IBPP1/443-1107/13/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1107/13/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2013 r. (data wpływu 19 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę kompleksowych usług organizacji konferencji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę kompleksowych usług organizacji konferencji.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 lutego 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT i prowadząca pełną księgowość.

Jednym z przedmiotów działalności Spółki jest prowadzenie hotelu, znajdującego się w K. Spółka oferuje swoim klientom możliwość noclegu w hotelu, w którym znajduje się także restauracja oraz centrum fitness dostępne dla gości. W ramach opłaty uiszczonej przez klienta za nocleg w hotelu, może on skorzystać z naziemnego parkingu położonego obok budynku, Internetu (dostępnego w pokoju hotelowym) czy też odwiedzić centrum fitness bądź skorzystać ze skanera, faksu lub drukarki. Spółka oferuje także swoim klientom możliwość skorzystania z parkingu podziemnego. Zasadniczo usługa ta jest odpłatna. Jednakże w niektórych przypadkach usługa ta może być (w zależności od uznania Spółki) wykonywana nieodpłatnie w ramach usługi noclegu. Tak dzieje się, jeżeli klient nabędzie od Spółki znaczną ilość innych usług.

Spółka zamierza w przyszłości świadczyć na rzecz swoich klientów kompleksową usługę "organizacji konferencji". W ramach wskazanej usługi Spółka będzie podejmować działania w celu przygotowania i przeprowadzenia konferencji, na które składać się będzie między innymi:

a.

wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic, przyborów do pisania, notatników itp.,

b.

organizacja tzw. przerw kawowych, a więc przerw, w czasie których uczestnikom konferencji będą oferowane ciepłe i zimne napoje, jak też przekąski, takie jak np. ciastka, owoce itp.,

c.

zapewnienie wyżywienia całodziennego w przypadku konferencji z programem całodziennym tj. lunchu, obiadu lub kolacji,

d.

zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu (w przypadku konferencji kilkudniowych) wraz z wyżywieniem. W ramach noclegu, uczestnicy konferencji będą mogli analogicznie do pozostałych gości hotelowych skorzystać z centrum fitness, Internetu czy drukarki.

Powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Zawarto w nim podstawowe rodzaje świadczeń, jakie będą wykonywane przez Spółkę w ramach realizacji usługi organizacji konferencji. Ponadto, w zależności od potrzeb zgłaszanych przez klientów, ramami konferencji mogą zostać objęte także inne świadczenia jak np. imprezy taneczne, integracyjne, bankiety. Spółka przewiduje także, na życzenie klienta, możliwość realizacji tzw. świadczeń zewnętrznych takich jak np. transport, a także świadczeń związanych z merytoryczną stroną konferencji, do których zaliczyć można np. dobranie i zatrudnienie tłumaczy, prelegentów. Aby zrealizować wskazane świadczenia Spółka będzie korzystać z usług podmiotów zewnętrznych np. firmy przewozowej. Wymienione świadczenia będą objęte ramami konferencji, tak aby ciężar ich organizacji nie spoczywał na kliencie, a na Spółce jako na organizatorze konferencji.

Usługę organizacji konferencji Spółka zamierza świadczyć na terenie prowadzonego przez nią hotelu.

Procedura podpisywania z klientem umowy, której przedmiotem będzie organizacja konferencji, będzie następująca: po otrzymaniu przez Spółkę informacji od klienta, że jest on zainteresowany skorzystaniem z usługi organizacji konferencji, Spółka przedstawi klientowi ofertę zatytułowaną: "organizacja konferencji". Jeżeli oferta zostanie zaakceptowana, stanie się ona umową. W umowie wyróżnione będą poszczególne świadczenia składające się na usługę organizacji konferencji. Natomiast cena skalkulowana będzie łącznie dla całej usługi organizacji konferencji. Cena ta będzie uzgadniana z klientem przed rozpoczęciem konferencji. Klient będzie płacił za organizację konferencji na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury, na której będzie widniała jedna pozycja - "organizacja konferencji" i jedna kwota do zapłaty.

