IBPP1/443-113/13/LSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-113/13/LSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czy organizacja warsztatów oraz wynajem powierzchni wystawienniczych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - jest prawidłowe,

* uznania czy opłaty pobierane przez Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów, wynajmu powierzchni wystawienniczych oraz składki członkowskie stanowią odpłatne świadczenie usług - jest prawidłowe,

* włączenia do limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego składek członkowskich oraz opłat za najem powierzchni wystawienniczych - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT opłat za udział w warsztatach do wysokości składek członkowskich płaconych na rzecz Stowarzyszenia - jest nieprawidłowe,

* uznania czy świadczone usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych i noclegowych w ramach organizacji warsztatów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy organizacja warsztatów oraz wynajem powierzchni wystawienniczych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz czy opłaty pobierane przez Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów, wynajmu powierzchni wystawienniczych oraz składki członkowskie stanowią odpłatne świadczenie usług a także w zakresie włączenia do limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego składek członkowskich oraz opłat za najem powierzchni wystawienniczych i zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT opłat za udział w warsztatach do wysokości składek członkowskich płaconych na rzecz Stowarzyszenia a także uznania czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej i prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych i noclegowych w ramach organizacji warsztatów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 kwietnia 2013 r. znak: IBPP1/443-113/13/LSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Rejestrze Stowarzyszeń Krajowego Rejestru Sądowego. Działalność podstawową stanowi działalność organizacji profesjonalnych (PKD 94.12.Z). Stowarzyszenie nie jest zarejestrowane w rejestrze przedsiębiorców. Obecnie Stowarzyszenie liczy 34 członków. W statucie brak jest zapisów dotyczących wysokości i zasad ustalania składki, jedynie § 20 statutu stanowi, że fundusz Stowarzyszenia składa się z:

* składek członkowskich,

* zapisów i darowizn oraz innych dochodów niestałych,

* dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej,

* otrzymywanych dotacji,

* innych źródeł finansowania zgodnych z prawem.

Wysokość składki członkowskiej ustala walne zebranie członków. Celem Stowarzyszenia jest:

* tworzenie więzi wśród członków korporacji zawodowej, kreowanie zachowań i postaw zgodnych z Kodeksem Etyki i Deontologii Weterynaryjnej;

* aktywne uczestnictwo w rozwoju nauk weterynaryjnych w Polsce i w Europie;

* podnoszenie poziomu zawodowego i naukowego jej członków;

* reprezentowanie interesów członków wobec organów administracji państwowej, samorządowej oraz organizacji społecznych i politycznych;

* podnoszenie kwalifikacji zawodowych lekarzy weterynarii;

* kształtowanie pozytywnego wizerunku lekarza weterynarii.

Stowarzyszenie realizuje swoje cele głównie poprzez:

* udział w programach staży podyplomowych i specjalizacyjnych, organizowaniu wszelkich form kształcenia zawodowego;

* organizację szkoleń, seminariów, konferencji oraz warsztatów;

* występowanie w przedsięwzięciach publicznych, zawodowych i gospodarczych mogących mieć wpływ na sytuację członków;

* podejmowanie inicjatyw naukowych, kulturalnych, oświatowych i socjalnych, organizowanie doradztwa prawnego i finansowego ukierunkowanego na członków Stowarzyszenia;

* podnoszenie jakości usług.

Raz w roku Stowarzyszenie organizuje warsztaty szkoleniowe dla lekarzy weterynarii będących członkami Stowarzyszenia oraz lekarzy spoza Stowarzyszenia. Podczas warsztatów odbywają się wykłady oraz zajęcia praktyczne prowadzone przez specjalistów w danej dziedzinie umożliwiające zdobycie nowych umiejętności przez uczestników. Osoby biorące udział w warsztatach w ramach poniesionej opłaty mają zapewniony nocleg i wyżywienie. W czasie warsztatów Stowarzyszenie udostępnia również powierzchnie reklamowe firmom oferującym lekarzom weterynarii towary i usługi związane z ich działalnością. Stowarzyszenie wystawia rachunki potwierdzające wniesioną opłatę, a co za tym idzie udział w warsztatach. Opłata uczestników warsztatów jest kalkulowana z góry tak, aby pokryła część kosztów organizatora, natomiast nie stanowi zwrotu kosztów obliczonych jako i/oraz sumy faktycznie poniesionych kosztów przez ilość uczestników. Uzyskany dochód służy realizacji celów statutowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, do końca 2010 r. korzystało ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie załącznika nr 4 ustawy, poz. 10, PKWiU 91.

