnia br. nabywcom prywatnym, którzy odpowiedzieli na jednorazowe ogłoszenie sprzedaży z jego strony. Wcześniej Wnioskodawca nie podejmował i nie ma zamiaru podejmować żadnych kroków aby przygotowywać i uatrakcyjniać dzielone działki pod sprzedaż.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Na swojej działce nigdy nie prowadził działalności rolniczej.

2. Z pozostałej nieruchomości Wnioskodawca zamierza w przyszłości sporadycznie wydzielać i sprzedać kolejne działki z przeznaczeniem na osiedle mieszkaniowe wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a środki pozyskane z ich sprzedaży przeznaczyć na dodatkowe cele osobiste i rodzinne.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1. Nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Nieruchomość nabył w celu dziedziczenia z woli jego ojca. Wnioskodawca zamierzał ją wykorzystać zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem czyli na potrzeby bytowe. Wnioskodawca zamieszkuje nieruchomość od urodzenia.

3. Przyczyną sprzedaży działek jest chęć poprawy warunków bytowych Wnioskodawcy i jego rodziny.

4. Wydzielenie drogi wynikało z podziału nieruchomości ponieważ droga znajduje się w tutejszym planie zagospodarowania przestrzennego. W momencie podjęcia przez Wnioskodawcę decyzji o podziale gruntów również droga została wydzielona i zgodnie z art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami przeszła na własność gminy.

5. Działania podjęte przez Wnioskodawcę mające na celu sprzedaż gruntów polegały na wydzieleniu z całości jego pola rolnego trzech działek z czego dwie o nowym numerze 463/1 i 463/2 pod zabudowę jednorodzinną, a jedna 463/3 wydzielona na drogę publiczną wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Reszta gruntów wraz z zabudowaniami została na działce nr 463/4. Wspomniany podział gruntów został zatwierdzony decyzją Prezydenta Miasta G. nr 0. Po wstępnej decyzji podziałowej Wnioskodawca ogłosił chęć sprzedaży dwóch działek budowlanych wśród znajomych oraz w internecie w formie jednorazowego ogłoszenia (dot. to tylko działki 463/2 ponieważ na ofertę sprzedaży działki 463/1 wyraził chęć znajomy Wnioskodawcy).

6. Środki ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na osobiste cele konsumpcyjne swoje i swojej rodziny związane podniesieniem komfortu życia.

7. Wnioskodawca nie wie ile geodezyjnie powstanie wydzielonych działek i jakie one będą wielkościowo z reszty nieruchomości otrzymanej w darowiźnie opisanej we wniosku. Jeżeli Wnioskodawca będzie zamierzał w przyszłości wydzielać i sprzedawać następne działki to będzie to wynikiem sondażu zapotrzebowania rynku lub wymuszeń w planie zagospodarowania przestrzennego gdzie w tej chwili miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala w tym miejscu wielkość działki pod zabudowę jednorodzinną od 500 m² do 1000 m².

8. Przedmiotem sprzedaży były tylko działki niezabudowane wydzielone z gruntu rolnego. Sprzedaży działki z zabudowaniami ze względu na zamieszkiwanie jej w chwili obecnej Wnioskodawca nie planuje.

9. Budynek mieszkalny oraz zabudowania gospodarcze znajdują się w chwili obecnej na działce nr 463/4. Obiekty budowlane jakie znajdują się na działce 463/4 to dom mieszkalny oraz zabudowania niemieszkalne, które pierwotnie w dalekiej przeszłości mogły służyć jako pomieszczenia gospodarcze mieszkańcom domu. Wnioskodawca sprostował i potwierdził, zgodnie z wypisem z kartoteki budynków jaką posiada z urzędu, że zabudowań z funkcją gospodarczą na działce 463/4 w chwili obecnej i otrzymania darowizny nie ma ze względu na brak prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Są tylko zabudowania z funkcją: inne niemieszkalne.

10. W chwili obecnej Wnioskodawca nie zamierza sprzedaży budynku mieszkalnego, w którym mieszka od dzieciństwa oraz zabudowań niemieszkalnych omyłkowo nazwanych gospodarczymi we wniosku.

11. W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań związanych z opracowaniem planu zagospodarowania przestrzennego ponieważ taki plan miejscowy dot. tych działek jak podał to we wniosku już istnieje (uchwała Nr 0. z dnia 8 lipca 2004 r., Dz. Urz. Woj. X. Nr 0.) i przedmiotowe działki są przeznaczone na tereny mieszkaniowe zabudowy jednorodzinnej oraz szeregowej.

12. W stosunku do przedmiotowych działek Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podejmować żadnych czynności polegających na uzbrojeniu terenu w media.

13. Wnioskodawca nie podejmował żadnych szczególnych działań marketingowych w stosunku do dwóch sprzedanych działek. Pierwsza działka 463/1 została sprzedana znajomej osobie po ofercie przekazanej ustnie. Druga działka 463/2 znalazła nabywcę po opublikowaniu jednorazowo ogłoszenia w internecie na portalu X. W chwili obecnej Wnioskodawca nie podejmuje, żadnych działań w celu sprzedaży pozostałych działek.

14. Jednorazowe ogłoszenie dot. sprzedaży działki 463/1 (sfinalizowane 6 grudnia 2013) miało formę ustną w najbliższym kręgu znajomych, jednorazowe ogłoszenie dot. sprzedaży działki 463/2 (sfinalizowane 28 listopada 2013) miało formę ogłoszenia na portalu internetowym X.

15. W przypadku ewentualnej sprzedaży innych elementów majątku w przyszłości Wnioskodawca również postara się skorzystać z jednorazowych ogłoszeń w internecie. W chwili obecnej Wnioskodawca nie sprzedaje żadnej działki.

