IBPP1/443-1151/10/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1151/10/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010 r. (data wpływu 1 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 18 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) w całości finansowane ze środków publicznych będą podlegać zwolnieniu z podatku VAT z dniem 1 stycznia 2011 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) w całości finansowane ze środków publicznych będą podlegać zwolnieniu z podatku VAT z dniem 1 stycznia 2011 r.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 18 lutego 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1151/10/MS z dnia 9 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się organizacją usług dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) dla jednostek samorządu terytorialnego np. komisja rozwiązywania problemów alkoholowych, ośrodki pomocy społecznej zgodnie z:

* ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

* ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

* ustawą z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych,

Usługi wykonywana są tylko dla jednostek budżetowych tj. urzędów gmin i miast i w całości finansowane ze środków publicznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem z potwierdzeniem zarejestrowania z dnia 28 maja 2007 r. na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej sam świadczy usługi w zakresie dokształcania zawodowego. Osoby które prowadzą szkolenia są przez firmę zatrudnione na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych oraz rachunek (jeżeli prowadzą własną działalność i nie można zatrudnić ich na umowę zlecenie/dzieło). Zleceniodawcami usług (podmioty zawierające umowy) są Urzędy Gmin i Miast, Ośrodki Pomocy Społecznej oraz inne wskazane jednostki budżetowe podlegające właściwym urzędom miast i gmin.

Umowa zawierana jest na szkolenia, konferencje i/lub warsztaty.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia są innymi usługami niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Specyfika polega na podnoszeniu kwalifikacji osób zajmujących się profilaktyką uzależnień i promocją zdrowia w zakresie zadań prowadzonych przez Urzędy Miast i Gmin i inne jednostki budżetowe wynikające z ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Odbiorcami usług są osoby potrzebujące doszkalania zawodowego: członkowie komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz inni pracownicy jednostek budżetowych (samorządowych) zajmujących się zadaniami wynikającymi z ustaw: ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Usługi świadczone są finansowane w całości ze środków publicznych, celowo przeznaczonych przez jednostki budżetowe na dokształcanie zawodowe poprzez szkolenia, warsztaty i edukację.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są na zasadach przewidzianych w przepisach ustaw tj:

* art. 41 ust. 1. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Art. 41 1. Prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin. W szczególności zadania te obejmują: 3) prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii,

* art. 41 ust. 1. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości...4. W skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

Ww. ustawy obligują członków komisji oraz niektórych pracowników jednostek budżetowych do dokształcania zawodowego zgodnie z gminnymi programami profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz gminnymi programami przeciwdziałania narkomanii z zakresu i na podstawie ustaw: ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługa oferowana przez Wnioskodawcę będzie podlegać zwolnieniu z VAT z dniem 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2011 r. usługa oferowana przez Wnioskodawcę będzie podlegała zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 litera c, ze względu na źródło finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgonie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się organizacją usług dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) dla jednostek samorządu terytorialnego np. komisja rozwiązywania problemów alkoholowych, ośrodki pomocy społecznej zgodnie z:

* ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

* ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

* ustawą z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych,

Usługi wykonywane są tylko dla jednostek budżetowych tj. urzędów gmin i miast i w całości finansowane ze środków publicznych.

Zleceniodawcami usług są Urzędy Gmin i Miast, Ośrodki Pomocy Społecznej oraz inne wskazane jednostki budżetowe podlegające właściwym urzędom miast i gmin.

Umowa zawierana jest na szkolenia, konferencje i/lub warsztaty.

Specyfika usług polega na podnoszeniu kwalifikacji osób zajmujących się profilaktyką uzależnień i promocją zdrowia w zakresie zadań prowadzonych przez Urzędy Miast i Gmin i inne jednostki budżetowe wynikające z ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Odbiorcami usług są osoby potrzebujące doszkalania zawodowego: członkowie komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz inni pracownicy jednostek budżetowych (samorządowych) zajmujących się zadaniami wynikającymi z ustaw: ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Usługi świadczone są finansowane w całości ze środków publicznych, celowo przeznaczonych przez jednostki budżetowe na dokształcanie zawodowe poprzez szkolenia, warsztaty i edukację.

Ww. ustawy obligują członków komisji oraz niektórych pracowników jednostek budżetowych do dokształcania zawodowego zgodnie z gminnymi programami profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz gminnymi programami przeciwdziałania narkomanii z zakresu i na podstawie ustaw: ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia są innymi usługami niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż w sprawie nie mają zastosowania postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Jednocześnie wskazać należy, że usługi dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) świadczone członkom komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz innym pracownikom jednostek budżetowych (samorządowych) zajmującym się, jak wskazał Wnioskodawca, zadaniami wynikającymi z ustaw o przeciwdziałaniu narkomanii, o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby zajmujące się problemami uregulowanymi ww. ustawami obowiązane są posiadać kwalifikacje w tym zakresie. Szkolenia te mają zatem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych wskazanych we wniosku członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz innych pracowników jednostek budżetowych (samorządowych) zajmujących się zadaniami wynikającymi z ww. ustaw.

Powołane przez Wnioskodawcę akty prawne, tj.

* ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.),

* ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.),

* ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.)

są aktami, które regulują odpowiednio:

* zasady i tryb postępowania organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów w zakresie przeciwdziałania narkomanii,

* obowiązek organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego do podejmowania działań zmierzających do ochrony zdrowia przed następstwami używania tytoniu oraz możliwość wspierania w tym zakresie działalności medycznych samorządów zawodowych, organizacji społecznych, fundacji, instytucji i zakładów pracy, a także współdziałać z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi,

* obowiązek organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.

Jednocześnie z wniosku wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi dokształcania zawodowego z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (szkolenia, konferencje, wykłady, warsztaty) świadczone członkom komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz innym pracownikom jednostek budżetowych (samorządowych) zajmującym się, jak wskazał Wnioskodawca, zadaniami wynikającymi z ustaw o przeciwdziałaniu narkomanii, o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, są finansowane w całości ze środków publicznych, celowo przeznaczonych przez jednostki budżetowe na dokształcanie zawodowe poprzez szkolenia, warsztaty i edukację.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto wskazać należy, że w sytuacji gdy wskazane przez Wnioskodawcę usługi nie będą finansowane w całości ze środków publicznych w sprawie znajdzie zastosowanie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. wyłącznie w przypadku, jeżeli szkolenia te będą finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl