IBPP1/443-1204/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 28 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dystrybucji materiałów statutowych takich jak karty pływackie i specjalne karty pływackie - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dystrybucji materiałów statutowych takich jak karty pływackie i specjalne karty pływackie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 lipca 2011 r. znak: IBPP1/443-674/11/KW oraz pismem z dnia 28 lipca 2011 r. oraz pismem z dnia 28 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po odbyciu stosownych szkoleń specjalistycznych w dalszym procesie kształcenia Młodszy... przystępuje na kolejne stopnie ratownicze jakimi są X, Y, Z. Już od najniższego ze szczebli edukacji w wymaganiach formalnych należy również wykazać się posiadaniem karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej, których dystrybucją i egzaminowaniem w ramach działań statutowych zajmuje się Wnioskodawca.

W uzupełnieniu z dnia 22 i 28 lipca 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług (VAT) Wnioskodawca jest zwolniony z podatku VAT od dystrybucji materiałów statutowych takich jak karty pływackie i specjalne karty pływackie.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja dystrybucji wskazanych materiałów korzysta ze zwolnienia od podatku towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29: zwolnieniu podlegają: - świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanych oraz na podstawie interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 21 (przytoczonego w pyt. 1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez niezależne grupy osób na rzecz swoich członków, których działalność jest zwolniona z podatku lub w zakresie której członkowie ci nie są uznawani za podatników, w celu świadczenia swoim członkom usług bezpośrednio niezbędnych do wykonywania tej działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku, w przypadku gdy grupy te ograniczają się do żądania od swoich członków zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach tych grup, poniesionych we wspólnym interesie, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b), obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim - w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem, że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r., zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli

Natomiast w myśl art. 43 ust. 17 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zgodnie z art. 43 ust. 17a zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że w określonych warunkach nawet nieodpłatne świadczenie usług na rzecz członków stowarzyszenia skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego, co podmiot świadczący te usługi czyni podatnikiem. Jednocześnie czynności realizowane przez organizacje członkowskie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług pod warunkiem, że mieszczą się w zakresie działalności statutowej, oraz są czynnościami polegającymi na świadczeniu usług na rzecz swoich członków.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dopuszczają zwolnienie usług świadczonych dla członków organizacji, ale jedynie w zamian za składkę członkowską. Inny rodzaj "odpłatności" (ekwiwalent) stanowić będzie zatem o braku podstaw do zwolnienia od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że już od najniższego ze szczebli edukacji w wymaganiach formalnych należy również wykazać się posiadaniem karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej, których dystrybucją i egzaminowaniem w ramach działań statutowych zajmuje się Wnioskodawca.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem osób, które nie są uznawane za podatników podatku VAT, dobrowolnie na zasadzie pisemnego akcesu wstępują do organizacji, przyjmują i przestrzegają statut Wnioskodawcy oraz realizują misję i cele jakie stawia przed nimi uczestnictwo w organizacji Wnioskodawcy.

Dystrybucją kart pływackich i specjalnych kart pływackich zajmują się członkowie Wnioskodawcy, którzy przeprowadzają egzaminy dla osób chcących posiadać dokument potwierdzający umiejętności pływackie. Karty pływackie i specjalne karty pływackie są dokumentami wydawanymi wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Do egzaminów na karty pływackie i specjalne karty pływackie może przystąpić każdy, kto chce uzyskać potwierdzenia swoich umiejętności pływackich określonych w wymaganiach na poszczególną kartę. Egzamin i wydanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej jest odpłatne. Są dokumentem potwierdzającym posiadanie umiejętności pływackich określonych w wymaganiach na poszczególną kartę.

Wydanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej jest wynikiem zdania egzaminu pływackiego, którego uczestnik potwierdza umiejętności pływackie wymagane na poszczególną kartę. Uzyskanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej jest wymogiem programu szkoleniowego począwszy od najniższego szkolenia na stopień Młodszego. Koszt dystrybucji kart pływackich i specjalnych kart pływackich oprócz kosztów bezpośredniej produkcji zawiera koszty statutowe, jakimi są koszt obsługi administracyjnej, księgowej i egzaminatora.

