IBPP1/443-1116/10/BM - Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez wnioskodawcę posiłków regeneracyjnych na rzecz pracowników rodzi obowiązek naliczenia podatku należnego oraz czy przysługuje wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ich nabyciem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę posiłków regeneracyjnych na rzecz pracowników rodzi obowiązek naliczenia podatku należnego oraz czy przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ich nabyciem - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę posiłków regeneracyjnych na rzecz pracowników rodzi obowiązek naliczenia podatku należnego oraz czy przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ich nabyciem.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 października 2010 r. znak: IBPB1/2/423-1029/10/AK, IBPP1/443-752/10/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 13 listopada 2003 r. Wnioskodawca (dalej: Spółka) zawarł z działającymi w Spółce organizacjami związkowymi Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy (dalej: ZUZP), na mocy którego Spółka zobowiązana jest zapewnić pracownikom świadczenia w postaci posiłków regeneracyjnych, które Spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego (otrzymuje fakturę dokumentującą nabycie usług stołówkowych), a następnie przekazuje nieodpłatnie swoim pracownikom.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 4 lipca 1993 r. Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z tytułu wielu czynności dokonywanych w ramach swojej działalności, w szczególności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej.

Spółka jest zobowiązana na mocy Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy do zapewnienia swoim pracownikom dodatkowych świadczeń. Tym samym zaistnienie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych ma miejsce od wejścia w życie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy tj. od dnia 13 listopada 2003 r.

W świetle powyższego oraz w związku z faktem, iż ponosząc koszty świadczeń pracowniczych wykonuje ona swój obowiązek, który wynika z postanowień Zakładowego Układu Zbiorowego, wszystkie wspomniane wydatki wiążą się z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Wypełnienie zapisów ZUZP warunkuje bowiem zgodne z przepisami prowadzenie działalności gospodarczej. Dodatkowo, obok obowiązku wynikającego z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Spółka poniżej prezentuje cel ich poniesienia.

Spółka zapewnia pracownikom możliwość korzystania z posiłków regeneracyjnych. Celem przekazania posiłków było zapewnienie pracownikom korzystnych warunków pracy, co przekłada się na efektywność ich pracy. Zapewnienie posiłków w trakcie pracy niewątpliwie ma wpływ na motywację pracowników, chęci i siły do pracy, stanowi swoistego rodzaju czynnik motywacyjny dla pracownika.

Wszystkie wskazane wydatki, jakie Spółka ponosi w celu zapewnienia swoim pracownikom dodatkowych świadczeń, związane są wyłącznie z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych pracownikom następuje tylko w godzinach ich pracy.

Przekazanie posiłków regeneracyjnych i tzw. obiadów abonamentowych, o których mowa we wniosku następuje w siedzibie Spółki.

Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych jest obowiązkiem wynikającym z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Zgodnie z treścią art. 9 Kodeksu pracy postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy mają charakter normatywny i stanowią źródło przepisów prawa pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka nie ma obowiązku naliczania VAT należnego na nieodpłatnym przekazaniu ww. świadczeń, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem tych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku naliczania VAT należnego na nieodpłatnym przekazaniu świadczeń, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem tych świadczeń.

Nieodpłatne przekazanie świadczeń (usług) wynikających z postanowień ZUZP nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku naliczenia VAT należnego na takim przekazaniu. Jednocześnie Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z zakupem analizowanych świadczeń nieodpłatnych.

Nieodpłatne przekazanie świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - " dalej: ustawa o VAT), "opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju". Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT "przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części". Odpowiednio art. 8 ust. 2 ustawy o VAT przez odpłatne świadczenie usług "uważa się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...), jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub części". W świetle powyższego, aby można było uznać przedmiotowe świadczenia za odpłatną dostawę lub odpłatną usługę podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

* podatnikowi musi przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części,

* cel przekazania towarów bądź usług nie jest związany z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Odnosząc się do powyższego Spółka pragnie zaznaczyć, iż w analizowanym stanie faktycznym dochodzi do świadczenia na rzecz pracowników zgodnie z nakazem wynikającym z przepisów prawa ZUZP, a więc ze świadczeniem o charakterze nieodpłatnym dokonywanym na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem poprzez wykonywanie przepisów ZUZP. Tym samym. Spółka pragnie podkreślić, iż skoro obowiązek zakupu świadczeń na rzecz jej pracowników wynikał z wiążących ją przepisów prawa pracy (zgodnie z art. 9 § 1 Kodeksu pracy postanowienia układów zbiorowych pracy stanowią źródło przepisów prawa) i miał charakter obligatoryjny, to świadczenia przekazane pracownikom były przeznaczone na cel związany z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wydana 26 marca 2009 r., w której organ podatkowy stwierdził, iż "nieodpłatne przekazania towarów swoim pracownikom, których obowiązek wynika z układu zbiorowego pracy i innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, jest czynnością związana z działalnością gospodarczą oraz służy zgodnie z przepisami praca funkcjonowaniu przedsiębiorstwa".

Zdaniem Spółki, z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż na gruncie tych przepisów, nieodpłatne przekazanie towarów (nieodpłatne świadczenie usług) na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT. Na potwierdzenie tego stanowiska Spółka pragnie przytoczyć wyrok wydany przez NSA w dniu 13 maja 2008 r. (sygn. I FSK 600/07), w którym stwierdzono, iż "z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że odnosi się ona do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłączenie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, co oznaczałoby, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika".