Aktem prawnym Stowarzyszenia jest statut, który nie nakłada na Stowarzyszenie żadnych zadań, określa jedynie cele i sposób ich realizacji. Wszystkie cele i sposoby ich realizacji zostały wymienione w opisie stanu faktycznego.

Na pytanie tut. organu "Czy Stowarzyszenie jest organizacją, która:

* została powołana do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim. Jeśli tak to należy wskazać, który z tych celów dotyczy Wnioskodawcy i opisać na czym polega realizacja tego celu.

* jest nastawiona na osiągnięcie zysku.

* świadczy usługi w zakresie interesu zbiorowego swoich członków na rzecz członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych Wnioskodawcy.

* czy na rynku występują inne podmioty świadczące takie same usługi jak Wnioskodawca, czy zatem Wnioskodawca działa w warunkach konkurencji..."

Wnioskodawca nie odpowiedział.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że składka członkowska jest obowiązkowa dla każdego członka Stowarzyszenia. Składki są opłacane miesięcznie. Stowarzyszenie nie ma prawnych środków do pobrania niezapłaconych składek wbrew woli członka Stowarzyszenia. Składki są ustalane w tej samej wysokości dla wszystkich członków. Składki członkowskie służą zarówno celom utrzymania Stowarzyszenia (koszty administracyjne - koszty telefonów, prowadzenia rachunkowości, materiałów biurowych itp.) jak i celom realizacji zadań statutowych. Jednoznaczne określenie w jakiej części jakiemu celowi służą jest niemożliwe, ponieważ w każdym okresie proporcja może być inna i zależy od kwoty składek, która została wpłacona i wysokości kosztów administracyjnych, które są zmienne.

Ewentualne korzyści w zamian za członkostwo i uiszczenie składki przez członków są określone w celach statutowych (stan faktyczny zdanie 6 i dalsze) i nie ma bezpośredniego związku między uzyskiwanymi korzyściami a składką.

Składki członkowskie członków Stowarzyszenia nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi. Członkowie Stowarzyszenia nie mają wpływu na przeznaczenie uiszczonej składki.

Na pytanie tut. organu "Jaki jest symbol PKWiU dla usług świadczonych przez Stowarzyszenie (o które Wnioskodawca pyta w pytaniu nr 6), według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)", Wnioskodawca wskazał PKWiU 85.59.13 lub PKWiU 85.59.19 i stwierdził, że odpowiedz na to pytanie jest niemożliwa, ponieważ jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy (pytanie nr 5).

Na pytanie tut. organu: "Czy Stowarzyszenie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, tj. podmiotów o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, jeśli tak to czy kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwotę 20.000 zł" Wnioskodawca stwierdził, że jeżeli opłata za uczestnictwo w warsztatach jest sprzedażą (co między innymi jest przedmiotem tego wniosku to odpowiedź brzmi: Tak, prowadzi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W zeszłym roku obrót na rzecz osób fizycznych nie przekroczył 20.000,- zł.

Stowarzyszenie nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestnika oraz mają na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. W ramach organizacji warsztatów szkoleniowych Stowarzyszenie kupuje usługi zakwaterowania, usługi gastronomiczne, materiały potrzebne podczas szkolenia, zawiera umowy o dzieło z wykładowcami, którzy są specjalistami w swojej dziedzinie, wynajmuje sale, w których odbywają się zajęcia, tłumaczy i sprzęt nagłośnieniowy.