W opinii Spółki, klienci nie byliby zainteresowani usługą organizacji konferencji, gdyby nie składały się na nią takie świadczenia jak np. przerwy kawowe, zapewnienie całodziennego wyżywienia czy zapewnienie zakwaterowania uczestników. Z punktu widzenia klienta, usługa organizacji konferencji stanowi jedną całość. Na taki sposób postrzegania omawianej usługi przez klientów wpływ niewątpliwie ma powszechna praktyka organizowania konferencji, zgodnie z którą nieodłącznym elementem konferencji są wspomniane świadczenia na rzecz uczestników, bez uwzględnienia których oferta organizatora konferencji byłaby w opinii klienta niepełna i nieatrakcyjna.

Jak już wskazano powyżej, oprócz standardowych świadczeń składających się na organizację konferencji, Spółka będzie być może oferować inne świadczenia, jak np. zorganizowanie imprezy integracyjnej, jeżeli klient zgłosi takie zapotrzebowanie. Z punktu widzenia klienta takie dodatkowe świadczenie będzie stanowić integralną część konferencji. Gdyby oferta Spółki nie obejmowała dodatkowego świadczenia, byłaby nieatrakcyjna, a klient prawdopodobnie nie zdecydowałby się na skorzystanie z usług świadczonych przez Spółkę.

W uzupełnieniu wniosku z 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Odpowiadając na pytanie tut. organu cyt. "Jaka będzie tematyka tych konferencji i kto będzie ich uczestnikiem..." Wnioskodawca wyjaśnił, że w związku z charakterem planowanej działalności Spółki, polegającej na kompleksowej organizacji konferencji dla podmiotów zewnętrznych, nie jest możliwe jednoznaczne określenie zakresu przedmiotowego, jak i podmiotowego świadczonych usług. W związku z profilem działalności Spółki w obszarze organizowania konferencji, aprioryczne określenie zakresu podmiotów zainteresowanych świadczonymi przez Spółkę usługami jest niecelowe, a wszelkie założenia poczynione w przedmiotowej materii nie mają sensu. Spółka nie ogranicza grona klientów do poszczególnych kategorii podmiotów, każdy zainteresowany organizacją konferencji jest potencjalnym klientem Spółki. Z tego samego powodu, określenie tematyki konferencji jest niemożliwe. Spółka nie ogranicza grona podmiotów, na rzecz których świadczy usługi, do poszczególnych branż bądź sektorów gospodarki, tym samym tematyka konferencji jest zależna jedynie od potrzeb poszczególnych klientów.

Jednocześnie Spółka nadmienia, że nie będzie odpowiedzialna za warstwę merytoryczną a jedynie za organizację i prawidłowy przebieg konferencji, w tym za prawidłowy przebieg części szkoleniowej od strony administracyjno-organizacyjnej.

Ad. 2

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 listopada 2010 r. (sygnatura I SA/Po 647/10) sformułowano definicję usługi złożonej (kompleksowej) jako składającej się z różnych czynności prowadzących do głównego celu, w ramach których oferowane są świadczenia pomocnicze. Na jej gruncie konieczne jest rozważenie pojęć "celu głównego" oraz "świadczeń pomocniczych".

O ile możliwe jest określenie celu konferencji jako świadczenia usługi na rzecz konkretnego podmiotu, stanowiące realizację obsługi konferencji oraz zapewnienie komfortowej oraz wysokiej jakości obsługi procesów związanych z konferencją na każdym jej etapie, o tyle dokładne określenie katalogu usług pomocniczych, które zostaną uznane przez klienta jako niezbędne do osiągnięcia zamierzonego celu jest niezwykle trudne. Ocena kompleksowości, następuje z perspektywy klienta - tym samym katalog usług pomocniczych w stosunku do usługi głównej, bez których konferencja mogłaby się odbyć jest kwestią względną i zależy od potrzeb klientów.

Niemniej jednak, w opinii Spółki można założyć, że pewien zakres usług jest uniwersalny i z pewnością może zostać potraktowany jako katalog usług pomocniczych niezbędnych do wykonania usługi podstawowej. Usługą podstawową (zasadniczą) będzie kompleksowa organizacja konferencji w ramach której można wyodrębnić podstawowy katalog usług pomocniczych.

Będzie to między innymi:

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników,

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski,

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych,

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem.

