IBPP1/443-1165/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 17 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzania jaką stawkę podatku powinien stosować Wnioskodawca przy sprzedaży licencji na rozpowszechnianie własnych programów telewizyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia jaką stawkę podatku powinien stosować Wnioskodawca przy sprzedaży licencji na rozpowszechnianie własnych programów telewizyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od 2005 r. Przeważającym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest działalność radiowa i telewizyjna (PKD 9220Z). Wnioskodawca jako licencjodawca zawarł umowę licencyjną z podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność w zakresie rozprowadzania sygnałów programu telewizyjnego w sieci telewizji kablowej - jako licencjobiorcą/operatorem.

Zgodnie z zawartą umową:

Wnioskodawca jako licencjodawca wystawia co miesiąc faktury VAT dokumentujące obrót z tytułu opłat licencyjnych stosując stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Mając wątpliwości, co do prawidłowości zastosowanej stawki podatku VAT i związanej z tym klasyfikacji statystycznej wykonywanej usługi Wnioskodawca zwrócił się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o nadanie symbolu klasyfikacyjnego usług wykonywanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją opisanej powyżej umowy licencyjnej. W dniu 2 listopada 2009 r. (pismo z 16 października 2009 r.) Wnioskodawca uzyskał opinię z której wynika, że czynności świadczone przez nadawcę programu telewizyjnego polegające na udzieleniu licencji na przewodowe rozprowadzanie (reemisję) własnego programu telewizyjnego mieszczą się w grupowaniu PKWiU 92.20.12-00.00 "Usługi telewizji" (według PKWiU z 1997 r.). Usługi telewizji zostały wymienione w poz. 155 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT jako podlegające opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%. W związku z otrzymaną opinią z OISK US w Łodzi Wnioskodawca zamierza wystawić faktury korygujące (w zakresie obrotu z tytułu udzielonej licencji), w których zastosuje stawkę 7% VAT, skoryguje kwotę podatku, kwotę brutto, oraz poda symbol PKWiU usługi: 92.20.12-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana sprzedaż usług, wynikająca z realizacji umowy licencyjnej, której przedmiotem jest prawo do rozprowadzania własnego programu telewizyjnego Wnioskodawcy, stanowiąca czynności sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi jako mieszczące się w grupowaniu PKWiU 92.20.12-00.00 (PKWiU z 1997 r.), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez niego, polegające na udzieleniu niewyłącznej licencji obejmującej prawo do rozprowadzania (reemisji) programu, którego Wnioskodawca jest nadawcą - zostały sklasyfikowane przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi w grupowaniu 92.20.12 - 00.00 "Usługi telewizji".

Na podstawie art. 41 ust. 2 (usługi wymienione w poz. 155 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT) - usługi telewizji podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 7%.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie wypełniają zakresu rzeczowego wyłączeń z opodatkowania stawką 7% VAT przewidzianych w poz. 155 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT tj. nie stanowią usług związanych z taśmami wideo oraz wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi, nie stanowią też działalności agencji informacyjnej. Zdaniem spółki faktury VAT dokumentujące opłaty należne od licencjobiorcy w związku z realizacją opisanej powyżej umowy licencyjnej powinny być wystawione ze stawką 7% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2009 r., gdyż we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 8 ust. 3 powołanej ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów lub usług czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Stosownie zatem do ust. 2 powołanego powyżej art. 41 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 155 załącznika Nr 3 do ustawy zostały wymienione usługi objęte symbolem PKWiU ex 92.2, tj. usługi radia i telewizji, inne niż określone w poz. 12 załącznika Nr 4 do ustawy, z wyłączeniem:

Użycie przez Ustawodawcę symbolu "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym z preferencyjnej stawki podatku VAT oznacza, iż stawka ta dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT, tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy.

W pozycji Nr 11 załącznika Nr 4 do ww. ustawy wymieniono PKWiU ex 92 "Usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem m.in. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12".

Natomiast w pozycji Nr 12 załącznika Nr 4 do ww. ustawy wymieniono PKWiU ex 92.2

"Usługi publicznych radia i telewizji, z wyłączeniem:

Użycie przez Ustawodawcę symbolu "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku oznacza, iż zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będąc nadawcą telewizyjnego programu lokalnego (informacyjno - publicystycznego) o nazwie ".... TV", udzielił licencjobiorcy licencji obejmującej prawo do rozprowadzania programu ".... TV" na obszarze miast B., R., R.. Z tytułu nabycia prawa do rozprowadzania (reemisji) programu licencjobiorca uiszcza miesięczne opłaty licencyjne, skalkulowane zgodnie z umową za każdy miesiąc obowiązywania umowy. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe usługi, polegające na udzieleniu niewyłącznej licencji obejmującej prawo do rozprowadzania (reemisji) programu, którego Wnioskodawca jest nadawcą klasyfikuje (w oparciu o klasyfikację dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi) w PKWiU 92.20.12 - 00.00 "Usługi telewizji".

Odnosząc zatem brzmienie powyższych przepisów do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na udzielaniu licencji na reemisje produkowanego przez siebie programu telewizyjnego, zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 92.20.12-00.00 "Usługi telewizji" są wyłączone ze zwolnienia od podatku jednakże korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT, w wysokości 7%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT jako wymienione w poz. 155 załącznika Nr 3 do ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.