Na pytanie tut. organu: "Jeśli świadczone przez Stowarzyszenie usługi szkoleniowe dla lekarzy weterynarii są usługami edukacyjnymi, to czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, jeżeli tak, to należy wskazać z których przepisów oraz jakich ustaw wynikają te formy i zasady (artykuł, paragraf wraz z nazwą aktu prawnego (...)..." Wnioskodawca podał, że pytanie jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy (pytanie nr 5 i własne stanowisko w tej sprawie).

Stowarzyszenie nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone przez Stowarzyszenie usługi są finansowane jedynie z opłat uczestników, prawdopodobnie częściowo ze składek oraz z opłat za wynajem powierzchni reklamowych. Część warsztatów jest finansowana ze środków Krajowej Izby Lekarzy i Weterynarzy, jednak to dofinansowanie nie stanowi 70% całości kosztów.

Wykonawcą usług edukacyjnych są bezpośrednio wykładowcy, z którymi Stowarzyszenie zawarło umowy o dzieło. Niektórzy z nich wykonują zlecenie w ramach swojej działalności gospodarczej, czyli są podwykonawcami dla Stowarzyszenia.

Wszyscy uczestnicy ponoszą takie same opłaty za warsztaty.

Składki członkowskie przede wszystkim są przeznaczone na pokrycie kosztów administracyjnych i nie są przeznaczone na pokrycie udziału członka w warsztatach, jednak z zapisu art. 43 ust. 1 pkt 31b można wnioskować, że warunkiem wystarczającym jest wpłata składek, by w tej części świadczenia wykonywane na rzecz członków stowarzyszenia były zwolnione.

Zakup towarów i usług dotyczący szkolenia dokumentowany jest fakturami wystawionymi na Stowarzyszenie. Stowarzyszenie nabywa każdą z usług odrębnie.

Rachunek jest wystawiony na "udział w warsztatach" i zawiera wkalkulowane w cenę szkolenia koszty pobytu i wyżywienia. Powierzchnie reklamowe są udostępniane odpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy organizacja warsztatów oraz wynajem powierzchni wystawienniczych stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Czy opłaty pobierane przez Stowarzyszenie za udział w organizowanych warsztatach oraz wynajem powierzchni wystawienniczych, a także składki członkowskie stanowią zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju i w związku z tym podlegają zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT.

3. Czy przy ustalaniu limitu 150.000,00 zł uprawniającego zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do korzystania ze zwolnienia, należy wyłączyć obrót z tytułu składek członkowskich oraz opłaty wnoszone przez uczestników warsztatów, o ile opłaty te są niższe lub równe kosztom organizacji warsztatów.

4. Czy w przypadku członków stowarzyszenia opłaty za udział w warsztatach mogą korzystać ze zwolnienia do wysokości składek członkowskich na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31b.

5. Czy świadczone usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29.

6. Czy stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestracji obrotu za pomocą kas fiskalnych na podstawie poz. 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

7. Czy przysługuje pomniejszenie podatku należnego o podatek naliczony od usług gastronomicznych i noclegowych zakupionych w ramach organizacji warsztatów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1 Działalność gospodarcza to zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Stowarzyszenie organizując warsztaty oraz wynajmując powierzchnię wystawienniczą staje się usługodawcą prowadzącym swoją działalność w sposób częstotliwy (organizacja warsztatów raz w roku) w związku z czym prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej cytowanej ustawy.

Ad.2 Za udział w warsztatach oraz wynajem powierzchni wystawienniczych Stowarzyszenie pobiera opłaty stanowiące odpłatność za wykonaną usługę, więc można zauważyć bezpośredni związek pomiędzy płatnością, a otrzymanym świadczeniem. Nie da się natomiast tego stwierdzić przy wpływie składek członkowskich. W związku z powyższym jedynie opłata za udział w warsztatach oraz wynajem powierzchni wystawienniczych stanowi świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Ad.3 Ustalając limit uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie Art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie należy uwzględniać składek członkowskich, natomiast należy uwzględnić obrót z tytułu opłat za udział w warsztatach oraz wynajem powierzchni wystawienniczych, ponieważ stanowią odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a więc sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, a zatem wchodzą w wartość limitu 150.000,00 zł.

