IBPP1/443-119/09/EA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-119/09/EA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT z faktur zakupowych finansowanych z ZFŚS - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT z faktur zakupowych finansowanych z ZFŚS.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych tworzy ZFŚS. Zgodnie z art. 2 ust. 1, art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, środki z tego Funduszu przeznaczone są na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS tj. pracowników i członków ich rodzin oraz emerytów i rencistów (byłych pracowników) i ich rodzin.

Regulamin ZFŚS przewiduje możliwość wydatkowania środków Funduszu na:

* dofinansowanie do różnych zorganizowanych form wypoczynku np. wczasów, kolonii, obozów, zimowisk, półkolonii, wycieczek turystyczno-krajoznawczych;

* dofinansowanie do działalności kulturalno - oświatowej (bilety do kina, na koncerty);

* dofinansowanie do działalności sportowo-rekreacyjnej (basen, zajęcia fitness, aerobik, festyny, spartakiady);

* paczki okolicznościowe dla dzieci pracowników, emerytów, rencistów z okazji Dnia Dziecka i Mikołaja.

Wnioskodawca na ww. świadczenia do wysokości dofinansowania otrzymuje faktury zakupu z naliczonym podatkiem VAT wg odpowiedniej stawki 7%, 22% lub zwolnieniem.

Zdarzenia przedstawione we wniosku zaistniały po 1 grudnia 2008 r. Wydatki finansowane z ZFŚS nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, kosztem uzyskania przychodów są wpłacone odpisy na ten fundusz (art. 16 ust. 1 pkt 9u. p. d. o. p.).

Dokonując zakupów finansowanych ze środków ZFŚS Wnioskodawca występuje w charakterze dysponenta tych środków a nie dokonuje zakupów związanych z prowadzoną przez siebie działalnością. W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy zakupy finansowane z ZFŚS nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną podatnika, lecz jedynie z działalnością socjalną, do której prowadzenia jest zobowiązany przepisami prawa.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie (ostateczna wersja pytania sformułowana w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2009 r. - data wpływu 17 kwietnia 2009 r.):

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT z faktur zakupowych otrzymanych po 1 grudnia 2008 r. finansowanych z ZFŚS, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, jeżeli tak, to czy Wnioskodawca powinien naliczyć podatek VAT należny w przypadku nieodpłatnego przekazania.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2009 r. - data wpływu 17 kwietnia 2009 r.): od wydatków finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, a tym samym nie wystąpi obowiązek wykazania VAT należnego od nieodpłatnego przekazania.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. uległy zmianie zasady odliczania VAT od wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym (uchylenie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT), ale są związane z wykonywaną działalnością opodatkowaną.

Wnioskodawca dokonuje wydatków ze środków ZFŚS, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, kosztem jest wpłacony odpis na ten fundusz, ale zdaniem Wnioskodawcy zakup ze środków ZFŚS towarów przekazywanych następnie pracownikom nie można uznać za związany ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca jest zobowiązany do tworzenia ZFŚS na podstawie ustawy o ZFŚS i występuje jedynie w charakterze dysponenta tymi środkami. Dokonując zakupów finansowanych środkami ZFŚS nie dokonuje zakupów związanych z działalnością gospodarczą, lecz jedynie z działalnością socjalną, do której jest zobowiązany przepisami prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przyjęto, że sprawa dotyczy wyłącznie nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza zatem możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zaistniałego po dniu 1 grudnia 2008 r. wynika, iż Wnioskodawca na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych tworzy ZFŚS. Zgodnie z art. 2 ust. 1, art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, środki z tego Funduszu przeznaczone są na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS tj. pracowników i członków ich rodzin oraz emerytów i rencistów (byłych pracowników) i ich rodzin.

Regulamin ZFŚS przewiduje możliwość wydatkowania środków Funduszu na:

* dofinansowanie do różnych zorganizowanych form wypoczynku np. wczasów, kolonii, obozów, zimowisk, półkolonii, wycieczek turystyczno-krajoznawczych;

* dofinansowanie do działalności kulturalno - oświatowej (bilety do kina, na koncerty);

* dofinansowanie do działalności sportowo-rekreacyjnej (basen, zajęcia fitness, aerobik, festyny, spartakiady);

* paczki okolicznościowe dla dzieci pracowników, emerytów, rencistów z okazji Dnia Dziecka i Mikołaja.

Wnioskodawca na ww. świadczenia do wysokości dofinansowania otrzymuje faktury zakupu z naliczonym podatkiem VAT wg odpowiedniej stawki 7%, 22% lub zwolnieniem.

Wydatki finansowane z ZFŚS nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, kosztem uzyskania przychodów są wpłacone odpisy na ten fundusz (art. 16 ust. 1 pkt 9u. p. d. o. p.).

Dokonując zakupów finansowanych ze środków ZFŚS Wnioskodawca występuje w charakterze dysponenta tych środków a nie dokonuje zakupów związanych z prowadzoną przez siebie działalnością. W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy zakupy finansowane z ZFŚS nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną podatnika, lecz jedynie z działalnością socjalną, do której prowadzenia jest zobowiązana przepisami prawa.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w przedmiotowym wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych po dniu 1 grudnia 2008 r. dokumentujących (do wysokości dofinansowania) zakup towarów i usług finansowanych z ZFŚS, gdyż wydatki te nie będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie odpowiedź na pozostałą część pytania (tj. czy "Wnioskodawca powinien naliczyć podatek VAT należny w przypadku nieodpłatnego przekazania") stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ wskazuje ponadto, iż na podstawie art. 1 pkt 43 lit. b) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z dniem 1 grudnia 2008 r. uchylony został art. 88 ust. 1 pkt 2 oraz art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy, tym samym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych towarów i usług nie uzależnia się, od dnia 1 grudnia 2008 r., od zaliczenia wydatków na ich nabycie do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby świadczenia na rzecz pracowników były w całości lub w części odpłatne) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl