IBPP1/443-1099/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu faksu 4 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu faksu 4 października 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 września 2011 r. znak IBPP1/443-1099/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza przeznaczyć do sprzedaży nieruchomość stanowiącą działkę nr 333 o pow. 2,7590 ha. Gmina nabyła przedmiotową działkę na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 12 czerwca 1991 r. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi, działka nr 333 położona jest w terenach oznaczonych symbolem "5.2.ZL - tereny lasów gospodarczych obejmujące grunty leśne niepaństwowe, zgodnie z ewidencją gruntów. Obowiązuje trwałe utrzymanie lasów i zapewnienie ciągłości ich użytkowania oraz prowadzenie racjonalnej gospodarki leśnej. Obowiązuje zakaz zmiany użytkowania gruntów na cele nieleśne i ograniczenie realizacji obiektów niezwiązanych z gospodarką leśną, z wyjątkiem przypadków dopuszczonych ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz ustawą o lasach. W przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów może nastąpić zmiana lasu na użytek rolny na zasadach i w trybie przepisów art. 13 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679 z późn. zm.). Utrzymuje się istniejące sieci infrastruktury technicznej. Wskazane nadanie statusu lasów ochronnych".

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez Gminę sprzedaż działki nr 333 objęta jest zwolnieniem z podatku VAT wynikającym z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona z podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Działka nr 333 stanowi las i Gmina na tym terenie prowadzi gospodarkę leśną polegającą między innymi na wycinaniu drzew oraz dokonywaniu nasadzeń nowych drzew, jak również wykonywaniu przecinki lasu. Działka nr 333 nie stanowi terenu budowlanego, ani też nie jest w obecnie obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod zabudowę. Biorąc pod uwagę powyższe, podatnik stoi na stanowisku, że sprzedaż działki opisanej wyżej jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Jedynie w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przeznaczyć do sprzedaży nieruchomość stanowiącą działkę nr 333 o pow. 2,7590 ha. Gmina nabyła przedmiotową działkę na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego z dnia 12 czerwca 1991 r.

Dla Gminy obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami miejscowego planu, działka 333 znajduje się w terenach oznaczonych 5.2.ZL - tereny lasów gospodarczych obejmujące grunty leśne niepaństwowe, zgodnie z ewidencją gruntów. W związku z tym, jeśli Gmina posiada opracowany plan, to nie wydaje się decyzji o warunkach zabudowy, gdyż plan przestrzenny decyduje o możliwości zabudowy działki. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania, teren ten nie jest przeznaczony pod zabudowę. Na działce 333 nie istnieją żadne sieci infrastruktury technicznej. Działka nr 333 nie jest zabudowana, ani też w chwili przeznaczenia jej do sprzedaży nie będzie działką zabudowaną.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia działki niezabudowanej położonej na terenach lasów gospodarczych nieprzeznaczonych pod zabudowę, podlega zwolnieniu z podatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć także należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.