Ad.4 Usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31b, ponieważ Stowarzyszenie nie jest organizacją powołaną do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym czy obywatelskim, a w statucie nie ma odpowiednich zapisów dotyczących wysokości i zasad ustalania składek członkowskich.

Ad.5 Organizacji warsztatów nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ponieważ nie są prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Wprawdzie uczestnictwo w warsztatach spełnia wymogi doskonalenia zawodowego określone w Uchwałę nr..... Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej z dnia 18 października 2011 r., jednak niniejsza uchwała nie posiada rangi odrębnych przepisów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29.

Ad.6 Usługi świadczone przez Stowarzyszenie jako organizację członkowską są zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ad.7 Art. 88 ust. 1 pkt 4 wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego przy nabywaniu przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe w zakresie uznania czy organizacja warsztatów oraz wynajem powierzchni wystawienniczych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT,

* za prawidłowe w zakresie uznania czy opłaty pobierane przez Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów, wynajmu powierzchni wystawienniczych oraz składki członkowskie stanowią odpłatne świadczenie usług,

* za prawidłowe w zakresie włączenia do limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego składek członkowskich oraz opłat za najem powierzchni wystawienniczych,

* za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT opłat za udział w warsztatach do wysokości składek członkowskich płaconych na rzecz Stowarzyszenia,

* za nieprawidłowe w zakresie uznania czy świadczone usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT,

* za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej,

* za prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych i noclegowych w ramach organizacji warsztatów.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia) wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT. Przede wszystkim wskazać należy, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanymi świadczeniami powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, które organizuje odpłatnie raz w roku warsztaty szkoleniowe dla lekarzy weterynarii będących członkami Stowarzyszenia oraz lekarzy spoza Stowarzyszenia. Wszyscy uczestnicy ponoszą takie same opłaty za warsztaty. W czasie warsztatów Stowarzyszenie udostępnia również odpłatnie powierzchnie reklamowe firmom oferującym lekarzom weterynarii towary i usługi związane z ich działalnością. Uzyskany dochód służy realizacji celów statutowych.

Ponadto Wnioskodawca pobiera składkę członkowską, która jest obowiązkowa dla każdego członka Stowarzyszenia. Wysokość składki członkowskiej ustala walne zebranie członków. Składki są opłacane miesięcznie i są ustalane w tej samej wysokości dla wszystkich członków. Składki członkowskie nie są przeznaczone na pokrycie udziału członka w warsztatach.

Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii ustalenia czy organizacja warsztatów oraz wynajem powierzchni wystawienniczych stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że działania stowarzyszenia regulują przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy statut stowarzyszenia określa w szczególności m.in. cele i sposoby ich realizacji. Cele stowarzyszenia muszą być ujęte w statucie, ale dopuszczalne jest również ich uchwalenie poza statutem, w szczególności zaś takich celów, które stanowiłyby konkretyzację celów statutowych w określonej sytuacji.

W świetle art. 34 ww. ustawy stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Działalność statutowa i gospodarcza stowarzyszenia stanowią zatem odrębne rodzaje działalności na gruncie prawa o stowarzyszeniach. Działalność gospodarcza o celach zarobkowych nie może być celem statutowym stowarzyszenia, może być tylko działalnością uboczną, jako jedno ze źródeł dochodów służących realizacji celów statutowych.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że w omawianej sprawie spełnione zostały przesłanki świadczenia usług, bowiem jak wskazał Wnioskodawca podmioty, na rzecz których Wnioskodawca organizuje szkolenia oraz wynajmuje powierzchnie reklamowe wnoszą opłaty. W związku z tym należy stwierdzić, że opłaty te mają charakter płatności za wykonaną usługę w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy zapłatą, a otrzymanym świadczeniem. Zatem czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę odpłatna działalność polegająca na organizowaniu warsztatów szkoleniowych oraz wynajmu powierzchni wystawienniczych jest działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Stowarzyszenie organizując warsztaty oraz wynajmując powierzchnię wystawienniczą prowadzi działalność gospodarczą, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii dotyczącej ustalenia czy opłaty pobierane przez Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów, wynajmu powierzchni wystawienniczych oraz składek członkowskich stanowią odpłatne świadczenie usług należy ponownie wskazać, że świadczenie usług ma miejsce gdy istnieje bezpośredni związek między płatnością a otrzymywanym w zamian świadczeniem, z którego konkretny podmiot, beneficjent ponosi korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z powyższego wynika, że pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj wymienione wyżej orzeczenie w sprawie C-16/93, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

