IBPP1/443-1147/09/EA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 23 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za eksploatację kopalin od podmiotów wydobywających piasek i żwir - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za eksploatację kopalin od podmiotów wydobywających piasek i żwir.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 października 2009 r. oraz pismem z dnia 23 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ustawa o VAT w art. 15 określa, kto i w jakich okolicznościach jest podatnikiem oraz zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wyklucza z grona podatników podatku VAT organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące z tytułu wykonywania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Co ważne, organy władzy publicznej są podatnikami VAT tylko z tytułu czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w § 13 pkt 11 zostały zwolnione z VAT czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na konto Urzędu Gminy wpływają opłaty takie jak:

Wyjaśnić należy także, że w imieniu Gminy są składane deklaracje VAT-7. Podatnikiem VAT czynnym jest Gmina W. Urząd Gminy W., bowiem właśnie Gminie W. Urząd Gminy przypisany jest Numer Identyfikacji Podatkowej. Powołując się na art. 33 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym organu gminy, bowiem wójt, działając jako organ wykonawczy gminy, wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Urząd jest strukturą organizacyjną mającą na celu realizację zadań spoczywających na gminie. W zakresie podatku od towarów i usług, działa wyłącznie w imieniu i na rzecz gminy.

Dotychczas Wnioskodawca wykazywał opłaty takie jak za wydawanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, za wyrobienie dowodów osobistych, opłaty skarbowe, za usługi opiekuńcze oraz za wpis i zmianę w ewidencji działalności gospodarczej (pobierane do końca marca 2009 r. jako czynności zwolnione od VAT w pozycji 20 deklaracji VAT-7, zgodnie z wydaną interpretacją Urzędu Skarbowego pod który Wnioskodawca podlega.

Jak zauważył US działając jako Gmina zastosowanie ma zwolnienie przewidziane (wtenczas w 2006 r.) § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia MF z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dziś po zmianach cytowany artykuł znajduje się odpowiednio w § 13 pkt 11 Rozporządzenia wykonawczego z dnia 28 listopada 2008 r.). Tak samo postępowano z opłatą za udostępnianie informacji publicznych na wniosek zainteresowanego.

Pozostałe opłaty tj. eksploatacyjne za wydobywanie kopalin od podmiotów wydobywających np. piasek i żwir oraz tzw. rentę planistyczną nie były wykazywane w poz. 20 deklaracji VAT-7. Bowiem opłata za wydobywanie kopalin zdaniem US stanowi formę daniny publicznej i nie stanowią kwoty należnej z tytułu sprzedaży, a opłata planistyczna związana ze wzrostem wartości nieruchomości w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego jest podbierana na podstawie decyzji administracyjnej i nie stanowi opłaty za wykonanie jakiejś czynności, o której mowa w art. 7 i 8 ustawy o VAT.

Wyszczególnienie:

Sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Uprawnienie do wydawania zezwoleń wynika z art. 18 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Jednocześnie ustawa wprost wskazuje, na jaki cel jest przekazywana opłata za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Środki pochodzące z opłat za wydanie zezwolenia mogą być przeznaczone na realizację gminnych programów profilaktyki i rozwiązywanie problemów alkoholowych oraz gminnych programów, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, i nie mogą być przeznaczane na inne cele. Interpretacja wcześniejsza: opłata zwolniona.

Zasady wydawania dowodów osobistych reguluje ustawa z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych w art. 36a ust. 1 i 2. Określa ona, że dowód osobisty wydaje właściwy organ gminy tj. w przypadku Wnioskodawcy - wójt. Dla Wnioskodawcy są to zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, za które pobierane są opłaty stanowiące równowartość kosztów wydania dowodów osobistych. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. Interpretacja wcześniejsza: opłata zwolniona.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz w związku z art. 17 ust. 1 pkt 11 i art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej Wnioskodawca poprzez gminny ośrodek pomocy społecznej świadczy na rzecz swoich mieszkańców usługi opiekuńcze - odpłatnie i nieodpłatnie. Warunki przyznawania usług określa uchwała rady gminy. W przypadkach świadczenia usług odpłatnych (częściowo) wnoszone przez świadczeniobiorców opłaty nie pokrywają kosztu świadczonej usługi, a więc istnieje konieczność ich dofinansowania ze środków gminnych. Uiszczane opłaty wykazywane są ze stawką zwolnioną, analogicznie do wydanych dla Wnioskodawcy interpretacji podatkowych, na podstawie § 13 pkt 11 Rozporządzenia wykonawczego z dnia 28 listopada 2008 r. mówiącego o zwolnieniu od podatku zadań nałożonych odrębnymi przepisami.

Jej pobieranie nałożone zostało na gminę na podstawie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635). Dotychczas Wnioskodawca wykazuje opłatę w deklaracji VAT-7 w pozycji 20 - stawka zwolniona zgodnie ze wcześniej uzyskaną interpretacją.