Można jednoznacznie stwierdzić, że wymienione powyżej świadczenia stanowią środek do osiągnięcia celu głównego (kompleksowej organizacji konferencji) oraz nie stanowią celu same w sobie tj. nie miałyby znaczenia dla klienta w oderwaniu od usługi zasadniczej (stanowisko wyrażone w wyroku ETS z dnia 25 lutego 1999, sygnatura C-349/96). Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, że powinny zostać zaliczone jako jedna usługa kompleksowa.

Jednocześnie Spółka informuje, że pozostałe usługi, (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta) stanowią usługi, które w konkretnym przypadku mogą mieć nierozerwalny związek z usługą główną, tym samym mogą służyć osiągnięciu konkretnego celu. Pomimo świadomości możliwości wystąpienia sytuacji uprawniających do zakwalifikowania wskazanych czynności jako świadczeń pomocniczych niezbędnych do wykonania usługi głównej, Spółka stoi na stanowisku, że świadczenia takie nie będą mogły być zakwalifikowane jako część zdarzenia kompleksowego i jednolitego, bez którego świadczona usługa mogłaby zostać uznana za niewystarczającą. Dlatego też Spółka uznaje wymienione powyżej świadczenia (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, zatrudnianie tłumaczy/prelegentów) za usługi dodatkowe, nie stanowiące świadczeń pomocniczych w stosunku do świadczenia głównego jakim jest kompleksowa organizacja konferencji.

Ad. 3

Przy ocenie czy konkretna usługa pomocnicza jest niezbędna do wykonania usługi głównej i wpływa na jej wykonalność, atrakcyjność bądź warunkuje jej wykonanie zgodnie z oczekiwaniami klienta należy odnieść się do profilu usług świadczonych przez inne podmioty jako "organizowania konferencji" a także, jak już zostało wspomniane, do konkretnych potrzeb klienta. Przyjęte rozumienie pokrywa się z sentencją wyroku ETS z 25 lutego 1999 (sygnatura C-349/96). Zgodnie z powołanym wyrokiem, ocena kompleksowości świadczonej usługi powinna być oceniana z perspektywy nabywcy - to nabywca jest miarodajnym punktem odniesienia przy ocenie, czy usługi dodatkowe stanowią środek do jak najlepszego wykorzystania usługi głównej i tym samym prowadzą do osiągnięcia zamierzonego celu. Charakterystyczną cechą nowoczesnych usług organizacji konferencji są coraz większe wymagania klientów implikujące konieczność dostosowania do zmiennych warunków. Wymagania klientów warunkowane są przez ich potrzeby, różne w zależności od branży oraz charakteru lub wielkości potencjalnego klienta.

Podstawową usługą jest kompleksowa organizacja konferencji. Oferowane przez Spółkę świadczenia dodatkowe mają bezpośredni związek ze świadczoną usługą i stanowią niezbędną część składową kompleksowej organizacji konferencji.

Wskazane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku świadczenia:

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników,

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski,

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych,

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem,

stanowią naturalny ciąg zdarzeń/usług stanowiący immanentną część usługi głównej.

Konieczność organizacji uczestnikom konferencji czasu w trakcie przerw pomiędzy poszczególnymi częściami konferencji (w tym także pomiędzy poszczególnymi dniami w trakcie których odbywa się konferencja w przypadku konferencji kilkudniowych) wynika z charakteru świadczonej usługi będącej kompleksową organizacją konferencji. Według dostępnych informacji, stanowiących wyniki przeprowadzonych badań rynku, wynika jasno, że wymienione świadczenia stanowią część oferty podmiotów konkurencyjnych i stanowią usługę standardową. Tym samym brak wymienionych świadczeń, jako części organizowanej konferencji, spowodowałby utratę zainteresowania potencjalnych klientów, co w konsekwencji uniemożliwiłoby świadczenie usług. Z perspektywy klienta oraz jego potencjalnych potrzeb, powyższe świadczenia stanowią całość oraz są niezbędne do osiągnięcia zamierzonego celu.