Uwzględniając powyższe, jak również stanowisko Trybunału zaprezentowane w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council, zgodnie z którym korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, zaś w sytuacji, gdy taki związek nie istnieje (np. związek ma wyłącznie charakter pośredni, bo usługobiorcą jest cała branża a nie konkretny plantator), nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT, stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie gdy, jak w ostatnim z powołanych wyroków, organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak było bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie. W ocenie organu powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec wszystkiego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy też kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

* istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

* wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

* istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

* odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

* istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z wniosku wynika, że Stowarzyszenie pobiera składkę członkowską, która jest obowiązkowa dla każdego członka Stowarzyszenia. Składki członkowskie członków Stowarzyszenia nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi. Składki członkowskie służą zarówno celom utrzymania Stowarzyszenia (koszty administracyjne - koszty telefonów, prowadzenia rachunkowości, materiałów biurowych itp.) jak i celom realizacji zadań statutowych. Członkowie Stowarzyszenia nie mają wpływu na przeznaczenie uiszczonej składki. Korzyści w zamian za członkostwo i uiszczenie składki przez członków są określone w celach statutowych i nie mają bezpośredniego związku między uzyskiwanymi korzyściami a składką.

Stowarzyszenie organizuje także odpłatnie warsztaty szkoleniowe dla lekarzy weterynarii. Wszyscy uczestnicy ponoszą takie same opłaty za warsztaty. Składki członkowskie nie są przeznaczone na pokrycie udziału członka w warsztatach. W czasie warsztatów Stowarzyszenie udostępnia również odpłatnie powierzchnie reklamowe firmom oferującym lekarzom weterynarii towary i usługi związane z ich działalnością.

Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (tekst jedn.: możliwość uczestniczenia w szkoleniach oraz wynajęcie powierzchni reklamowych) w zamian za dokonywane wpłaty pieniężne przez podmioty będące i niebędące członkami Stowarzyszenia na rzecz Stowarzyszenia.

Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie ww. czynności za odpłatna usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle cytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż czynność pobierania przez Wnioskodawcę świadczeń pieniężnych dotyczących możliwość uczestniczenia w szkoleniach oraz wynajęcia powierzchni reklamowych stanowi zapłatę za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnośnie ewentualnego opodatkowania pobieranych przez Wnioskodawcę od swoich członków składek członkowskich wpłacanych celem utrzymania Stowarzyszenia i realizacji jego celów statutowych, należy wskazać, że z wniosku wynika, iż składka członkowska jest składką wynikającą z faktu przystąpienia do stowarzyszenia i związaną z pozostawaniem jego członkiem, przeznaczoną na realizację celów statutowych. Wpłata składki członkowskiej przez członka Stowarzyszenia nie jest wynikiem świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz członków. W związku niniejszą wpłatą nie mamy również do czynienia z dostawą towarów. Stowarzyszenie ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków zaś członkowie nie mają wpływu na ich spożytkowanie. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że składki członkowskie nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi, co nie pozwala na opodatkowanie wnoszonych składek podatkiem od towarów i usług. Składki te jako niestanowiące odpłatności za dostawę towarów bądź świadczenie usług pozostają poza zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Składki członkowskie opłacane przez członków Stowarzyszenia z racji przynależności tworzą majątek, który służy realizacji celów statutowych. Składki te nie stanowią wynagrodzenia za realizację celów statutowych. Jeżeli nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy wnoszoną składką a dostawą towarów lub usługą świadczoną na rzecz jego członków, a składki członkowskie przeznaczone są na potrzeby związane z utrzymaniem samej organizacji, z jej bieżącą działalnością i realizowaniem jej celów statutowych - wówczas nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Składki te nie stanowią bowiem odpłatności za jakąkolwiek dostawę towarów lub usług i nie rodzą po stronie członka żadnego roszczenia.

Skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał, że składki członkowskie nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek świadczenia, a członkowie chcąc uczestniczyć w warsztatach szkoleniowych organizowanych przez Wnioskodawcę muszą wnieść odrębną opłatę, taką samą jak każdy inny uczestnik niebędący członkiem Stowarzyszenia, to należy stwierdzić, że składka nie stanowi odpłatności za usługi (członek Stowarzyszenia nie ma bowiem w ramach składki zapewnionego uczestnictwa w warsztatach, tylko musi za to dodatkowo zapłacić).

Nawet jeżeli pośrednio kwoty ze składek członkowskich, jako środki wyjęte z puli całkowitych funduszy Stowarzyszenia uzyskiwanych z różnych tytułów, są przeznaczane przez Stowarzyszenie na zorganizowanie warsztatów, to nie można powiedzieć, że bezpośrednio za wpłaconą składkę członek nabywa usługę szkoleniową, skoro musi za nią wnieść odrębną opłatę.

W związku z powyższym, zdaniem tut. organu w przedmiotowej sprawie wpłaty składek członkowskich od członków Stowarzyszenia jeśli nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi czy towar nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż jedynie opłata za udział w warsztatach oraz wynajem powierzchni wystawienniczych stanowi świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii ustalenia czy w przypadku członków stowarzyszenia opłaty za udział w warsztatach mogą korzystać ze zwolnienia do wysokości składek członkowskich na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT, należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim - w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi realizowane przez organizacje realizujące określone cele, w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków i jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji. Cytowany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT formułuje warunki, od których zależy zwolnienie:

a.

zwolnienie dotyczy organizacji, które nie są nastawione na osiąganie zysku z tytułu prowadzonej działalności;

b.

są organizacjami o określonym charakterze i rodzaju - organizacje realizujące cele polityczne, związkowe, patriotyczne, filozoficzne, filantropijne i obywatelskie;

c.

wykonywane są w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki,

d.

zwolnienie jest udzielane wówczas, gdy nie powoduje to zakłócenia konkurencji.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż jako Stowarzyszenie organizuje odpłatnie warsztaty szkoleniowe dla lekarzy weterynarii będących członkami Stowarzyszenia oraz lekarzy spoza Stowarzyszenia. Wszyscy uczestnicy ponoszą takie same opłaty za warsztaty. Składki członkowskie nie są przeznaczone na pokrycie udziału członka w warsztatach. Wnioskodawca po zakończeniu szkolenia wystawia rachunek na "udział w warsztatach". Składki członkowskie służą zarówno celom utrzymania Stowarzyszenia i celom realizacji zadań statutowych. Składki członkowskie członków Stowarzyszenia nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi.

W związku z powyższym, przenosząc cytowany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o VAT na grunt przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że ww. przepis nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę nie są pokrywane ze składek członkowskich, gdyż jak sam Wnioskodawca wskazał we wniosku opłaty za uczestnictwo w warsztatach nie są pokrywane ze składek członkowskich i nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi. Szkolenia są odpłatne w jednakowej wysokości dla wszystkich uczestników, tj. dla lekarzy weterynarii będących członkami Stowarzyszenia a także lekarzy spoza Stowarzyszenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31b, ponieważ stowarzyszenie nie jest organizacją powołaną do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym czy obywatelskim, a w statucie nie ma odpowiednich zapisów dotyczących wysokości i zasad ustalania składek członkowskich, należało uznać za nieprawidłowe.