Jest to jednorazowa opłata pobierana na podstawie decyzji wydawanej przez Wójta w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego w wysokości nie większej niż 30% wzrostu wartości nieruchomości, co wynika z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Opłata ta nie jest wykazywana w deklaracji zgodnie z interpretacją o czym wspomniano wyżej.

Opłata zgodna z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Opłata nie wykazywana, interpretacja tożsama z rentą planistyczną.

Udostępnianie informacji odbywa się sporadycznie na prośbę wniosek zainteresowanego poprzez sporządzenie kserokopii dokumentów, zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznych. Za czynność tę pobiera się opłatę, która stanowi zwrot kosztów związanych z udostępnianiem dokumentów. Opłaty pobierane są na podstawie kalkulacji przedstawionej w Załączniku do Zarządzenia Wójta Gminy. Zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej władze publiczne są zobowiązane do udostępniania informacji. Informacje winny być udostępnione, jak wskazuje ustawa, w sposób umożliwiający zapoznanie się z tą informacją. Tu także zdaniem US zastosowanie ma zwolnienie z rozporządzenia wykonawczego. Zgodnie z uzyskaną w czerwcu 2007 r. interpretacją od US - opłata wykazywana ze stawką zwolnioną.

Prowadzenie ewidencji działalności gospodarczej należy także do zadań zleconych z zakresu administracji publicznej. Od 1 marca 2009 r. nie pobiera się opłat za wpis lub zmianę w omawianej ewidencji. Opłata stanowiącą dochód budżetu gminy do 28 lutego 2009 r. była pobierana i wykazywana ze stawką zwolnioną, zgodnie z otrzymaną wcześniej interpretacją z US z kwietnia 2006 r.W imieniu Gminy a także Urzędu łącznie są składane deklaracje VAT-7. Podatnikiem VAT czynnym jest Gmina W. Urząd Gminy W., bowiem właśnie Gminie W. Urząd Gminy przypisany jest Numer Identyfikacji Podatkowej. Po kilku aktualizacjach, ostatecznie Gmina i Urząd Gminy składają jedną deklaracje VAT- będąc podatnikiem o nazwie Gmina W. Urząd Gminy. Powołując się na art. 33 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym organu gminy, bowiem wójt, działając jako organ wykonawczy gminy, wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Gminy. Urząd jest strukturą organizacyjną mającą na celu realizację zadań spoczywających na gminie. W zakresie podatku od towarów i usług, działa wyłącznie w imieniu i na rzecz gminy. Gmina i Urząd są ze sobą nierozerwalnie związane. Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 2 marca 2005 r. nr PP-1-0602-10/OP/BM6-138/2005 (a także z dnia 18 maja 2005 r. nr OS5- -065-171-MG/2633/05), "gmina i urząd gminy powinny stosować jednakowe oznaczenie (numer) NIP, a w związku z ich działaniami (czynnościami) powinno być wystawiane jedno rozliczenie deklaracyjne. Należy bowiem zauważyć, że samorządowe osoby prawne (gminy, powiaty, województwa) nie mają własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Urząd ten nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych (gminy, powiatu, województwa) oraz ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne."Stanowisko to zostało także utrzymane w Rozporządzeniu MF z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych. Wynika z niego, że urząd gminy nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne.

Urząd Gminy W. nie jest odrębnie zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od Gminy.

Gmina i Urząd pod wspólną nazwą mają nadany jeden Numer Identyfikacji Podatkowej.

Wszystkie czynności urzędu są wykonywane na rzecz gminy i w jej imieniu.

Wszystkie spośród wymienionych opłat, za wyjątkiem opłaty za wydanie dowodu osobistego, należą do zadań z zakresu administracji samorządowej. Zadania te są nałożone na Wnioskodawcę na podstawie ustaw, o których wspomniano we wniosku. Uzupełnić należy, że opłata za udostępnianie informacji publicznych na wniosek zainteresowanego (we wniosku opłata nr 7) wynika z Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a dokładniej o przywoływanej w art. 11b jawności działalność organów gminy. W ust. 2 wspomnianego artykułu wynika prawo obywateli do uzyskiwania informacji, w tym prawo do dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych. Jest to więc zadanie właściwe administracji samorządowej.

Jedyną opłatą wśród wymienionych, która jest zlecona z zakresu administracji rządowej, jest opłata za wyrobienie dowodów (we wniosku oplata nr 2). Jak zapisano we wniosku zasady wydawania dowodów osobistych reguluje ustawa z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Określa ona, że dowód osobisty wydaje właściwy organ gminy, dla Wnioskodawcy wójt. Za wydanie dowodu osobistego pobierane są opłaty stanowiące równowartość kosztów wydania dowodów osobistych. Opłata stanowi dochód budżetu państwa (art. 36a ust. 1 i 2 ww. ustawy). Uważamy, że bezsprzecznie jest to zadanie nałożone na gminę na podstawie odrębnych przepisów prawa, dlatego czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Nad zadaniem zleconym polegającym na wydawaniu dowodów osobistych zwierzchni nadzór sprawuje Minister właściwy do spraw administracji publicznej, zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Zgodnie z art. 50 ust. 2 nad działalnością organów gmin w zakresie realizacji obowiązków określonych w ustawie nadzór sprawują Wojewodowie. Podmiot zlecający działa jako organ władzy publicznej.