Charakter i cel ekonomiczny planowanych świadczeń, polegających na kompleksowej organizacji konferencji, polega na nabyciu świadczenia głównego wraz ze świadczeniami pomocniczymi, które łącznie pozwalają na świadczenie usług w pełnym zakresie. Organizacja wymienionych usług nie stanowi celu samego w sobie a jedynie dopełnienie oraz uatrakcyjnienie oferty Spółki. Bez powyższych świadczeń pomocniczych usługa główna byłaby niepełna. Świadczenia dodatkowe mają sens o tyle, o ile łączą się i dopełniają usługę główną, tym samym realizują cel ekonomiczny polegający na kompleksowym świadczeniu usługi organizacji konferencji.

Ad. 4

Jednocześnie Spółka informuje, że świadczenia polegające na:

* organizacji imprez tanecznych, integracyjnych, bankietów,

* transporcie,

* świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta,

nie stanowią świadczeń pomocniczych w realizacji usługi podstawowej.

Są to jedynie świadczenia o charakterze rekreacyjnym/relaksacyjnym (imprezy/bankiety) bądź stanowią świadczenia dodatkowe (transport, prelegenci/tłumacze) nie związane na tyle ściśle z usługą główną aby można było uznać je za konieczne do jej wykonania. Tym samym wskazane usługi nie są, w opinii Spółki, niezbędne przy świadczeniu kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Ad.5, 6, 7

Charakter organizowanych konferencji nie jest z góry określony i w pełni zależy od wymagań konkretnego klienta. Jednocześnie Spółka informuje, że nie będzie odpowiedzialna za merytoryczne kwestie dotyczące organizowanych konferencji. Przedmiotowa materia będzie w całości zależna od klienta oraz konkretnych wymagań. Wskazane usługi polegające na pomocy w zatrudnianiu prelegentów bądź tłumaczy mogą ewentualnie (zależnie od woli klienta) polegać na obsłudze danego zagadnienia od strony administracyjnej, tj. kontaktach, umawianiu terminów etc. Spółka nie zamierza prowadzić działalności o charakterze szkoleniowym oraz nie zakłada świadczenia usług polegających na organizowaniu konferencji dla podmiotów z konkretnego sektora - publicznego bądź prywatnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 17 lutego 2014 r.):

Spółka ponowiła pytanie zawarte we wniosku, doprecyzowywując jego treść zgodnie z przedstawioną argumentacją:

Czy usługa organizacji konferencji, składająca się z szeregu różnych świadczeń, wskazanych przez Spółkę w pkt 68 (Ad. 2) jako katalog usług podstawowych, niezbędnych do osiągnięcia celu głównego (kompleksowej organizacji konferencji) tj.

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem

będzie stanowiła jedną usługę kompleksową.

Oraz czy tym samym Spółka będzie uprawniona do wystawiania klientom faktur, na których będzie widniała jedna pozycja "organizacja konferencji" ze stawką podatku VAT 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 17 lutego 2014 r.), zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT świadczenie usług to: "...każde świadczenie usług na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7...".

W związku z powyższą definicją oraz przedstawioną argumentacją, Spółka uważa, że usługa główna, wraz z usługami pomocniczymi (wskazanymi jako niezbędne do wykonania usługi głównej tj. wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników; organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski; zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych; zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem) będącymi niezbędnymi środkami służącymi do osiągnięcia celu (realizacji świadczenia głównego), stanowi usługę kompleksową. Przedstawione rozumowanie jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2012 r. o sygnaturze IPPP2/443-1095/12-2/KOM:

"...w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług."

Według Spółki, usługa kompleksowa powinna zostać zamieszczona na fakturze w ramach jednej pozycji obejmującej wszystkie niezbędne świadczenia, które stanowią jedynie elementy konieczne do kalkulacji ceny za jedną, kompleksową usługę. Tym samym Spółka uważa, że usługa polegająca na świadczeniu "organizacji konferencji" zawierająca niezbędne do jej wykonania świadczenia pomocnicze, o których jest mowa poniżej powinna zostać opodatkowana stawką 23% - zgodnie z art. 146a ust. 1 w związku z art. 41 ust. 1.

