IBPP1/443-109/08/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 18 stycznia 2008 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 14 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz opodatkowania darowizny działek - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz opodatkowania darowizny działek. Wniosek uzupełniono pismem, które wpłynęło w dniu 14 kwietnia 2008 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-109/08/AS z dnia 28 marca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 1980 Wnioskodawca został wraz z żoną obdarowany przez swoją matkę nieruchomością gruntową o pow. ok. 3ha na której nie prowadzono działalności gospodarczej.Grunt ten w części tj. ok. 2 ha został zakwalifikowany na mocy planu zagospodarowania przestrzennego U.M. M. w roku 1993 jako strefa mieszkaniowo-usługowa (MU) ekstensywnej zabudowy.

Powtórzenie tej kwalifikacji miało miejsce w roku 2004 przez obecny U.G. C. Ś. w oparciu o uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wobec powyższego na wniosek Wnioskodawcy Wójt Gminy Ch. wcześniej postanowieniem a ostatecznie decyzją zatwierdził podział 2 ha działki na 18 mniejszych o pow. od 800-1200 m ^2. Kilka z tych działek Wnioskodawca zamierza sprzedać osobom fizycznym na cele budownictwa indywidualnego. Pozostałe chce zbyć swoim córkom lub wnuczkom w drodze darowizny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

* nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT,

* nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolnej, bo takiej nie prowadził,

* nie jest rolnikiem ryczałtowym i nigdy nie był,

* działki mające być przedmiotem sprzedaży, a w głównej mierze darowizny najbliższym członkom rodziny nie były i nie są przez niego wykorzystywane do wykonywania działalności rolniczej. Stanowią odłogi,

* działki te nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy,

* środki finansowe uzyskane ze sprzedaży kilku działek zamierza przeznaczyć na remont i modernizację własnego domu oraz na wkład budowlany córkom,

* działki w momencie zbycia będą działkami niezabudowanymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż wielokrotna działek osobom fizycznym obcym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czy darowizna najbliższym członkom rodziny (córki, wnuczki) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku znanych mu różnych interpretacji i wykładni tak w pierwszym, jak i w drugim przypadku podatek VAT nie znajduje tutaj zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż i darowizna przedmiotowych działek z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując dostawy działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Z treści wniosku wynika bowiem, iż działki mające być przedmiotem sprzedaży oraz darowizny na rzecz najbliższych członków rodziny, wydzielone zostały z nieruchomości gruntowej nabytej przez Wnioskodawcę i jego żonę w 1980 r. w drodze darowizny od matki Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Grunt ten nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym. Grunt mający być przedmiotem dostawy nie był również przedmiotem umów najmu ani dzierżawy. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na remont i modernizację własnego domu oraz na wkład budowlany córkom. Działki w momencie zbycia będą działkami niezabudowanymi.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż sprzedaży przedmiotowych działek oraz ich darowizny nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem nie mieści się to w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak jest zatem podstaw, by uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tych czynności. Tym samym dostawa (sprzedaż, darowizna) przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.