IBPP1/443-114/08/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe z tytułu użytkowania samochodu specjalistycznego-karawanu pogrzebowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w prawa do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe z tytułu użytkowania samochodu specjalistycznego - karawanu pogrzebowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pogrzebowych i pokrewnych. Do działalności wykorzystuje samochody specjalistyczne - karawany pogrzebowe.

Wnioskodawca podkreśla, iż samochody takie po zmianach w ustawie, które weszły w życie 22 sierpnia 2005 r. są traktowane jak inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, przy nabyciu, których kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Karawany pogrzebowe zostały pominięte w zał. nr 9 do ustawy gdzie zostały wyszczególnione inne pojazdy specjalistyczne, przy nabyciu których przysługuje pełne odliczenie podatku VAT.

W grudniu 2007 r. w ramach umowy leasingu Wnioskodawca rozpoczął użytkowanie samochodu specjalistycznego - karawanu pogrzebowego, który jest samochodem nowym spełniającym wszystkie wymagania dla tego typu pojazdów.

Wnioskodawca znając ograniczenia dotyczące odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów specjalistycznych tego typu (brak karawanu w zał. nr 9 do ustawy) zwrócił się do okręgowej stacji kontroli pojazdów o wykonanie dodatkowego badania technicznego dla potwierdzenia spełnienia wymagań wynikających z art. 86 ust. 4 ustawy.

Stacja kontroli pojazdów odmówiła wykonania dodatkowego badania twierdząc, że nie wykonuje dodatkowych badań technicznych dla samochodów specjalistycznych, choć mogą one spełniać wymagania zawarte w art. 86 ust. 4 ustawy VAT inne niż wynikające z punktu 5 w ust. 4.

Pojazd jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w tej sytuacji Wnioskodawca może od opłat leasingowych za użytkowanie samochodu specjalistycznego - karawanu pogrzebowego - odliczyć całość podatku naliczonego VAT, czy tylko 60% tego podatku nie więcej niż 6.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy może odliczyć całość podatku naliczonego z faktur dokumentujących opłaty leasingowe.

Według Wnioskodawcy samochód spełnia warunki do uznania go za samochód ciężarowy jednak stacja kontroli pojazdów odmawia wydania stosownego zaświadczenia. Nieuwzględnienie karawanów pogrzebowych w zał nr 9 do ustawy jest dla podatników prowadzących usługi pogrzebowe krzywdzące ponieważ nie ma możliwości wykorzystywania tych samochodów do innych celów.

Karawanem nie może być każdy samochód, który można by wykorzystywać w celach prywatnych. Powinien być uwzględniony w załączniku nr 9 jako samochód specjalny, który przeznaczony jest tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności. Jako, że usługi pogrzebowe są działalnością opodatkowaną od nabycia takich pojazdów jak i nabywanego od nich paliwa powinno przysługiwać prawo do całkowitego odliczenia VAT.

W czasopismach specjalistycznych związanych z branżą pogrzebową temat odliczania podatku VAT od zakupu samochodów pogrzebowych jest przedmiotem publikacji. Zdaniem Wnioskodawcy są firmy np. Warszawski Dom Pogrzebowy, które uzyskały dla siebie korzystne postanowienia Urzędu Skarbowego przy zakupie tego samego typu samochodu, jaki jest użytkowany przez firmę Wnioskodawcy czyli Mercedesa VITO typu VAN.

Wnioskodawca uważa, że różne podejście przez okręgowe stacje kontroli pojazdów do problemu badania pojazdów specjalistycznych, które spełniają wymagania zawarte w art. 86 ustawy VAT jest krzywdzące. Zatem skoro jeden zakład pogrzebowy uzyskał korzystną dla siebie interpretację, to Wnioskodawca uważa, iż skoro zakupił ten sam typ samochodu, również powinien mieć możliwość odliczenia podatku, biorąc pod uwagę równe traktowanie podatników wobec prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) - kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 -7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Limit odliczeń nie dotyczy nabycia niektórych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy, mimo nieprzekroczenia przez nich dopuszczalnej masy całkowitej określonej w ust. 3 ww. przepisu.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż nabycie pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony uprawniające do skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia, jest możliwe po spełnieniu wymagań technicznych przez konkretny pojazd, czego potwierdzeniem pozostaje treść zaświadczenia wydanego przez stację kontroli pojazdów w rezultacie przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego oraz adnotacja o spełnieniu tych wymagań zamieszczona w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika zatem, że zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nabywający samochód osobowy lub samochód, którego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, może dokonać odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, od której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast przepis art. 86 ust. 4 pkt 5 dotyczy pojazdów specjalnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy.

Załącznik nr 9 do ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 5.

W wykazie tym wymienione zostały następujące przeznaczenia:

W objaśnieniach do ww. załącznika nr 9 wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Pozostałe natomiast sytuacje wskazane w ust. 4 odnoszą się do pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą (pkt 6) oraz przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pkt 7 lit. a) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pkt 7 lit. b).

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż przedmiotowy samochód, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, nie mieści się w grupie przeznaczeń pojazdów specjalnych wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu przez ten samochód wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4.

Zatem w przypadku użytkowania samochodu specjalnego w ramach leasingu przez Wnioskodawcę, przysługuje, w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o 60% kwoty podatku określonej w fakturze dokumentującej ratę (opłatę) leasingową, jednakże nie więcej niż 6.000 zł.

Ponadto musi być spełniony jednocześnie warunek wykorzystywania nabytego samochodu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W przypadku natomiast wykorzystywania tego samochodu zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT, zastosowanie znajdą również przepisy art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, iż tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania oceny postępowania okręgowych stacji kontroli pojazdów w zakresie przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego celem potwierdzenia spełnienia przez pojazd samochodowy wymagań technicznych wynikających z art. 86 ust. 4 ustawy o VAT.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę postanowienie Urzędu Skarbowego jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.