Powtórzyć i rozszerzyć można opis pozostałych opłat:

Pobierane opłaty ogólnie zakwalifikować można do grupy 75, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU). Takie ogólne określenie właściwie wystarczy, gdyż głównie na grupę 75 powołuje się przy określaniu opłat pobieranych przez administrację publiczną, w tym np. w rozporządzeniu dotyczącym kas rejestrujących.

Rozszerzeniem jest poniższe drzewo kodów:

75 - usługi w zakresie: administracji publicznej, obrony narodowej, gwarantowanej prawnie opieki społecznej

75.1 - usługi administracji publicznej oraz polityki ekonomicznej i społecznej

75.11 - usługi kierowania podstawowymi rodzajami działalności publicznej

75.11.1 - usługi kierowania podstawowymi rodzajami działalności publicznej

75.11.12 - usługi finansowe i podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 listopada 2009 r.):

Czy pobierane opłaty za czynności publicznoprawne niepodlegają podatkowi VAT i w związku z tym nie będą wykazywane w pozycji 20 deklaracji VAT-7 czy też są to opłaty zwolnione od VAT i winny być wykazane w deklaracji VAT-7.

Chodzi o wspomniane opłaty takie jak:

Czy po uzyskaniu nowej i odmiennej interpretacji Wnioskodawca winien korygować wcześniejsze deklaracje VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, po przeczytaniu wielu artykułów w prasie i po udziale w licznych szkoleniach dotyczących podatku VAT wszystkie wymieniane wyżej opłaty nie podlegają opodatkowaniu, bowiem ich pobieranie wynika z odrębnych przepisów. Zdaniem Wnioskodawcy należy nie rozpatrywać przeróżnych opłat pobieranych z tytułu czynności administracyjnych w kontekście rejestracji danego podatnika do potrzeb VAT czy jest to gmina czy urząd gminy, bowiem Gmina i Urząd Gminy są ze sobą nierozerwalnie związane. Wnioskodawca uważa, że wszelkie opłaty pobierane na konto Urzędu Gminy, pomimo tego, że Wnioskodawca jest zarejestrowany dla potrzeb VAT jako Gmina W. Urząd Gminy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawca nie powinien ich wykazywać w pozycji 20 deklaracji VAT-7: dostawa na terytorium kraju zwolniona. O wyłączeniu z opodatkowania czynności administracyjnych pisze się także dużo w prasie oraz podkreśla na szkoleniach z zakresu VAT w jednostkach samorządu terytorialnego. Gmina działa przez organy. Organem wykonawczym jest wójt. Urząd Gminy jest tylko aparatem pomocniczym organu wykonawczego, który nie posiada osobowości prawnej. Gmina działając przez swój organ realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają artykuły w prasie oraz materiały ze szkoleń na temat podatku VAT w jst.

Każda z wymienionych opłat nałożona jest na Gminę odrębnymi przepisami, dlatego zastosowanie winny mieć art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. i tak:

Zdaniem Wnioskodawcy nie musi on korygować deklaracji wstecz, a jedynie zacząć stosować się do nowej interpretacji (jeśli będzie odmienna) od dnia jej wydania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 powołanej ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 85a ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm.) organami właściwymi w sprawie ustalania opłat, o których mowa w ust. 1, są:

W myśl ust. 4 ww. artykułu organami właściwymi do ustalania opłat, o których mowa w ust. 3, są:

Natomiast stosownie do art. 87 ww. ustawy do opłat, o których mowa w przepisach niniejszego rozdziału, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o zobowiązaniach podatkowych, z tym że określone w nich uprawnienia organów podatkowych przysługują wierzycielom. Wierzycielem jest odpowiednio gmina lub Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Organem właściwym do podejmowania decyzji, o których mowa w ust. 1, w części dotyczącej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jest Prezes Zarządu tego Funduszu. Dla decyzji wydawanych w pierwszej instancji przez Prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej organem odwoławczym jest minister właściwy do spraw środowiska.

Z powołanych przepisów wynika, że w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do zawarcia umowy cywilnoprawnej, a zatem nie ma miejsca wyłączenie wskazane w art. 15 ust. 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług (nie jest zawierana umowa cywilnoprawna), tym samym wskazane organy nie są w tym zakresie podatnikami tego podatku, zatem pobranie opłaty za eksploatację kopalin od podmiotów wydobywających piasek i żwir nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do kwestii korygowania wcześniejszych deklaracji VAT-7 należy zauważyć, iż z uwagi na podjęte rozstrzygnięcie odnośnie uznania przedmiotowych opłat za czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ostatnie z pytań Wnioskodawcy stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż kwestie opodatkowania pozostałych opłat, o których mowa we wniosku oraz zaistniałego stanu faktycznego zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.