Jednocześnie w odniesieniu do pozostałych usług wskazanych w wezwaniu (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, zatrudnianie tłumaczy/prelegentów) Spółka stoi na stanowisku, że nie powinny zostać uznane za świadczenia pomocnicze niezbędne do wykonania usługi głównej, tym samym powinny zostać ujęte na fakturze jako pozycje odrębne od usługi głównej (organizacji konferencji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Zatem pod pojęciem świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę). Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Od 1 stycznia 2014 r. art. 1 pkt 24 ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) wprowadzono do porządku prawnego art. 29a zawierający przepisy dotyczące podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści wskazanego art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W związku z późn. zm. wprowadzonymi ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.) na mocy art. 1 pkt 49 ww. ustawy uchylono art. 106 ustawy o VAT. Wprowadzono natomiast blok przepisów dotyczących fakturowania w dodanych do ustawy o VAT art. 106a-106q oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. poz. 1485). Tym samym rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r., wydane m.in. na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, z dniem 1 stycznia 2014 r. (w związku z uchyleniem art. 106) utraciło moc w zakresie dotyczącym szczegółowych zasad wystawiania faktur.

Na podstawie zmian wprowadzonych ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r., większość regulacji dotyczących fakturowania a objęta dotychczas rozporządzeniem z dnia 28 marca 2011 r., została przeniesiona do ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, zaś jednym z przedmiotów jego działalności jest prowadzenie hotelu.

Spółka zamierza w przyszłości świadczyć na rzecz swoich klientów kompleksową usługę "organizacji konferencji". W ramach wskazanej usługi Spółka będzie podejmować działania w celu przygotowania i przeprowadzenia konferencji, na które składać się będzie między innymi:

a.

wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic, przyborów do pisania, notatników itp.,

b.

organizacja tzw. przerw kawowych, a więc przerw, w czasie których uczestnikom konferencji będą oferowane ciepłe i zimne napoje, jak też przekąski, takie jak np. ciastka, owoce itp.,

c.

zapewnienie wyżywienia całodziennego w przypadku konferencji z programem całodziennym tj. lunchu, obiadu lub kolacji,

d.

zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu (w przypadku konferencji kilkudniowych) wraz z wyżywieniem. W ramach noclegu, uczestnicy konferencji będą mogli analogicznie do pozostałych gości hotelowych skorzystać z centrum fitness, Internetu czy drukarki.

Powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Zawarto w nim podstawowe rodzaje świadczeń, jakie będą wykonywane przez Spółkę w ramach realizacji usługi organizacji konferencji. Ponadto, w zależności od potrzeb zgłaszanych przez klientów, ramami konferencji mogą zostać objęte także inne świadczenia jak np. imprezy taneczne, integracyjne, bankiety. Spółka przewiduje także, na życzenie klienta, możliwość realizacji tzw. świadczeń zewnętrznych takich jak np. transport, a także świadczeń związanych z merytoryczną stroną konferencji, do których zaliczyć można np. dobranie i zatrudnienie tłumaczy, prelegentów. Aby zrealizować wskazane świadczenia Spółka będzie korzystać z usług podmiotów zewnętrznych np. firmy przewozowej. Wymienione świadczenia będą objęte ramami konferencji, tak aby ciężar ich organizacji nie spoczywał na kliencie, a na Spółce jako na organizatorze konferencji.

Procedura podpisywania z klientem umowy, której przedmiotem będzie organizacja konferencji, będzie następująca: po otrzymaniu przez Spółkę informacji od klienta, że jest on zainteresowany skorzystaniem z usługi organizacji konferencji, Spółka przedstawi klientowi ofertę zatytułowaną: "organizacja konferencji". Jeżeli oferta zostanie zaakceptowana, stanie się ona umową. W umowie wyróżnione będą poszczególne świadczenia składające się na usługę organizacji konferencji. Natomiast cena skalkulowana będzie łącznie dla całej usługi organizacji konferencji. Cena ta będzie uzgadniana z klientem przed rozpoczęciem konferencji. Klient będzie płacił za organizację konferencji na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury, na której będzie widniała jedna pozycja - "organizacja konferencji" i jedna kwota do zapłaty.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił, że nie będzie odpowiedzialny za warstwę merytoryczną a jedynie za organizację i prawidłowy przebieg konferencji, w tym za prawidłowy przebieg części szkoleniowej od strony administracyjno-organizacyjnej.

