IBPP1/443-1115/14/BM - Dokumentowanie sprzedaży żużlu paleniskowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży przez Wnioskodawcę żużlu paleniskowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży przez Wnioskodawcę żużlu paleniskowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 14 stycznia 2015 r. Znak: IBPBI/1/415-1344/14/WRz, IBPP1/443-1115/14/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (szklarnie), płaci podatek dochodowy wyliczony według norm szacunkowych, jest też czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach działalności Wnioskodawca kupuje miał węglowy, z którego uzyskuje energię cieplną w gospodarstwie. Produktem ubocznym spalania miału jest żużel paleniskowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi tylko działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2014 r., działy specjalne produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; uprawy w szklarniach i tunelach foliowych (warzywa). Wnioskodawca nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 r. wyłącznie z tyt. działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży żużlu paleniskowego.

Ww. produkt (żużel paleniskowy, symbol PKWiU-14.50.23-80.20) Wnioskodawca ma możliwość sprzedać na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który jest też czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może wystawić fakturę VAT, na podstawie jakiego dokumentu Wnioskodawca może udokumentować tą sprzedaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT może wystawić fakturę VAT tak jak na produkty z uprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 tej ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez działalność rolniczą - zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 cyt. ustawy, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106a ustawy o podatku od towarów i usług przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (szklarnie).

W ramach działalności Wnioskodawca kupuje miał węglowy, z którego uzyskuje energię cieplną w gospodarstwie. Produktem ubocznym spalania miału jest żużel paleniskowy.

Wnioskodawca prowadzi tylko działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działy specjalne produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; uprawy w szklarniach i tunelach foliowych (warzywa). Wnioskodawca nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1996 r. wyłącznie z tyt. działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży żużlu paleniskowego.

Ww. produkt (żużel paleniskowy, symbol PKWiU-14.50.23-80.20) Wnioskodawca ma możliwość sprzedać na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który jest też czynnym podatnikiem podatku VAT.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, wskazać należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. żużlu paleniskowego, który jest produktem ubocznym powstałym w wyniku spalania miału węglowego służącego do opału szklarni, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaznaczyć jednak należy, że na gruncie ustawy o VAT sprzedaż żużlu paleniskowego nie może być uznana za sprzedaż związaną z działalnością rolniczą, gdyż nie spełnia definicji działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, a żużel paleniskowy nie spełnia definicji produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o VAT. W związku z tym sprzedaż żużlu paleniskowego będącego produktem ubocznym spalania miału w celu uzyskania energii cieplnej w gospodarstwie jest wykonywana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawca - czynny podatnik podatku VAT - dokonując sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT żużlu paleniskowego na rzecz podmiotu, który też jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT w celu udokumentowania ww. sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przedmiotowa dostawa żużlu paleniskowego powinna zostać udokumentowana fakturą VAT, którą Wnioskodawca winien wystawić w oparciu o przepisy ustawy o VAT z zastosowaniem właściwej stawki.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że jako podatnik podatku VAT powinien on udokumentować ww. sprzedaż fakturą VAT, należało uznać za prawidłowe, przy czym nie będzie to faktura jak na produkty z uprawy, gdyż jak wskazano wyżej sprzedaż żużlu nie jest dokonywana w ramach działalności rolniczej lecz stanowi przedmiot pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów i usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem ww. art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawidłowości przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem ORD-IN zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.