IBPP1/443-1097/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu 4 października 2011 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług szkolenia kierowców objętych akredytacją jest:

* w części dotyczącej kursów prawa jazdy kategorii A, A1 - nieprawidłowe,

* w części dotyczącej kursów prawa jazdy kategorii B, B + E, C, C + E, D - prawidłowe.

W dniu 29 września 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług szkolenia kierowców objętych akredytacją.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu 4 października 2011 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 września 2011 r. znak: IBPP1/443-1097/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 10 czerwca 2011 r. Firma Wnioskodawcy uzyskała od Kuratora Oświaty akredytację. W ramach działalności Wnioskodawca prowadzi również badania psychologiczne kierowców.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 września 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż jego firma prowadzi kursy prawa jazdy kat. A, A1, B, C, D, B + E, C + E oraz badania psychologiczne kierowców. Firma nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność oświatową o której mowa w art. 83a ust. 2 o systemie oświaty na całość prowadzonego kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych w zakresie kursów kat. A1, A, B, B + E, C, C + E, D z wyjątkiem badań psychologicznych kierowców. Z dniem 10-tym czerwca 2011 r. firma Wnioskodawcy uzyskała od. Kuratora Oświaty na podstawie art. 68b ust. 1, 2, 3, 8 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty akredytację w zakresie kursów kat. A1, A, B, B + E, C, C + E, D z wyjątkiem badań psychologicznych kierowców. Uczestnikami szkoleń są zarówno indywidualne osoby wykorzystujące zdobyte u Wnioskodawcy umiejętności do własnych potrzeb jak i firmy kierujące swoich pracowników na szkolenie niezbędne do wykonywania danego zawodu np. kierowcy, dostawcy itp. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego stanowią inne usługi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT czyli, świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją. Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego nie są finansowane ze środków publicznych.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 października 2011 r. wskazał, iż nie jest jednostką objętą wpisem do starosty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 września 2011 r.):

Czy usługi szkolenia kierowców obejmujące kategorie kursów objętych akredytacją są zwolnione z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 29 października 2011 r.), nawiązując do art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) usługi szkolenia kierowców w zakresie kursów objętych akredytacją kat. A1, A, B, B + E, C, C + E, D z wyjątkiem badań psychologicznych kierowców są zwolnione z tyt. podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą wpisem do starosty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca posiadał status uczelni, jednostki naukowej i jednostki badawczo - rozwojowej.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują również zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi kursy prawa jazdy kat. A1, A, B, B + E, C, C + E, D, które są objęte akredytacją wydaną na podstawie przepisów o systemie oświaty. Uczestnikami szkoleń są zarówno indywidualne osoby wykorzystujące zdobyte u Wnioskodawcy umiejętności do własnych potrzeb jak i firmy kierujące swoich pracowników na szkolenie niezbędne do wykonywania danego zawodu np. kierowcy, dostawcy itp. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, iż szkolenia te są usługami szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Przy czym zaznaczyć należy, iż usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii C, D, i E są usługami kształcenia zawodowego. Również kształceniem zawodowym są usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B z uwagi na fakt, iż jest to jeden z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na różne stanowiska.

W świetle powyższego wobec kursów prawa jazdy kategorii B, B + E, C, C + E, D zostały spełnione łącznie dwa niezbędne warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług, tj. są one (jak wskazał Wnioskodawca) usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są objęte akredytacją wydaną na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty. Wnioskodawca może zatem zastosować zwolnienie od podatku VAT dla przedmiotowych usług kursów prawa kategorii B, B + E, C, C + E, D wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT.

Natomiast odnośnie świadczonych przez Wnioskodawcę usług kursów prawa jazdy kategorii A oraz A1, stwierdzić należy, iż co do zasady do szkoleń tych nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT, gdyż szkoleń tych nie można uznać za kształcenie zawodowe, a więc nie spełniają warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. W tej sytuacji, mimo posiadania przez Wnioskodawcę akredytacji na te szkolenia, nie mogą one korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. W przedmiotowej sprawie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT mogłyby jedynie korzystać szkolenia na kategorię A i A1 objęte akredytacją w sytuacji, gdyby np. uczestnicy szkoleń zostali skierowani na te szkolenia przez pracodawców w celu wykonywania zawodu kierowcy.

W związku z powyższym, co do zasady, dla szkoleń na kategorię A i A1 objętych akredytacją nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one kształceniem zawodowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* nieprawidłowe w części dotyczącej kursów prawa jazdy kategorii A, A1,

* prawidłowe w części dotyczącej kursów prawa jazdy kategorii B, B + E, C, C + E, D.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.