Charakter organizowanych konferencji nie jest z góry określony i w pełni zależy od wymagań konkretnego klienta. Jednocześnie Spółka informuje, że nie będzie odpowiedzialna za merytoryczne kwestie dotyczące organizowanych konferencji. Przedmiotowa materia będzie w całości zależna od klienta oraz konkretnych wymagań. Wskazane usługi polegające na pomocy w zatrudnianiu prelegentów bądź tłumaczy mogą ewentualnie (zależnie od woli klienta) polegać na obsłudze danego zagadnienia od strony administracyjnej, tj. kontaktach, umawianiu terminów etc. Spółka nie zamierza prowadzić działalności o charakterze szkoleniowym oraz nie zakłada świadczenia usług polegających na organizowaniu konferencji dla podmiotów z konkretnego sektora - publicznego bądź prywatnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy usługa organizacji konferencji, składająca się z szeregu różnych świadczeń, wskazanych przez Spółkę jako katalog usług podstawowych, niezbędnych do osiągnięcia celu głównego (kompleksowej organizacji konferencji) tj.

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem

będzie stanowiła jedną usługę kompleksową oraz czy tym samym Spółka będzie uprawniona do wystawiania klientom faktur, na których będzie widniała jedna pozycja "organizacja konferencji" ze stawką podatku VAT 23%.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia podstawowego (głównego), na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Podkreślenia wymaga, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak już zatem wskazano, co do zasady, każda transakcja powinna być dla celów VAT uznawana za odrębną i niezależną transakcję. Natomiast z drugiej strony, transakcja składająca się z jednego świadczenia w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, gdyż pogarszałoby to funkcjonalność systemu VAT. Stanowisko takie wynika z orzecznictwa ETS (obecnie TSUE). Pogląd taki został wyrażony m.in. w wyroku z dnia 27 października 2005 r., sygn. akt C-41/04 w sprawie Levob Verzekeringen BV, w którym Trybunał stwierdził, iż jeżeli dwie lub więcej niż dwie czynności (typu: dostawa towarów lub/i świadczenie usług) dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT (czyli albo dostawę określonego towaru, albo świadczenie konkretnej usługi), i to nawet wówczas, gdy następuje to za zapłatą dwóch lub wielu odrębnych cen. Stanowisko takie Trybunał potwierdził w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise, w którym stwierdził, że "w celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące klika części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT". Trybunał wskazał, że "pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Jak wskazał Wnioskodawca, podstawową usługą jest kompleksowa organizacja konferencji. Oferowane przez Spółkę świadczenia dodatkowe mają bezpośredni związek ze świadczoną usługą i stanowią niezbędną część składową kompleksowej organizacji konferencji. Wskazane świadczenia:

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników,

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski,

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych,

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem,

stanowią naturalny ciąg zdarzeń/usług stanowiący immanentną część usługi głównej.

Konieczność organizacji uczestnikom konferencji czasu w trakcie przerw pomiędzy poszczególnymi częściami konferencji (w tym także pomiędzy poszczególnymi dniami w trakcie których odbywa się konferencja w przypadku konferencji kilkudniowych) wynika z charakteru świadczonej usługi będącej kompleksową organizacją konferencji. Według dostępnych informacji, stanowiących wyniki przeprowadzonych badań rynku, wynika jasno, że wymienione świadczenia stanowią część oferty podmiotów konkurencyjnych i stanowią usługę standardową. Tym samym brak wymienionych świadczeń, jako części organizowanej konferencji, spowodowałby utratę zainteresowania potencjalnych klientów, co w konsekwencji uniemożliwiłoby świadczenie usług. Z perspektywy klienta oraz jego potencjalnych potrzeb, powyższe świadczenia stanowią całość oraz są niezbędne do osiągnięcia zamierzonego celu.