Przesłanką do wykluczenia zastosowania tego przepisu jest bowiem w przedmiotowej sprawie to, że usługi szkoleniowe nie są świadczone na rzecz członków w zamian za składki lecz za odrębną odpłatnością, co wyklucza zastosowanie tego przepisu, zatem badanie spełnienia ewentualnych innych wskazanych w tym przepisie przesłanek, staje się bezprzedmiotowe. v

Odnośnie kwestii ustalenia limitu sprzedaży uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez Stowarzyszenie należy wskazać, że zasady na jakich podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego zawarte zostały w art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ww. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Stowarzyszenie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do końca 2010 r. korzystało ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie załącznika nr 4 ustawy o VAT.

Ponadto jak wskazano wyżej Stowarzyszenie pobiera od członków składki oraz świadczy odpłatnie usługi szkoleniowe polegające na organizowaniu warsztatów szkoleniowych dla lekarzy weterynarii i udostępnia odpłatnie powierzchnie reklamowe firmom oferującym lekarzom weterynarii w trakcie szkoleń towary i usługi związane z ich działalnością.

Aby odpowiedzieć na zadane we wniosku pytanie nr 3 należy ustalić, czy otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty na podstawie ww. tytułów można zakwalifikować jako wynagrodzenie za świadczenie usług lub dostawę towarów.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji działalnością gospodarczą w przedmiotowej sprawie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest wynajmowanie powierzchni oraz świadczenie usług szkoleniowych, natomiast składki członkowskie, jako niestanowiące zapłaty za jakiekolwiek świadczenia na rzecz członków, nie podlegają opodatkowaniu.

Dlatego też należało uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że ustalając limit uprawniający do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie należy uwzględniać składek członkowskich.

Aby natomiast stwierdzić czy daną usługę (w przedmiotowej sprawie usługę wynajmowania powierzchni wystawienniczej), która co do zasady podlega regulacjom ustawy o VAT czyli podlega opodatkowaniu, należy uwzględnić w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, należy zbadać, czy jest ona opodatkowana konkretną stawką podatku czy też jest z tego podatku zwolniona. W myśl bowiem art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku.

Jeżeli zatem dana usługa podlegałaby opodatkowaniu jako stanowiąca działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, ale byłaby z tego podatku zwolniona przedmiotowo, to nie podlega wliczeniu do limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wynajmem powierzchni wystawienniczych. Dla takich usług ustawa o VAT zwolnienia od podatku nie przewiduje, zatem podlegają one opodatkowaniu przy zastosowaniu 23% stawki podatku.

Tym samym obrót z tytułu wynajmu powierzchni wystawienniczych, jako nieobjęty zwolnieniem od podatku lecz opodatkowany stawką 23%, należy uwzględniać przy ustalaniu limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W kwestii natomiast uznania świadczonych przez Wnioskodawcę usług warsztatów szkoleniowych za usługi kształcenia zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT należy stwierdzić, że zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z treści wniosku wynika, iż Stowarzyszenie organizuje warsztaty szkoleniowe dla lekarzy weterynarii będących członkami Stowarzyszenia oraz lekarzy spoza Stowarzyszenia. Szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestnika oraz mają na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Podczas warsztatów odbywają się wykłady oraz zajęcia praktyczne prowadzone przez specjalistów w danej dziedzinie umożliwiające zdobycie nowych umiejętności przez uczestników. Wykonawcą usług edukacyjnych są bezpośrednio wykładowcy, z którymi Stowarzyszenie zawarło umowy o dzieło. Niektórzy z nich wykonują zlecenie w ramach swojej działalności gospodarczej, czyli są podwykonawcami dla Stowarzyszenia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizowania warsztatów szkoleniowych, podczas których odbywają się wykłady oraz zajęcia praktyczne prowadzone przez specjalistów w danej dziedzinie umożliwiające zdobycie nowych umiejętności przez uczestników należy uznać za usługi kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak Wnioskodawca podał we wniosku szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestnika oraz mają na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Konieczność spełnienia ewentualnych dalszych przesłanek wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT w literach a, b i c tego przepisu co do form i zasad organizowania szkoleń, akredytacji czy finansowania ze środków publicznych jest niezbędna dla stwierdzenia czy świadczone usługi są zwolnione od podatku lecz to, że dane szkolenie nie jest prowadzone w formach i na zasadach wynikających z odrębnych przepisów czy też nie jest finansowane ze środków publicznych, nie powoduje, że usługa nie spełnia definicji usług kształcenia zawodowego. Jeżeli bowiem warsztaty szkoleniowe mają na celu nabycie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, są związane z branżą, zawodem uczestnika szkolenia to jak najbardziej stanowią usługi kształcenia zawodowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż organizacji warsztatów nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ponieważ nie są prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, należało uznać za nieprawidłowe.

