IBPP1/443-1101/11/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 30 czerwca 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 28 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 28 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielni Mieszkaniowej im..... przysługuje prawo użytkowania wieczystego do dnia 25 listopada 2082 r. nieruchomości położonej w...., składającej się m.in. z działki oznaczonej nr ewid. 13660/25 obszaru 0,8278 ha. Nieruchomość ta jest niezabudowana, stanowi łąkę, znajdują się na niej boiska do koszykówki, piłki nożnej i częściowo jest porośnięta drzewami. Swoją decyzją Burmistrz Miasta... zatwierdził podział powyższej nieruchomości. Działka ta podzieliła się m.in. na działki 13660/160 obszaru 0,0380 ha oraz 13660/159 obszaru 0,0613 ha. Podział nieruchomości oznaczonej jako dz. ewid. nr 13660/25 nastąpił pod warunkiem, że do dnia 30 sierpnia 2011 r. zostanie zawarta umowa przenosząca własność lub prawo użytkowania wieczystego wydzielonych działek ewidencyjnych 13660/159 i 13660/160 celem powiększenia sąsiednich nieruchomości.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego..., który został zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta z 25 lipca 2000 r. dz. ewid. nr 13660/160 i 13660/159 w całości położone są w terenie o symbolach II.A.1 - tereny zieleni urządzonej - z urządzeniami rekreacji codziennej i II.B.5 - ścieżka rowerowa - projektowana o szerokości 2,5m. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.... w rozdziale IV - Ustalenia dla terenów oznaczonych cyfrą II Tereny te przeznaczone są do zainwestowania i zmiany dotychczasowego sposobu użytkowania.

W zakresie II.A.1 - tereny zieleni urządzonej, realizowanej na np. warunkach:

II.B.5 -tereny ścieżki rowerowej realizowanej na następujących warunkach:

Umową sprzedaży z dnia 11 maja 2011 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa sprzedała osobom fizycznym prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną nr ewidencyjnym. 13660/160 za cenę w kwocie 38.400 zł i nr 13660/159 za cenę w kwocie 61.800 zł (zgodnie z operatem szacunkowym) pod warunkiem, że Gmina Miasta.... nie wykona prawa pierwokupu tych nieruchomości.

Burmistrz Miasta zawiadomił strony, że nie będzie korzystał z prawa pierwokupu działek, których prawo użytkowania wieczystego było przedmiotem umowy sprzedaży z 11 maja 2011 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że działka ewid. nr 13660/25 obszaru 0,8278 podzieliła się na dz. ewid. nr 13660/158 obszaru 0,6879ha; nr 13660/159 obszaru 0,0613ha; nr 13660/160 obszaru 0,0380ha; nr 13660/161 obszaru 0,0406ha.

Opisane we wniosku boiska do piłki nożnej i koszykówki znajdują się na działce 13360/158 pozostającej nadal w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni.

Natomiast działki powstałe po podziale a będące przedmiotem dostawy (sprzedaży użytkowania wieczystego) tj. działki ewidencyjne nr 13660/159 obszaru 0,0613ha i nr 13660/160 obszaru 0,0380ha, stanowią zadrzewioną łąkę, na których nie ma żadnych boisk sportowych ani budowli w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa tj. sprzedaż prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych nieruchomości na rzecz osób fizycznych, które to nieruchomości:

korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, wskazanego w szczególności w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa tj. sprzedaż prawa użytkowania wieczystego tych niezabudowanych nieruchomości oznacza sprzedaż niezabudowanych terenów innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, a zatem korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług - zgodne z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy. O klasyfikacji nieruchomości jako niezabudowanych terenów innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę świadczy przede wszystkim zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomości te znajdują się w obszarze objętym zakazem realizacji obiektów kubaturowych.

Zgodnie bowiem z ustawą z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który określa charakter danego terenu czyli odpowiada na pytanie co jest przedmiotem transakcji. Natomiast wypis z rejestru gruntów (zawierający informacje) nie ma znaczenia, gdyż nie on tylko plan miejscowy przesądza o kwalifikacji gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez pojęcie towaru w świetle art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w umową sprzedaży z dnia 11 maja 2011 r. sprzedał prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Z powyższych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przedmiotowa sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowi odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie pojęcia "podatnik" ma zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania. O ile bowiem określenie czynności podlegających opodatkowaniu określa zakres przedmiotowy opodatkowania, o tyle istotne jest również wskazanie zakresu podmiotowego opodatkowania - czynność dokonana musi zostać przez podmiot spełniający warunki niezbędne dla uznania go za podatnika podatku od towarów i usług. W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy w tym miejscu zauważyć, że obie te cechy powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego do dnia 25 listopada 2082 r. nieruchomości położonej w...., składającej się m.in. z działki oznaczonej nr ewid. 13660/25 obszaru 0,8278 ha. Nieruchomość ta jest niezabudowana, stanowi łąkę, znajdują się na niej boiska do koszykówki, piłki nożnej i częściowo jest porośnięta drzewami. Swoją decyzją Burmistrz Miasta.... zatwierdził podział powyższej nieruchomości. Działka ta podzieliła się m.in. na działki 13660/160 obszaru 0,0380 ha oraz 13660/159 obszaru 0,0613 ha. Podział nieruchomości oznaczonej jako dz. ewid. nr 13660/25 nastąpił pod warunkiem, że do dnia 30 sierpnia 2011 r. zostanie zawarta umowa przenosząca własność lub prawo użytkowania wieczystego wydzielonych działek ewidencyjnych 13660/159 i 13660/160 celem powiększenia sąsiednich nieruchomości. Natomiast działki powstałe po podziale a będące przedmiotem dostawy prawa użytkowania wieczystego, tj. działki ewidencyjne nr 13660/159 obszaru 0,0613ha i nr 13660/160 obszaru 0,0380ha, stanowią zadrzewioną łąkę, na których nie ma żadnych boisk sportowych ani budowli w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego...., który został zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta z 25 lipca 2000 r. dz. ewid. nr 13660/160 i 13660/159 w całości położone są w terenie o symbolach II.A.1 - tereny zieleni urządzonej - z urządzeniami rekreacji codziennej i II.B.5 - ścieżka rowerowa - projektowana o szerokości 2,5m. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego... w rozdziale IV - Ustalenia dla terenów oznaczonych cyfrą II Tereny te przeznaczone są do zainwestowania i zmiany dotychczasowego sposobu użytkowania.