Jak wynika z powyższych okoliczności Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, którego funkcjonowanie opiera się na przepisach ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 listopada 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych, warunków ich wykonywania przez inne organizacje ratownicze oraz rodzaju i wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym w związku z udziałem w akcjach ratowniczych (Dz. U. z 2002 r. Nr 193, poz. 1624)

W myśl art. 2 ust. 1 oraz ust. 3 ww. ustawy, stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie działa na podstawie statutu, o czym stanowi art. 9 ww. ustawy, zgodnie z którym osoby w liczbie co najmniej piętnastu, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski.

Jak wynika z treści § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 listopada 2002 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 1624), specjalistycznymi organizacjami ratowniczymi jest m.in. Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe jako stowarzyszenie kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym, zwane dalej "WOPR". Zakres obowiązków i uprawnień WOPR określa § 3 ww. rozporządzenia, który w ust. 1 wskazuje, iż organizacje specjalistyczne są obowiązane i uprawnione do:

Zdaniem Wnioskodawcy winien on dla wykonywanych przez siebie czynności w zakresie wydawania kart pływackich i specjalnych kart pływackich stosować zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Jak wynika z cyt. powyżej przepisów ustawy, zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi realizowane przez organizacje realizujące określone cele, w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków i jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Cytowany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług formułuje warunki, od których zależy zwolnienie:

Powyższe zwolnienie nie ma jednak zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z powyższymi usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej - zwolnionej od podatku lub jeśli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z ww. rozporządzenia MSWiA jednoznacznie wynika, iż WOPR jest specjalistycznym Stowarzyszeniem, powołanym w celu ratowania osób oraz udzielania im pomocy, a także działań profilaktycznych w zakresie bezpieczeństwa osób, przeprowadzania szkoleń w tym zakresie oraz nadawanie stopni ratowniczych. Biorąc pod uwagę cel powołania Stowarzyszenia oraz czynności, do wykonywania których zobowiązane są osoby w nim zrzeszone należy uznać, że Wnioskodawca nie jest organizacją, realizującą w zakresie interesu zbiorowego swoich członków cele, o których mowa ww. art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy - nie stanowi organizacji o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym czy też obywatelskim.

Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia powyższego warunku zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o VAT, bezprzedmiotowe stało się badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie, m.in. czy zwolnienie podatkowe nie powoduje naruszenia warunków konkurencji.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie spełnia warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług do skorzystania ze zwolnienia od podatku wynikającego z tego przepisu.

Również art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług przywołany przez Stronę, wskazuje określone kryteria, jakie należy spełnić, by można było zastosować zwolnienie od podatku:

Należą do nich m.in.:

- Istnieje jednostka (niezależna grupa osób) świadcząca usługi dla osób, które są jej członkami. Ustawa o VAT nie definiuje formy, w jakiej powinny działać niezależne grupy osób, o których mowa w analizowanym przepisie, a jedynie wskazuje warunki, jakie grupa powinna spełniać, aby można było stosować zwolnienie z VAT do usług świadczonych przez grupę na rzecz jej członków. Aby usługi świadczone przez grupę mogły być uznane za zwolnione od podatku, sama grupa powinna spełniać kryteria wymienione w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające uznać ją za podatnika tego podatku.

* Działalność podmiotów wchodzących w skład grupy jest zwolniona od podatku od towarów i usług lub w zakresie tej działalności członkowie ci nie są uznawani za podatników. Należy wyjaśnić, że zakres działalności zwolnionej od VAT wynika z przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług (art. 43) oraz aktów wykonawczych do ustawy. Do czynności wyłączonych spod opodatkowania VAT należą czynności, które nie są wymienione w art. 5 ww. ustawy. Nie podlegają VAT również czynności wykonywane przez podmioty, które nie mają statusu podatnika VAT.

* Usługi niezależnej grupy osób są świadczone przez grupę na rzecz członków tej grupy.

* Usługi świadczone na rzecz członków winny być bezpośrednio niezbędne do wykonywania działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku.

Podstawowym warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest wymóg, aby podmioty, na rzecz których niezależne grupy dokonują świadczeń, były członkami takiej grupy, natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, działającym na podstawie ustawy o stowarzyszeniach. Swoją działalność opiera na pracy ogółu członków. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, by Wnioskodawca i członkowie Stowarzyszenia stanowili niezależną grupę osób, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 21 cyt. ustawy.

Zwrócić należy uwagę, iż warunkiem zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług jest aby działalność podmiotów wchodzących w skład grupy była zwolniona od podatku od towarów i usług lub w zakresie tej działalności członkowie ci nie byli uznawani za podatników. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż członkowie Wnioskodawcy, to podmioty, które w ramach czynności wykonywanych na rzecz Stowarzyszenia nie prowadzą działalności gospodarczej, nie mogą więc wykonywać czynności, które podlegałyby zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Jednocześnie warunkiem zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 cyt. ustawy jest by usługi niezależnej grupy osób były świadczone przez grupę na rzecz członków tej grupy, natomiast Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, iż w karty pływackie i specjalne karty pływackie wydawane są zarówno dla członków Wnioskodawcy, jak również dla podmiotów, które tymi członkami nie są.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca prowadząc działalność w formie stowarzyszenia, co prawda świadczy usługi polegające na wydawaniu kart pływackich i specjalnych kart pływackich m.in. na rzecz swoich członków, jednakże z faktu tego nie można wywieść, iż usługi te świadczone są przez niezależną grupę osób - nie znajduje to bowiem odzwierciedlenia w opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Ponadto Wnioskodawca nie spełnia pozostałych warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług do zastosowania zwolnienia. Oznacza to, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 21 cyt. ustawy nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie.

Zatem Wnioskodawca w zakresie wydawania kart pływackich i specjalnych kart pływackich nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 21 i pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zasadnym staje się rozważenie czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług i czy w związku z tym podlegają temu podatkowi.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy, zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Zatem opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Mając powyższe na uwadze, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za opłatę, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Otrzymywanej opłaty nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, gdy nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczonymi usługami, a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem. Wynagrodzenie powinno mieć charakter wzajemny i ekwiwalentny, tzn. powinna istnieć bezpośrednia i jasno zindywidualizowana relacja pomiędzy podmiotami tego stosunku zobowiązaniowego. Ponadto nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towarów, bowiem w wyniku dokonania powyższych czynności nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należności powyższe przeznaczane są na bieżącą działalność oraz cele statutowe.

Wnioskodawca wydaje karty pływackie i specjalne karty pływackie. Wydanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej jest wynikiem zdania egzaminu pływackiego, którego uczestnik potwierdza umiejętności pływackie wymagane na poszczególną kartę. Uzyskanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej jest wymogiem programu szkoleniowego począwszy od najniższego szkolenia na stopień Młodszego.... Wydanie karty jest odpłatne. Koszt dystrybucji kart pływackich i specjalnych kart pływackich oprócz kosztów bezpośredniej produkcji zawiera koszty statutowe, jakimi są koszt obsługi administracyjnej, księgowej i egzaminatora.

Jak już wyżej wskazano świadczenie usług ma miejsce gdy istnieje bezpośredni związek między płatnością a otrzymywanym w zamian świadczeniem, z którego konkretny podmiot, beneficjent ponosi korzyść. W sytuacji, gdy w zamian za uiszczenie opłaty za karty pływackie i specjalne karty pływackie członek Wnioskodawcy otrzymywałby prawo do świadczenia wzajemnego, wówczas opłaty te w istocie stanowiłyby w tej części opłatę za świadczenie usług na rzecz członka Wnioskodawcy.

W zakresie, w jakim można wpłatom przypisać cechy wynagrodzenia za uzyskane świadczenie, opisana czynność podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, przy czym w związku z tym, że usługi te byłyby świadczone na rzecz członków w ramach działalności statutowej Wnioskodawcy, mogliby korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy.

W opisanej sytuacji, w wyniku wydania karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej nie dochodzi do świadczenia żadnych usług przez Wnioskodawcę na rzecz członków czy innych osób. Nie mamy również do czynienia z dostawą towarów, bowiem dokumenty te stanowią wyłącznie potwierdzenie umiejętności pływania. W wyniku wydania kart pływackich i specjalnych kart pływackich nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Ich posiadacze nie nabywają również prawa do otrzymania jakichkolwiek świadczeń z tytułu ich posiadania.

W związku z tym czynność wydania powyższych dokumentów za określoną odpłatność nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym wydanie karty pływackiej i specjalnej karty pływackiej nie może być objęte również zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Nadmienia się, że w zakresie pozostałych stanów faktycznych przedstawionych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.