Odpowiadając natomiast na pytanie dotyczące możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy wskazać, że zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o VAT. W art. 111 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Z powołanej normy prawnej wynika wprost, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to, czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1.

wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;

2.

stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;

3.

możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;

4.

konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;

5.

konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;

6.

konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;

7.

konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

Od 1 stycznia 2013 r. obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte zostało w § 2 i 3 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 29 ww. załącznika wymieniono usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 85) - z wyłączeniem:

* usług w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKWiU 85.51.10.0),

* usług świadczonych przez szkoły tańca i instruktorów tańca (PKWiU 85.52.11.0),

* usług świadczonych przez szkoły nauki jazdy (PKWiU 85.53.11).

Oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że zwolnienie odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem wynikające z konkretnego załącznika zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W opisie stanu faktycznego wniosku Wnioskodawca sklasyfikował świadczone przez Siebie usługi pod symbolem PKWiU 85.59.13 lub PKWiU 85.59.19. Ponadto podał, że prowadzi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W zeszłym roku obrót na rzecz osób fizycznych nie przekroczył 20.000,- zł.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku rejestracji obrotu za pomocą kas fiskalnych na podstawie poz. 31 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W poz. 31 załącznika wymienione zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 94 - usługi świadczone przez organizacje członkowskie.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że usługi sklasyfikowane (jak wskazał Wnioskodawca) pod symbolem 85.59.13 lub PKWiU 85.59.19 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. - korzystają do dnia 31 grudnia 2014 r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kas rejestrujących, jako wymienione w poz. 29 załącznika do tego rozporządzenia a nie w poz. 31 załącznika.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Tym samym tut. organ nie dokonuje oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi świadczone przez Stowarzyszenie jako organizację członkowską są zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, należało uznać za nieprawidłowe, bowiem dla usług o symbolach PKWiU 85.59.13 i 85.59.19 podstawą do zwolnienia jest ich wymienienie w poz. 29 załącznika do rozporządzenia, a nie w poz. 31.

Odnośnie kwestii możliwości odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych i noclegowych w ramach organizacji warsztatów należy wskazać, że stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Przepisy ustawy stanowią o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Natomiast w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT wskazano ograniczenie, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy.

Z powyższego wynika, że do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy o VAT wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku nabycia towarów i usług przez podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego od podatku (ze względu na nieprzekroczenie obrotu), który wszystkie swoje usługi wykonuje jako zwolnione, to nabywane towary i usługi służą tej właśnie sprzedaży zwolnionej, a zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia jest wykluczone.

Jednocześnie ponieważ akurat przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są usługi noclegowe i gastronomiczne, które wprost zostały przez ustawodawcę wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT jako takie, od których odliczenie w ogóle nie przysługuje, to nawet jeżeli Wnioskodawca byłby zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i nabywane usługi noclegowe i gastronomiczne służyłyby działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to w świetle ww. przepisu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia Wnioskodawcy i tak by nie przysługiwało.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że art. 88 ust. 1 pkt 4 wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu podatku przy nabywaniu przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby pobierane składki stanowiły w całości lub w części zapłatę za jakiekolwiek świadczenie na rzecz członków) lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Końcowo należy także zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy zawartym w poz. 55 i 61 wniosku ORD-IN z dnia 7 lutego 2013 r., mimo bowiem zaznaczenia w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 maja 2013 r. również poz. 54 Wnioskodawca nie przedstawił żadnego pytania, opisu stanu faktycznego ani własnego stanowiska, które odnosiłoby się do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl