IBPP1/443-1111/08/AL - Podatek VAT od obrotów z tytułu najmu budynku stanowiącego własność wspólników spółki cywilnej a niestanowiącego majątku spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej M. K. K. K., przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2008 r. (data wpływu 19 września 2008 r.) oraz pismem z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 5 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wykazania w deklaracji VAT-7 łącznie przychodów z najmu wraz z przychodami osiąganymi z działalności w ramach spółki cywilnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wykazania w deklaracji VAT-7 łącznie przychodów z najmu wraz z przychodami osiąganymi z działalności w ramach spółki cywilnej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 września 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1111/08/AL z dnia 10 września 2008 r. oraz pismem z dnia 5 listopada 2008 r., będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 31 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do kwietnia 2006 r. Pani M. K. prowadziła działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Przedmiotem działalności była mechanika samochodowa. Oprócz tego, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej wynajmowała najemcom prowadzącym działalność gospodarczą budynek będący współwłasnością jej i jej męża. Przychody z ww. działalności oraz najmu Pani M. K. rozliczała w podatku od towarów i usług na deklaracji VAT-7 oznaczonej numerem NIP Pani M. K.

Od maja 2006 r. Pani Małgorzata K. założyła z mężem spółką cywilną, której przedmiotem działalności są usługi motoryzacyjne związane z naprawą i sprzedażą samochodów oraz najem samochodów i lokali użytkowych.

Deklaracje VAT-7 były składane pod numerem NIP Spółki cywilnej. Do ww. deklaracji w przychodach Spółki wykazywano przychody z najmu budynku niestanowiącego środka trwałego spółki, lecz stanowiącego własność tych samych współmałżonków, jako osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Stroną umów najmu zawartych z najemcami prowadzącymi działalność gospodarczą byli oboje małżonkowie i na ww. umowach widnieją podpisy obu małżonków.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że Pani M. K. i Pan K. K. są jedynymi wspólnikami Spółki cywilnej oraz budynek będący przedmiotem najmu stanowi tylko ich własność przychody z najmu mogą być wykazane na deklaracji VAT-7 spółki cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z faktem, iż Pani M. K. i Pan K. K. są osobami fizycznymi, przychody osiągane przez nich w ramach Spółki i z najmu mogą być rozliczane łącznie w jednej deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnikiem podatku od towarów i usług w świetle art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT jest każda osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, osoba fizyczna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Najem, jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, wobec czego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem lokalu na cele użytkowe (wyłączony ze zwolnienia określonego w poz. 4 załącznika Nr 4 do ustawy o VAT), świadczony przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu stawką podstawową 22% VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącym, iż podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Kwestie sporządzania deklaracji podatkowych określają przepisy rozdziału 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Jak wynika z delegacji ustawowej zawartej w art. 99 ust. 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1, 2, i 8-11, wraz z objaśnieniami, co do sposobu prawidłowego ich wypełniania oraz terminu i miejsca ich składania.

Jak wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, 1545) załącznik Nr 1 określa wzór deklaracji VAT 7 dla podatku od towarów i usług.

W deklaracji tej w części C wymieniona została dostawa towarów oraz świadczenie usług, na terytorium kraju, opodatkowane poszczególnymi stawkami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ww. ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż do kwietnia 2006 r. Pani M. K. prowadziła działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna. Przedmiotem działalności była mechanika samochodowa. Oprócz tego, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej wynajmowała najemcom prowadzącym działalność gospodarczą budynek będący współwłasnością jej i jej męża. Przychody z ww. działalności oraz najmu Pani M. K. rozliczała w podatku od towarów i usług na deklaracji VAT-7 oznaczonej numerem NIP Pani M. K.

Od maja 2006 r. Pani M. K. założyła z mężem spółkę cywilną, której przedmiotem działalności są usługi motoryzacyjne związane z naprawą i sprzedażą samochodów oraz najem samochodów i lokali użytkowych.

Deklaracje VAT-7 były składane pod numerem NIP spółki cywilnej. Do ww. deklaracji w przychodach spółki wykazywano przychody z najmu budynku niestanowiącego środka trwałego spółki lecz stanowiącego własność tych samych współmałżonków jako osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Stroną umów najmu zawartych z najemcami prowadzącymi działalność gospodarczą byli oboje małżonkowie i na ww. umowach widnieją podpisy obu małżonków.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że obrotów z tytułu najmu osiąganych przez osobę fizyczną (będąca jednocześnie wspólnikiem spółki cywilnej) nie należy łączyć z obrotami tej spółki. Z wniosku wynika bowiem, iż budynek będący przedmiotem najmu nie stanowi środka trwałego firmy lecz jest własnością małżonków jako osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem Spółka cywilna występuje, jako odrębny podatnik podatku od towarów i usług zobowiązany do odrębnego prowadzenia rejestrów dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz składania deklaracji VAT-7 dotyczy wyłącznie czynności podejmowanych przez Spółkę. Tak, więc obroty Spółki cywilnej nie mają związku z odrębnymi przychodami z tytułu najmu osiąganymi przez Panią M. K. i Pana K. K. - działającymi, jako osoby fizyczne.

Tak, więc w sytuacji, gdy u Pani M. K. i Pana K. K. występują czynności opodatkowane z tytułu wynajmu nieruchomości, niezwiązane z prowadzoną przez nich działalnością w formie Spółki cywilnej, to obroty z tego tytułu winny być wykazywane w odrębnych deklaracjach VAT-7. Jeśli Pani M. K. i Pan K. K. są zobowiązani do opodatkowania podatkiem VAT obrotów z tytułu najmu budynku stanowiącego ich własność i niestanowiącego majątku Spółki cywilnej, powinni składać odrębne deklaracje VAT-7, w których wykażą obrót z tego tytułu. Nie można, bowiem Spółce cywilnej przypisać obrotu wynikającego z odrębnych działań wspólników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).