W zakresie II.A.1 - tereny zieleni urządzonej, realizowanej na np. warunkach:

II.B.5 - tereny ścieżki rowerowej realizowanej na następujących warunkach:

Umową sprzedaży z dnia 11 maja 2011 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa sprzedała osobom fizycznym prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną nr ewidencyjnym. 13660/160 za cenę w kwocie 38.400 zł i nr 13660/159 za cenę w kwocie 61.800 zł (zgodnie z operatem szacunkowym) pod warunkiem, że Gmina Miasta.... nie wykona prawa pierwokupu tych nieruchomości.

Burmistrz Miasta zawiadomił strony, że nie będzie korzystał z prawa pierwokupu działek, których prawo użytkowania wieczystego było przedmiotem umowy sprzedaży z 11 maja 2011 r.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania nieruchomości położonej w... do dnia 25 listopada 2082 r. Zatem sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz osób fizycznych dokonana została przez Wnioskodawcę w związku prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako takie, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Jeśli chodzi z zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego to ustawodawca przewidział takowe w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi i które jednoznacznie nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie. Z tych też względów w ocenie tut. organu sformułowania w nim zawarte należy interpretować według wykładni językowej (słownikowej).

Pojęcie "przeznaczone" oznacza "praktyczny cel, do którego coś zostało zakwalifikowane, określenie celu któremu coś ma służyć" (Mały Słownik Języka Polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994 r.)

Natomiast pod pojęciem "zabudowy" należy rozumieć budynki znajdujące się na określonym terenie: "w planach urbanistycznych przewidywane zabudowanie określonego terenu" (Mały Słownik Języka Polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994 r.)

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc o charakterze danego terenu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego...., który został zatwierdzony Uchwałą Rady Miasta z 25 lipca 2000 r. działki o nr 13660/160 i 13660/159 położone są w całości w terenach o symbolach II.A.1 - tereny zieleni urządzonej - z urządzeniami rekreacji codziennej i symbolu II.B.5 - ścieżka rowerowa - projektowana o szerokości 2,5m.

W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie czy grunty oznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wyłącznie symbolem II.A.1 oraz symbolem II.B.5 są terenami przeznaczonymi pod zabudowę.

W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których dopuszczalne są różne formy zabudowy.

Zatem rozpatrując pojecie "pod zabudowę" należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 wskazanej ustawy - Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r., ilekroć w ustawie jest mowa o:

2a. budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3a. obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

(...),

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) (...) obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

W ramach tych sekcji obiekty rozróżniane są zgodnie z projektem technicznym wynikającym ze specjalnej funkcji konstrukcji (np. budynki handlowe, konstrukcje drogowe, budowle wodne, kanalizacyjne).

Dla budynków, pierwszym kryterium klasyfikacyjnym jest charakter budynku - mieszkalny lub niemieszkalny. O zaliczeniu obiektu do obiektów inżynierii lądowej i wodnej decyduje przeznaczenie i związana z tym konstrukcja.

Przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Z kolei obiekty inżynierii lądowej i wodnej to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanych terenów oznaczonych symbolem II.A.1 oraz symbolem II.B.5 dla których zostały ustalone zgodnie z regulacją miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zasady zabudowy i zagospodarowania terenów.

Zgodnie tymi zasadami tereny oznaczone cyfrą II przeznaczone są do zainwestowania i zmiany dotychczasowego sposobu użytkowania. I tak na terenach oznaczonych symbolem II.A.1 jest możliwa realizacja urządzeń rekreacyjnych-boiska do gier, górka saneczkowa, place zabaw i związanych z tym obiektów małej architektury oraz realizacja ścieżki rowerowej w dostosowaniu do istniejącego zainwestowania. Natomiast na terenie oznaczonych symbolem II.B.5 jest obowiązek realizacji pasa jezdnego oraz dopuszcza się realizację sieci infrastrukturalnych w pasie jezdnym.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż na sprzedanych przez Wnioskodawcę działkach, co do których Wnioskodawca dysponuje prawem wieczystego użytkowania, oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami II.A.1 oraz II.B.5 mogą znajdować się budowle (obiekty małej architektury, ścieżki rowerowe, pasy jezdni).

Zatem biorąc pod uwagę kryterium przeznaczenia terenu sprzedane przez Wnioskodawcę prawo wieczystego użytkowania gruntów oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami II.A.1 oraz II.B.5 dotyczy gruntów przeznaczonych pod zabudowę, gdyż wskazany we wniosku plan zagospodarowania przestrzennego dla terenów oznaczonych symbolami II.A.1 oraz II.B.5 R1, dopuszcza na tych działkach budowę wskazanych w tym planie budowli.

Tym samym dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu przez Wnioskodawcę jako terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę (zabudowa bowiem jest możliwa), zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.