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, w związku z niespełnieniem drugiego z warunków koniecznych do potraktowania dostawy towarów bądź usług za odpłatną dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (jaką jest brak związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem), zdaniem Spółki nieodpłatnie przekazane świadczenia znajdują się poza zakresem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, Spółka nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnego przekazania tych świadczeń na rzecz pracowników. Jednocześnie Spółka w przedmiotowej sprawie zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupu tych świadczeń w pełnej kwocie, jako iż wydatki poniesione są w związku z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem i wynikają z nakazu ZUZP stanowiącego przepisy prawa pracy. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż konieczność ponoszenia wydatków wskazanych w stanie faktycznym wynika z przepisu prawa pracy, do jakich zalicza się zapisy ZUZP. Dokonywanie tych wydatków jest wiec jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z obowiązującymi przepisami (rezygnacja z wypełniania przepisów ZUZP stanowiłoby naruszenie prawa). W tym kontekście, obowiązek ponoszenia wydatków przewidzianych ZUZP jest zbliżony swoim charakterem do obowiązków wynikających przykładowo z przepisów BHP (takich jak obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnych strojów ochronnych, napojów w trakcie pracy, itp.). Z oczywistych względów, wypełnienie obowiązków wynikających z przepisów BHP, jak i prawa pracy (ZUZP) pozostaje w ścisłym związku z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Tym samym, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w jej ocenie, przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu towarów lub usług wskazanych w stanie faktycznym przekazywanych nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia, rodzaje posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

Pierwsze z wymienionych rozporządzeń dotyczy obowiązków pracodawcy względem pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych. Natomiast drugie z zacytowanych rozporządzeń mówi o obowiązku pracodawcy dostarczania wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów.

Z wniosku wynika, że Spółka zobowiązana jest zapewnić pracownikom świadczenia w postaci posiłków regeneracyjnych, które Spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego (otrzymuje fakturę dokumentującą nabycie usług stołówkowych), a następnie przekazuje nieodpłatnie swoim pracownikom.

Spółka zapewnia pracownikom możliwość korzystania z posiłków regeneracyjnych. Celem przekazania posiłków było zapewnienie pracownikom korzystnych warunków pracy, co przekłada się na efektywność ich pracy. Zapewnienie posiłków w trakcie pracy niewątpliwie ma wpływ na motywację pracowników, chęci i siły do pracy, stanowi swoistego rodzaju czynnik motywacyjny dla pracownika. Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych pracownikom następuje tylko w godzinach ich pracy. Przekazanie posiłków regeneracyjnych, o których mowa we wniosku następuje w siedzibie Spółki. Wydawanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych jest obowiązkiem wynikającym z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Wszystkie wskazane wydatki, jakie Spółka ponosi w celu zapewnienia swoim pracownikom dodatkowych świadczeń, związane są wyłącznie z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. posiłków regeneracyjnych należy zauważyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi towarami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jak wynika z wniosku, przekazania posiłków regeneracyjnych dokonywane są w godzinach pracy i na terenie zakładu pracy w związku z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z stosowaną dla celów podatku VAT, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2010 r., Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.), "Usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych" mieszczą się pod symbolem PKWiU 55.5.

Mając na względzie ww. przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem ww. towarów, jeżeli istnieje związek pomiędzy zakupem a wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych i jednocześnie nie zachodzą ograniczenia tego prawa określone w art. 88 ustawy o VAT, w szczególności jeżeli nabywane usługi nie stanowią usług gastronomicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Wnioskodawcę posiłków regeneracyjnych na rzecz pracowników należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż zapewnienie przez Wnioskodawcę pracownikom Spółki posiłków profilaktycznych (usługi stołówkowe - symbol PKWiU 55.5) przygotowywanych przez firmę zewnętrzną, stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem tut. organu, przepisy prawa nie zobowiązują Wnioskodawcy do nieodpłatnego zapewnienia pracownikom posiłków. O ile wydane na podstawie art. 232 Kodeksu pracy przepisy rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów przewidują konieczność zapewnienia nieodpłatnie posiłków i napojów pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, o tyle przepisy te nie zobowiązują Wnioskodawcy do zapewnienia posiłków i napojów pracownikom aby stworzyć korzystne warunki pracy, co przekłada się na efektywność ich pracy.

Wnioskodawca wskazał, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę posiłków regeneracyjnych pracownikom wynika z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Zwrócić jednak należy uwagę, iż przepisy Kodeksu pracy przewidują wprawdzie pewne szczególne rozwiązania w przypadku pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia, nie przewidują jednak rozwiązań polegających na konieczności zapewnienia pracownikom pracującym w takich warunkach posiłków. Jeśli natomiast obowiązek zapewnienia posiłku pracownikom wynika z Układów Zbiorowych Pracy to stwierdzić należy, iż nie oznacza to, że takie nieodpłatne świadczenia nie podlegają opodatkowaniu. W tym bowiem przypadku dostawy te i świadczenia mają charakter osobisty i są związane z realizacją osobistych korzyści pracowników. Przekazanie przez Wnioskodawcę posiłków na rzecz pracowników w przedstawionym stanie faktycznym odbywa się w interesie pracownika i związane jest z jego korzyściami osobistymi, nie zaś z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

W związku powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, należało uznać za nieprawidłowe.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie również wskazać, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Natomiast wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, że inne kwestie zawarte we wniosku będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.