16. W momencie nabycia darowizny nieruchomość położona w G. stanowiąca działkę oznaczoną numerem 463 składającą się z budynku mieszkalnego około 160 m² wraz z zabudowaniami niemieszkalnymi na działce o powierzchni 0,8511 ha. Z czego 0,2156 ha to tereny zabudowy jednorodzinnej, gdzie posadowiony jest budynek mieszkalny wraz z zabudowaniami niemieszkalnymi, a 0,6355 ha to grunty rolne klasy RIVb - ziemia rolna nie była i nie jest wykorzystywana (to z niej zostały wydzielone działki 463/1, 463/2, 463/3). Na działce pozostałej nr 463/4 stojący budynek mieszkalny służy do zamieszkiwania rodzinie Wnioskodawcy i zabudowania niemieszkalne służą do przechowywania różnego rodzaju rzeczy i przedmiotów osobistych codziennego użytku.

17. Przedmiotowe działki i obiekty nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

18. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.

19. Działki i budynki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

20. Działki, o których mowa we wniosku nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

21. Wszystkie obiekty budowlane znajdujące się obecnie na działce 463/4 (dom i zabudowania niemieszkalne) nie były i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy.

22. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości oprócz opisanych we wniosku, przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

23. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

W uzupełnieniu które wpłynęło do tut. organy 10 marca 2014 r., Wnioskodawca podaje, że w stosunku do przedmiotowych działek nie były i nie będą podejmowane w przyszłości działania związane z wystąpieniem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego jak i uzyskaniem decyzji o warunkach zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku ze zbywaniem działek z nieruchomości Wnioskodawca jest obowiązany do świadczenia podatku VAT od każdej sprzedaży pomimo tego, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

2. Jakie zobowiązania podatkowe będą obowiązywały Wnioskodawcę przy zbywaniu w przyszłości dalszej części nieruchomości z jego majątku osobistego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do odprowadzania podatku VAT ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa jest majątkiem osobistym uzyskanym w akcie darowizny od ojca Wnioskodawcy i jest w rodzinie od wielu lat. Zamiarem Wnioskodawcy jest jednorazowa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w postaci wydzielonych obecnie i być może w przyszłości działek w celu uzyskania dodatkowych środków na potrzeby osobiste rodziny. Działania te nie są czynione z zamiarem powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru i nie można ich zakwalifikować jako działalność gospodarczą.

Po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie ma zamiaru zajmować się w przyszłości skupem i sprzedażą gruntów w sposób zorganizowany w celach zarobkowych.

Wnioskodawca powołuje się na orzecznictwo w podobnych sprawach sygn. akt III SA/Gl 161/08, sygn. akt III SA/Wa 1217/07, gdzie zdaniem Sądów zarówno z brzmienia przepisu art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wynika wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód. Innymi słowy, jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Dlatego też stwierdzono, że taka sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można też pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

Poza tym na wzmocnienie swego argumentu, że podmiot dokonujący sprzedaży (dostawy) majątku prywatnego nie może być traktowany w odniesieniu do takiej sprzedaży, jako podatnik podatku od towarów i usług Sąd wskazał dodatkowo na wnioski płynące z analizy przepisu art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy, który wyraźnie wskazuje, że czynność opodatkowana w postaci dostawy towaru lub świadczenia usług ma miejsce wówczas, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności, dany podmiot występuje w charakterze podatnika VAT, a więc podmiotu prowadzącego w określonym zakresie działalność gospodarczą.

Dodatkowo interpretacje indywidualne Dyrektorów Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r., IBPP1/443-567/08/LSz (KAN-3677/4/08/KAN-6933/07/08); Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r., IPPP1 /443-83/07-9/SM; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, 9 czerwca 2008 r., ILPP1/443-295/08-2/AK uznają, że jeżeli podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas lub nabył ją w drodze spadku lub darowizny, to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT, jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej zarówno w zakresie stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy w związku ze zbywaniem działek Wnioskodawca jest obowiązany do odprowadzenia podatku VAT od każdej sprzedaży pomimo tego, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej oraz jakie zobowiązania podatkowe będą go obowiązywały przy zbywaniu w przyszłości dalszej części nieruchomości z jego majątku osobistego.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wymienione we wniosku czynności wykonane przez Wnioskodawcę wskazują, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jeżeli zatem przed sprzedażą kolejnych działek, Wnioskodawca nie podejmie wymienionych wyżej czynności to jego działania nie będą wykraczały poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie będą stanowiły aktywności w rozporządzaniu nieruchomościami, porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił gruntu lecz otrzymał go w drodze darowizny od swojego ojca.

Działki nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a ponadto nie podjął on żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia działek w celu ich sprzedaży oraz działań polegających na wystąpieniu o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego czy uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu.

Również działania które Wnioskodawca podjął w stosunku do 2 sprzedanych już działek oraz te które zamierza podjąć w celu sprzedaży pozostałych działek nie wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia.

A zatem, w takich okolicznościach nie wystąpią przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też dostawę 2 działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Również sprzedaż kolejnych działek przez Wnioskodawcę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że w stosunku do tych działek Wnioskodawca nie podejmie jakichkolwiek działań zbliżonych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Zatem w przedmiotowej sprawie sprzedaż dwóch działek oraz planowana w przyszłości sprzedaż kolejnych działek, powstałych w wyniku podziału nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w drodze darowizny, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego, w szczególności w przypadku podjęcia przez Wnioskodawcę przed sprzedażą kolejnych działek działań zmierzających do ich uatrakcyjnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.