Charakter i cel ekonomiczny planowanych świadczeń, polegających na kompleksowej organizacji konferencji, polega na nabyciu świadczenia głównego wraz ze świadczeniami pomocniczymi, które łącznie pozwalają na świadczenie usług w pełnym zakresie. Organizacja wymienionych usług nie stanowi celu samego w sobie a jedynie dopełnienie oraz uatrakcyjnienie oferty Spółki. Bez powyższych świadczeń pomocniczych usługa główna byłaby niepełna. Świadczenia dodatkowe mają sens o tyle, o ile łączą się i dopełniają usługę główną, tym samym realizują cel ekonomiczny polegający na kompleksowym świadczeniu usługi organizacji konferencji.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że opisana powyżej usługa "organizacji konferencji", którą zamierza świadczyć Wnioskodawca na rzecz klientów, będzie usługą złożoną (kompleksową) tzn. taką, która łączy w sobie usługę podstawową - usługę organizacji konferencji i przyporządkowane do niej świadczenia pomocnicze takie jak: wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników, organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski, zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych, jak również zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem.

Wymienione powyżej świadczenia pomocnicze stanowią środek do osiągnięcia celu głównego jakim jest organizacja konferencji oraz nie stanowią celu same w sobie tj. nie miałyby znaczenia dla klienta w oderwaniu od usługi zasadniczej. Przedmiotowe świadczenia mają bezpośredni związek ze świadczoną usługą i stanowią niezbędną część składową usługi organizacji konferencji. Innymi słowy stanowią naturalny ciąg zdarzeń/usług stanowiący immanentną część usługi głównej. Brak wymienionych świadczeń jako części organizowanej konferencji spowodowałby utratę zainteresowania potencjalnych klientów, co w konsekwencji uniemożliwiłoby świadczenie usług. Bez powyższych świadczeń pomocniczych usługa główna byłaby niepełna.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do uznania wskazanych wyżej świadczeń pomocniczych za czynności mające charakter odrębny i będące celem "samym w sobie", zatem stanowią one usługi pomocnicze świadczone w celu wykonania usługi głównej organizacji konferencji.

Z treści wniosku wynika również, że w zależności od potrzeb zgłaszanych przez klientów, ramami konferencji mogą zostać objęte także inne świadczenia. Wnioskodawca wskazał, że pozostałe usługi (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta) stanowią usługi, które w konkretnym przypadku mogą mieć nierozerwalny związek z usługą główną, tym samym mogą służyć osiągnięciu konkretnego celu. Pomimo świadomości możliwości wystąpienia sytuacji uprawniających do zakwalifikowania wskazanych czynności jako świadczeń pomocniczych niezbędnych do wykonania usługi głównej, Spółka stoi na stanowisku, że świadczenia takie nie będą mogły być zakwalifikowane jako część zdarzenia kompleksowego i jednolitego, bez którego świadczona usługa mogłaby zostać uznana za niewystarczającą. Dlatego też Spółka uznaje wymienione powyżej świadczenia (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, zatrudnianie tłumaczy/prelegentów) za usługi dodatkowe, nie stanowiące świadczeń pomocniczych w stosunku do świadczenia głównego jakim jest kompleksowa organizacja konferencji.

Odpowiadając na pytanie tut. organu cyt. "Czy, a jeśli tak to jaki związek z samą organizacją konferencji oraz ich tematyką mają świadczenia dodatkowe oferowane przez Wnioskodawcę w postaci: imprez tanecznych, integracyjnych, bankietów, i czy bez tych świadczeń konferencja może się odbyć. Czy świadczenia te będą niezbędne dla prawidłowego przebiegu konferencji, jeśli tak to na czym ta niezbędność polega. Czy też ww. świadczenia (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety) oferowane przez Wnioskodawcę mają charakter rekreacyjny, relaksacyjny poza godzinami wykładów i uczestnictwo w nich jest dla uczestników konferencji nieobowiązkowe.

