IBPP1/443-1193/11/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) oraz pismem z dnia 28 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych zamiany działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lipca 2011 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych zamiany działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1193/11/ES z dnia 6 października 2011 r. oraz pismem z dnia 28 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w M. o pow. 0,0568 ha. Nabycie własności nastąpiło nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. na podstawie Decyzji Wojewody wydanej w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Wymieniona działka sąsiaduje z trzema innymi działkami, stanowiącymi własność Gminnej Spółdzielni "...". Ww. 3 działki GS"..." i 1 działka Gminy są zabudowane jednym budynkiem, pawilonu handlowego, wybudowanego w latach 70-tych przez Gminną Spółdzielnię z jej środków własnych.

Gminna Spółdzielnia "..." jest właścicielem lokalu użytkowego wraz ze współużytkowaniem wieczystym gruntu, położonego w A. Lokal został nabyty przez GS w 1997 r. w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności budynku położonego w A., wybudowanego ze środków własnych Spółdzielni z jednoczesnym oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste - na podstawie art. 2c ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.

Wg aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego działka Gminy przeznaczona do zamiany leży głównie w terenach usług oraz w niewielkiej części w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Natomiast budynek położony w A., w którym znajduje się lokal użytkowy przeznaczony do zamiany usytuowany jest na gruncie przeznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego pod usługi handlu i usługi kulturalne oraz częściowo tereny drogi wojewódzkiej i lokalnej.

Interpretacja dotyczy wzajemnego naliczenia VAT od czynności zamiany działki gminnej położonej w M. pod częścią pawilonu handlowego, na lokal użytkowy wraz z użytkowaniem wieczystym gruntu położonego w A.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, iż jest właścicielem działki nr 912/3 i współwłaścicielem pawilonu handlowego, wybudowanego w latach 70-tych przez Gminną Spółdzielnię "..." w M. z jej środków własnych.

Budynek ten nie jest użytkowany przez Gminę.

Z tytułu posadowionego budynku Gmina nie uzyskiwała korzyści.

Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych tego budynku - 1230.

Budynek jest trwale związany z gruntem.

Pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło w 1976 r.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynie 35 lat.

Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku.

Gmina nabyła działkę nr 912/3 w drodze komunalizacji, na podstawie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.). Nigdy nie była prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza. Działka nie była przedmiotem obrotu prawnego, w tym w szczególności najmu lub dzierżawy. Działka nigdy nie przynosiła pożytków Wnioskodawcy.

Przedmiotem zamiany ze strony Gminy jest grunt z udziałem w prawie własności działki wraz z budynkiem. Przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Ze strony Gminy dostawa (zamiana) budynku pawilonu handlowego będzie pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po stronie Gminy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie Gminy nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zauważyć należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną - zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Natomiast zapis art. 604 k.c. daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Ustawa o VAT w art. 2 pkt 22 stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach tej ustawy jest mowa o sprzedaży, rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jedną z podstawowych czynności podlegających opodatkowaniu jest dostawa towarów, w związku z czym istotne znaczenie ma też definicja towaru. Podkreślenia wymaga, że na gruncie ustawy o VAT dla uznania danego przedmiotu za towar znaczenie mają wyłącznie przepisy ustawy o VAT, bowiem w art. 2 pkt 6 tej ustawy zdefiniowano pojęcie towar. Definicja legalna zawarta w ustawie o VAT wyłącza tym samym możliwość posłużenia się jakąkolwiek inną definicją towaru. Przez towary, w myśl ww. przepisu, rozumieć należy rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Traktując grunt jako towar ustawodawca nie definiuje odrębnie pojęcia gruntu. W związku z czym przyjmuje się, że należy w tym zakresie odwołać się do definicji gruntu (a właściwie nieruchomości gruntowej) sformułowanej w art. 46 § 1 ustawy - Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 20011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), przewiduje się zwolnienie od podatku czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w M. Wg aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego działka leży głównie w terenach usług oraz w niewielkiej części w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Wymieniona działka sąsiaduje z trzema innymi działkami, stanowiącymi własność Gminnej Spółdzielni "...". Powyższe 4 działki są zabudowane jednym budynkiem, pawilonu handlowego, wybudowanego w latach 70-tych przez Gminną Spółdzielnię z jej środków własnych. Gmina jest właścicielem działki i współwłaścicielem tego pawilonu handlowego. Budynek ten nie jest użytkowany przez Gminę. Z tytułu posadowionego budynku Gmina nie uzyskiwała korzyści. Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych tego budynku - 1230. Budynek jest trwale związany z gruntem.

Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku.

Gmina nabyła działkę w drodze komunalizacji, na podstawie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.). Nigdy nie była prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza. Działka nie była przedmiotem obrotu prawnego, w tym w szczególności najmu lub dzierżawy i nigdy nie przynosiła pożytków Wnioskodawcy.

Przedmiotem zamiany ze strony Gminy jest grunt z udziałem w prawie własności działki wraz z budynkiem, natomiast ze strony Spółdzielni lokal użytkowy, którego właścicielem jest Gminna Spółdzielnia, wraz z użytkowaniem wieczystym gruntu. Przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Ze strony Gminy dostawa (zamiana) budynku pawilonu handlowego będzie pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stwierdzono powyżej, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Aby zatem dostawa budynku mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku lub części nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast o pierwszym zasiedleniu jest mowa wtedy gdy następuje oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku lub jego części po jego wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego pierwsze oddanie budynku pawilonu handlowego w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu po jego wybudowaniu nastąpi dopiero w momencie zamiany, ponieważ jak wynika z wniosku: dostawa (zamiana) budynku pawilonu handlowego będzie pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina nie czerpała z tytułu współwłasności przedmiotowego budynku jakichkolwiek korzyści i budynek ten nie był przez Gminę remontowany. Stwierdzić zatem należy, iż zamiana budynku pawilonu handlowego będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Biorąc powyższe pod uwagę dostawa (zamiana) ww. pawilonu handlowego nie będzie objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spełnione zostaną natomiast przesłanki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy, gdyż przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Tym samym zamiana części budynku pawilonu handlowego będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania gruntu, na którym znajduje się część pawilonu handlowego należy przytoczyć przepis art. 29 ust. 5, ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

A zatem zamiana (dostawa) gruntu zabudowanego podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku posadowionego na nim lub jego części.

W świetle powyższego zamiana części budynku pawilonu handlowego wraz gruntem, na którym posadowiona jest ta część pawilonu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że po stronie Gminy nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT, ponieważ zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkami wskazanymi w tym przepisie, należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie czynność zamiany części budynku pawilonu handlowego wraz z gruntem co do zasady podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednak korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby przedmiotem zamiany był sam grunt bez udziału Wnioskodawcy w prawie własności budynku) lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest zatem wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków podatkowoprawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Natomiast, jeżeli kontrahent Wnioskodawcy zainteresowany jest otrzymaniem interpretacji indywidualnej, może złożyć odrębny wniosek przedstawiając odpowiedni dla niego stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe, zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz dokonać odrębnej opłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.