Prosimy o odniesienie się do każdego z ww. świadczeń" Wnioskodawca wskazał, że świadczenia polegające na:

* organizacji imprez tanecznych, integracyjnych, bankietów,

* transporcie,

* świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta,

nie stanowią świadczeń pomocniczych w realizacji usługi podstawowej. Są to jedynie świadczenia o charakterze rekreacyjnym/relaksacyjnym (imprezy/bankiety) bądź stanowią świadczenia dodatkowe (transport, prelegenci/tłumacze) nie związane na tyle ściśle z usługą główną aby można było uznać je za konieczne do jej wykonania. Tym samym wskazane usługi nie są, w opinii Spółki, niezbędne przy świadczeniu kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Wobec powyższego uznać należy, że świadczeń dodatkowych takich jak imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta, nie można wpisać w ramy "kompleksowości" usług organizowania konferencji.

Zdaniem organu, świadczenia te stanowią odrębny rodzaj usług oferowanych przez Wnioskodawcę. Jak bowiem wynika z wniosku, pozostałe czynności świadczone przez Spółkę w zależności od potrzeb zgłaszanych przez klientów, takie jak ww. imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta, nie stanowią świadczeń pomocniczych w realizacji usługi podstawowej. Jak wskazał sam Wnioskodawca, wskazane usługi nie są niezbędne przy świadczeniu kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Skoro wskazane wyżej świadczenia dodatkowe nie są ściśle związane i niezbędne dla organizacji konferencji, to w ocenie tut. organu zapewnienie uczestnikom konferencji tego typu usług nie stanowi elementu składowego kompleksowej usługi organizacji konferencji świadczonej przez Wnioskodawcę, lecz odrębne usługi.

Jak bowiem podkreślono powyżej, jeżeli w skład świadczonej usługi wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, podstawowej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Za takie czynności uznać należy w przedmiotowej sprawie oferowane przez Wnioskodawcę usługi dodatkowe tj. imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej jaką jest organizacja konferencji. Innymi słowy, sama konferencja nie straci na wartości w przypadku wyłączenia tego typu dodatkowych usług.

W związku z powyższym, uwzględniając treść wskazanej wyżej regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. oraz odpowiednio art. 29a ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., stwierdzić należy, że w przypadku świadczenia usług organizacji konferencji, za podstawę opodatkowania przyjąć należy kwotę obrotu wynikającą ze zrealizowania czynności ściśle związanych z organizacją konferencji, natomiast usługi dodatkowe (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, świadczenia polegające na pomocy przy kontaktach z prelegentami wskazanymi przez klienta bądź zatrudnianie tłumaczy na wyraźne polecenie klienta), które nie stanowią elementu składowego tej usługi, należy potraktować jako usługi odrębne.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 23%. Zatem do opisanej usługi organizacji konferencji należy zastosować 23% stawkę podatku, natomiast do pozostałych usług, które nie wchodzą w jej skład - stawkę podatku właściwą dla poszczególnych, odrębnie świadczonych usług.

Reasumując, usługa organizacji konferencji, w ramach której Wnioskodawca wykonuje świadczenia pomocnicze niezbędne do osiągnięcia celu głównego, takie jak:

* wynajem sal wraz z udostępnieniem sprzętu komputerowego, rzutników, tablic przyborów do pisania, notatników,

* organizacja przerw kawowych w czasie których oferowane będą napoje oraz przekąski,

* zapewnienie całodziennego wyżywienia w przypadku konferencji całodziennych,

* zapewnienie uczestnikom konferencji noclegu - w przypadku konferencji kilkudniowych wraz z wyżywieniem,

będzie stanowiła jedną kompleksową usługę organizacji konferencji opodatkowaną według stawki podatku w wysokości 23%, podlegającą udokumentowaniu poprzez wystawienie klientom faktury na zasadach wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Podstawa opodatkowania ww. usługi organizacji konferencji powinna obejmować wszystkie niezbędne świadczenia pomocnicze jako elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za przedmiotową usługę kompleksową, zatem zamieszczenie przez Wnioskodawcę na fakturze jednej pozycji "organizacja konferencji" będzie działaniem prawidłowym.

Przy czym zgodzić należy się z poglądem Wnioskodawcy, że w odniesieniu do pozostałych usług (imprezy taneczne, integracyjne, bankiety, transport, zatrudnianie tłumaczy/prelegentów) jako niestanowiących świadczeń pomocniczych niezbędnych do wykonania usługi głównej, powinny zostać ujęte na fakturze jako pozycje odrębne od usługi głównej (organizacji konferencji).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl